Χιόνια

Χιόνια, χιόνια, κι άλλα χιόνια. Πάνω που είπαμε πως τελειώσαμε και ξεμπερδέψαμε μ' αυτά (τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται ούτε στην Ελλάδα από τέλος Φλεβάρη) πάνω που είδαμε καμιά δεκαριά μέρες με θερμοκρασίες στα συν, πάνω που είπανε οι του δήμου να καθαρίσουνε τα γαρμπίλια, νάτα και ξαναεμφανίστηκαν. Ξανά μανά χιόνια, και σε μεγάλη περιοχή. Χθες χιόνιζε από το Μόναχο μέχρι τη Στουτγάρδη σε όλη τη διαδρομή και, σχεδόν, ομοιόμορφα. Ξανά μανά μπιλοζίρια και χοντρά μάλιστα, μέχρι -9 έφτασε που δεν είχαμε τόσο χαμηλά ούτε το χειμώνα, ένα -17 ήταν κι από κει και πέρα μέχρι -7, -8. Άντε πάλι τα γάντια κι οι κουκούλες, άντε ξανά τα πάντα άσπρα. 'Έστω και αν το χιόνι δεν έπιασε μεγάλο ύψος είναι ένα ομοιόμορφο σεντόνι πάνω από τα πάντα. Σαν κάποιος να έριξε μπόλικη ζάχαρη άχνη παντού.

Εκείνο που μ' αρέσει είναι πώς στέκεται, σήμερα την πρώτη μέρα, πάνω στα δέντρα. Λεπτό, διακριτικό σαν γιρλάντα στα φυλλοβόλα που δεν έχουν πρασινίσει, ενώ στα έλατα είναι σαν το μπαμπάκι που βάζαμε στα χριστουγεννιάτικα δέντρα κάποτε. Το κακό είναι ότι αυτή η γιρλάντα στέκεται εκεί για πολύ λίγο. Μόλις σταματήσει το χιόνι, είτε με τον αέρα είτε από τη "ζέστη" εξαφανίζονται.

Πάντως, έτσι λίγο μου θυμίζει το πρώτο χιόνι του Οκτώβρη. Λες να 'ναι και το τελευταίο? Μακάρι, αν και δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος μιας και ξέρω πως εδώ είναι Άλπεις και μπορεί να χιονίσει και τον Μάη.