Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Κολωνία

Να γράψω για την Κολωνία πριν περάσει πολύς καιρός από την επίσκεψή της. Η Κολωνία μου ήταν γνωστή ως όνομα, αλλά δεν την είχα δει εκ των έσω. Μπορεί να έβλεπα τις πινακίδες ή τα κτίρια στην άκρη της κοντά στον αυτοκινητόδρομο, αλλά την πόλη την ίδια δεν την είχα επισκεφθεί και πολλές φορές τη σκεφτόμουνα. Τα παιδιά (μου) την είχαν επισκεφθεί πριν αρκετά χρόνια στα πλαίσια ενός προγράμματος ανταλλαγής του Γυμνασίου Αγίου Στεφάνου, που πήγαιναν τότε, με ένα σχολείο του Άαχεν (και στο οποίο ο "Γερμανός" καθηγητής που ήταν υπεύθυνος για την ανταλλαγή βρέθηκε πως ήταν Έλληνας και μάλιστα παλιός καθηγητής της Μαρίας!). Είχα δει κάποιες φωτογραφίες που είχαν τραβήξει, αλλά ήθελα να βάλω κι εγώ το πόδι μου εκεί. Ή μάλλον το είχα βάλει στο αεροδρόμιό της δυο φορές στα 1987 -1988. Άλλος πόνος κι αυτός. Νύχτα πήγα, νύχτα έφυγα. Ήταν τότε που δούλευα στην εταιρία και πήγα για δουλειά. Άρα δεν είδα τίποτα κι είναι σαν να μην πήγα.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Μονοήμερη(!) Εκδρομή στην Κολωνία

Μονοήμερη εκδρομή στην Κολωνία (από το Μόναχο εννοείται) είναι σαν να λέει ο Τριπολιτσιώτης να κάνει μια βόλτα μέχρι τη Λάρισα. Με το τρένο, βεβαίως, γιατί με αυτοκίνητο ούτε κατ' ιδέαν δεν θα επιχειρούσα κάτι τέτοιο. Αλλά και με το τρένο, για βόλτα είναι αρκετά δύσκολο, όχι γιατί δεν έχει ένα μεγάλο αριθμό τρένων που μπορούν να σε πάνε απ' τη μια πόλη στην άλλη (έχει περίπου 3 την ώρα, άλλα απ' ευθείας κι άλλα με ανταπόκριση) αλλά γιατί το κόστος είναι εξαιρετικά ψηλό. Σε κανονικές τιμές, ένα πήγαιν' έλα στοιχίζει 228 - 258€ (ανάλογα το είδος των μέσων που θα χρησιμοποιήσεις). Αλλά και με έκπτωση δεν είναι λίγα έστω κι αν περιορίζεται στα 58€ (που πρέπει να κλείσεις αρκετά νωρίς για να το πετύχεις). Εγώ βέβαια, όπως έχω ξαναγράψει, έχω την κάρτα απεριορίστων διαδρομών, άρα δεν έμπαινε, για μένα, θέμα κόστους. Όπως και νά 'ταν το πράγμα, δεν θά 'δινα μία. Αλλά η Μαρία άντε να πάρει και την έκπτωση του 25% στα 58 πάμε στα 45. Για μια μέρα είναι αρκετά ή τουλάχιστον έτσι έχουμε μάθει εδώ (συνήθως το ημερήσιο είναι 20€ για μέσα στη Βαυαρία αλλά μόνο με τοπικά τρένα). Είχαμε στο νου μας να πάμε στην Κολωνία κάποια στιγμή, αλλά να μείνουμε και κάποιες μέρες για να αξίζει τον κόπο.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Προφυλακτικά

Η αγορά προφυλακτικών στη Γερμανία δεν είναι δύσκολο πράγμα. Εκτός απ' τα καταστήματα που είναι αναμενόμενο, υπάρχουν συνήθως σε όλες τις (ανδρικές) δημόσιες τουαλέτες. Ένας αυτόματος πωλητής αναλαμβάνει να προμηθεύσει τον ενδιαφερόμενο με τα απαραίτητα. Κάτι αντίστοιχο νομίζω γίνεται και στην Ελλάδα, αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Εκεί είναι σε τουαλέτες κάποιων καταστημάτων. Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς πού να βρεθούν σε δημόσιες τουαλέτες αφού τις δημόσιες τουαλέτες τις έχουμε εξοβελίσει. Σωστό κι αυτό.

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Περί Καπνίσματος και της Απαγόρευσής του

Με την απαγόρευση του καπνίσματος χύθηκαν τόνοι μελάνης, κυρίως για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στο κάπνισμα. Κι εγώ αναφέρθηκα σ' αυτήν στις αρχές που ξεκίνησα αυτό το μπλογκ. Αλλά ξαναέγινε επίκαιρο μιας και στην Ελλάδα επανέρχεται το θέμα τακτικά. Μέσα σε 15 μέρες από την εφαρμογή(;)  του νόμου οι καταστηματάρχες της διασκέδασης είδαν, λέει, ότι μειώθηκε ο τζίρος τους, και διαπίστωσαν ότι αυτό οφείλεται στο μη κάπνισμα και θα αντισταθούν, ξαναβγάζοντας τα τασάκια στα τραπέζια και αψηφώντας τα πρόστιμα. Πνευματικοί άνθρωποι, όπως ο πρώην υπουργός μεγάλος Μικρούτσικος, οργανώνουν συναντήσεις αντίστασης και διαμαρτυρίας καπνίζοντας σε κλειστό χώρο και καλώντας και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο. Αλήθεια γιατί δεν έκανε την πρόσκληση αυτή κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του στο μέγαρο; Εκεί δεν είναι περιορισμός και στέρηση η απαγόρευση του καπνίσματος;

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Φρανκφούρτη

Το κόκκινο είναι το χρώμα που κυριαρχεί στα παλιά κτίρια της πόλης
Η Φρανκφούρτη (που μερικές φορές τη βρίσκουμε γραμμένη και Φραγκφούρτη, δεν ξέρω γιατί - αλλά ψάχνοντας τα δικά μου τα γραμμένα βλέπω πως κι εγώ το χρησιμοποιώ) είναι το κέντρο της οικονομικής ζωής της Γερμανίας. Το λένε τα κτίριά της, το λέει το σήμα του ευρώ στην πλατεία, το φωνάζουν τα μαγαζιά της. Εδώ είναι η έδρα της κεντρικής τράπεζάς της εδώ και η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αυτής που ελέγχει το ευρώ. Το χρηματιστήριό της (με του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης) είναι απ' τα χρηματιστήρια - βαρόμετρα της παγκόσμιας οικονομίας (ενώ χρηματιστήρια υπάρχουν και σε άλλες γερμανικές πόλεις).

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Λουλούδια

Οι Γερμανοί γενικά αλλά ειδικότερα οι Βαυαροί, στο Μόναχο και από τις Άλπεις μέχρι το Έρλαγκεν και τη Νυρεμβέργη (που ξέρω σίγουρα) αγαπούν πολύ τα λουλούδια. Αυτό φαίνεται από διάφορα γεγονότα. Κατ’ αρχήν τα μαγαζιά πουλάνε λουλούδια για φύτεμα όλες τις εποχές του χρόνου. Το Όμπι (Obi) και το Πράκτικερ έχουν μεγάλο τμήμα κήπου με διαρκή παρακαταθήκη λουλουδιών (μια συνήθεια που βλέπουμε να έχει μεταφερθεί και στα καταστήματα του τελευταίου στην Ελλάδα). Αλλά εκτός απ’ αυτά υπάρχουν και πιο εξειδικευμένες αλυσίδες (όπως η Ντέχνερ – Dehner).

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Αφιέρωμα

Το παρακάτω ποίημα το βρήκα καθώς περιδιάβαινα τις σελίδες του σάιτ του Κου Νίκου Σαραντάκου (που αποδείχτηκε πως έχουμε και άλλα κοινά - είναι από τη Μυτιλήνη). Δεν ξέρω ακριβώς πώς βρέθηκα εκεί. Μάλλον απ' τη βικιπαίδεια, στην οποία με παρέπεμψε σύνδεσμος σχετικός με τους μύθους που κυκλοφορούν για να τονίσουν την αίσθηση ανωτερότητας ημών των Ελλήνων. Από άσχετο θέμα με τη Γερμανία δηλαδή. Είναι γραμμένο από τον συνονόματο παππού του που έχει δημοσιεύσει κείμενα με το ψευδώνυμο Άχθος Αρούρης. Είναι επίκαιρο, μου άρεσε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Λέει τόσα πολλά...

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Δούναβης

Μιλάγαμε χθες για το Δούναβη και τα καραβάκια που ήταν αραγμένα στο Πάσαου. Έν’ απ’ αυτά ήταν και το Ρούσε. Όταν διάβασα το όνομα γραμμένο με λατινικά γράμματα δεν συνειδητοποίησα από πού ακριβώς. Όταν το απόγεμα, την ώρα που γυρίζαμε, το είδα να μας προσπερνάει και το διάβασα με τα κυριλλικά, τότε κατάλαβα. Το Ρούσε είναι μια πόλη της Βουλγαρίας(!) πάνω στο Δούναβη, στα σύνορα με τη Ρουμανία που την είχα περάσει πριν καμιά δεκαριά χρόνια!

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Βόλτα στο Δούναβη

Η βόλτα αυτή έγινε πριν κάμποσο καιρό. Είχαμε κάνει μια παρόμοια, αλλά πολύ μικρότερη, το καλοκαίρι από το Ρέγκενσμπουργκ. Τότε η συνολική διάρκεια ήταν λιγότερο από μια ώρα και δεν μπορώ να πω πως ήταν χορταστική. Πάνω που ξεκινήσαμε επιστρέψαμε. Επειδή μας άρεσε είπαμε να την επαναλάβουμε αλλά να αξίζει τον κόπο. Εν τω μεταξύ κάπου έπεσε στα χέρια μου ένα διαφημιστικό για εκδρομές απ’ το Πάσαου που έφταναν μέχρι τη Λιντζ ή ακόμα και τη Βιέννη. Μας άρεσε η ιδέα κι είπαμε να προλάβουμε πριν χαλάσει ο καιρός. Τότε ακόμα το Οκτόμπερφεστ δεν είχε τελειώσει. Αυτός ήταν κι ο λόγος που το παιδέψαμε μέχρι να τ’ αποφασίσουμε. Πού να πρωτοπάμε. Θέλαμε και το πανηγύρι μας αλλά όσο πέρναγε ο καιρός, και με την περσινή εμπειρία που στις 15 χιόνισε, δεν θέλαμε να το αφήσουμε.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Καφές - 2

Όχι, δεν σας ξέχασα. Εύκολα γλιτώνετε νομίζετε. Αλλά, να. Η σημερινή μέρα έχει τις ιδιαιτερότητές της. Στην Ελλάδα, βέβαια, αλλά, εξ αντανακλάσεως, μας πιάνει κι εμάς. Έτσι αντί για πρωινή δημοσίευση το άφησα για το μεσημέρι.
Θέλω να γράψω για κάτι που ανακάλυψα χθες, να δικαιωθεί κι ο Γιώργος. Πολλές φορές έχω γκρινιάξει που δεν υπάρχουν καφετέριες στο Μόναχο και πως μετά τις 8 το βράδυ δεν βρίσκεις να πιεις καφέ. Κι ο Γιώργος μου έλεγε πως αφού υπάρχουν τα μπιστρό να βολευτώ μ' αυτά. Μα σερβίρουν φαΐ και πιοτό εκεί. Για καφέ θα πάω εγώ; Και τι σε πειράζει εσένα μου έλεγε. Έτσι είναι τα πράγματα, ακολούθα το στιλ τους.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Η «ΔΕΗ» του Μονάχου

Με τον όρο «ΔΕΗ» εννοώ την εταιρία ηλεκτρικού. Μόνο που θα μπορούσα να την ονομάσω και ΕΥΔΑΠ και με διάφορα άλλα ονόματα εταιριών που έχουμε στην Ελλάδα. Γιατί εδώ υπάρχει συγκεντρωτισμός. Δεν υπάρχει μια εταιρία για κάθε είδος παροχής. Η SWM, όπως είναι το όνομά της, είναι γνωστή για την παροχή ηλεκτρικού. Όμως, έχει και την παροχή νερού και γκαζιού. Και μάλιστα ο λογαριασμός γκάζι και νερό έρχεται ενοποιημένος.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Χριστούγεννα Ξανά

Έφθασαν τα Χριστούγεννα και πάλι. Δεν συμφωνείτε; Πιστεύετε ότι έχουμε καιρό ακόμα; Οι διακοσμητές έχουν άλλη άποψη. Έτσι παντού άρχισαν να εμφανίζεται ο Χριστουγεννιάτικος διάκοσμος. Λαμπάκια κρεμασμένα, στεφάνια και φιγούρες στις βιτρίνες, μπάλες και ψεύτικο χιόνι καθώς και στολισμένα δέντρα δίνουν την παρουσία τους.

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Ηλεκτροφωτισμός

Επιτέλους! Πήγα σε άλλες χώρες και είδα (ηλεκτρικό) φως. Ήδη, με το που πέρασα τα σύνορα προς την Ολλανδία, αν και ήταν μέρα, μου έκανε εντύπωση το ότι στο διάζωμα, στη μέση του δρόμου υπήρχαν φώτα. Και υπέθεσα ότι υπάρχουν γιατί τα ανάβουν. Και όντως έτσι ήταν. Στο Βέλγιο και στην Ολλανδία οι δρόμοι φωτίζονται τη νύχτα. Ενώ στη Γερμανία όχι. Ούτε καν στις διασταυρώσεις. Αυτά να τ' ακούν μερικοί που παραπονιούνται γιατί στην Ελλάδα φωτίζονται βασικά μόνο οι διασταυρώσεις. Και οι διασταυρώσεις των αυτοκινητόδρομων είναι αρκετά πολύπλοκες και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να μπεις στο σωστό παρακλάδι. Αλλιώς πας στην επόμενη διασταύρωση που μπορεί να είναι μετά από 10, 15 ή 20 χιλιόμετρα. Κι άλλα τόσα να γυρίσεις.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Τιμές Βενζίνης (και πάλι)

Ποια είναι η τιμή της βενζίνας ανά την Ευρώπη? Έχω ξαναγράψει γενικά, αλλά έχοντας μόλις επιστρέψει και έχοντας περάσει την περασμένη βδομάδα 4 χώρες λέω να επανέλθω. Για την Ελλάδα ξέρουμε ότι είχαμε μέχρι πέρυσι από τις φθηνότερες βενζίνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι που ήρθε η μεγάλη ανατροπή στις ζωές μας. Από τότε η τιμή είναι γύρω στο 1,40 - 1,50€. Τι γίνεται όμως παραπέρα. Βέβαια, οι εφημερίδες κατά καιρούς λένε διάφορα αλλά και η μαρτυρία μου από την εμπειρία των ταξιδιών μου νομίζω ότι καλή θα ήταν.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Ιντερνετικό Αφιέρωμα στη Βαυαρία

Σήμερα έχω γενέθλια. Κλείνω τα 51. Και συνήθως τα γιορτάζω. Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς που λένε πως δεν θέλουν να τα θυμούνται γιατί τους θυμίζει πως γερνάνε. Μα αν δεν είχα γεννηθεί θα μπορούσα να υπάρχω για να γεράσω; Ή αν δεν θυμάμαι πως γερνάω θα σταματήσω τα γεράματα. Τέλος πάντων. Απόψεις είν' αυτές κι ο καθένας με τις δικές του.

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Όρια Ταχύτητας

Έγραφα χθες για το οδικό δίκτυο και τις μικρές μέσες ταχύτητες που πετυχαίνει κανείς. Ευκαιρία να αναφερθώ σε ένα άλλο σχετικό θέμα: στα όρια ταχύτητας. δηλ. μέχρι πόσο επιτρέπεται να τρέχει ένα αυτοκίνητο - νόμιμα - στις Ευρώπες.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Οδικό Δίκτυο

Νάμαστε πάλι εδώ. Όλα τα καλά έχουν ένα τέλος (όπως ευτυχώς και όλα τα κακά). Έτσι κι οι διακοπές. Τέλειωσαν κι επιστρέφουμε στη ρουτίνα: τρένο - σχολείο - τρένο - σπίτι και πάλι απ' την αρχή. Βέβαια και σ' αυτά υπάρχουν μικρές ανάπαυλες: Το Σάββατο έρχεται η κόρη μου. Θ΄αλλάξουμε λίγο.
Ας είναι όμως. Εδώ δεν συνηθίζω να γράφω εξομολογήσεις αλλά εμπειρίες. Κι αφού έρχομαι από δρόμο τι καλύτερο απ' το να γράψω για δρόμους.