Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Το Μπλογκ

Το μπλογκ λοιπόν, μετά απ' αυτή τη δημοσίευση θα κινείται με αυτόματο πιλότο. Γιατί δηλ. το λέω έτσι; Τόσο δύσκολο είναι να κινείται κανονικά; Πιο δύσκολο απ' ό,τι φαντάζεται κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί με το χόμπι. Για να είναι έτοιμα τα κείμενα που διαβάζετε, χρειάζεται χρόνος τόσος, όσος δεν φανταζόμουνα όταν το ξεκινούσα. Γιατί στο ξεκίνημα υπήρχε αρκετό υλικό έτοιμο, απ' αυτά που έγραφα και έστελνα σε φίλους για το πώς είναι η ζωή εδώ. Και το μόνο που είχα να κάνω ήταν να πάρω τα κομμάτια και να τα μεταφέρω. Παράλληλα, κάποια εμπλουτίζονταν με φωτογραφίες, ενώ συμπληρώνονταν και κάποια κομμάτια λόγω επικαιρότητας. Όμως, κάποια στιγμή τα έτοιμα τέλειωσαν. Κι έτσι τα καινούρια έπρεπε να έρχονται πιο τακτικά. Δεν έχω παράπονο. Θέματα είχα αρκετά. Κι η ενθάρρυνση από σας που διαβάζατε έδωσε άλλο νόημα στις ώρες που ταξίδευα προς Στουτγάρδη (ή και Μάνχαϊμ πέρυσι - δεν ξέρω γιατί, αλλά το μεγαλύτερο μέρος έχει γραφτεί το πρωί, στο πήγαινε και τις ώρες εξήμισι - οκτώμισι, ώρες που κανονικά είναι ώρες ύπνου).

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Επέτειοι

Τέλειωσαν λοιπόν τα σχολεία μας. Παρ’ όλ’ αυτά, εγώ εδώ, στις επάλξεις του μπλογκ. Λέω φέτος να μην κάνω διακοπές από τις δημοσιεύσεις. Μόνο που οι επόμενες θα είναι με αυτόματο πιλότο. Δηλ. θα ανεβαίνουν έτοιμα κομμάτια, που όμως δεν θα έχω την ευκαιρία να τα βλέπω και να τα ελέγχω καθημερινά μιας και η σύνδεση με το ίντερνετ θα είναι σποραδική. Πέρα απ’ το ότι εκεί που θα βρίσκομαι θα είμαι σε διακοπές, πράγμα που σημαίνει πως θ’ αλλάξω συνήθειες.

Κάτι τέτοια λέω και η Μαρία γελάει. Η Μαρία. Που σήμερα έχει και γενέθλια. Να της ευχηθώ λοιπόν κι από δω. Χρόνια καλά και πολλά, γυναίκα. Να με χαίρεσαι και να σε χαίρομαι. Να είμαστε καλά και να τα περνάμε καλά.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Λήξη Σχολικού Έτους

Ένας ακόμα χρόνος τελειώνει. Τελευταία μέρα του σχολικού έτους 2010 – 2011 για τα σχολεία της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Όπως λέω πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί έχουμε την τύχη να λέμε «καλή χρονιά» πολλές φορές το χρόνο μιας και έχουμε πολλές και διαφορετικές χρονιές. Κι αυτή εδώ που μόλις τελειώνει έχει μια ιδιομορφία: Τελειώνει σήμερα, αλλά η καινούρια δεν αρχίζει αύριο. Ραντεβού το Σεπτέμβρη, όπως έλεγαν παλιότερα οι χειμερινοί κινηματογράφοι. Και το θέμα είναι πως όταν λέμε του χρόνου, πρέπει να είναι ο άλλος του σιναφιού για να καταλάβει πότε εννοούμε. Χώρια ότι τα μπερδεύουμε κι εμείς. Στις διακοπές, σε πια χρονιά αναφερόμαστε όταν λέμε φέτος; Σ’ αυτή που πέρασε ή σ’ αυτή που έρχεται. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, σε λίγο οι συνάδελφοι στο σχολείο θα αποχαιρετιστούμε και αμέσως μετά αρχίζουν οι καλοκαιρινές μας διακοπές. Για τη Γερμανία αυτές κρατάνε έξι βδομάδες. Βέβαια, είχαμε άλλες δυο τον Ιούνη και συμπληρώσαμε, αλλά τώρα, που θέλουμε να πάμε στην Ελλάδα για διακοπές, ο χρόνος μας είναι αυτός, ο μετρημένος. 4 βδομάδες στη Μυτιλήνη, δυο στην Αθήνα, έχουμε και τη διαδρομή, δεν βγαίνουνε, δεν βγαίνουνε. Και το θέμα είναι πως η Μαρία στη Βαυαρία τελειώνουν την Παρασκευή άρα δεν μπορούμε φύγουμε πιο μπροστά.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Πληρωμές

Έχω αναφερθεί και παλιότερα για το θέμα του πώς γίνονται οι πληρωμές εδώ. Μιας και τότε αφενός επικεντρώθηκα στη κυκλοφορία του πλαστικού χρήματος αφετέρου η εμπειρία μεγάλωσε (χωρίς ουσιαστικές διαφορές) λέω να δώσω μερικά στοιχεία ακόμα.

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Μονώσεις

Για το γεγονός πως οι οικοδομές εδώ γίνονται με τα ψέμματα, χωρίς τους τόνους σίδερο που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα έχω γράψει και ξαναγράψει (πέρυσι το Μάιο, αλλά και φέτος το Γενάρη). Και απ' τη στιγμή που δεν έχει σεισμικότητα η περιοχή, δεν είναι κακό αυτό. Αντίθετα: με το να μην έχουν τόσο βάρος από σιδερομπετόν τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν και μεγαλύτερο ύψος (αν και δεν το εκμεταλλεύονται συχνά αυτό) και μεγάλες επιφάνειες χωρίς κολώνες και δοκάρια. Και γενικά εκτός από οικονομία στο σίδερο κάνουν οικονομία και στα άλλα υλικά. Στις περισσότερες φορές αυτό φαίνεται στα πλακάκια στο πάτωμα ή στα είδη υγιεινής των σπιτιών (βέβαια, η εμπειρία μου είναι από σπίτια για νοίκιασμα, κάτι που ίσως παίζει το ρόλο του γιατί στα καταστήματα που βλέπω δεν ισχύει το ίδιο). Εκεί όμως που δεν φαίνεται να κάνουν οικονομία είναι στα υλικά για μόνωση.

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Ζωολογικό Πάρκο Μονάχου Συνέχεια

Στο θερμαινόμενο κλειστό χώρο με τα είδη των τροπικών περιοχών (λιοντάρια, πούμα κλπ) υπάρχει και η ανάλογη βλάστηση. Κι εδώ κυκλοφορούν νερά, αλλά είναι καλυμμένα με νούφαρα.

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Ζωολογικό Πάρκο Μονάχου

Οι ελέφαντες πάντα εντυπωσιάζουν. Τις μέρες εκείνες είχαν και γεννητούρια, αλλά η μαμά με το μικρό ήταν στο σπίτι μέσα (ναι, όλο αυτό το τεράστιο συγκρότημα είναι το σπίτι τους) κι έτσι δεν καταφέραμε να τη δούμε!
Το Μόναχο, όπως κάθε γερμανική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, διαθέτει το Ζωολογικό πάρκο του. Το έβλεπα από τότε που ήρθα μιας και η μια του είσοδος είναι σε μια απ' τις στάσεις του μετρό που περνάει κάτω απ' το σπίτι. Δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία. Έλεγα να πάμε καμιά φορά να το δούμε, αλλά η πρότασή μου αυτή απορριπτόταν μετά πολλών επαίνων από τη Μαρία. Βλέπετε η εμπειρία μας ήταν είτε από κάποιους παλιότερους ζωολογικούς κήπους (συνήθως αυτό τον όρο χρησιμοποιούσαμε, δεν ξέρω πότε μπήκε το πάρκο στη ζωή μας) που ήταν μάλλον μικροί και με λίγα ζώα και ίσως σε κακές συνθήκες είτε από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Που είναι μεν αρκετά μεγάλο, το είχαμε επισκεφθεί πριν αρκετά χρόνια όταν τα παιδιά ήταν μικρά ακόμα, μάλλον λίγα χρόνια από τότε που είχε ανοίξει και δεν μας έκανε εντύπωση. Δεν μας τράβηξε ας πούμε να ξαναπάμε.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Άουσβιτς

Στο Άουσβιτς βρέθηκα τον προηγούμενο μήνα, στα πλαίσια μιας εκδρομής στην Πολωνία: Βαρσοβία - Κρακοβία. Και δεν μπορώ να πω πως θα ήταν ολοκληρωμένη χωρίς μια επίσκεψη - προσκύνημα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, που βρίσκεται πολύ κοντά στην Κρακοβία (γύρω στα 60 χλμ, στο δρόμο για τη Γερμανία). Και η παρουσίαση γίνεται σήμερα, αρκετά πριν την υπόλοιπη Πολωνία, για να είναι κοντά με το αντίστοιχο χθεσινό του Νταχάου. Για αρχή μια αεροφωτογραφία του Άουσβιτς, που δείχνει τα δυο τμήματα του στρατοπέδου, το πρώτο στο κάτω μέρος είναι το αρχικό στρατόπεδο, γνωστό ως Άουσβιτς Ι ενώ στο πάνω μέρος φαίνεται το συμπληρωματικό κομμάτι που φτιάχτηκε, το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου. Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η κλίμακα, η απόσταση μεταξύ τους είναι περίπου 2 χιλιόμετρα και κάτι. Πριν προχωρήσω να σημειώσω πως αν κάποιος θέλει να το βρει στο χάρτη, ναι μεν το γκουγκλ το αναγνωρίζει και το εντοπίζει, όμως το επίσημο όνομα σήμερα είναι Οσβίετσιμ (Oświęcim). Άουσβιτς είναι το γερμανικό όνομα του χωριού.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Νταχάου, το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης

Μάλιστα. Μετά από την πόλη, να αναφερθώ και σ' αυτό που έκανε το όνομά της γνωστό ανά τον κόσμο. Ήδη από την αλλαγή στον τονισμό γίνεται κατανοητό πως μιλάμε για το στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου (Konzentrationslager Dachau ή αλλιώς το KZ-Gedenkstaette Dachau) που λειτούργησε εδώ δίπλα ήδη από το 1933, λίγο μετά την επικράτηση του Ναζισμού, μέχρι τις 29 Απριλίου του 1945 όταν οι σύμμαχοι απελευθέρωσαν όσους κρατούμενους είχαν επιβιώσει. Σήμερα ο χώρος λειτουργεί σαν ένας τόπος μνήμης για τις επόμενες γενιές. Το στρατόπεδο "φιλοξένησε" κατά το διάστημα λειτουργίας του πάνω από 200.000 κρατούμενους, στην αρχή Γερμανούς αντιστασιακούς, αργότερα προστέθηκαν Ρομά, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Εβραίοι και στο τέλος ό,τι περίσσευε όχι μόνο από τη Γερμανία αλλά και από τις κατακτημένες χώρες. Από δω πέρασαν και περίπου 1000 Έλληνες, ανάμεσά τους ο τότε γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Το μεγαλύτερο μέρος των κρατουμένων χρησιμοποιήθηκε ως εργατικό δυναμικό στις γύρω βιομηχανίες (όπως π.χ. στη BMW). Και όταν οι κρατούμενοι έφταναν στο στρατόπεδο αντίκριζαν αυτό το σύνθημα στην πόρτα που διάβαιναν: "Η εργασία απελευθερώνει" (Arbeit macht frei). Ένα σύνθημα που χρησιμοποιήθηκε και σε άλλα στρατόπεδα.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Ντάχαου

Ντάχαου; Γιατί Ντάχαου; Νταχάου δεν είναι; Ναι. Έτσι είναι γνωστό στην Ελλάδα. Με τον τόνο στην παραλήγουσα, αλλά εδώ το προφέρουν με τον τόνο στην προπαραλήγουσα. Κι επειδή το "Νταχάου" στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένο με το εκεί στρατόπεδο συγκέντρωσης (για το οποίο θα μιλήσουμε αύριο) κι έτσι αναφέρονται και συνθήκες Νταχάου (όταν θέλουμε να μιλήσουμε για απαράδεκτες και δύσκολες συνθήκες), ενώ εδώ εγώ θέλω να γράψω για το χωριό που υπάρχει δίπλα στο Μόναχο (και το οποίο είχε "φιλοξενήσει" και το στρατόπεδο, βέβαια), προτιμώ να το τονίζω όπως το λένε οι Μοναχέζοι κι Νταχαγιώτες (καλό; Για να πω τους κατοίκους του μονολεκτικά κι όχι περιγραφικά γίνομαι γλωσσοπλάστης! Καλά, ντε, μη βαράτε).

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ιατρικές εξετάσεις

Πολλές φορές παραπονιόμαστε για το τι καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα. Ας πούμε δεν καλύπτουν (ουσιαστικά) οδοντιατρικές παρεμβάσεις. Στο δημόσιο (ΟΠΑΔ τώρα τελευταία) πληρώνουν κάτι λίγα που όμως για να τα πάρεις έχει τεράστια γραφειοκρατεία μιας και πρέπει να αποδείξεις ότι εσύ δεν είσαι απατεώνας. Ας πούμε για ένα βγάλσιμο ή ένα σφράγισμα (αξίας 30€ π.χ) να πας στο γιατρό να γράψει τι θα κάνει, να το δούνε πριν, να πας στο γιατρό σου να κάνει ό,τι χρειάζεται, να ξαναπάς να ελέγξουν ότι έγινε η δουλειά που είχαν προεγκρίνει και μετά να υποβάλλεις τα χαρτιά για να πάρεις ένα μικρό μέρος απ' όσα έχεις δώσει. Οπότε αν, όπως εγώ, ζεις μακριά από το κέντρο που γίνονται όλοι αυτοί οι έλεγχοι το να πας (με αυτοκίνητο ή τα μέσα συγκοινωνίας δεν έχει σημασία) μέχρι εκεί τρως με το παραπάνω τα λεφτά που θα πάρεις.

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Κόχερλμπαλ 2011

Ιδού λοιπόν. Έφτασε η τρίτη Κυριακή του Ιούλη κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την διεξαγωγή του Κόχερλμπαλ 2011 που έγραφα την περασμένη Κυριακή. Κι ο χορός ξεκίνησε. Ο καιρός ανέβαλε τη βροχή για το βράδυ, ελπίζω να πάει αρκετά αργά, ώστε να δούμε και τα πυροτεχνήματα από τη λήξη του Τόλγουντ. Παρέκβαση: Από το μπαλκόνι μου τελευταία βλέπω κάθε μερικές μέρες πυροτεχνήματα. Δεν ξέρω ποια γεγονότα σηματοδοτούν, αλλά κάθε λίγο βλέπουμε κάνα πεντάλεπτο εκτόξευσης. Σήμερα είναι η λήξη του Τόλγουντ και έχει προαναγγελθεί ρίψη κι αυτή θα κρατήσει αρκετά, πάνω από 10 λεπτά. Κι είναι ωραίο θέαμα απ' το μπαλκόνι, αλλά αν ο καιρός μας τα χαλάσει, τίποτα δεν θα απολαύσουμε. Τέλος παρέκβασης, επιστροφή στο Κόχερλμπαλ. Βέβαια, δεν πήγα απ' τις 6 το πρωί. Σιγά που θα ξύπναγα μαύρο χάραμα. Δεν με φτάνει που το κάνω καθημερινά για αν πάω στο σχολείο να το επαναλάβω και την Κυριακή; Δεν πάει.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Διακοπή Τηλεφώνου

Εδώ στη Γερμανία υπάρχουν διάφορες τηλεφωνικές εταιρίες για σταθερό τηλέφωνο. Σχεδόν κάθε εταιρία κινητής τηλεφωνίας έχει και την αντίστοιχη σταθερή και αντίστροφα. Κι όταν λέω για εταιρία κινητής εννοώ κύρια εταιρία, αυτή που έχει τη συχνότητα και τον κωδικό κι όχι τα πολλά παρακλάδια που ξεφυτρώνουν κι αναλαμβάνουν να πουλήσουν μέσα από το δίκτυο καταστημάτων που διαθέτουν και συνδέσεις κινητής. Γιατί αν κάτσουμε να μετρήσουμε όλες αυτές τις ατέλειωτες παραλλαγές, δεν θα βγάλουμε άκρη. Κι όσο και να μετράμε, όλο και κάποια θα μας ξεφεύγει. Όταν ήρθα λοιπόν στη Γερμανία πριν από σχεδόν δυο χρόνια έπρεπε να διαλέξω εταιρία. Ο Γιώργος μου είχε πει πως μόνο η μαμά Τέλεκομ είναι γνήσια και αξιόπιστη. Οι άλλες έχουν διάφορα προβλήματα. Ο ίδιος είχε κάποια κακή εμπειρία στην αρχή με κάποια (δεν θυμάμαι ποια) γι' αυτό και επέμενε. Εγώ διάλεξα αυτήν που η προσφορά της ήταν η καλύτερη εκείνη τη στιγμή και δεν μετάνιωσα.

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Αριστερή Στροφή

Για τους δρόμους αναφέρομαι. Μην το παρεξηγήσει και το πολιτικοποιήσει κανένας. Όχι δηλαδή πως θα ήταν κακό κάτι τέτοιο, αλλά απλά να ξεκαθαρίζω τα πράγματα απ' την αρχή. Για το τι γίνεται όταν (όπως έχω γράψει και παλιότερα) στρίβει κάποιος αριστερά. Επιτρέπεται; Γενικά και στις περισσότερες περιπτώσεις ναι. Υπάρχου εξαιρέσεις; Πολλές. Και πρέπει να προσέχεις ιδιαίτερα για να μην έχεις πρόβλημα! Στον ένα και κάτι χρόνο που πέρασε είχα διάφορες εμπειρίες, πρόσεξα κάποια πράγματα καλύτερα κλπ μέχρι που μια εμπειρία με έπεισε πως το πράγμα θέλει ακόμα παραπάνω ψάξιμο. Αλλά για να μη μακρηγορώ άλλο και να μην μιλάω με γρίφους, ας πάμε στο ψητό.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Ντόναουβερτ, Θρησκευτικό!

Η "πίσω" πύλη της τειχισμένης πόλης
Γιατί έδωσα τον χαρακτηρισμό "θρησκευτικό" στο Ντόναουβερτ στο σημερινό σημείωμα; Γιατί σήμερα θα ασχοληθώ με τις (δυο) εκκλησίες του. Εντάξει, θα δούμε και μερικά άλλα μέρη του, αλλά το κυρίως πιάτο θα είναι οι εκκλησίες, από μέσα κι απ' έξω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τις βρήκα εντυπωσιακές.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Ντόναουβερτ, η Πόλη

Άποψη του καινούριου δημαρχείου. Τίποτα το ιδιαίτερο θα έλεγα, εκτός απ' τις καμπάνες που δίνουν συναυλία δυο φορές τη μέρα.
Το Ντόναουβερτ ανήκει στην περιοχή της Βαυαρίας που στα Ελληνικά αποδίδεται ως Σουηβία, αλλά που δύσκολα μπορεί να το βρει κάποιος έτσι, στα Γερμανικά είναι Σβάμπεν (Schwaben) και οι Έλληνες της Γερμανίας τους κατοίκους τους λένε Σβάμπηδες. Η περιοχή τους επεκτείνεται και στο γειτονικό κρατίδιο της Βάδης Βυρτεμβέργης, έτσι μικρή σχέση καταγωγής έχουν με τους Βαυαρούς. Ίσα ίσα, έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, τα δικά τους φαγητά. Να αναφέρω επί τη ευκαιρία ότι το κρατίδιο της Βαυαρίας περιλαμβάνει την καθεαυτό Βαυαρία (χωρισμένη σε 2 διοικητικές ενότητες αλλά δεν έχει σημασία) την Φρανκονία (στο βόρειο κομμάτι, εκεί που είναι η Νυρεμβέργη) και τμήμα της Σουηβίας (στα δυτικά με πρωτεύουσα το Άουγκσμπουργκ). Υπάρχει και το Άνω Παλατινάτο ως διοικητική υποδιαίρεση.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Ντόναουβερτ, τα Ποτάμια

Το Ντόναουβερτ (Donauwörth) είναι μια μικρή (για τα Γερμανικά δεδομένα) πόλη 20 χιλιάδων κατοίκων περίπου. Είναι κτισμένη στη συμβολή του Δούναβη με τον παραπόταμό του Βέρνιτς (Wörnitz - κι άλλοι παραπόταμοι συμβάλουν στην ευρύτερη περιοχή, αλλά μιλάμε για τον πιο σημαντικό). Βρίσκεται εκεί πολλούς αιώνες τώρα (υπάρχουν σημάδια απ' το 500 περίπου, πολύ παλιά για τα δεδομένα της Γερμανίας) και μιας και είναι μικρή και άσημη (τρόπος του λέγειν αφού εδώ έχουν διαδραματιστεί αρκετά ιστορικά γεγονότα) μάλλον δεν πρέπει να την πείραξαν ιδιαίτερα οι βομβαρδισμοί του Β' παγκοσμίου πολέμου. Είναι χτισμένη πάνω στη λεγόμενη "Ρομαντική Οδό" αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που μου κίνησε την περιέργεια να την επισκεφθώ. Πέρυσι τέτοια εποχή το τρένο της επιστροφής δεν πέρναγε απ' την Ουλμ αλλά έκανε παράκαμψη και περνάγαμε απ' το Ντόναουβερτ και φτάναμε από βόρεια στο Άουγκσμπουργκ. Δεν έκανε στάση, απλά έβλεπα απ' το παράθυρο το σταθμό (που είναι τεράστιος για μια τόσο μικρή πόλη) και τον Δούναβη. Επί ένα μήνα περίπου, κάθε μέρα από εδώ, ε, κάποια στιγμή είπα πως πρέπει να φτάσω και μέχρις εδώ να δω την πόλη από κοντά.

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Κόχερλμπαλ

Τι είναι πάλι ετούτο; Κόχερλμπαλ (Kocherlball); Για τους μη γνωρίζοντες "Ball" εκτός από το προφανές, μπάλα, είναι και ο χορός. Μπάλος είναι, ας πούμε, ένας γνωστός χορός στην Ελλάδα. Γιατί λέγεται έτσι; Μάλλον ήρθε από έξω και συνδυάστηκε με προϋπάρχοντα χορό κι ονομάστηκε έτσι. Και το μπαλάρω είναι γνωστό σε μερικά μέρη με την έννοια του χορεύω, αλλά και στο Διδυμότειχο όταν ήμουνα έμαθα πως τις απόκριες σε διάφορα κέντρα διοργανωνόταν ένας "μπαλνταφάς" που από τότε το ανέλυσα σε "μπαλ ντ' ανφάν" (γαλλικά δηλ. bal d' enfants) χορός για τα παιδιά. Και καλά, πολλά είπαμε για το δεύτερο κομμάτι, το μπαλ, αλλά το κόχερ τι είναι; Κόχερ είναι αυτό που βράζει, που μαγειρεύει. Είναι δηλ. ο χορός για τις μαγείρισσες, αλλά και τις υπηρέτριες μαζί. Και πότε έπαιρναν άδεια οι μαγείρισσες να πάνε να χορέψουν; Όταν δεν τις χρειάζονταν, πολύ πρωί. Σε ανάμνηση του χορού που έκαναν λοιπόν κάποτε για να ξεσκάσουν κι αυτές, γίνεται την σημερινή εποχή την τρίτη Κυριακή του Ιούλη ένας χορός στον κινέζικο πύργο του Μονάχου, απ' τις 6 το πρωί μέχρι τις 10.

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Τόλγουντ 2011

Έγραψα πέρυσι για το Τόλγουντ, το καλοκαιρινό φεστιβάλ του Μονάχου. Να μην επαναλαμβάνομαι. Πήγα και στο φετινό. Παρόμοιο είναι με πέρυσι, αρκετές από τις σκηνές και τους πάγκους έχουν τα ίδια πράγματα. Βέβαια οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι διαφορετικοί κι απ' τους πιο αξιόλογους.
Η οργάνωση και πάλι εξαιρετική, με τα λεωφορεία της και τα υπόλοιπα. Η μόνη διαφορά πως φέτος άρχισε πιο νωρίς (22/6) κι έτσι την άλλη Κυριακή στις 17 τελειώνει...

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Έργα Υπόγειου στο Μόναχο!

Έργα για την υπόγεια διέλευση μέσων μεταφοράς δεν κάνουν μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Παρόμοια έργα ξεκίνησαν το προηγούμενο διάστημα και στο Μόναχο. Και το γράφω έτσι περιγραφικά και δεν λέω, ας πούμε, μετρό γιατί από τις υπόγειες αυτές σήραγγες που θα φτιαχτούνε δεν θα περνάει το μετρό αλλά ο προαστιακός. Αν και η διαφοροποίηση είναι λίγο σχετική, αφού και τα δυο μέσα αλλού κινούνται υπόγεια κι αλλού επίγεια, περισσότερο έχει να κάνει με το ότι το μετρό κινείται κυρίως μέσα στην πόλη και με πιο πυκνά δρομολόγια (συνήθως 10λεπτα αλλά και κάποια 5λεπτα ενώ πολύ νωρίς είναι 20λεπτα). Αντίθετα αυτό που αποδίδεται ως προαστιακός και που οι Γερμανοί το λένε S-Bahn (Schnell Bahn - γρήγορο ή σύντομο τρένο) και είναι κομμάτι των Γερμανικών Σιδηροδρόμων (κι όχι των αστικών συγκοινωνιών) και χρησιμοποιεί συνήθως κοινούς σταθμούς με περιφερειακά τρένα ή άλλα μεγάλων αποστάσεων ενώ τα δρομολόγιά του είναι σχετικά αραιά: από 20 λεπτά το πιο λίγο μέχρι μερικές μόνο φορές τη μέρα.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Ολυμπιακοί Αγώνες 2018

Δεν τους πήραμε, δεν τους πήραμε.
Όπως είναι γνωστό στους τακτικούς επισκέπτες του μπλογκ το Μόναχο ήταν ένας απ' τους 3 διεκδικητές για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του 2018. Φιλοδοξία του να είναι η πρώτη πόλη που θα έχει διοργανώσει τόσο θερινούς (το 1972) όσο και χειμερινούς αγώνες. Η μεγάλη μέρα της απόφασης ήταν χτες. Από καιρό υπήρχαν μετρητές αντίστροφης μέτρησης για την ώρα της ανακοίνωσης. Επίσης είχαν ετοιμαστεί και οι σχετικές φιέστες, πλην όμως οι "αρμόδιοι" στο μακρινό Ντούρμπαν της Νότιας Αφρικής αποφάσισαν πως οι αγώνες πρέπει να πάνε στην Κορέα.

Το ερώτημά μου είναι: Όπως και στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, για τη διοργάνωση είχαν προγραμματιστεί διάφορα μεγάλα έργα (όπως η αναμόρφωση των γραμμών του προαστιακού για την οποία θα τα πούμε μάλλον αύριο). Τώρα; Ποια θα πραγματοποιηθούν και ποια θα μπουν στο χρονοντούλαπο;

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Ταξικά Ταξίδια

Τα ταξίδια ήταν πάντα ταξικά για τους ταξιδεύοντες. Οι πρώτοι διδάξαντες, τα καράβια. Τα αρχαία χρόνια ας πούμε, όποιος είχε φράγκα καθόταν στην καρέκλα και ρέμβαζε το ταξίδι με το πλοίο, ενώ όποιος δεν είχε τράβαγε κουπί ή έκανε άλλες δουλειές έχοντας για ανταπόδοση τη δυνατότητα να ταξιδέψει (έστω και με κινδύνους να μην τον αφήσουν όταν έφθαναν στον προορισμό και να συνέχιζαν να τον κρατάνε για να τραβάει κουπί – αλλά σ’ αυτό ούτε και ο «επιβάτης α’ θέσης» ήταν εξασφαλισμένος)!

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ελληνολατινικά

Πάει αρκετός καιρός που σκέφτομαι να γράψω για το θέμα αυτό. Έχω βάλει τον τίτλο, αλλά λείπει το κείμενο που δεν έχει να κάνει με τη Γερμανία, αλλά με τον τρόπο που γράφονται τα κείμενα που αναφέρουν κάτι από το εξωτερικό, όνομα τόπου, όνομα προσώπου κλπ. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο πια και όσο πάει η μόδα εξαπλώνεται όλο και πιο πολύ το να γράφονται όλα αυτά τα ονόματα με λατινικά στοιχεία. Κι ενώ διαβάζεις ένα κείμενο στα Ελληνικά, ξαφνικά πετάγονται κάποια "άλλα" στοιχεία. Είναι ενοχλητικό για μένα, και ακόμα πιο ενοχλητικό είναι όταν αυτά δεν είναι στο αλφάβητο προέλευσης (δηλ. Αγγλικά ή Γαλλικά ή Γερμανικά κλπ) αλλά μεταγραμμένα στα Αγγλικά. Και μου δημιουργείται η απορία: αφού δεν πρόκειται για το πρωτότυπο και ήδη έχει γίνει μεταγραφή γιατί να γίνεται στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά; Που ακόμα και στο πρωτότυπο να χρησιμοποιούταν το λατινικό αλφάβητο γιατί να μην εμφανιστεί η λέξη με μεταγραφή στα Ελληνικά;

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Φικτουάλιενμαρκτ

Η Φικτουάλιενμαρκτ (Viktualienmarkt) είναι για το Μόναχο κάτι αντίστοιχο σαν να λέμε με τη Βαρβάκειο της Αθήνας ή τη Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης. Είναι μια αγορά στο κέντρο της πόλης (παραδίπλα απ' την Μαρίενπλατς, βρίσκεται στη θέση αυτή περίπου διακόσια χρόνια τώρα) με διάφορα είδη, κυρίως τρόφιμα,  που προσφέρονται από μόνιμους πάγκους που έχουν γίνει κάτι σαν μαγαζάκια και με δυνατότητα για επιτόπου κατανάλωση φαγητού ή μπίρας! Είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία το να βρεθείς εκεί, κι είναι απ' τα μέρη που όταν τα γνωρίσεις θέλεις να ξαναπάς. Κάποιοι έχουν το στέκι τους εκεί. Βέβαια, χρειάζεται να βοηθάει κι ο καιρός μιας και είναι τελείως ανοιχτή από πάνω.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Δώρα στους Μισθούς

Πολλές φορές ακούγεται ότι τα δώρα στους μισθούς στην Ελλάδα είναι ελληνική εφεύρεση και πως σε άλλες χώρες δεν δίνονται δώρα. Γι' αυτό και γίνονται οι πιέσεις για περικοπή τους: αφού δεν δίνουν σε άλλα μέρη, να μοιάσουμε κι εμείς. Άλλος ένα μύθος. Αφορμή πήρα από μια είδηση που διάβασα τις προηγούμενες μέρες στην πύλη "ιν": στην Πορτογαλία, λέει, θα κληθούν οι εργαζόμενοι (όλοι, όχι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι) να πληρώσουν έκτακτη εισφορά μισό δώρο Χριστουγέννων (έκτακτη εισφορά, τονίζεται, σημαίνει πως θα γίνει μόνο φέτος, και δεν περικόπτεται μόνιμα από δω και στο μέλλον - αν θα γίνει έτσι ή όχι δεν ξέρω, θα δείξει το μέλλον).

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Τραπεζιτικά

Κι άλλες φορές έχω ασχοληθεί με το να παρουσιάσω ενδιαφέροντα (κατά τη γνώμη μου) μπλογκ. Τελευταία λοιπόν, άρχισα να παρακολουθώ τις εξομολογήσεις ενός τραπεζίτη. Ένα στέλεχος από την Ιρλανδία ενός μεγάλου τραπεζικού οργανισμού, βλέποντας τα παιχνίδια του συστήματος σε βάρος της χώρας του αρχικά αλλά και των υπολοίπων χωρών αργότερα (το ότι ο κλήρος έπεσε στην Ελλάδα, δεν σημαίνει πως δεν δοκιμάστηκαν οι αντοχές διαφόρων χωρών - μικρών αλλά και μεγάλων) τα παρατάει από τη θέση που είναι και όχι μόνο αυτό, αλλά αποφασίζει να πει και όσα ξέρει. Κι αν το να τα παρατήσει κάποιος δεν είναι τόσο απίθανο, το να ανοίξει το στόμα του, είναι δύσκολο αφού συνήθως υπάρχουν ρήτρες που λειτουργούν αποτρεπτικά.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Πινακίδες Αυτοκινήτων

Στο παραπάνω αυτοκίνητο το ενδιαφέρον δεν μου το κίνησε η πινακίδα του, αλλά τα χριστιανικά του σύμβολα: το ψάρι δεξιά (και στην Ελλάδα κυκλοφορεί αλλά γράφει μέσα ΙΧΘΥΣ), το D της Γερμανίας  αριστερά είναι τροποποιημένο να παραπέμπει στα θεία, στο πίσω τζάμι γραμμένο ένα σχετικό σλόγκαν και κάτω απ' την πινακίδα κάτι σαν σάιτ (ουδεμία σχέση).
Τις πρώτες γερμανικές πινακίδες που είδα στη ζωή μου ήταν σε αυτοκίνητο που είχε έρθει στο χωριό στις αρχές της 10ετίας του 70. Το είχε φέρει κάποιος που είχε πάρε - δώσε με το Κογκό και έφερε αυτοκίνητο απ' έξω. Οι πινακίδες αυτές που ήταν οβάλ σχήματος, σήμερα δεν χρησιμοποιούνται πια (αν και νομίζω πως ήταν ειδικά για αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στο εξωτερικό!), όπως δεν χρησιμοποιούνται και αυτές που υπήρχαν τότε στην Ελλάδα κι ήταν με σκέτους αριθμούς. Οι σημερινές πινακίδες είναι προσαρμοσμένες στα ευρωπαϊκά δεδομένα, υπάρχουν και κάποιες πιο παλιές που κυκλοφορούν ακόμα και δεν έχουν τη γαλάζια λωρίδα στην άκρη, αλλά είναι ελάχιστες (σ' αντίθεση με την Ελλάδα που είναι πάμπολλες).