Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Ντόιτσε Μπανκ

Πολλές φορές έχω γράψει διαφωνώντας, για το ότι στην Ελλάδα αυτομαστιγωνόμαστε καθώς θεωρούμε πως στην Ευρώπη όλα γίνονται τυπικά και σωστά. Πως μόνο εμείς έχουμε ανακαλύψει τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, το λάδωμα κλπ. Πράγματα που, σύμφωνα με τα δικά μας λεγόμενα, δεν συμβαίνουν σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Κι αν συμβεί κάτι είναι στο διεφθαρμένο νότο, ενώ ο βοράς είναι όλοι υπόδειγμα τιμιότητας. Βέβαια, η Ζίμενς γερμανική εταιρία είναι που λάδωνε στην Ελλάδα και τα άπλυτά της τα βγάλαν στη φόρα οι ανταγωνιστές της και αποδείχτηκε πως και στη Γερμανία τα ίδια έκανε, έστω κι αν η υπόθεση έκλεισε με συμβιβασμό - κουκούλωμα. Επίσης, και η περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, προέκυψε όταν ένας υπάλληλος της τράπεζας HSBC στην Ελβετία έκλεψε το πελατολόγιο της τράπεζας και το πούλησε σε διάφορες κυβερνήσεις (του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, της Γαλλίας και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού) που ψάχνανε να βρούνε φοροφυγάδες.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Μονμάρτη

Η Μονμάρτη (Montmartre δηλ. το σωστό είναι λέει Μονμάρτρη, αλλά δύσκολα λέγεται!) είναι η καλλιτεχνική γειτονιά του Παρισιού. Εδώ σύχναζαν ας πούμε ο Πικάσο ή Βαν Γκογκ. Και μιας και οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι με ανοιχτό πνεύμα και πιο μπροστά στο πνεύμα από την εποχή τους εδώ μαζεύονταν αρκετοί τύποι μποέμ γι' αυτό και βρίσκονται εδώ και γνωστά καμπαρέ όπως το Μουλέν Ρουζ. Είναι σε έναν πανύψηλο λόφο (130 μέτρα!!!) κι έτσι από δω έχεις άπλετη θέα στο επίπεδο Παρίσι αλλά και διακρίνεται και από μακρυά, ειδικά που στην κορυφή του λόφου στέκει επιβλητικός ο ναός της Αγίας Καρδίας (ή της Ιερής Καρδιάς - Basilique du Sacré Cœur).

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Καπνός στην ατμόσφαιρα

Έγραφα πριν μερικές μέρες ανάμεσα στα άλλα και για τις επιπτώσεις από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Τα περισσότερα νοικοκυριά έχουν περιορίσει τις ώρες λειτουργίας της κεντρικής θέρμανσης ενώ κάποια άλλα την έχουν διακόψει εντελώς. Με όσους συζητάω αυτό που ακούγεται είναι πως πετρέλαιο φέτος δεν θα κάψουν. Έχει γίνει κάτι σαν σύνθημα. Δεν ανάβω καλοριφέρ φέτος. Και οι επιλογές είναι δύο: ή καθόλου θέρμανση ή χρήση άλλων μέσων. Το καθόλου είναι ζόρι, αλλά κάποιοι το ακολουθούνε. Το να χρησιμοποιούνται άλλα μέσα είναι θεωρητικά ευκολότερα, αλλά κι εκεί υπάρχουν ζόρια.

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Σηκουάνας

Όπως είναι γνωστό, το Παρίσι, όπως και κάθε ευρωπαϊκή πόλη που σέβεται τον εαυτό της, είναι χτισμένη στις όχθες ενός ποταμού: του Σηκουάνα (la Seine). Και είναι αδιανόητο να μιλήσεις για την πόλη χωρίς το ποτάμι της. Ένας ποταμός που ξεκινάει απ' την περιοχή της Ντιζόν (Dijon), την πατρίδα της μουστάρδας και μετά από 750 χλμ διαδρομής καταλήγει στη θάλασσα της Μάγχης, δίπλα στη Χάβρη, που αν θέλεις να περάσεις από πάνω του πρέπει να περάσεις τη γέφυρα της Νορμανδίας (Pont de Normandie).

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Υγειονομική περίθαλψη από κοντά

Όλοι έχουμε συνείδηση της ανυπαρξίας ασφαλιστικής περίθαλψης στην Ελλάδα. Το αστείο είναι πως πρόβλημα έχουν τόσο όσοι είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές κάθε μήνα όσο και όσοι είναι ανασφάλιστοι. Και γι' αυτούς τους τελευταίους γίνονται διάφορες κινήσεις για να καλυφθούν οι ανάγκες τους. Είτε με ειδικά ιατρεία, είτε με συγκέντρωση φαρμάκων, είτε με τις «παστίλιες για τον πόνο των άλλων» που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Και δεν υπάρχει αντίρρηση πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα μ' αυτούς τους ανθρώπους που είναι ανασφάλιστοι συνήθως γιατί έχουν μείνει άνεργοι. Κι έτσι, δεν έχουν και λεφτά να καλύψουν τις ανάγκες τους για την υγεία τους. Αλλά οι ασφαλισμένοι; Το πρόβλημα έχει χτυπήσει και τη δική τους πόρτα εδώ κι ένα χρόνο.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Παρισινοί Σταθμοί Τρένου

Το Παρίσι όπως και το Λονδίνο έχει πολλούς «κεντρικούς» σιδηροδρομικούς σταθμούς (6! τον αριθμό). Σ' αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στη Γερμανία που σε κάθε πόλη ένας είναι ο σταθμός. Ακόμα και στο Βερολίνο που ήταν χωρισμένο στα δυο κι είχε ένα σταθμό σε κάθε κομμάτι, τώρα με την ενοποίηση φτιάχτηκε ένας κεντρικός κι οι άλλο έγιναν περιφερειακοί. Αντίστοιχα στο Αμβούργο και στο Μόναχο (για να μιλήσω για τις μεγάλες πόλεις). Εδώ η λογική είναι διαφορετική: ανάλογα την κατεύθυνση των τρένων είναι και ο σταθμός. Πώς είχαμε εμείς παλιά στην Αθήνα και τον Πειραιά σταθμό Πελοποννήσου και σταθμό Λαρίσης; Κάτι τέτοιο. Έτσι κι αλλιώς έχουμε αντιγράψει πολλά στα τρένα από τους Γάλλους. Όπως ο σταθμός Πελοποννήσου π.χ. που είναι ένα κόσμημα. Κοσμήματα είναι και οι παρισινοί σταθμοί που επισκέφτηκα. Ειδικά αυτός της Λυών (ο Γκαρ ντε Λυών - Gare de Lyon). Που όταν τον είδα έπαθα και δεν κατάλαβα γιατί δεν αναφέρεται στα αξιοθέατα της πόλης τόσο για το εξωτερικό όσο και για το εσωτερικό του.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Γερμανικό Μάρκο

Εμείς τις δραχμές μπορεί να τις καταργήσαμε τελείως, αλλά σε κάποια μέρη τις γράφουν ακόμα στις αποδείξεις.
Χρόνια πολλά. Και του χρόνου οι γιορτές. Έλεγα πως σήμερα δεν θα ανέβαζα τίποτα αλλά μια είδηση της Μπιλντ που διάβασα είπα πως θέλει αναφορά και σχολιασμό. Έντεκα χρόνια μετά την καθιέρωση του Ευρώ υπάρχουν 13 δισεκατομμύρια παλιά γερμανικά μάρκα που δεν έχουν ανταλλαχτεί με ευρώ! Η Γερμανία είναι από τις χώρες που δεν έχουν καθιερώσει καταληκτική ημερομηνία για την ανταλλαγή. Έτσι πολλοί κάτοικοι έχουν κρατήσει τα μάρκα τους. Σε διάφορες εποχές γίνονται προσπάθειες για να τα ξοδέψουν, συστηματικές ή όχι, αλλά μάλλον οι Γερμανοί είναι επιφυλακτικοί. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα περισσότερα είναι κέρματα, πράγμα που δημιουργεί απορίες στο ποιος είναι ο λόγος που οδηγεί στη μη ανταλλαγή. Μάλλον είναι κάπου καταχωνιασμένα και ξεχασμένα.

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Πλατεία Ομονοίας του Παρισιού

Η πλατεία Ομονοίας ή αλλιώς Πλας ντε λα Κονκόρντ (Place de la Concorde) είναι η μεγαλύτερη πλατεία του Παρισιού, ακριβώς δίπλα στα Ηλύσια Πεδία (Champs-Élysées κι από δω αρχίζει η περίφημη ομώνυμη λεωφόρος που τόσες φορές την πέρασα κι άλλες τόσες την ανέφερα). Στη μέση υψώνεται ένας αυθεντικός οβελίσκος (φερμένος βέβαια από την Αίγυπτο).

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ελληνικά σήριαλ

Είδατε καινούρια ελληνικά σήριαλ στην τηλεόραση φέτος; Εγώ όχι. Καινούριες παραγωγές; Ούτε.  Τι έχει η τηλεόραση τον φετινό χειμώνα; Τούρκικα σήριαλ (όχι πως έχω κάτι ιδιαίτερο μαζί τους, όσο μ' ενθουσίαζαν παλιότερα τα βραζιλιάνικα, ή τα αμερικάνικα ή τα όποια ήταν μόδα την κάθε εποχή), λίγες επαναλήψεις και πολλές εκπομπές «στρογγυλής τραπέζης». Με τον όρο αυτό εννοώ κάποια άτομα που κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και συζητάνε. Είτε το θέμα της συζήτησης είναι οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις (με οικοδεσπότη τον Πρετεντέρη, τον Τσίμα κλπ ή οι πρωινές ενημερωτικές) είτε η σάτιρά τους (ράδιο Αρβύλα, Λάκης) είτε κουτσομπολίστικο (Όλα, Μαζί ή τα μεσημεριανά) είτε λόγου και όχι μόνο (στα Άκρα) και τελειωμό δεν έχει. Ένας ή περισσότεροι παρουσιαστές, κάποιοι καλεσμένοι, ίσως και λίγο κοινό (αν και δεν είναι και πολύ ευπρόσδεκτο) και βγήκε η εκπομπή. Καλύφτηκε ο τηλεοπτικός χρόνος. Και στις τρύπες επαναλήψεις, κάποιες για πολλοστή φορά. Πάλι καλά που παίζονται και κάποιες ταινίες πέρα δώθε και αλλάζει λίγο το τοπίο.

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Παναγία των Παρισίων και πέριξ

Έναν ναό παρουσίασα στην προηγούμενη ανάρτηση και με έναν άλλο συνεχίζω σήμερα. Σειρά έχει ένας διάσημος ναός, η Παναγία των Παρισίων στα καθ' ημάς είναι η Νοτρ Νταμ των Γάλλων (Notre-Dame de Paris). Βασικά, Νοτρ Νταμ πάει να πει η Κυρά μας κι μ' αυτό το όνομα είναι γνωστές οι εκκλησίες της Παναγίας στα Γαλλικά. Γι' αυτό και η διευκρίνηση. Νοτρ Νταμ ντε Παρί. Η εκκλησία είναι χτισμένη σ' ένα νησάκι του Σηκουάνα το Ιλ ντε λα Σιτέ (το νησί της πόλης, Île de la Cité). Βασικά, δεν είναι ένα αλλά δυο νησάκια, το μεγαλύτερο είναι που μας ενδιαφέρει μιας και εκτός απ' την Παναγία των Παρισίων έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, αλλά θα τα δούμε αυτά αργότερα.

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Επικοινωνία

Για άλλη μια φορά θα καταφύγω στο λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας για τη λέξη «επικοινωνία». Έχει διάφορες σημασίες, τρεις τον αριθμό απ' τις οποίες οι δυο τελευταίες διπλές. Όλες έχουν την έννοια πως η διαδικασία είναι αμφίδρομη. Αντίστοιχα και στο λεξικό του Μπαμπινιώτη. Κανένα δεν έχει προλάβει να καταγράψει την καινούρια σημασία της λέξης. Αντί να λέγεται και να γράφεται «διαφήμιση» χρησιμοποιείται η λέξη επικοινωνία. Κι αντί να διαφημίζεται ένα προϊόν, επικοινωνείται! (κι ορθογράφος μου το κοκκινίζει αφού δεν αναγνωρίζει μέση φωνή στο ρήμα). Ίσως γιατί η διαφήμιση είναι παρεξηγημένη και θεωρείται ύποπτη, ίσως γιατί οι διαφημίσεις μπαίνουν στα μέσα μαζικής επικοινωνίας (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση αλλά και ίντερνετ). Κι αντί να αναγράφεται ο χορηγός για τη διαφήμιση, γράφεται (και λέγεται) χορηγός επικοινωνίας. Το χειρότερο δε όλων είναι που σε ράφι σουπερμάρκετ υπήρχε πινακίδα που έγραφε κάτι για τις «τιμές που επκοινωνούνται». Δεν αναγράφονται, δεν ανακοινώνονται, επικοινωνούνται! Έλεος.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Αθήνα 2012

Τι μούρθε να ασχοληθώ με την Αθήνα; Και σε ποιον να την παρουσιάσω αφού την ξέρουμε όλοι. Κι όμως. Αρκετές φορές έχω περπατήσει κι έχω δει κι έχω θαυμάσει αυτό που υπάρχει. Και δεν είναι λίγο παρά τα όσα έχουν καταστραφεί αν και, σε σύγκριση με αυτά των άλλων πόλεων που είδα δεν είναι τόσο θαυμαστά. Δηλαδή τα νεοκλασικά κτίρια που έχουν επιζήσει είναι εντυπωσιακά μεν αλλά δεν έχουν αυτό το βάρος και το μπιχλιμπιδωτό που συνηθίζεται στας Ευρώπας. Χώρια ότι χάνονται και πνίγονται ανάμεσα στους όγκους τσιμέντου που έχουν πέσει δίπλα του. Πολλές φορές τον τελευταίο καιρό κάνοντας βόλτα στο κέντρο το διαπίστωσα αυτό, αλλά κάθε φορά δεν είχα τη μηχανή μαζί μου. Αλλά το προπερασμένο Σάββατο που την είχα, τράβηξα μερικές κι είπα να τις μοιραστώ μαζί σας. Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Μικρή διακοπή λοιπόν απ' τη Γαλλία για να δούμε το σπίτι μας. Τώρα θα πει κανείς ποια Γαλλία αφού τελευταία μια μέρα έχει ανάρτηση για Γαλλία και μια για την επικαιρότητα. Σωστό κι αυτό, αλλά οι κύριες αναρτήσεις είναι αυτές από τη Γαλλία και οι άλλες είναι εμβόλιμες. Πάμε λοιπόν στην Αθήνα. Για ξεκίνημα το Δημαρχείο. Το παλιό δηλαδή γιατί τώρα έχει απλωθεί σε πολλά κτίρια.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Κυριακάτικα ψώνια

Τελευταία μπήκε πάλι το θέμα της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές. Μάλιστα, αυτές τις μέρες γίνεται και ηλεκτρονική διαβούλευση του θέματος. Οι Κυριακάτικες εφημερίδες είχαν αναφορά στο θέμα, υπερθεματίζοντας πως έτσι θα έρθει η ανάπτυξη, όταν οι καταναλωτές θα μπορούν να ψωνίζουν όλες τις μέρες της εβδομάδας (το επόμενο θα είναι να είναι ανοιχτά και όλες τις ώρες). Εκείνο δε που προβάλλεται είναι πως στις υπόλοιπες χώρες αυτό είναι ο κανόνας κι όπου εφαρμόστηκε, ήρθε αμέσως η ανάπτυξη. Σάματις, αρκεί να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά για να κυκλοφορεί το χρήμα, το αν υπάρχει ή όχι δεν έχει σημασία! Μιας και έχω κυκλοφορήσει σε άλλες χώρες (και μείνει σε μια άλλη για κάμποσο καιρό) να επαναλάβω το τι ισχύει στην πραγματικότητα (κι όχι στο μυαλό των δημοσιογράφων που «παρουσιάζουν» την είδηση).


Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Μαρέ

Μετά το Καρτιέ Λατέν είπαμε να κλείσουμε τη μέρα μας στο Μαρέ. Το Μαρέ (Marais) είναι η περιοχή του Παρισιού όπου ήταν χτισμένη η Βαστίλη η κατάληψη της οποίας σηματοδοτεί τη Γαλλική επανάσταση (14/7/1789) και από την οποία Βαστίλη σήμερα δεν υπάρχει δείγμα παρά μόνο το όνομα της πλατείας και ενός δρόμου που ξεκινάει από κει που ήταν χτισμένη η φοβερή φυλακή. Έτσι πήγαμε κι εμείς μέχρι την πλατεία Βαστίλης (το όνομα έμεινε) που είναι στα όρια της συνοικίας. Στο κέντρο της πλατεία βρίσκεται η στήλη της Ιουλίου (του 1830), ένα μνημείο για μια ακόμα επανάσταση στη Γαλλία.

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Πωλείται και το σπίτι μου

Πωλείται όπως είν' επιπλωμένο. Έτσι έλεγε ένα παλιό τραγούδι του Αντύπα. Κι απ' ότι φαίνεται η κυβέρνηση αρχίζει να το φωνάζει παντού. Πουλάει ακίνητα στα οποία στεγάζονται οι υπηρεσίες της. 28 συνολικά, μεταξύ αυτών τα κτίρια του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού! Η συνένωση των υπουργείων αυτών να είναι που προσέδωσε αυτή την κοινή μοίρα; Και δεν μιλάμε για οποιαδήποτε κτίρια. Για το υπουργείο Παιδείας η μετακόμιση είναι πρόσφατη (και μάλιστα οι διοικητικοί υπάλληλοί του πήραν έξτρα μπόνους για τη μετακόμιση αυτή). Χρόνια και ζαμάνια στο νοίκι, σε κτίριο της εκκλησίας, κάποια στιγμή του παραχωρήθηκε ένα απ' τα ακίνητα που φτιάχτηκαν για τους ολυμπιακούς αγώνες. Πάνω λοιπόν που μειώθηκαν τα έξοδά του, θα πουληθεί λέει το ακίνητο και θα νοικιαστεί απ' τον αγοραστή με μακροχρόνιο συμβόλαιο!

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Καρτιέ Λατέν

Μετά τους κήπους του Λουξεμβούργου προχωρήσαμε προς το Πάνθεον και κατηφορίσαμε στο Καρτιέ Λατέν (Quartier Latin) τη συνοικία των φοιτητών (όχι, δεν καθίσαμε για καφέ στο Καφέ - Γκρέκο - εντάξει, δεν λέει για το εδώ το τραγούδι, αλλά υπάρχει κι εδώ και μ' αρέσει)! Καρτιέ Λατέν σημαίνει Λατινική συνοικία και έχει να κάνει με το ότι είναι η συνοικία των γραμμάτων και των επιστημών αφού εδώ είναι η περίφημη Σορβόνη. Κι επειδή κάποτε οι επιστήμες βασίζονταν στα λατινικά, εδώ ήταν η περιοχή που ξέρανε λατινικά. Εξού και το όνομα.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Απόκτηση εργασίας στη Γερμανία

Λένε πολλές φορές για τα τραγελαφικά του δικού μας γραφειοκρατικού συστήματος. Πως τα έγγραφα που ζητάει η διοίκηση (άσχετα αν πολλές φορές τα χρεώνουμε στον υπάλληλο που έχουμε μπροστά μας, αυτά είναι κανονισμένα από αλλού, π.χ. απ' τους νόμους που δεν συσχετίζονται μεταξύ τους) είναι περίεργα ή αντικρουόμενα κλπ. Και πως αυτό είναι ελληνικό φαινόμενο. Ελληνικό; Καθόλου. Παρόμοια συμβαίνουν και στη Γερμανία. Που από μια πρώτη άποψη φαίνονται παράλογα και αλλοπρόσαλλα. Αλλά για όλα υπάρχει λύση. Το θέμα που θέλω να αναφέρω σήμερα είναι στην απόκτηση εργασίας από κάποιον ξένο στον τόπο. Είτε από άλλο μέρος της Γερμανίας είτε από το εξωτερικό. Για να προσληφθείς σε οποιαδήποτε εργασία (αλλά όχι μόνο, σχεδόν για κάθε ενέργεια που χρειάζεται για την εγκατάστασή σου σε ένα μέρος) απαραίτητο είναι το χαρτί που λέει πως έχεις δηλωθεί στο δήμο (Anmeldung). Το πού μένεις. Αλλά για να μείνεις κάπου, για να νοικιάσεις ένα σπίτι, πρέπει να έχεις δουλειά. Φαύλος κύκλος δηλ. Και τότε; πώς γίνεται και βρίσκουν δουλειά οι μετανάστες;

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Οι κήποι του Λουξεμβούργου

Μετά το δάσος της Βουλόνης πήραμε το RER, τον προαστιακό του Παρισιού πάει να πει και πήγαμε στους κήπους του Λουξεμβούργου (Jardin du Luxembourg). Οι οποίοι κήποι του Λουξεμβούργου βρίσκονται, βέβαια, στο Παρίσι, στην καρδιά του μάλιστα, κι όχι στο Λουξεμβούργο. Λέγονται έτσι γιατί βρίσκονται γύρω απ' το Παλάτι του Λουξεμβούργου. Δεν έχουν το μέγεθος του δάσους της Βουλόνης (αλλά δεν είναι κι εύκολο, ε;). Ένα μικρό κομμάτι είδαμε εμείς, αλλά αρκετά χαρακτηριστικό. Τι να γίνει, λίγες οι μέρες τελικά, είχαμε κι άλλα να κάνουμε.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Ανοιχτή επιστολή Ελλήνων μαθητών στην Γερμανία κατά της Χρυσής Αυγής

Ανοικτό γράμμα Ελλήνων μαθητών και μαθητριών από το Μόναχο, τη Στουτγάρδη, τη Φρανκφούρτη, το Ντίσελντορφ, την Κολώνια, το Λεβερκούζεν, το Μπόχουμ, το Έσσεν και Γκέτερσλο, κοινοποίησε η ιστοσελίδα mathites.gr. Τα παιδιά που υπογράφουν το γράμμα αυτό ζουν στην Γερμανία, όπου αφενός η κοινωνία είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη απέναντι σε κρούσματα ναζισμού και ρατσισμού και αφετέρου είναι και οι ίδιοι μετανάστες και έχουν αρκετές φορές υποστεί (τα ίδια ή κάποιο φίλοι και γνωστοί τους) προσβολές, εξευτελισμούς μέχρι και θανάτους. Ιδού το κείμενο τους:

Βάρναλης

Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα
τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο:
ζητούσα την αλήθεια σ' ό,τι μάθαινα
και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη
Κ. Βάρναλης

Με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου «Ο άγνωστος ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΚΑΙ 19 ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ» του Ηρακλή Κακαβάνη, τη Δευτέρα 17 Δεκέμβρη 2012 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΔΟΕΑΠ (Σισίνη 18 & Ηριδανού, πίσω απ’ το Χίλτον).

Για κάθε ενδιαφερόμενο

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Το δάσος της Βουλώνης

Από το Λα Ντεφάνς πήραμε ένα τραμ (να ολοκληρώσουμε τη γνώση των μέσων του Παρισιού) κι από κει ένα λεωφορείο για να περπατήσουμε στο δάσος της Βουλόνης (Bois de Boulogne). Ένας τεράστιος χώρος πράσινου στο δυτικό Παρίσι με μέγεθος 8,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα(!), ένας αληθινός πνεύμονας για την πόλη (αν και όχι ο μοναδικός).

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Αθωότητα

Πολλές φορές λέμε για την αθωότητα των νέων. Συνήθως, οι μεγάλοι είναι επιφυλακτικοί όταν γίνεται αναφορά σ' αυτήν. Θεωρούν πως αυτό είναι πρόφαση για να καλυφθούν αυτά που γίνονται (και με τα οποία συνήθως δεν συμφωνούν). Κι όμως αυτή υπάρχει. Ένα παράδειγμα είν' αυτό που έγινε τις τελευταίες μέρες στο σχολείο μου. Αρκετές μέρες το προηγούμενο διάστημα έγιναν καταλήψεις στο σχολείο με αιτήματα μάλλον άσχετα. Και συζητιόταν πως αυτές γίνονταν γιατί υπάρχουν πολλοί μαθητές που είναι χρυσαυγίτες. Εύκολες κουβέντες. Όχι δηλ. πως δεν υπάρχουν, εξάλλου, τα σχετικά συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους το επιβεβαιώνουν. Απ' την άλλη, την Πέμπτη έκαναν κατάληψη στην μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κάτι που σίγουρα δεν θα είχε την έγκριση του συγκεκριμένου χώρου. Είναι γεγονός πως δυσκολεύτηκαν να πάρουν την απόφαση αυτή, αλλά τελικά το θυμικό νίκησε.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Λα Ντεφάνς

H "λα Ντεφάνς" (La Défense) είναι  μια περιοχή επιχειρήσεων και μοντέρνων κτιρίων του Παρισιού. Εκεί που βρίσκονται ουρανοξύστες (; δεν μου ταιριάζει η λέξη, μάλλον σύγχρονων πύργων θα έλεγα), έδρες πολυεθνικών εταιριών, με μοντέρνα αρχιτεκτονική αλλά και μια ακόμα αψίδα. Πρόσφατη αυτή (του 1989), και τεράστια. Στην πραγματικότητα είναι άλλο ένας πύργος, ένα κτίριο σε στιλ αψίδας. Που βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τις άλλες δύο: την αψίδα Καρουζέλ, μπροστά από το Λούβρο και την Αψίδα του Θριάμβου στο Ετουάλ. Σε κάποια φωτογραφία με την τελευταία, φαίνεται ανάμεσα στην καμάρα η οροφή αυτής εδώ. Βρίσκεται στην συνέχεια της λεωφόρου Ηλυσίων Πεδίων, με άλλο όνομα (όπως Ατίνα) που κάπου ο δρόμος γίνεται υπόγειος και ανοίγεται ένας τεράστιος χώρος ανάμεσα στα μοντέρνα κτίρια με απεριόριστη θέα (κάπου 10 χλμ απ' την πρώτη μέχρι την τρίτη αψίδα).

Απαγόρευση του νεοναζιστικού NDP

Στη Γερμανία οι επικεφαλής των 16 κρατιδίων αποφάσισαν ομόφωνα να απαγορευτεί η δράση του νεοναζιστικού κόμματος NDP. Και στα δικά μας!

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Συνέντευξη Υπουργού

Σύμφωνα με δελτίο τύπου του ΥΠΑΙΘΠΑ ο υπουργός Παιδείας κλπ έδωσε συνέντευξη στο ελληνικό μέσο πληροφόρησης Ευρωπολίτης που εδρεύει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας σχετικά με το πώς βλέπει την εξέλιξη της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης του ομογενειακού ελληνισμού.
Ανάμεσα στα άλλα: διαβεβαίωση πως τα σχολεία θα λειτουργούν και του χρόνου, ο νόμος που ψηφίστηκε πέρυσι και τροποποιήθηκε φέτος θα αλλάξει την άνοιξη, καθώς επίσης και «ο εξορθολογισμός των δαπανών και η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του Εκπαιδευτικού προσωπικού είναι βήματα απαραίτητα και αναγκαία. Πέραν αυτού, όλοι - με πρώτους τους εκπαιδευτικούς - πρέπει να βάλουν πλάτη, να εργαστούν με μεράκι και υπερωριακά εάν χρειαστεί, ώστε να διατηρήσουμε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, περιορίζοντας την δαπάνη τους» (οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Μαουτχάουζεν

Με το Μάουτχάουζεν (Mauthausen, όνομα αυστριακού χωριού αλλά και του στρατοπέδου εργασίας και εξόντωσης των Ες Ες, που εγώ προτιμώ να το γράφω με δυο τόνους αφού έτσι ακούγεται) ήρθα αντιμέτωπος πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο. Η αρχή έγινε πέρυσι στις αρχές Οκτώβρη με το που πήγα στο λύκειο του Μονάχου. Έπεσε η πρόταση από την Εύα αντί για άλλη γιορτή για την επέτειο της 28ης να κάνουμε μια επίσκεψη στο συγκεκριμένο στρατόπεδο (το διπλανό Νταχάου υποτίθεται πως τα παιδιά το είχαν ήδη επισκεφθεί στο δημοτικό και στο γυμνάσιο). Συμφωνήσαμε όλοι αλλά παρόλο που η απόσταση είναι μόνο στα 250 χλμ (περίπου όσο και μέχρι Στουτγάρδη) τελικά δεν καταφέραμε να πάμε γιατί ήταν άλλο κράτος και ήθελε αρκετές γραφειοκρατικές διατυπώσεις, που δεν προλαβαίναμε να τις κάνουμε στο λίγο διάστημα που μεσολαβούσε.


Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Αψίδα του Θριάμβου

Η Αψίδα του Θριάμβου (Arc de triomphe de l'Étoile) είναι άλλο ένα γνωστό παρισινό αξιοθέατο. Παρόμοιες αψίδες υπάρχουν σε πολλά μέρη. Π.χ. στη Ρώμη παραπάνω από μία! Ακόμα και η γνωστή Καμάρα της Θεσσαλονίκης, τέτοιο πράγμα είναι. Αλλά αυτές λέγονται γενικά Θριαμβικές Αψίδες ενώ όταν λέμε Αψίδα του Θριάμβου ο νους μας πάει σ' αυτήν, στο Παρίσι. Που σε αντίθεση με τις υπόλοιπες είναι πολύ καινούρια. Ξεκίνησε να χτίζεται μόλις το 1806 από τον Ναπολέοντα, αλλά μιας και οι νίκες του κράτησαν για λίγο, τα έργα σταμάτησαν και συνεχίστηκαν αργότερα ακόμα. Ολοκληρώθηκε το 1836 και φιλοξενεί το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη του Παρισιού. Βρίσκεται στην πλατεία Ντε Γκολ (ή Ετουάλ = αστέρι από τις 12 τεράστιου πλάτους λεωφόρους που ξεκινάνε - ή φτάνουνε - σ' αυτήν με πρώτη και καλύτερη τη λεωφόρο των Ηλυσίων - βλέπε στο τέλος).

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΠΝΠ

Δεν προλαβαίνω τις εξελίξεις. Δεν πρόλαβα να γράψω προχτές και την ίδια μέρα υπογράφτηκε καινούρια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ - και δημοσιεύτηκε στις 5/12). Η οποία τροποποιεί την προηγούμενη που υπογράφτηκε στις 19/11 και τροποποιούσε τον νόμο με τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο ΙΙΙ που ψηφίστηκε άρον άρον στις 7/11. Δηλαδή κάθε 12 μέρες τροποποιούνται οι αποφάσεις. Μα είναι δυνατόν; Πώς το έμαθα; Όχι, δεν παρακολουθώ κάθε μέρα τι νόμος βγαίνει. Άλλη είναι η ιστορία, τελείως άσχετη.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Λούβρο 2

Πολλά εκθέματα στο μουσείο του Λούβρου έχουν μεταφερθεί από άλλα μέρη. Υπάρχουν βέβαια πίνακες και σύγχρονα γλυπτά που έχουν αγοραστεί αλλά υπάρχουν και αρχαία ευρήματα που έχουν μεταφερθεί κι εδώ από Ελλάδα, Αίγυπτο, Μέση Ανατολή κλπ. Αν και, και αυτά μπορεί να θεωρηθεί πως έχουν αγοραστεί αφού είτε πληρώθηκαν οι Οθωμανοί πασάδες είτε έφυγαν με συμφωνία ένα μέρος από αυτά που βρέθηκαν από την ανασκαφή που έκανε η γαλλική, βρετανική, γερμανική κλπ αποστολή. Ανάμεσα σ' αυτά και η Νίκη της Σαμοθράκης (κοντινό στα παρακάτω!).

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Λούβρο

Το Λούβρο είναι ένα μεγάλο μουσείο σε μια απ' τις κραταιές (κατά το 19ο αιώνα) πρωτεύουσες της Ευρώπης. Κι έχει ευρήματα από διάφορες χώρες που τα έχει «αποκτήσει» (εύσχημος τρόπος για να μην πεις κλέψει, μιας και αυτό γινόταν συνήθως με τη σύμφωνη γνώμη των αρχών της εποχής) μέσω συμφωνιών ανασκαφών, όπως συμβαίνει με τα μεγάλα μουσεία και στις υπόλοιπες αντίστοιχες πρωτεύουσες (Λονδίνο, Βερολίνο, λιγότερο το Μόναχο που τα έχω δει αλλά και το Ερμιτάζ στην Αγ. Πετρούπολη απ' ό,τι ακούω, το τελευταίο μάλιστα όχι τόσο από ανασκαφές αλλά ως αποτέλεσμα συμμετοχής σε μάχες και πλιατσικολόγησης. Κι όταν τελειώσουμε με τα παλιά, σειρά έχουν τα καινούρια, όπως π.χ. της Νέας Υόρκης που όμως χρειάζονται πια καινούρια κόλπα). Μεγάλο, ονομαστό και με τεράστια συλλογή το Λούβρο λοιπόν, όταν βρέθηκα στο Παρίσι, είπα να πάω κι απ' αυτό.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Φορολογικά

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν θέλουν να πάρουν μια απόφαση κοιτάνε τα οικονομικά τους, τόσα έχουμε, τόσα είναι τα έσοδά μας άρα τόσα μπορώ να ξοδέψω. Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, με τα τόσα μέτρα και τις τόσες ανατροπές βάζεις και την περίπτωση να πάνε χειρότερα τα πράγματα άρα σφίγγεις παραπάνω τα περιθώρια. Οι χαρτογιακάδες όμως που είναι υπεύθυνοι για την πορεία της οικονομίας αυτό μάλλον δεν το έχουν ακούσει. Γιατί αλλιώς όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα δεν θα γινόντουσαν. Ξεκινάμε από την ψήφιση του μνημονίου ΙΙΙ. Που ξεκίνησε με την προθεσμία. Το Μάρτιο έπρεπε να ψηφιστούν πριν βγει ο Ιούνης, αλλιώς θα η Ελλάδα θα καταστρεφόταν. Έγιναν οι εκλογές, δεν βγήκε καλή η αναλογία, ξανάγιναν οι εκλογές αντί Ιούνη, μεσολαβούσαν και οι καλοκαιρινές διακοπές πήγαμε για Σεπτέμβρη και τελικά ψηφίστηκε άρον άρον στις αρχές Νοέμβρη. Η ψήφιση όμως δεν ήταν αρκετή. Ζητήθηκε να ψηφιστεί και ο προϋπολογισμός. Και ψηφίστηκε κι αυτός.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Παρίσι

Το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας. Γνωστή πόλη και με μπόλικο τουριστικό ρεύμα. Το επισκέφτηκα τρεις φορές. Την πρώτη ένα απόγεμα όλο κι όλο. Τη δεύτερη φτάσαμε βράδυ Μεγάλη Παρασκευή και φύγαμε Κυριακή του Πάσχα, με το ξύπνημα. Περισσότερο δηλ. απ' τη πρώτη φορά, αλλά πάλι λίγο ήταν. Έτσι το 'χα μαράζι να πάω για κάμποσες μέρες. Είπαμε να πάμε το Πάσχα, ο Δημήτρης δεν συμφωνούσε, πήγαμε Ιταλία που κι αυτό ήταν στο πρόγραμμα και το Παρίσι έμεινε για τις διακοπές του Αγίου Πνεύματος (σε συνδυασμό και με άλλη Γαλλία). Μέρες πολλές, φωτογραφίες πολλές κι έτσι αποφάσισα να μην το παρουσιάσω με τον κλασσικό τρόπο, Παρίσι, συνέχεια Παρισιού κλπ αλλά κατά περιοχές και αξιοθέατα, όπως τα έχω χωρίσει και στο δίσκο μου. Κι είναι κάμποσα. Έτσι εδώ σήμερα θα έχω μερικά γενικά, όχι τις γνωστές και χαρακτηριστικές φωτογραφίες του Παρισιού. Αυτό στα επόμενα. Για όποιον θελήσει να βρει όλα όσα παρισινά θα μαζευτούν μπορεί να το κάνει επιλέγοντας την ετικέτα «Παρίσι» που τα συνδέει (Ήδη έχουν μπει κάποια, π.χ. το πρώτο απ' όλα με τα στραβά που βρήκα!). Η πρώτη φωτογραφία από τη φετεινή είσοδό μας στην πόλη. Περάσαμε απ' τις Βερσαλίες και πάμε για το ξενοδοχείο μας. Ο πύργος του Άιφελ στο βάθος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το σε ποια πόλη είμαστε!

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Εκατό Χιλιάδες

Περάσαμε τις εκατό χιλιάδες καταγραμμένες επισκέψεις. Γιατί ξέρω σίγουρα πως δεν καταγράφονται όλες για διάφορους λόγους, αφού οι καταμετρητές είναι εξωτερικοί σέρβερ. Αλλά βλέπετε ο εσωτερικός μετράει όχι επισκέψεις αλλά προβολές: κάθε φορά που κάνεις κλικ σε μια σελίδα ανεβαίνει ο μετρητής του. Πάντως, ο άλλος μετρητής που δείχνει τις χώρες και που μπήκε αρκετούς μήνες αργότερα (8 και κάτι) έχει καταγράψει κι αυτός πάνω από ογδόντα χιλιάδες. Απ' αυτούς οι εξήντα είναι από την Ελλάδα κι οι υπόλοιποι απ' το εξωτερικό. Αναλογία δηλ. 3 προς ένα!

Σας ευχαριστώ όλους.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Ελληνικά πεζοδρόμια

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Γιατί ελληνικά πεζοδρόμια υπάρχουν όσο κι αν συνηθίζουμε να λέμε πως δεν υπάρχουν. Απλά είναι θέμα το πού υπάρχουν και τι συνθήκες επικρατούν σ' αυτά, αν δηλαδή εξυπηρετούν αυτό που λέει το όνομά τους, αν μπορούν να περπατάνε οι πεζοί σ' αυτά. Κι αυτό είναι το δύσκολο. Δεν υπάρχουν στα χωριά και σε μικρές πόλεις. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά εκεί βασικά δεν χρειάζονται, αφού η κίνηση στο δρόμο είναι περιορισμένη. Στις μεγαλύτερες όμως που υπάρχουν, τα πράγματα είναι αμφίβολα για το πόσο λειτουργούν. Και εξηγούμαι:

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Λακκούβες στους δρόμους

Λακκούβες στους δρόμους; Τι είν' αυτό; Υπάρχει τέτοιο πράγμα στους ελληνικούς δρόμους; Γιατί υπάρχει και κάτι άλλο; Ακόμα κι αν κάνεις προσπάθεια να τους αποφύγεις και κινείσαι σαν να παίζεις πάκμαν, πάλι δεν είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρεις. Γιατί οι λακκούβες είναι σε πολλά σημεία αλλά έχουν και την κακιά συνήθεια να μην είναι σε μια γραμμή. Κι αν με κινείσαι με το αυτοκίνητο, ταλαιπωρείς τις αναρτήσεις, νιώθεις και ένα κούνημα, τέλος πάντων η βασική ζημιά είναι οικονομική. Αν όμως κινείσαι με μηχανάκι ή ποδήλατο, η ζημιά μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Φοροφυγάδες

Πολλή συζήτηση γίνεται για το ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Κι ο μύθος θέλει πως αυτό συμβαίνει μόνο στη χώρα μας. Άλλο ένα θέμα αυτομαστιγώματος. Γιατί προφανώς δεν είναι είμαστε εμείς που ανακαλύψαμε τον τροχό. Η φοροδιαφυγή είναι παμπάλαια υπόθεση, από τότε που επιβλήθηκε ο πρώτος φόρος. Ας μην ξεχνάμε πως κι η σύλληψη του Αλ Καπόνε για φοροδιαφυγή έγινε. Απ' αλλού δεν μπορούσαν να τον πιάσουν! Αλλά και στη Γερμανία (που επίσης οι μύθοι θέλουν τους πολίτες της υπόδειγμα τήρησης υποχρεώσεων) τα ίδια συμβαίνουν: Η διαβόητη λίστα Λαγκάρντ που τόσο συζητήθηκε τελευταία προέκυψε από ένα σι-ντι με ονόματα καταθετών στην Ελβετία που αγόρασε η κυβέρνηση του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας από έναν υπάλληλο ελβετικής τράπεζας. Έγινε μεγάλος ντόρος τότε, να είναι προϊόν υποκλοπής και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί (κάτι μου θυμίζει αυτό), να που δεν μπορούμε να εκθέτουμε κόσμο έτσι κλπ. Πάντως, τώρα συζητιέται η «εθελοντική» συμμετοχή των ελβετικών τραπεζών στην είσπραξη των σχετικών φόρων, μιας και δεν κάνει καλό για το προφίλ τους να έχουν πελάτες φοροφυγάδες.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Στρατιωτικά Δέματα

Ο γιος μου ο Δημήτρης υπηρετεί αυτή την εποχή τη στρατιωτική του θητεία και έχει σταλεί στην ΕΛΔΥΚ, στην Κύπρο. Το να υπηρετήσει εκεί ήταν κατά βάση δική του επιθυμία και επιλογή. Συνήθως, λένε οι φήμες, άμα ζητήσεις να πας στην ΕΛΔΥΚ (και πληρούνται οι προϋποθέσεις που βάζει) πηγαίνεις. Αλλά επειδή κάθε φορά δεν είναι αρκετοί αυτοί που ζητάνε, στέλνονται και άλλοι που δεν το έχουν ζητήσει αλλά τελικά συναινούν. Η συναίνεση χρειάζεται μιας και τοποθετούνται εκτός συνόρων. Τώρα, το πόσο η συναίνεση αυτή είναι γνήσια ή το κάνουν κατ' ανάγκη δεν ξέρω και δεν είναι αυτό το θέμα μου. Η μετακίνηση προς Κύπρο γίνεται αναγκαστικά αεροπορικά, έτσι τα πράγματα που μπορούσε να πάρει μαζί του ήταν περιορισμένα. Μιας και έχει μια φίλη από κει που μένει στην Αθήνα αλλά πάει κι απ' το σπίτι της, της είχε δώσει να του πάει ένα σακ βουαγιάζ όταν θα πήγαινε προς τα κει, αλλά και πάλι με φειδώ.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ούτε σεντ δεν πλήρωσε η Γερμανία για την Ελλάδα

Αυτό το λέμε συζητώντας μεταξύ μας. Κι αυτό περιλαμβάνεται σε πρόσφατη δήλωση. Κι αυτή τη δήλωση δεν την έκανε κάποιος Έλληνας αρμόδιος ή αναρμόδιος αλλά Γερμανός: ο επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Πέερ Στάινμπρουκ. Βέβαια, το ότι είναι αντιπολιτευόμενος έχει τη σημασία του. Όπως έχω ξαναγράψει, χρόνια τώρα, οι κυβερνώντες Χριστιανοδημοκράτες (CDU - CSU) παραμυθιάζανε τους Γερμανούς πως δεν μπορούν να τους δώσουν αυξήσεις κι όχι μόνο αυτό αλλά να τους κόβουν και κοινωνικές παροχές γιατί δίνανε για την αναστήλωση της (πρώην) Ανατολικής Γερμανίας. (Βέβαια, το ίδιο παραμύθι σερβίρανε και οι Σοσιαλδημοκράτες όταν ήταν στα πράγματα, αλλ' αυτό είν' άλλο θέμα). Κάπου άρχισε το παραμύθι να κουράζει. Έτσι, το αλλάξανε: τώρα όλ' αυτά γίνονται γιατί πληρώνουμε την σπάταλη, διεφθαρμένη κλπ Ελλάδα. Κι οι αντιπολιτευόμενοι βγάζουν στη φόρα το παιχνίδι: μέχρι στιγμής δεν έχουν βάλει φράγκο απ' την τσέπη τους οι Γερμανοί. Τα όποια ρίσκα είναι άλλο πράγμα (και γι' αυτό ζορίζει η Μέρκελ,  για να τα μειώσει).

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Στρασβούργου συγκοινωνίες

Έχει νόημα να συζητάμε για τις συγκοινωνίες στο Στρασβούργο; Κατά τη γνώμη μου έχει και παραέχει. Σίγουρα δεν είναι σαν μια οποιαδήποτε πόλη με τις τόσες υπηρεσίες που φιλοξενεί, αλλά απ' την άλλη δεν παύει να είναι μια μικρή πόλη. Βέβαια, το μέγεθός της είναι αντίστοιχο με του Άουγκσμπουργκ και παρόμοιες είναι οι συγκοινωνιακές δυνατότητες. Τρένο προς και από το Στρασβούργο, τραμ και λεωφορεία μέσα στην πόλη. Ο σταθμός του τρένου είναι εντυπωσιακός, ο παλιός σταθμός προστατεύεται από γυαλί που δημιουργεί μια λειτουργική στοά γύρω του.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Στρασβούργου τέλος

Για το Στρασβούργο μου είχε έρθει πριν κάποιο καιρό ένα μέιλ με μια παρουσίαση από φωτογραφίες της πόλης που την έδειχνε λουλουδιασμένη. Παρόμοιες παρουσιάσεις ήρθαν και για κάποιες άλλες πόλεις της περιοχής: την Κολμάρ και την Κάιζερσμπεργκ, τη γενέτειρα του Αλβέρτου Σβάιτσερ. Πέρυσι που ήμουνα στο Φράιμπουργκ έλεγα να πάω μια βόλτα από μια απ' αυτές αλλά δεν μας βγήκε. Φέτος πάντως που πήγα στο Στρασβούργο, γέμισε το μάτι μου από λουλούδια. Τόσο στους δρόμους όσο και στα σπίτια: παράθυρα και μπαλκόνια.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Στρασβούργου συνέχεια

Στο Στρασβούργο, λοιπόν, εδρεύουν διάφορες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και άλλα ευρωπαϊκά όργανα πιο α. Έν' απ' αυτά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Βέβαια η περίπτωσή του είναι λίγο διχασμένη. Ας πούμε στον παραπάνω σύνδεσμο αναφέρεται διεύθυνση Βρυξελλών. Κι όμως στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται το κτίριό του στο Στρασβούργο. Τι είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Η συνέλευση των εκλεγμένων απ' τους πολίτες των χωρών της ΕΕ αντιπροσώπων. Η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε οριστεί στο Στρασβούργο στα πλαίσια της αποκέντρωσης, για να μην μαζεύονται όλες οι υπηρεσίες σε μια χώρα και μια πόλη, Όμως, μιας και η έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (της κυβέρνησης σαν να λέμε) είναι οι Βρυξέλλες, πιο βολικό ήταν να είναι εκεί και το ΕΚ. Έτσι ορίστηκε σαν δεύτερη έδρα οι Βρυξέλλες και φτιάχτηκαν κι εκεί κτίρια και προσλήφθηκαν κι εκεί υπάλληλοι κλπ. Στα πλαίσια της μείωσης της γραφειοκρατίας και του εκτεταμένου δημόσιου τομέα όλ' αυτά! Έτσι δεν μας πρήζουνε οι τροϊκανοί;

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Στρασβούργο

Στρασβούργο (Strasbourg), η πρωτεύουσα της Αλσατίας. Μια πόλη με κάτι λιγότερες από 300 χιλιάδες κατοίκους,γνωστή όμως όχι μόνο απ' αυτό αλλά και γιατί είναι και έδρα πολλών υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής ένωσης (στο επόμενο). Υπέροχη πόλη, είχα περάσει από δίπλα της πολλά χρόνια πριν, αλλά ευτυχώς χωρίς να πάω πολύ κοντά της μιας και αργότερα έμαθα πως υπάρχει πολύ κίνηση στους αυτοκινητόδρομους κοντά στις εξόδους των ευρωπαϊκών πόλεων. Τότε ήξερα τους ελληνικούς μύθους πως η κίνηση είναι ελληνικό φαινόμενο! Τέλος πάντων, στην φωτογραφία πάνω, η Homme de Fer η κεντρική πλατεία να την πω; δεν είναι, ο κόμβος ο συγκοινωνιακός να τον πω; μεσ' στην πόλη δεν μου κολλάει, αλλά είναι αφού από κει περνάνε οι περισσότερες γραμμές του τραμ (αλλά γι' αυτά σε επόμενο).

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Κατακόρυφη αύξηση κατά 78% της μετανάστευσης Ελλήνων στη Γερμανία

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231222265
Πάντως, μετά τις προχθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υφυπουργού επί των ελληνικών υποθέσεων Φούχτελ περί αναποτελεσματικότητας των Ελλήνων (Στην Ελλάδα 3.000 κάνουν τη δουλειά που στη Γερμανία κάνουν 1.000 είχε δηλώσει κι ανάψει φωτιές - περιττό να πω πως η δική μου αντίληψη είναι εντελώς διαφορετική, με τίποτα δεν είναι πιο δουλευταράδες) χτες ο Γερμανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη φρόντισε να ανασκευάσει: Στην Ελλάδα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά το σύστημα αναποτελεσματικό. Το βλέπουμε, λέει, κι απ' τους Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Οργάνωση

Πολλές φορές κατηγορούμε το Ελληνικό κράτος για ανοργανωσιά. Πως δεν βρίσκει άκρη με το τι του γίνεται κλπ. Σε αντίθεση με τους Γερμανούς που είναι πολύ οργανωμένοι. Αυτό πιστεύουν κι οι ίδιοι. Θυμάμαι σε κάποια ξενάγηση σε ένα από τα παλάτια που επισκεφτήκαμε η ξεναγός μας είπε πως τα χαλιά που βλέπαμε είχαν κλαπεί την περίοδο του ναζισμού, αλλά χάρη στην οργάνωσή τους που καταγράφουν τα πάντα, έψαξαν στα κιτάπια τους και βρήκαν πού είχαν πάει και τα έφεραν πίσω στη θέση τους! Πόσο γελιόμαστε όμως.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Μας παίρνουνε τα μέτρα

Μέτρα επί μέτρων κι άλλα μέτρα. Παίρνουνε μέτρα για μας ή μας παίρνουν (αυτοί) τα μέτρα ή μας παίρνουν και μας σηκώνουν τα μέτρα. Όπως και να το ερμηνέψει κάποιος, το ίδιο αρνητικό συμπέρασμα βγαίνει. Κι αν πάρουμε την έννοια με το "αυτοί", τότε ποιοι είναι αυτοί που επιβάλουν τα μέτρα. Γιατί αυτοί που τα παίρνουν είναι οι συγκεκριμένοι που τα ψηφίζουν περήφανα(;) στη Βουλή δηλώνοντας μάλιστα «ναι σε όλα», αν και ο τρόπος που γινόταν η ψηφοφορία την περασμένη Τετάρτη προς Πέμπτη ήταν ρυθμισμένη έτσι που να μην μπορεί κάποιος να πει ναι μόνο σε μερικά ενώ στα άλλα να πει όχι. Όλο το «πακέτο» ήταν σε ένα και μόνο άρθρο. Για να ξεπεραστούν διαφοροποιήσεις αλλά και όσα ορίζονται από τον κανονισμό της Βουλής τα έβαλαν όλα σαν ένα που λέει πως επικυρώνεται το μεσοπρόθεσμο που είναι στο παράρτημα (μόνο κάτι νούμερα έχει εκεί) και ορίζονται τα παρακάτω. Ένα άρθρο που πιάνει καμιά 250αριά σελίδες στο σχέδιο που είδα, ψηφισμένο και δημοσιευμένο σε ΦΕΚ γύρω στις 130 (Ν. 4093/2012, ΦΕΚ 222). Κι αντί για παραγράφους έχει μέρη και θέματα. Είμαι περίεργος όταν θα χρειαστούν παραπομπές σ' αυτόν πώς θα βρίσκουν άκρη. Αλλά προφανώς δεν είν' αυτό το θέμα.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Σεν Μαλό 2

Συνεχίζω λοιπόν σήμερα με το Σεν Μαλό. Το δημαρχείο της πόλης φωτισμένο το βραδάκι. Βρίσκεται σε κομβικό σημείο, δίπλα στην κεντρική πύλη και έχει είσοδο κι από μέσα κι απ' έξω. Στο τέλος της βόλτας μας είπαμε κι είπαμε να στήσουμε τη μηχανή μας και να βγούμε μια φωτογραφία μαζί του.

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Σεν Μαλό

Κι ενώ ετοίμαζα διάφορα κομμάτια του Παρισιού μου έρχεται με μέιλ μια παρουσίαση με φωτογραφίες διαφόρων περιοχών της Γαλλίας από αερόστατο. Ανάμεσα σ' αυτές η παραπάνω απ' το Σεν Μαλό. Εντυπωσιακή;

Σημαντική η σημερινή μέρα μιας και συμπληρώνονται 53 χρόνια που ζω κι αναπνέω. Αλλά σημαντική για μένα. Για το ιστολόγιο, μια μέρα όπως οι άλλες. Και σειρά έχει το Σεν Μαλό (Saint Malo) που είναι μια πόλη 50 περίπου χιλιάδων κατοίκων στη βορειοδυτική Γαλλία. Ανήκει στη Βρετάνη (στα όριά της με τη Νορμανδία). Το έβαλα στο πρόγραμμά μου μιας και είχα ακούσει αρκετά καλά λόγια γι' αυτό, ειδικά απ' τη Σοφία που το είχε επισκεφτεί. Συνδυαζόταν εξάλλου περίφημα και με το Μον Σεν Μισέλ. Είναι πανέμορφο, αναμφίβολα, και έχει την ιδιαιτερότητα να αποτελείται από κλειστές θαλάσσιες λεκάνες (φυσικά λιμάνια) τη μια μέσα στην άλλη όπως φαίνεται στο χάρτη (αλλά δεν φαίνεται εύκολα όταν βρίσκεσαι εκεί)! Εκεί είχα και την εμπειρία της παλίρροιας που περιέγραφα παλιότερα, άρα, έμμεσα, έχω ήδη γράψει για την περιοχή.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Λέσβος

«Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει» λέει μια παροιμία. Κι ενώ έχω γράψει για μια σειρά μέρη, δεν έγραψα ποτέ για περιοχές της Ελλάδας κι ειδικά για τη Μυτιλήνη. Έτσι αποφάσισα να γράψω και μερικά από τις βόλτες μου στο νησί. Πώς και αποφάσισα να το αναφέρω αυτό σήμερα; Γιατί σήμερα εκτός απ' τους Μιχάληδες και τους Άγγελους που γιορτάζουνε, γιορτάζουν και κάμποσοι άλλοι: Γαβρίληδες, Στρατήδες (παρά τον Άι Στράτη, δεν το συνηθίζουν τότε, που δεν ξέρω και πότε είναι, αλλά στο νησί τέτοια μέρα γιορτάζουν με παρετυμολόγηση του ονόματος απ' το «Αρχιστράτηγος» που έχουν τον τίτλο οι σημερινοί τιμώμενοι), Σταμάτηδες και δεν θυμάμαι ποιος άλλος.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Δημοτικά Σχολεία

Στο σχολείο μου φέτος, συνήθως ξεκινάω μάθημα απ' την πρώτη ώρα. Έτσι, φτάνω λίγο μετά τις οκτώ. Κάθε πρωί λοιπόν, όταν πάω δυσκολεύομαι να φτάσω στο σχολείο. Κι αυτό γιατί στη διαδρομή μου περνάω από κάμποσα δημοτικά. Και μπορεί στο πρώτο (που είναι δίπλα στο σπίτι) να μην έχει αρχίσει ακόμα το ζόρι. μπορεί στο δεύτερο απλά να πρέπει να κάνω παράκαμψη μιας και στο Μενίδι κλείνουνε τους δρόμους που βρίσκεται η είσοδος του σχολείου για να διευκολύνουν την ασφαλή πρόσβαση των μικρών μαθητών αλλά στο τρίτο που είναι κολλητά με το σχολείο εκεί το πράγμα ζορίζει. Να σημειώσω πως το ίδιο θα ήτανε αν σταμάταγα και στο δεύτερο και φαντάζομαι και στα άλλα δημοτικά της περιοχής.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Μον Σεν Μισέλ

Ένα μέρος το οποίο ήθελα να επισκεφτώ δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια. Το είχα διαβάσει κάποτε ε' ένα ταξιδιωτικό περιοδικό (Ταξιδεύοντας λεγότανε, βγήκε δυο φορές, μηνιαίο και τις δυο, η μια ήτανε στις αρχές της δεκαετίας του 80 και η άλλη στα τέλη της δεκαετίας του 90 αλλά καμιά φορά δεν κατάφερε να βγάλει πάνω από ένα χρόνο - η αγορά μόνο από μένα δεν ήταν αρκετή!). Είδα τις φωτογραφίες, διάβασα την περιγραφή και μου 'μεινε, πάντα το είχα στο νου μου, να καταφέρω κάποτε να φτάσω εκεί. Ήδη από τον παραπάνω χάρτη φαίνεται η ιδιαίτερη θέση του. Μον Σεν Μισέλ (Mont Saint Michel) λοιπόν, που στα γαλλικά πάει να πει Βουνό του Αγίου Μιχαήλ. Τι βουνό μπορεί να υπάρχει 1 - 1,5 χλμ απ' την ακτή;

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Πρώτες Ύλες

Ελληνικό και το σημερινό θέμα. Όσο καθυστερεί το κατέβασμα των ρολών περιμένοντας να ολοκληρωθούν τα του Παρισιού (και όχι μόνο), η επικαιρότητα μου δίνει προβληματισμούς και σκέψεις που μπαίνουν σφήνες. Η «κρίση» που επικρατεί σήμερα στην ελληνική οικονομία, ανεξάρτητα απ' τους λόγους που την επέβαλαν και τη διατηρούνε (γι' αυτό και τα εισαγωγικά) έχει διάφορα αποτελέσματα. Κάποια απ' αυτά είναι ορατά άμεσα. Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων π.χ. ή οι εκπτώσεις στις παροχές υγείας, παιδείας κλπ γίνονται άμεσα αντιληπτές. Και ναι μεν υπάρχουν κάποιοι που δεν θίγονται, αλλά οι περισσότεροι το έχουμε καταλάβει για καλά (άλλος παραπάνω, άλλος παρακάτω). Το ίδιο και οι αυξήσεις τιμών, που με τις μειώσεις που λέγαμε είναι συνδυασμός φαρμάκι. Υπάρχουν όμως και άλλες παράπλευρες επιπτώσεις. Μια απ' αυτές είναι η έλλειψη εισαγόμενων πρώτων υλών για να μπορέσουν να δουλέψουν μια σειρά επιχειρήσεις.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Τιμές Ελλάδας

Λίγο καιρό βρίσκομαι στην Ελλάδα μόνιμα, αλλά μερικά πράγματα για τη διαμόρφωση των τιμών και τις αλλαγές που έχουν γίνει τις έχω διαπιστώσει. Με ρωτάνε και τα παιδιά στο σχολείο πώς ήταν οι τιμές στη Γερμανία, ας γράψω μερικά γι' αυτό. Καταρχάς να πω πως η σύγκριση τιμών είναι δύσκολη. Σε τι ακριβώς να συγκρίνω; Τα ρούχα; Ναι υπάρχουν φτηνά ρούχα αλλά σε ποια ποιότητα; Τις τιμές στα νοίκια; σύμφωνοι αλλά πού; Στο Μόναχο; Είναι γνωστό πως είναι πανάκριβα. 560 έδινα για 52 τετραγωνικά κι όταν έφυγα έγιναν 600. Θαρρώ πως ήταν αρκετά. Αλλά αν φύγεις λίγο μακρύτερα, στα περίχωρα, τα πράγματα αλλάζουν κατά πολύ. Και στην Ελλάδα οι τιμές τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει τον κατήφορο. Άρα;

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Αποζημιώσεις σε θύματα των νεοναζί

Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει για τη δράση μιας οργάνωσης νεοναζί στη Γερμανία που είχε σκοτώσει εννιά μετανάστες. Διάβαζα λοιπόν σήμερα πως η γερμανική κυβέρνηση κατέβαλε γενναίες αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Χωριό μου, Χωριουδάκι μου

Όχι. Δεν θα αναφερθώ στο χωριό μου. Θα γίνει κι αυτό κάποια άλλη στιγμή. Ο τίτλος έχει να κάνει με την διάθεση της προβολής του κάθε χωριού κι όχι ενός ξεχωριστά. Ίσως το «κάθε» να φαντάζει υπερβολή, αλλά απ' αυτά που βλέπω, μάλλον έτσι πάει το πράγμα. Σε κάθε διασταύρωση να αναφέρονται όχι ένα αλλά πολλά από τα χωριά που βρίσκονται προς την έξοδο.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Κακοκαιρία

Απ' ότι μαθαίνω (απ΄τη γερμανική πρόγνωση του καιρού) στο Μόναχο χιονίζει! Κι όχι μόνο εκεί, αλλά και στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Θυμάμαι την πρώτη χρονιά που πήγαμε (το 2009) ξεκίνησε το χιόνι στις 15 Οκτώβρη. Εντάξει, ξανανέβηκε η θερμοκρασία αλλά όλα σχετικά, βέβαια. Πέρυσι αντίθετα ακόμα και το Νοέμβρη ελάχιστα χιόνισε (για δείγμα) και στεναχωριόντουσαν μην τυχόν και δεν έχουν άσπρα Χριστούγεννα. Και να σκεφτείς πως σήμερα κυκλοφορούσα στην Αθήνα με κοντομάνικο...

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Παιχνιδίσματα

Παιχνιδιάρηδες οι Ιταλοί. Παραποιούν ακόμα και τα σήματα κυκλοφορίας αλλά όχι με το να τα καταργούν (όπως συνήθως συμβαίνει με τις διάφορες ποδοσφαιρικές θύρες που γράφουν πάνω στα σήματα και τα κάνουν αγνώριστα). Απλά τους δίνουν ένα χαρούμενο τόνο. Απαγορεύεται να μπαίνεις στο δρόμο απ' αυτή τη μεριά. Αντί της σκέτης μπάρας λοιπόν, να κι ένα ανθρωπάκι που θέλει να κλέψει τη μπάρα της απαγόρευσης. Ή αντί σκέτο το βελάκι φτιάχνουμε μια τελίτσα στην άκρη του, βάζουμε κι ένα κυκλάκι από πάνω και το κάνουμε να μοιάζει με άγγελο.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Μετανάστευση

Κακούργα μετανάστευση, τραγούδαγε ο Στέλιος (ερωτήσεις του τύπου ποιος Στέλιος απαγορεύονται. Ένας είν' ο Στέλιος. Καζαντζίδης με τ' όνομα!) εκείνα τα χρόνια, σε στίχους Κώστα Βίρβου. Ήταν τότε που γέμιζαν τα τρένα για «τις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές» και τα καράβια για «τη μακρινή την Αυστραλία και πέρα την Αμερική». Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν κι αντί να φεύγουν οι Έλληνες απ' την Ελλάδα άρχισαν να έρχονται μετανάστες από άλλες χώρες. Οι Αλβανοί στην αρχή, οι Ρωσοπόντιοι (ή Ελληνοπόντιοι, το από πού ακριβώς ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν με μια ελληνική καταγωγή αγορασμένη αδρά, πολλές φορές, στα προξενεία), Ρουμάνοι, Πολωνοί κι αργότερα από άλλες χώρες: Ινδία, Πακιστάν ή Νιγηρία άκουγαν Ελλάδα και πίστευαν πως πρόκειται για τη χώρα της επαγγελίας.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Θέσεις εργασίας

Πολλοί με ρωτάνε για το αν υπάρχουν δουλειές στη Γερμανία. Η απάντηση είναι πως υπάρχουν πολλές των 400€. Μέχρι αυτό το ποσό δεν είσαι υποχρεωμένος να πληρώνεις ασφαλιστικές εισφορές (ούτε ο εργοδότης). Έτσι, πολλές δουλειές σπάνε σε μερική απασχόληση με αυτό το όριο αμοιβής. Σε πόσες ώρες αντιστοιχεί αυτό; Είναι σχετικό, ανάλογα τη συμφωνία. Θεωρητικά υπάρχει κατώτατο ωρομίσθιο (γύρω στα 8€ αν δεν κάνω λάθος), αλλά δεν είναι σίγουρο πως θα τηρηθεί. Δεν είναι πατέντα μόνο των Ελλήνων εργοδοτών άλλα να γράφει το χαρτί και άλλο να ισχύει στην πραγματικότητα.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Πες μου πού πας να σε πάω!

Ο σημερινός τίτλος είναι κλεμμένος από μια παλιά διαφήμιση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας σε μια προσπάθεια που έκαναν τότε για αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών. Η αναδιάρθρωση έγινε (και ξανάγινε) κατά πόσο τα αποτελέσματα ήταν αυτά που είχαν στο νου τους αυτοί που την έκαναν κι ακόμα περισσότερο κατά πόσο εξυπηρέτησαν το επιβατικό κοινό είναι άλλο θέμα (κι αν είχε γίνει το τελευταίο, δεν θα είχαν θέσει οι γκρίνιες σ' αυτό το μπλογκ, και δεν θα είχα να γράφω). Το ζήτημα όμως είναι πως δεν υπάρχει κανείς σήμερα να του πεις πού πας για να σε πάει, ή για την ακρίβεια για να σου πει τι μέσον θα πάρεις για να πας στον προορισμό σου.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Η δική μου Γερμανία

Η γνωστή Ντόιτσε Βέλε (Deutsche Welle), κάνει αυτή την εποχή αφιέρωμα με τον παραπάνω τίτλο όπου μετανάστες από διάφορες χώρες (ξένοι!) περιγράφουν την εμπειρία τους από τη χώρα. Ή όπως λέει και στη σελίδα:
«Γκασταρμπάιτερ, πολιτικός εξόριστος, πρόσφυγας πολέμου, εποχικός εργαζόμενος ή φοιτητής: οι λόγοι για τους οποίους έρχονται στη Γερμανία άνθρωποι από την κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Κάντε κλικ σε κάθε χώρα για να μάθετε περισσότερα για την ιστορία της μετανάστευσης. Γνωρίστε ανθρώπους που βρήκαν στη Γερμανία τη νέα τους πατρίδα.»

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Αστικές Συγκοινωνίες Αθήνας

Έχω ξαναγκρινιάξει για τον τρόπο που (δεν) είναι οργανωμένες οι αστικές συγκοινωνίες στο λεκανοπέδιο Αττικής που με μια λέξη το αποκαλούμε συχνά «Αθήνα». Κι αυτό με τις αναμνήσεις μόνο. Τώρα που γύρισα και χρειάζεται να μετακινούμε για το σχολείο και καθημερινά υποχρεώνομαι να πάρω το αυτοκίνητο γιατί δεν μπορώ να βρω τρόπο να μετακινούμε πώς να μην το ξανακάνω. Και μάλιστα με συγκρίσεις με εκεί που ήμουνα, όπου οι συγκοινωνίες ήταν οργανωμένες εξαιρετικά. Γιατί οι συγκοινωνίες της Αθήνας, μόνο οργανωμένες δεν μπορεί να πει κανείς πως είναι. Πριν πολλά χρόνια, όταν είχα πρωτοέρθει (έστω και για λίγο) στην Αθήνα υπήρχαν πεντέξι συγκοινωνιακοί φορείς: από ένας για τρόλεϊ και ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και κάμποσα ΚΤΕΛ για τα λεωφορεία. Κι όπου δεν συνέφερε τους ιδιώτες των ΚΤΕΛ, υπήρχε μια δημόσια εταιρία που κάλυπτε τα κενά. Έτσι περίπου είναι η κατάσταση και σήμερα.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Συγκοινωνίες Ρώμης

Επιτέλους τέλος με τη Ρώμη και την Ιταλία. Να βάλουμε σφήνα και μερικές παρατηρήσεις από τα εν Ελλάδι, να παίρνει σειρά και η Γαλλία, να κλείνουμε σιγά - σιγά. Η Ρώμη λοιπόν συγκοινωνιακά μοιάζει αρκετά με την Αθήνα. Οι συγκοινωνίες γίνονται με ολίγον μετρό (το άσπρο Μ σε κόκκινο φόντο δείχνει πού είναι η είσοδος για τους σταθμούς), κάποια τραμ που δεν ξέρω γιατί αλλά μάλλον λιγοστεύουν κι αυτά και κατά κύριο λόγο με λεωφορεία. Όμως, έχω την αίσθηση πως η μετακίνηση γίνεται πιο εύκολα. Μπορεί η Μαρία που ήταν μαθημένη από το Μόναχο να γκρίνιαζε, αλλά εμείς δεν δυσκολευτήκαμε. Α! αρκετό βάρος σηκώνουν λέει και τα τρένα, αλλά εμείς δεν χρησιμοποιήσαμε απ' αυτά.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Αστυνόμευση στην Ιταλία

Στην Ιταλία η αστυνόμευση ήταν συνεχής. Βέβαια δεν έφτανε τα χάλια της Γαλλίας (γιατί χάλι ήτανε αυτό) αλλά η παρουσία της αστυνομίας ήταν διαρκής. Σχεδόν σε κάθε μέρος με συγκεντρωμένο πλήθος (και πού δεν είχε δηλαδή, αλλά τέλος πάντων) θα έβλεπες αστυνομικούς. Αλλά τι είδους αστυνομικούς;

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Ρώμη Θρησκευτική

Η Ρώμη, είναι η έδρα της καθολικής εκκλησίας της οποίας ο αρχηγός (ο πάπας δηλαδή) βρίσκεται σ' αυτήν αιώνες τώρα (με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα που μετακόμισε στην Αβινιόν). Μπορεί σήμερα να λέμε πως έδρα είναι το Βατικανό, αλλά κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι της Ρώμης. Έτσι, η πόλη έχει πολλές πολλές εκκλησίες. Ήδη στα προηγούμενα είδαμε μερικές από σπόντα (ας πούμε τις δυο στην πιάτσα ντελ Πόπολο, αλλά και κάνα δυο ακόμα που εμφανίστηκαν στις φωτογραφίες της πόλης κι ας μην σχολιάστηκαν). Κι ο ναός του Αγίου Πέτρου (του Βατικανού) έχει μπει κι αυτός στα προηγούμενα, αλλά λόγω της σπουδαιότητάς του ξαναμπαίνει. Αλλά σε νυχτερινή βερσιόν! Πάντως σήμερα θα δούμε δυο ακόμα, από έξω κι από μέσα. Κι όχι οποιεσδήποτε. Εκκλησίες με ιστορία.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ανάγκη αξιολόγησης ημών των εκπαιδευτικών. Είναι κάτι που ακούγεται χρόνια τώρα. Μπορεί και πάνω από δεκαπέντε! Θυμάμαι κάτι νομοσχέδια τον καιρό που ο Γιωργάκης ήταν υπουργός παιδείας. Ή μήπως ήταν από παλιότερα; Μπορεί. Και σε όλες τις περιπτώσεις εμείς οι εκπαιδευτικοί λέγαμε όχι. Τώρα όμως, λέει, το πράγμα είναι σίγουρο. Θα προχωρήσει, γιατί εκτός των άλλων είναι και προτροπή (απαίτηση) της τρόικας. Εξάλλου όλοι(;!!!) αξιολογούνται εκτός απ' τους εκπαιδευτικούς που από τότε που το μόλις ανεβασμένο στην εξουσία (και άρα μη έχοντας μάθει ακόμα καλά το πολιτικό παιχνίδι) ΠΑΣΟΚ κατάργησε τον αλήστου μνήμης ελεγκτή επιθεωρητή. Που όσο υπήρχε με το άγρυπνο μάτι του δεν άφηνε κανέναν να παρεκτραπεί.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ρώμης, συνέχεια

Συνέχεια (αλλά όχι τέλος) για τη Ρώμη. Και ξεκινάω από μια εκκρεμότητα: Το Βιτοριάνο, το μνημείο προς τιμή του Βιτόριο Εμμανουέλε Β', τη νύχτα. Που το ανέφερα και στο προηγούμενο σημείωμα. Όποτε και να το δεις είναι επιβλητικό. Είναι ένα σύγχρονο μνημείο προς τιμή του πρώτου βασιλιά της ενοποιημένης Ιταλίας του 19ου αιώνα. Το άγαλμά του κυριαρχεί στο κέντρο του συγκροτήματος.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Ρώμη

Ρώμη η αιώνια πόλη. Έχω ξεκινήσει και γράφω για τμήματά της, αλλά για την ίδια δεν έχω γράψει ακόμα. Ας το κάνω λοιπόν. Και το θέμα δεν τελειώνει έτσι εύκολα αφού στη Ρώμη, όπου και να πας, όπου και να σταθείς κάτι υπάρχει να δεις, κάτι υπάρχει να φωτογραφίσεις. Και πώς να είναι αλλιώς αφού η πόλη έχει μια συνεχή ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων περίπου. Ας ξεκινήσω από το έμβλημα της πόλης. Που ως γνωστόν(;) είναι η λύκαινα που βυζαίνει τα μωρά: το Ρέμο και το Ρωμύλο, τον μυθικό ιδρυτή της, που αφού καθάρισε τ' αδέρφι του έγινε, λέει, και ο πρώτος της βασιλιάς. Από κάτω είναι τα αναγνωριστικά γράμματα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (SPQR), που υπάρχουν παντού σε ό,τι (σύγχρονο) ρωμαϊκό.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Ρώμη, Ρωμαϊκή Αγορά

Επίσκεψη στη Ρωμαϊκή Αγορά σήμερα. Όχι αυτή της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, αλλά την άλλη, της Ρώμης. Την επικαλούμενη και με το λατινικό της όνομα: Forum Romanum. Λίγα λόγια θα υπάρχουν γι' αυτήν, το σημερινό σημείωμα θα έχει κυρίως φωτογραφίες. Για αρχή άποψη από τον καθαυτό χώρο της αγοράς, εκεί που μαζεύονταν οι Ρωμαίοι για να συζητήσουν. Αλλά ως τουριστική ενότητα ο όρος περιλαμβάνει κι άλλα πράγματα. Θυμίζω πως το εισιτήριο για το χώρο είναι ενιαίο με το Κολοσσαίο (και βολεύει να το ξεκινήσει κανείς από εδώ, οι ουρές είναι μικρότερες), κάτι αντίστοιχο και με την Αθήνα που έχει ένα εισιτήριο με την Ακρόπολη.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ρώμη, Κολοσσαίο

Όταν λέμε «Το Κολοσσαίο» εννοούμε το μεγάλο αμφιθέατρο που ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του υπάρχει ακόμα στη Ρώμη. Κάτι σαν γήπεδο ένα πράγμα, που επέζησε μέχρι τις μέρες μας από τις μέρες της δόξας του εδώ και σχεδόν δυο χιλιάδες χρόνια. Και μπορεί γι' αυτό να είναι ένα εξαιρετικά φημισμένο αξιοθέατο της Ρώμης, όμως από μόνο του δεν μου φάνηκε τόσο σημαντικό (σε αντίθεση με πολλά άλλα που υπάρχουν στην πόλη κι ας μην είναι τόσο διάσημα). Για παράδειγμα, όταν πήγαμε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει, ο ρεσεψιονίστ (μάλλον Πακιστανός για όποιον ενδιαφέρεται, με ολίγα από Αγγλικά, ολίγα από Ιταλικά!) μας πληροφόρησε πως δεν θα μέναμε εκεί (που το επιλέξαμε για τη θέση του σε σχέση με το μετρό) αλλά σε άλλο οίκημα, όπου ήταν καλύτερα αφού ήταν πολύ κοντά στο Κολοσσαίο.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Πίζα

Και η παρουσίαση της Τοσκάνης και των πόλεών της ολοκληρώνεται σήμερα με την Πίζα. Μια πόλη γνωστή για ένα πρόβλημά της: ένα καμπαναριό που γέρνει! Τον περίφημο κεκλιμένο πύργο της Πίζας. Την επισκεφθήκαμε ένα πρωινό, ίσα να τον δούμε και φύγαμε. Δεν είδαμε τίποτα άλλο από την πόλη (εκτός από την εξοχή της καθώς πηγαίναμε) κι έτσι η σημερινή παρουσίαση παρόλο που έχει τίτλο Πίζα θα είναι μόνο για τον πύργο και την πέριξ αυτού περιοχή.

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Σχόλια

Τα σχόλια είναι η ψυχή ενός μπλογκ. Πάντα καλοδεχούμενα, έστω και αν υπάρχει διαφωνία, βοηθάνε στο να έρθουμε πιο κοντά. Η πλατφόρμα που μας φιλοξενεί, το μπλόγκσποτ δηλαδή, εξ ορισμού επιτρέπει μόνο σχόλια με ταυτότητα και με πιστοποίηση ότι ο γράφων είναι υπαρκτό πρόσωπο. Για να το καταφέρει αυτό προσθέτει κάποια γράμματα από κάτω, που όμως είναι ελαφρά τροποποιημένα. Επειδή αυτό το σύστημα εμένα με κουράζει, αφού πολλές φορές δυσκολεύομαι να τα ξεχωρίσω το είχα απενεργοποιήσει από πολύ νωρίς. Κι όχι μόνο αυτό αλλά είχα ανοίξει και τελείως τη δυνατότητα σχολιασμού.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Ισοκράτης

Ο Ισοκράτης ήταν ρήτορας που έζησε στην εποχή της ακμής της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Σ' αυτόν αποδίδεται από κάποιους και μια ρήση πως η δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται από την ελευθερία των πολιτών, που μου την έχουν στείλει πολλοί φίλοι με μέιλ ενώ κοσμεί και τοίχους σχολείων, γραφείων κλπ. Δεν θα ασχοληθώ μ' αυτό το θέμα, μια αναζήτηση στο Γκουγκλ λέει πολλά, ειδικά αν συνδυαστεί με τη λέξη Σαραντάκος, μιας και ο τελευταίος έχει ασχοληθεί κάμποσες φορές με το θέμα τόσο στο παλιό του σάιτ όσο και στο μπλογκ του (και μάλιστα επανειλημμένα), στο οποίο μπλογκ παραπέμπει ο διπλανός σύνδεσμος (από τους λίγους που έχω), ο «Περί λέξεων». Θ' ασχοληθώ μ' έναν άλλον Ισοκράτη, πάλι απ' τους διπλανούς συνδέσμους.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Φλωρεντίας Συνέχεια

Παλάτσο Βέκιο (παλιό παλάτι) ή παλάτσο ντέλα Σινιορία στην ομώνυμη πλατεία. Με τον πύργο του των 95 μέτρων. Που συνδέεται με το Παλάτσο Πίτι με μια γαλαρία που περνάει πάνω από το ποτάμι! Που σήμερα στεγάζει το δημαρχείο της Φλωρεντίας. Η οποία Φλωρεντία ήταν η πόλη των καλλιτεχνών όπως λέγαμε κι είναι στολισμένη και με πολλά αγάλματα. Στην παραπάνω φωτογραφία διακρίνεται ένα αντίγραφο από τον Δαβίδ που λέγαμε στο προηγούμενο αλλά και η Λότζια ντέι Λάντζι το υπόστεγο δεξιά όπου βρίσκονται στεγασμένα αρκετά αγάλματα. Αλλά για όλ' αυτά στη συνέχεια.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Προκήρυξη αποσπάσεων

Δημοσιεύθηκε η πρόσκληση εκπαιδευτικών για απόσπαση σε εκπαιδευτικές μονάδες και σε Γραφεία Συντονιστών Εκπαίδευσης του εξωτερικού για φέτος, 2012 - 2013

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Φλωρεντία

Η Φλωρεντία (Firenze στα Ιταλικά) είναι η πρωτεύουσα της Τοσκάνης. Αυτό δεν θα έλεγε πολλά από μόνο του. Να πούμε τότε ότι είναι μια πόλη με τεράστια τουριστική κίνηση, ένας πολύ συνηθισμένος τόπος τουριστικού προορισμού. Με το κλασικό κέντρο διατηρημένο όπως ήταν την παλιά εποχή, τότε που η Φλωρεντία ήταν η έδρα των Μεδίκων και κυριαρχούσε. Οι οποίοι Μέδικοι την στόλισαν με πολλά παλάτια. Στην φωτογραφία η Πόντε Βέκιο, η Παλιά Γέφυρα σαν να λέμε, πολυσυζητημένη αποτελεί σήμα της πόλης. Είναι κάπως ιδιαίτερη μιας και δεν είναι μόνο γέφυρα πάνω από το ποτάμι αλλά και μια μεσαιωνική αγορά που σήμερα τα μαγαζάκια της φιλοξενούν ακριβά εμπορεύματα. Αλλά θα μιλήσουμε γι' αυτό παρακάτω!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Σιένα

Η Σιένα (Siena - η ελληνική Βικιπαίδεια ελάχιστα έχει) είναι μια πόλη της Τοσκάνης, στην κεντρική Ιταλία, της περιοχής για την οποία μιλάγαμε στο προηγούμενο σημείωμα. Είναι μια πόλη 55 περίπου χιλιάδων κατοίκων που το κέντρο της είναι ανακηρυγμένο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς απ' την Ουνέσκο κι αυτό όχι τυχαία αφού είναι ένα διατηρημένο από το μεσαίωνα κομμάτι. Στη φωτογραφείο το δημαρχείο της πόλης που είναι και το πιο τουριστικό της σημείο, το πιο φωτογραφημένο και το πιο ευπώλητο σήμα της πόλης. Έχει και μια τεράστια πλατεία μπροστά, στην πραγματικότητα η φωτογραφία το αδικεί, αλλά η ώρα που πήγαμε (βραδάκι) δεν προσφερόταν ιδιαίτερα. Δεν την είχαμε τη Σιένα στο πρόγραμμά μας, αλλά μου είχε πει πολλά η κόρη μου που την είχε επισκεφτεί στην 5ήμερη στην Γ' Λυκείου. Και μιας και η διαδρομή Μόναχο - Ρώμη μου φαινόταν αρκετά μεγάλη μου ήρθε η ιδέα να την κόψουμε λίγο με μια στάση στη Σιένα. Η ιδέα αποδείχτηκε τελικά εξαιρετική, αφού άξιζε με το παραπάνω.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Τοσκάνη

 Η Τοσκάνη είναι μια από τις περιφέρειες της κεντρικής Ιταλίας (η Βικιπαίδεια λέει της βόρειας, μάλλον είναι θέμα οπτικής). Αποτελείται από έξι μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ (για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει και η πλήρης λίστα) απ' τα οποία εμείς είδαμε τα τέσσερα απ' ό,τι βλέπω: Σιένα, Φλωρεντία, Πίζα και κοιλάδα της Όρτσιας. Καλός απολογισμός. Δεν είδαμε το Σαν Τσιμινιάνο μιας και δεν το είχαμε ψάξει έγκαιρα, όταν μάθαμε γι' αυτό το είχαμε προσπεράσει και την Πιέντσα που δεν μάθαμε συγκεκριμένα γι' αυτήν, ήταν και λίγο έξ' απ' το δρόμο μας, ήταν πάντως στην κοιλάδα της Όρτσιας κι αυτή. Η Τοσκάνη όμως είναι μαγευτική όχι γι' αυτόν το λόγο αλλά γιατί είναι η Τοσκάνη. Υπέροχη ως εξοχή, ειδικά την εποχή που την περάσαμε (Πάσχα). Χρώματα ένα σωρό, γραφικά χωριουδάκια, ένα ανάγλυφο χωρίς εξάρσεις αλλά με απαλές καμπύλες.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Οκτόμπερφεστ 2012

Υπενθύμιση: Σήμερα αρχίζει στο Μόναχο το φετινό Οκτόμπερφεστ. Θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Οκτώβρη. Όσοι πιστοί τρέξτε να προλάβετε (δυστυχώς, δεν μπορώ να πω προσέλθετε, εγώ δεν θα είμαι εκεί).
Α! Και προσοχή στο τι θα φάτε και τι θα πιείτε. Οι θερμίδες στήνουν χορό.

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Πασχαλινό

Άκαιρο μοιάζει το σημερινό σημείωμα, τι δουλειά έχει να μιλάω για Πάσχα τέτοια εποχή. Απλά είναι από τα θέματα που με είχαν εντυπωσιάσει. Υπήρχε σαν ιδέα από τότε που τράβηξα τις σχετικές φωτογραφίες. Και μιας και το μπλογκ δεν προβλέπεται να πάει μέχρι το Πάσχα αφενός, και μιας και δεν έχω φωτογραφίες από Γαλλία ή Ιταλία επί του παρόντος αφετέρου, είπα να το βάλω σήμερα. Στη δυτική Ευρώπη, λοιπόν, υπάρχει συνήθεια εκτός από το χριστουγεννιάτικο δέντρο να στολίζουν και πασχαλόδεντρο!

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Σουμπότιτσα


Τη Σουμπότιτσα τη γνώρισα όταν θέλησα να κάνω μια στάση στη Σερβία, αμέσως μετά το πέρασμα των συνόρων. Έμεινα σ' αυτήν δυο φορές αλλά μιας και ήμουνα στη μέση ταξιδιού λίγα πράγματα είδα απ' αυτήν, ό,τι πρόλαβα μέσ' απ' τ' αυτοκίνητο. Λίγες και οι φωτογραφίες από την πόλη, τραβηγμένες κατά την πρώτη στάση μόνο, κι αυτό απ' το εστιατόριο του ξενοδοχείου που μείναμε το  οποίο βρισκόταν ψηλά (στον 5ο όροφο;) είχε μια πολύ καλή θέα στην πόλη, ενώ στην πραγματικότητα έχει πολλά σημεία που θα θέλαμε να δούμε, όπως για παράδειγμα ο σιδηροδρομικός σταθμός ή κάποια κτίρια, μάλλον ξεπεσμένα αρχοντικά. Έτσι το σημερινό αφιέρωμα ήταν μάλλον «τιμής ένεκεν».

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Απεγκατάσταση

Αν η εγκατάσταση στη Γερμανία έχει θέση στα γράμματα αυτά, περιγράφοντας τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για εύρεση κατοικίας, νοίκιασμα και νομιμοποίηση στο δήμο άλλο τόσο έχει και η απεγκατάσταση μιας και υπάρχουν ακριβώς αντίστοιχες διαδικασίες. Οι οποίες ξεκινάνε τρεις μήνες (και κάτι) πριν την αναχώρηση που πρέπει να κάνεις τις σχετικές καταγγελίες συμβάσεων (Kündigung). Γενικά όλες οι συμβάσεις (ενοίκιο, ρεύμα, τηλεόραση κλπ) είναι αορίστου χρόνου και λήγουν στο τέλος του κάθε μήνα. Εσύ πρέπει να ειδοποιήσεις προηγουμένως τρεις ολόκληρους μήνες πριν (αλλιώς τους πληρώνεις). Με την τηλεφωνία (και κάποια άλλα) τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, είναι ετήσια και πρέπει η καταγγελία να γίνει πολύ πιο νωρίς.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

Για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) λίγο πολύ το ξέρουμε όλοι. Εδρεύει στη Χάγη, αποτελείται από δικαστές από διάφορες χώρες και ασχολείται με εγκλήματα που είναι αποτέλεσμα κάποιου πολέμου κυρίως. Ακουστά το είχα (ας πούμε απ' την απαίτηση να παραδώσει η Σερβία τον Μιλόσεβιτς ή τον Κάρατζις, τυχαίο; δεν νομίζω - αντίθετα, άλλοι που έκαναν πολλά χειρότερα δοξάστηκαν δεόντως) και δεν ήξερα παραπάνω γι' αυτό, εξάλλου δύσκολα να μπω εγώ στο στόχαστρό του. Όμως, έφτιαξα τον τίτλο και ξεκίνησα το θέμα για ένα απλό λόγο: Διάβασα κάπου πως δεν τον έχουν αναγνωρίσει όλες οι χώρες. Και μου έκανε εντύπωση ποιοι έχουν μείνει απ' έξω.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Βερσαλίες

 Όταν μιλάμε για Βερσαλίες έχουμε κατά νου το παλάτι και τους κήπους που υπάρχουν εκεί. Ένα τεράστιο παλάτι, τόσο που ο φωτογραφικός φακός της μηχανής μου (και είναι αρκετά ευρυγώνιος, ο αντίστοιχος του παλιού 26άρι) δεν μπορεί να πιάσει παρά το κεντρικό κτίριο και την μια πτέρυγα. Κι έναν ακόμα μεγαλύτερο (φυσικά) κήπο. Μπορεί στο σχέδιο που υπάρχει στην είσοδο (αλλά και σε διάφορα σημεία του κήπου) να μην μπορεί αυτό να γίνει εύκολα αντιληπτό (σε ποιο σχέδιο εξάλλου μπορεί κάποιος να καταλάβει την κλίμακα), πάντως, ο κεντρικός διάδρομος που φαίνεται έχει μήκος κάποια χιλιόμετρα!

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Χρεώσεις κινητής τηλεφωνίας, μέρος 2ο

Έγραφα πριν από καιρό για τις χρεώσεις των κινητών τηλεφώνων, συγκρίνοντας βασικά τις τιμές ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία. Η διέλευση των συνόρων με έκανε να διαπιστώσω μερικά ακόμα πράγματα που λέω να τα μοιραστώ μαζί σας. Εντάξει, γεγονός πως μειώθηκαν και άλλο οι χρεώσεις περιαγωγής και για τα ελληνικά δίκτυα, αν και ειδοποίηση δεν είχα όσο έμενα στο ίδιο κράτος (Γερμανία). Το έμαθα μόνο όταν συνδέθηκα σε δίκτυο άλλης χώρας. Και πότε έγινε αυτό; Όχι στο ταξίδι της επιστροφής αλλά στην εκδρομή στο Λίνταου!

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Επανόδου στα καθ' υμάς συνέχεια

Έγραφα προχθές για την ανάγκη προσαρμογής στα ελληνικά δεδομένα και γκρίνιαζα για την κατάσταση στους δρόμους. Οδική προσαρμογή δηλαδή. Έκλεισα με τις πιστωτικές κάρτες που δεν γίνονται δεκτές στα διόδια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η κόρη μου μου είπε μια μέρα στο ταμείο: «Γύρισες στην Ελλάδα. Πρέπει να συνηθίσεις να έχεις στο χέρι μαζί με την πιστωτική και την ταυτότητα». Πράγματι η ευκολία που ζητιέται η απόδειξη της ταυτότητας σε διάφορες περιπτώσεις είναι καταπληκτική. Την ταυτότητά μας μας την ζητάνε σε διάφορες περιπτώσεις, η αρχή είναι πως μάλλον θέλεις να ξεγελάσεις και πρέπει να αποδείξεις πως δεν έχεις τέτοια πρόθεση.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Επάνοδος στην Ελληνική Πραγματικότητα

Επιστρέψαμε λοιπόν στην ελληνική πραγματικότητα. Από τη στιγμή που περάσαμε τα σύνορα καταλάβαμε πως κάτι έχει αλλάξει. Βασικά, με τα οδικά θέματα θ' ασχοληθώ (αν και θα υπάρχει και μια μικρή επέκταση σε άλλα). Πολλοί μου λέγανε για τις μειώσεις μισθών που θα τις καταλάβω όταν θα γυρίσω και το ζόρι που υπάρχει κλπ. Μα αυτά τα καταλάβαινα κι όσο βρισκόμουνα στη Γερμανία. Από την Ελλάδα ήταν η μισθοδοσία πράγμα που σημαίνει πως όλες τις μειώσεις τις κατάλαβα και με το παραπάνω. Αλλά η διαφορά στα σήματα στους δρόμους είναι και άμεση και έντονη.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Απεργίες

Απεργίες; Κακό πράγμα, ε; Κι αυτοί οι κακοί άνθρωποι στην Ελλάδα κάνουν απεργίες σ' αντίθεση με τους καλούς και δουλευταράδες Γερμανούς. Έτσι δεν είναι; Έτσι λένε τα κανάλια. Έτσι λένε πως λένε οι άλλοι (απ' το εξωτερικό δηλαδή) για μας και μας πείθουν πως οι απεργίες των υπολοίπων είναι κάτι κακό (αλλά αν τις κάνουν οι ίδιοι όχι - βλέπε τις τελευταίες κινητοποιήσεις των αστυνομικών π.χ.).

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Συνέπεια στους χρόνους ολοκλήρωσης

Έχω ξαναγράψει για το θέμα του μύθου που θέλει τους άλλους λαούς και ειδικά τους Ευρωπαίους και ακόμα ειδικότερα τους Γερμανούς (που μας ενδιαφέρει περισσότερο μιας και τα γράμματα αυτά ήταν από τη Γερμανία, έστω κι αν τώρα τελευταία και για λίγο καιρό ακόμα γράφονται στην Ελλάδα) να είναι προγραμματισμένοι, οργανωμένοι και να τελειώνουν τα δημόσια έργα τους στην ημερομηνία που αναφέρεται στις πινακίδες που συνήθως συνοδεύουν τα έργα αυτά και λένε ποιος το φτιάχνει, ποιος το πληρώνει κλπ σε αντίθεση με τους απρογραμμάτιστους Έλληνες (άντε και μερικούς άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής). Για άλλη μια φορά αυτό αποδεικνύεται πως είναι μόνο μύθος. Το επεισόδιο που έγινε αφορμή για το σημείωμα αυτό είναι η νέα αναβολή λειτουργίας του νέου αεροδρομίου του Βερολίνου.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Γερμανία – Ελλάδα Οδικά 2012

Οδική ήταν φέτος η επιστροφή από Γερμανία. Οδικά πήγα στο ξεκίνημα της απόσπασης (το 2009), οδικά επέστρεψα και τώρα που τέλειωσε! Για να κλείνει ο κύκλος. Κι οι συμπτώσεις τα φέρνουν έτσι ώστε ο κύκλος να κλείνει κι αλλιώς. Φεύγοντας, τελευταία στάση στην Ελλάδα ήταν στη Θεσσαλονίκη στου κουμπάρους μου. Επιστρέφοντας ήταν η πρώτη στάση κι οι πρώτοι δικοί μας άνθρωποι που είδαμε. Από Ελλάδα δεν έτυχε να ξαναπάω προς τα πάνω. Αλλά το φετινό κατέβασμα ήταν το τρίτο. Το πρώτο το Πάσχα του 2008 σε βόλτα που είχαμε κάνει «ανά τα Ευρώπας» να δούμε φίλους που ήταν ήδη αποσπασμένοι στη Γερμανία και να πάρουμε τη γνώμη τους πώς είναι τα πράγματα εκεί (αν και η Παναγιώτα μου είπε πως δεν μας είπαν τις δυσκολίες και τις αρνητικές τους απόψεις για να μην μας απογοητεύσουν). Το δεύτερο το καλοκαίρι του 2010 και το τρίτο φέτος. Κάθε δυο χρόνια δηλαδή. Είχα γράψει παλιότερα, αλλά μιας και υπάρχουν αλλαγές διάφορες αυτά τα χρόνια, αποφάσισα να γράψω για τις τελευταίες εξελίξεις στη διαδρομή.

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Πτυχία

Πριν κάμποσο καιρό έγινε η απονομή των πτυχίων σ' όσους τέλειωσαν το ΤΕΙ Αθηνών από αρχές Νοέμβρη του 2011 μέχρι το Μάιο του 2012. Η απονομή έγινε τις μέρες πριν τις εκλογές, κάθε μέρα τρία- τέσσερα τμήματα. Απ' τους τελευταίους, την Παρασκευή 15 Ιούνη, στις 11 η ώρα, ορκίστηκαν οι πτυχιούχοι του τμήματος Πληροφορικής. Ανάμεσα σ' αυτούς κι ο γιος μου Δημήτρης που είχε τελειώσει την πρακτική του (κι είχε ολοκληρώσει δηλαδή τις σπουδές του) απ' τις 15 Νοέμβρη. (Το να γίνεται η ορκωμοσία λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις είναι λίγο περίεργο, αλλά τι να κάνουμε). Χθες η Μαρία ανακάλυψε πως το τμήμα είχε δημοσιεύσει την είδηση και είχε και φωτογραφίες από την απονομή των πτυχίων. Ο Δημήτρης είναι στη τρίτη σειρά των φωτογραφιών. Με την ευκαιρία, να του εκφράσω και από εδώ τα συγχαρητήριά μου.

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Παρίσι - πολυγλωσσία

Το Παρίσι και η Γαλλία γενικότερα έχουν παράδοση στο γεγονός πως δεν μιλάνε άλλη γλώσσα εκτός απ' τα γαλλικά. Κι αν ακόμα ξέρουν άλλη γλώσσα δηλαδή, δεν θα σου απαντήσουν αν τους μιλήσεις π.χ. αγγλικά. Μου έτυχε κι εμένα στα διάφορα περάσματά μου από κει, ακόμα και φέτος, να δω αυτή την αντιμετώπιση. Και ξέροντάς το, ξεκίναγα πάντα να μιλήσω γαλλικά, μια γλώσσα όμως που για μένα είναι παραχωμένη κάτω από πολλές στιβάδες με άλλες γνώσεις: ό,τι έμαθα είναι αυτά που έκανα στα πέντε χρόνια του γυμνασίου (εγώ, όπως κι οι άλλοι της σειράς μου, πήγαμε 5 χρόνια στο γυμνάσιο κι ενώ πήραμε ενδεικτικό απ' την Ε' γυμνασίου, μετά γραφτήκαμε στην Γ' Λυκείου. Τότε άλλαξε και ο χρόνος υποχρεωτικής παραμονής των εκπαιδευτικών στην οργανική τους θέση, έφυγε η καθηγήτρια που μας έκανε γαλλικά, άλλη δεν ήρθε, κι έτσι στην τελευταία τάξη δεν διδάχτηκα απ' αυτά). Έτσι, βλέποντας τη δυσκολία οι Γάλλοι, το γύριζαν στα αγγλικά κι η συνεννόηση προχωρούσε καλύτερα.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Διπλή Αναγραφή

Όπως τα Βαλκάνια ήταν κάποτε ένα μείγμα από ανθρώπους διαφορετικής φυλής και γένους και όταν δημιουργήθηκαν τα εθνικά κράτη με διάφορους τρόπους έγιναν είτε εθνοκαθάρσεις (π.χ. με την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας - Τουρκίας το 1923, ενώ όπου δεν έγιναν, προκύπτουν τακτικά νέα προβλήματα - βλέπε Κόσοβο) παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αν και όχι στην ίδια έκταση. Εδώ η ανάμειξη υπάρχει κυρίως στις περιοχές κοντά στα σύνορα. Για παράδειγμα η Αλσατία. Πόσες φορές δεν άλλαξε χέρια μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας. Το θέμα που δημιουργείται είναι: ποια γλώσσα μιλάνε οι κάτοικοι εκεί;

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Μετακόμιση

Η ολοκλήρωση της παραμονής στη Γερμανία έγινε με την μετακόμιση όλων όσων είχαν μαζευτεί όλ' αυτά τα χρόνια πίσω στην Ελλάδα. Μια διαδικασία καθόλου απλή. Όταν πήγαμε είχαμε ένα καλογεμισμένο αυτοκίνητο. Όλα τα υπόλοιπα πράγματα αγοράστηκαν από εκεί. Δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερα καλά κομμάτια. Αλλά απ' την άλλη τα λυπόμασταν να τα πετάξουμε. Και μιας και τα παιδιά μεγαλώνουν, τελικά αποφασίσαμε να τα κουβαλήσουμε. Ειδικά μια όμορφη γωνιά τραπεζαρίας που πολύ την αγαπήσαμε, ήταν η βασική αιτία. Από παλιότερα όταν φεύγανε συνάδελφοι κρατάγαμε κάνα τηλέφωνο από μεταφορείς. Και αρκετά νωρίς αρχίσαμε το ψάξιμο, που αποδείχτηκε μάλλον περιπετειώδες γι' αυτό κι είπα να γράψω την εμπειρία μου τώρα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία (το κείμενο γράφεται στο χωριό, χωρίς σύνδεση στο ίντερνετ και θα μεταφερθεί κάποια στιγμή!!!).

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Πώς γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις οι καλές…

Το παρακάτω κείμενο μου ήρθε με μέιλ πριν κάμποσο καιρό, πρωτοδημοσιεύθηκε στο μπλογκ «Ενθέματα» και το θυμήθηκα προχθές που έμαθα για τα τηλέφωνα του ΕΟΠΥΥ και πώς μειώνεται έτσι ο δημόσιος τομέας. Οι αναφορές που γίνονται μέσα δεν περιλαμβάνουν την συγκεκριμένη περίπτωση (όταν μου το έστειλαν δεν ήταν ακόμα στον αέρα), αλλά δεν αλλάζει το πράγμα - έχει το ενδιαφέρον του έτσι κι αλλιώς.