Μετονομασίες Υπουργείων

Το υλικό για το σημερινό σημείωμα το έχω πάρει με δυο μηνύματα από τον Τάκη. Το πρώτο αναφερόταν σε ένα απόσπασμα που παρουσιάστηκε στον ιστοχώρο λεφτ. Θέλησα να βρω ολόκληρο το κομμάτι κι ως γνωστόν, στο διαδίκτυο κάτι τέτοιο είναι πολύ απλό. Ήταν από ρεπορτάζ της Π. Στεφανάκου για την παραλαβή του υπουργείου μας από την νέα πολιτική ηγεσία, στην Αυγή, μαμά του λεφτ. Αυτό το υπουργείο «μας» που γράφω είναι η σύντμηση του τίτλου του υπουργείου παιδείας που έχει γίνει ολόκληρο μακαρόνι. Το δεύτερο μήνυμα είχε να κάνει με τα πρακτικά προβλήματα που ο ίδιος βλέπει στο σχολείο που βρίσκεται, θα το παραθέσω και θα συμπληρώσω (και στο τέλος έκτακτο παράρτημα!). Στον λεφτ λοιπόν, το θέμα εστιάστηκε στο κόστος της αλλαγής του ονόματος του υπουργείου μας (που υπάρχει και στην αλλαηγή κάθε υπουργείου, αλλού μικρότερο αλλού μεγαλύτερο). Θα το σχολιάσω κι αυτό αλλά αφού πρώτα κάνω μια διόρθωση. Να αναφέρω πάντως, πως δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικές εξελίξεις δημιουργούν καραμπόλες στα σχολεία. Βλέπετε στα σχολεία δουλεύουμε με συγκεκριμένο και αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Αυτό πρέπει να γίνει τότε. Π.χ. πρέπει να ανοίξουν ντε και καλά την 1η Σεπτέμβρη ή να σταματήσουν στις 30 Ιούνη. Κι άρα πρέπει να υπάρχει στο άνοιγμα προσωπικό, ενώ πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι δουλειές πριν το κλείσιμο (κι εδώ έχω κάτι να προσθέσω παρακάτω).

Ας ξεκινήσω όμως με τα προβλήματα που γράφει ο Τάκης:
Φοβερό πρόβλημα στα σχολεία όλης της χώρας και όχι μόνο δημιουργεί η μετονομασία του Υπουργείου Παιδείας τις τελευταίες μέρες του σχολικού έτους.
Αλλαγή εκτός του λογότυπου των εγγράφων πρέπει να γίνει και σε όλες τις σφραγίδες των σχολείων που είναι αρκετές, σε μια μέρα, αφού είναι στις φούριες τα σχολεία για έκδοση αποτελεσμάτων - απολυτηρίων και άλλων εντύπων.
Και βέβαια δεν ρώτησε κανείς εάν έχουν λεφτά τα σχολεία να πληρώσουν νέες σφραγίδες που μόλις πριν λίγους μήνες είχαν ξανά αλλαχτεί με την κατάργηση των γραφείων των διευθύνσεων.
Προσπαθούμε στα σχολεία να κάνουμε οικονομία και στα πιο βασικά ( χαρτί υγείας π.χ.) για να λειτουργήσουμε άλλα ποιος τα σκέφτεται αυτά αφού πρέπει να αλλάξουμε το όνομα;
Δεν μπορούσαν να κάνουνε την αλλαγή σε μια βδομάδα; θα χάλαγε η σούπα;
Ας λάβουμε υπόψιν μας ότι φέτος και λόγω εκλογών άργησαν αρκετά όλα.
Σπατάλη και στο χαρτί και στους γραφίτες αφού με το βιαστικό και ξαφνικό της αλλαγής είχαν τυπωθεί πολλά έγγραφα που πρέπει να καταστραφούν.
Έλεος!
Αλλα φαίνεται πως υπάρχουν λεφτά για τους νέους υπουργούς και και τις αλλαγές στα υπουργεία τους.

Να του πω εδώ πως όχι, δεν μπορούσαν να αλλάξουν το όνομα μια βδομάδα αργότερα. Αυτά γίνονται με τη σύνθεση της κυβέρνησης. Άλλο αν αυτό πέφτει πάνω σε κακές συγκυρίες για το σχολείο. Το όνομα ανακοινώθηκε την Πέμπτη 21/6 το βράδυ, με την ανακοίνωση της σύνθεσης της κυβέρνησης και η νέα ηγεσία ανέλαβε την Παρασκευή 22 το μεσημέρι. Μέχρις εδώ τίποτα, γιατί πρέπει να εκδοθεί οδηγία για τις αλλαγές. Δευτέρα μεσημέρι 25/6 φτάνουν οι βαθμολογίες της Γ' στα σχολεία και πρέπει να περαστούν στους υπολογιστές και στις καρτέλες, να ελεγχθούν, να βγουν τα αποτελέσματα, να τυπωθούν έλεγχοι, απολυτήρια, βεβαιώσεις πρόσβασης, αποδεικτικά να ξεναελεγχθούν, να μπουν φωτογραφίες, να υπογραφούν, να σφραγιστούν για να παραδοθούν στους ενδιαφερόμενους μέχρι την Παρασκευή 29/6. Και το να βάλεις τον καινούριο τίτλο είναι εύκολο, αρκεί να το σκεφτείς. Γιατί στην πίεση για τις τόσες διαδικασίες, μόνο τον τίτλο δεν θα έχεις στο νου σου. Τέλος πάντων, μάλλον θα έπεσε τηλέφωνο από τις διευθύνσεις, προσέξτε πρέπει να γίνει κι αυτό. Κι αν είχαν προλάβει να τυπώσουν (πράγμα που αμφιβάλω αφού Δευτέρα ήτα ήδη γνωστό) θα πρέπει να τα πετάξουν. Το θέμα ζορίζει με τις σφραγίδες. Γιατί οι στρογγυλές σφραγίδες των σχολείων υπάρχει απαίτηση να γράφουν - έστω εν συντομία - όλη την ιεραρχία του δημοσίου: Ελληνική Δημοκρατία, υπουργείο τάδε, διεύθυνση τάδε, σχολείο τάδε. Κι όταν αλλάζει κάτι απ' αυτά (το όνομα του υπουργείου ή του σχολείου ή μπαίνει σφήνα κι άλλο σκαλοπάτι ή φεύγει) χρειάζονται νέες σφραγίδες. Που πρέπει να φτάσουν σε μια μέρα μέσα απ' την παραγγελία (και η χρέωση για το επείγον είναι παραπάνω).

Παλιότερα, κάποια τμήματα της διαδικασίας γίνονταν και τον Ιούλιο. Όμως με το τέλος του Ιούνη αρχίζουν οι καλοκαιρινές διακοπές των εκπαιδευτικών κι άρα τότε, όσοι απασχολούμασταν σ' αυτές τις διαδικασίες έπρεπε να πληρωθούμε έξτρα. Δεν ήταν παραπάνω από δυο τρία άτομα σε κάθε σχολείο, αλλά από πολύ νωρίς άρχισαν προσπάθειες να μην είναι ούτε αυτοί. Έτσι υπάρχει στρίμωγμα και τρέξιμο όλα να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 30/6 (που φέτος είναι Σάββατο, άρα μέχρι 29). Στα πλαίσια αυτά και τα μαθήματα έχουν πάψει πια να σταματάνε στις 30 του Μάη (όπως προβλέπουν οι νόμοι) και κάθε χρόνο, με υπουργική απόφαση σταματάνε 10 - 15 μέρες πιο μπροστά.

Με την ευκαιρία να θίξω κι ένα άλλο πρόβλημα που λέγεται «θερινές υπηρεσίες». Ενώ τα δημοτικά κλείνουν στις 22 Ιούνη και τέλος μέχρι το Σεπτέμβρη, τα γυμνάσια και τα λύκεια δεν έχουν την ίδια τύχη. Κλείνουν μεν στις 30 του μήνα αλλά όλο το καλοκαίρι είναι ανοιχτά μια μέρα τη βδομάδα. Εκεί βρίσκονται ένας - δυο εκπαιδευτικοί μήπως κάποιος χρειαστεί κάτι. Μπορούν να εκδώσουν υποτίθεται αντίγραφα, να παραλάβουν χαρτιά κλπ. Τη μέρα εκείνη όποιος έχει υπηρεσία ασκεί αρμοδιότητες διευθυντή!
Βέβαια, η συνήθης πρακτική είναι να παραπέμπεται ο ενδιαφερόμενος για το Σεπτέμβρη, μιας και ο συνάδελφος δεν έχει όλες τις σχετικές γνώσεις. Ένας άλλος υποτιθέμενος ρόλος είναι η παραλαβή των βιβλίων! Άλλο ανέκδοτο κι αυτό. Γιατί, ας πούμε, και πέρυσι που τα βιβλία θα έφταναν κατά τα Χριστούγεννα, πάλι ήταν τα σχολεία ανοικτά. Αλλά και τις άλλες χρονιές, η μέρα που θα έφταναν βιβλία ποτέ δεν ήταν αυτή που το σχολείο ήταν ανοικτό. Πάντα έπεφτε τηλέφωνο στο διευθυντή και αυτός κανόνιζε ποιος θα ήταν εκείνη τη μέρα και την ώρα (γιατί μπορεί να ήταν και στις 6 το απόγευμα, ανάλογα πώς έβγαινε το δρομολόγιο του φορτηγού που έκανε τη διανομή).
Κι ενώ το άνοιγμα του σχολείου το καλοκαίρι δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό δημιουργεί πολλά προβλήματα και αντεγκλήσεις στο ποιος θα μπει υπηρεσία και πότε. Γιατί υπάρχουν π.χ. οι δύσκολες μέρες του δεκαπενταύγουστου ή γιατί σε κάποιες περιοχές οι συνάδελφοι μένουν πολύ μακριά κλπ. Χώρια που υπάρχει η ιδέα να γραφτεί το όνομα όλων σε κάποια μέρα, μη μείνει κάποιος απ' έξω και παρατηρείται το φαινόμενο την πρώτη ή και τη δεύτερη βδομάδα να είναι στο σχολείο 5, 6 ή και παραπάνω άτομα ενώ να υπάρχουν μέρες που και ο ένας δύσκολα βρίσκεται. Και μιλάω κι από προσωπικό πόνο μιας και το καλοκαίρι το περνάω στη Μυτιλήνη. Πώς να βρεθώ στην Αττική για υπηρεσία.

Πάμε και για τη διόρθωση: Αναφέρεται στο δημοσίευμα πως το όνομα του υπουργείου μας άλλαξε τρεις φορές από το 2004, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Από το 1974(;) μέχρι το 2009 το όνομα ήταν το ίδιο: Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και εμείς αναφερόμασταν στο ΥΠΕΠΘ και το ίδιο ήταν και το όνομα του σάιτ του (ψάχνοντας βρήκα πως το όνομα ήταν με τις ίδιες λέξεις αλλά με διαφορετική σειρά - τότε πρώτα τα θρησκεύματα, δεν ξέρω πότε άλλαξε - πριν ακόμα από τον πόλεμο). Το μόνο που έγινε (επί Στυλιανίδη νομίζω) ήταν που προστέθηκε ένα σούπερ ντούπερ σήμα από κάτω κι έπρεπε ν' αλλάξουν τα έγγραφα, αλλά όχι οι σφραγίδες ούτε οι πινακίδες. Ήταν μια υδρόγειος με διάφορα σύμβολα σχετικά με την παιδεία, αρκετά περίπλοκο και που έμπαινε στα έγγραφα μόνο χάρη στην τεχνολογία με αντιγραφή και επικόλληση. Το αποτέλεσμα ήταν ο τίτλος να πιάνει πολύ χώρο. Αλλά έγινε σε εποχή που δεν ήταν πιεστική, εξάλλου μέχρι να ενσωματωθεί σ' όλα τα έγγραφα των σχολείων μάλλον καταργήθηκε. Γιατί το 2009 με την (τότε) νέα κυβέρνηση, ο αέρας του εξωραϊσμού μέσω της μετονομασίας πήρε και το δικός μας. Έτσι έφυγε από τον τίτλο το «Εθνικής» από τον προσδιορισμό της παιδείας, μπήκε το «Διά Βίου Μάθησης» (θα μπορούσαν να υποβαθμίσουν και την παιδεία σε απλή εκπαίδευση - μιας και στην πραγματικότητα αυτό περιγράφει - οπότε δεν θα χρειαζόταν κι η προσθήκη) πράγμα που υποχρέωνε σε αλλαγή όλων. Ήδη, δεν μ' άρεσε γιατί έγινε αρκετά μακρύ. Παράλληλα άλλαξε και το όνομα του σάιτ (καθώς και το ίδιο το σάιτ, ούτ' αυτό μ' άρεσε, αλλά κάποιοι έπρεπε να πληρωθούν για να το ξανασχεδιάσουν) αλλάζοντας και αυτό το όνομα από το διάφανο ypepth.gr με ένα αγγλόγλωσσο: minedu.gov.gr μινεντου δηλ. μίνιστρι οφ εντουκέισον ή κάπως έτσι, να διευκολύνονται οι αγγλόφωνοι να καταλαβαίνουν σε τι αναφερόμαστε (οι Έλληνες έτσι κι αλλιώς όλοι ξέρουν αγγλικά άρα δεν χρειάζονται τα ελληνικά, ήταν και άποψη της τότε υπουργίνας αλλά και μια γενικότερη τάση, άλλο, παλιότερο παράδειγμα, είναι το σάιτ της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων - ΓΓΠΣ, από κει που ξεκινάμε για τις δηλώσεις στην εφορία, που το σάιτ της είναι gsis.gr δηλ. τζένεραλ σεκρέταρυ οφ ινφορμέισον σύστεμ, η αγγλική του μετάφραση).

Ξανά αλλαγή κυβέρνησης πριν λίγες μέρες και το όνομα αλλάζει ριζικά για άλλη μια φορά. Βλέπετε συγχωνεύεται με το υπουργείο πολιτισμού (ΥΠΠΟ ήταν αυτό) και γίνεται ο γνωστός(;) σιδηρόδρομος: «Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού». Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στον τίτλο ενός υπουργείου θα πρέπει να αναφέρονται αναλυτικά όλα τα αντικείμενα με τα οποία ασχολείται. Κι εκείνο το Πολιτισμού, χρόνια και ζαμάνια αναφερόταν έτσι, σκέτο, κι ας ήταν κι η γενική γραμματεία αθλητισμού εκεί (το θυμάμαι απ' τη χούντα ακόμα). Και μιας και το όνομα αλλάζει, από την ίδια ημερομηνία, ταυτόχρονα, πρέπει να αλλάξει σε όλα τα χαρτιά που το γράφουν πάνω τους. Και ως προς τα προτυπωμένα από ιδιώτες απολυτήρια που αναφέρει το άρθρο, δεν με πιάνει πόνος. Εμένα τα του δημοσίου με κόφτουνε, αφού αυτά πληρώνω εγώ. Οι ιδιώτες αποφάσισαν να τυπώσουν τόσα, ας τα κάνουν ό,τι θέλουν, δικό τους θέμα (άσχετα αν όταν του χρόνου τα σχολεία πάνε να αγοράσουν τα καινούρια, στην πραγματικότητα θα τα χρεωθούν κι αυτά. Κι ανεξάρτητα απ' το οικολογικό κόστος που μας πιάνει όλους).

Τι ιστορία κι αυτή με τα απολυτήρια του γυμνασίου. Η μηχανογράφηση στα σχολεία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 90. Κάποιοι ιδιώτες (πάλι) έβαλαν κάτω τις γνώσεις τους και έφτιαξαν κάποια προγράμματα για να γίνεται η διαδικασία της έκδοσης των αποτελεσμάτων (αλλά και των ελέγχων επίδοσης και άλλων σχολικών χαρτιών) πιο εύκολη. Τρία προγράμματα ήταν τότε. Δυο από εταιρίες και ένα από συνάδελφο. Το εγχείρημα ξεκίνησε από το λύκειο και επεκτάθηκε. Και τα σχολεία, το ένα με το άλλο, αγόραζαν τα συγκεκριμένα προγράμματα να κάνουν τη δουλειά τους. Να αναφέρω εδώ ότι ο συνάδελφος για πολλά χρόνια έδινε το πρόγραμμά του τσάμπα. Αλλά όταν άρχισε να γίνεται πολύπλοκο και να υπάρχει απαίτηση υποστήριξης κι άρχισε ο χρόνος του να γίνεται ασφυκτικός απ' τα τηλεφωνήματα για διευκρινήσεις, είπε κι αυτός να πληρώνεται.

Τα χρόνια πέρναγαν κι εκεί στα 1997 το λύκειο αναμορφώνεται για άλλη μια φορά. Από «γενικό» μετονομάζεται σε «ενιαίο» (καινούριες σφραγίδες και χαρτιά) και το υπουργείο αγοράζει ένα μέρος από το ένα από τα προγράμματα των εταιριών και το στέλνει στα σχολεία. Κάποια σχολεία εξακολουθούν να πληρώνουν το πρόγραμμα της ίδιας εταιρίας (σε κάθε σχολείο που πήγαινα προσπαθούσα να πείσω διευθυντές και συναδέλφους για το ωφέλιμο της μετάπτωσης από το ιδιωτικό στο αγορασμένο από το υπουργείο) και δεν ξέρω αν ακόμα γίνεται κάτι τέτοιο για κάποιο λύκειο, βλέπετε η εταιρία που πούλησε και υποστηρίζει το πρόγραμμα δεν δίνει εργαλείο για να πας απ' το δικό της το πληρωτή στο άλλο το πληρωμένο. (Το πληρωτό έχει να κάνει με την τηλεφωνική υποστήριξη. Γιατί το αγοράζεις μια φορά, αλλά αν θες να σου λύνουν απορίες ή προβλήματα που παρουσιάζονται πρέπει να συνεχίζεις να πληρώνεις κάθε χρόνο). Όμως ποτέ δεν αγοράστηκε πρόγραμμα για το γυμνάσιο. Και κάποια στιγμή ήρθε μια οδηγία απ' το υπουργείο πως τ' απολυτήρια (ειδικά) του γυμνασίου δεν μπορούν να εκδίδονται μηχανογραφικά από μη εγκεκριμένο πρόγραμμα αλλά μόνο χειρόγραφα. Έτσι, κάθε γυμνάσιο αγοράζει έναν αριθμό προτυπωμένων απολυτηρίων (που δεν νομίζω να είναι εγκεκριμένα κι αυτά) και συμπληρώνει τα στοιχεία του μαθητή. Σ' αυτά αναφέρεται το δημοσίευμα. (Νομίζω πως τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια να γίνεται ηλεκτρονικά η διαχείριση και του γυμνασίου, μόνο που το σχέδιο θέλει μια βάση για όλα τα σχολεία, που να βρίσκεται σε έναν σέρβερ του υπουργείου και που κάνει την εφαρμογή βαριά και δύσχρηστη).

Έκτακτο παράρτημα: Ωραία και καλά τα έγραφα αυτά χτες, και μόλις τέλειωσα, μπήκα στο σάιτ με τις εκπαιδευτικές ειδήσεις. Από κει είχα μάθει και για τη μετονομασία. Είχε προηγηθεί εγκύκλιος στις 22/6. Εκεί λοιπόν έμαθα πως στο υπουργείο μας πήραν χαμπάρι το μπλέξιμο και με επείγουσα εγκύκλιό του (που υπογράφει ο ίδιος ο υπουργός) δίνει την οδηγία να τυπωθούν και να σφραγιστούν τα απολυτήρια και τα αποδεικτικά με το παλιό λογότυπο (που όπως είπα εύκολα αλλάζει το τύπωμα, δεν ξέρω μάλιστα τι έγινε στα σχολεία στην Ελλάδα και πόσοι ήδη πέταξαν και ξανατύπωσαν ό,τι είχαν ετοιμάσει - με τις σφραγίδες ήταν το μεγάλο ζόρι). Τώρα βέβαια αυτό δεν είναι ακριβώς σύννομο, αλλά πολλοί (στο μέλλον) θα τα δούνε, λίγοι θα καταλάβουν την αναντιστοιχία.