Έλβας

Ο Έλβας λοιπόν. Στα Γερμανικά Elbe, και για τον οποίον έχω ξαναγράψει όταν έγραφα για το Αμβούργο. Το οποίο να θυμίσω βρίσκεται χτισμένο στις όχθες του κοντά στις εκβολές (δηλ. 80 χλμ. πριν). Με συνολικό μήκος 1500 χλμ και κάτι διασχίζει τη Γερμανία από νοτιοανατολικά προς βορειοδυτικά. Αλλά σήμερα θα ασχοληθώ με ένα κομμάτι του Έλβα, αυτό που βρίσκεται στη Σαξονική Ελβετία για την οποία έγραφα στα τελευταία σημειώματα. Εδώ που ο Έλβας κάνει ένα μεγαλόπρεπο S. Και φωτογραφίες απ' αυτές τις δυο καμπύλες τους θα παρουσιάσω. Η πρώτη, που είναι μια πανοραμική λήψη απ' το Μπαστάι και στην οποία διακρίνεται το Λίλιενστάιν, είναι μεν περιγραφική, αλλά μου τα χάλασαν κάτι σταγόνες βροχής που έπεσαν εκείνη την ώρα στο φακό.

Κένιγκστάιν Συνέχεια

Όπως έγραφα λοιπόν στο κάστρο του Κένιγκστάιν περάσαμε πολλές ώρες. Έτσι είναι πάρα πολλές οι φωτογραφίες που μαζεύτηκαν (παρόλο που όλες του Έλβα τις κράτησα για επόμενη δημοσίευση). Οπότε σήμερα παρουσιάζω τη συνέχεια.

Κένιγκστάιν

Το Κένιγκστάιν είναι ένας απ' τους βράχους της περιοχής που λέγαμε χθες (στάιν - stein γενικά είναι η πέτρα) και πάνω του είχε φτιαχτεί ένα κάστρο. Αυτό λοιπόν το Κάστρο του Κένιγκστάιν (Festung Königstein) πήγαμε να επισκεφτούμε. Κι όταν λέγαμε να πάμε, δεν ξέραμε τι ακριβώς θα δούμε, φανταζόμασταν πως θα είχαμε μια υπέροχη θέα προς τον Έλβα (που στην περιοχή κάνει δυο όμορφες αντίθετες καμπύλες όπως το γράμμα S) αλλά και όσο να 'ναι όμορφη θέα θα είχε αφού είναι ένα ύψωμα σ' έναν κάμπο. Στο νου μας είχαμε κάτι σαν το Χλεμούτσι, το κάστρο της Κυλλήνης, (που βέβαια η θέα απ' αυτό είναι συνταρακτική, βλέπεις απ' την Κεφαλλονιά μέχρι την Κυπαρισσία, εδώ δεν είναι τόση) ή από άλλα κάστρα (όπως της Μυτιλήνης ή του Μολύβου) στα οποία όταν μπαίνεις μέσα δεν έχεις να δεις και πολλά. Κάνεις μια βόλτα και τα έχεις δει όλα. Κι η Μαρία γκρίνιαζε για τα 6€ που έπρεπε να πληρώσουμε για είσοδο. Οι Γερμανοί που για τα πάντα έχουν είσοδο κλπ. Μπήκαμε λοιπόν κατά τις 11:30 και δεν μείναμε πολύ. Χαλαρά, μόλις τέσσερις ωρίτσες! Γιατί το κάστρο μέσα είναι γεμάτο.

Μπαστάι

Το να βρεις βράχους στην Ελλάδα είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο. Ακόμα και στους κάμπους βρίσκονται βράχια, ενώ τα βουνά είναι διάσπαρτα από τέτοια. Όμως και πάλι, όταν βλέπεις τα μετέωρα αισθάνεσαι ένα δέος. Σκέψου τώρα να είσαι Γερμανός, να είσαι μακριά από τις Άλπεις ή άλλα βουνά, να βλέπεις όλο κάμπους γύρω σου (άντε και κάνα λόφο) και ξαφνικά να μια περιοχή που είναι σπαρμένη με βράχια. Κι όχι ένα δυο. Ομάδες βράχων που ξεπετάγονται διακόσια και τρακόσια μέτρα ψηλότερα απ' την υπόλοιπη περιοχή. Ε, μάλλον εκπλήσσεσαι και θεωρείς πως έχεις μια περιοχή με κάτι το ιδιαίτερο. Και πράγματι, η ομορφιά των βράχων του Μπαστάι (Bastei), του Λίλιενστάιν (Lilienstein) κλπ είναι ανείπωτη. Αν δε βάλει κανένας και τον Έλβα που κυλάει εκεί ανάμεσα το πράγμα αρχίζει και ξεφεύγει από κάθε φαντασία.

Σαξονική Ελβετία

Το Στανττ Βάλεν όπως το είδαμε από μακρυά από τα βράχια

Στα μέσα Μαρτίου, με τα συνηθισμένα μηνύματα που ανταλλάσσουμε με φίλους με διάφορα ανέκδοτα ή φωτογραφίες κλπ, μου έστειλαν μια παρουσίαση που αναφερόταν σε κάποια μέρη της Σαξονίας. Δεν έλεγε πού ακριβώς ήταν, έγραφε μόνο πως είναι Σαξονία, στη Γερμανία αλλά οι φωτογραφίες που τη συνόδευαν ήταν καταπληκτικές. Μας έκαναν τρομερή εντύπωση (όπως θα ξέρετε οι περισσότεροι δεν συμβαίνει πάντα έτσι μ' αυτά τα μηνύματα που παίρνουμε, ακόμα κι αν είναι από γνωστά και εγγυημένα άτομα). Με τη σειρά μου τα έστειλα σε άλλους φίλους με την παρατήρηση πως δεν ξέρω πού βρίσκονται και δεν τα έχω επισκεφτεί, αλλά μόλις το ανακαλύψω θα το κάνω. Παράλληλα, η Μαρία, τα στέλνει στο Βασίλη, συνάδελφο απ' αυτούς που γυρίζουνε στη Γερμανία που βρέθηκαν, ρωτώντας τον αν έχει ιδέα περί της θέσης. Η απάντηση ήρθε την επόμενη μέρα με μπόλικα στοιχεία. Η περιοχή που παρουσιάζεται είναι αυτό που οι Γερμανοί αποκαλούν Σαξονική Ελβετία (Sächsische Schweiz). Και κοιτάζοντας στο χάρτη βλέπω πως είναι στο τριεθνές Γερμανία - Πολωνία - Τσεχία, πάνω στη διαδρομή που είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε στις διακοπές του Ιουνίου.

Δρέσδη

Τη Δρέσδη την επισκέφτηκα τον Απρίλη. Και είχα στο νου μου να βάλω μερικές φωτογραφίες απ' την επίσκεψή μου εκεί, αλλά πάντα βρισκόταν κάτι πιο επίκαιρο (όχι δηλ. πως τώρα δεν έχει). Κι έπρεπε να κάτσω να βρω τις φωτογραφίες, να τις ανεβάσω, να γράψω το κείμενο και να το δημοσιεύσω. Εκτός απ' τη Δρέσδη κι άλλες πόλεις που είχα επισκεφτεί έχω κατά νου να βάλω και υπάρχουν κάπου σαν τίτλοι για να θυμάμαι πού πήγα και πού στάθηκα και πρέπει να ανακαλέσω στη μνήμη μου γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν πριν τόσο καιρό, κάτι που δυσκολεύει τα πράγματα.