Πάντα ψιλά στα ταμεία

Ένα θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί ξανά. Με εντυπωσίαζε και τότε, με εντυπωσίασε και τώρα. Βέβαια, φωτογραφία από συρτάρι ταμείου δεν γίνεται να βάλω, οπότε ας αρκεστούμε σε φωτογραφίες από μαγαζάκια χριστουγεννιάτικων αγορών, αφενός γιατί αυτός ήταν ο στόχος της πρόσφατης επίσκεψης στο Μόναχο κι αφετέρου γιατί από τέτοια μικρομάγαζα περιμένεις να υπάρχει πρόβλημα όμως ούτε κει υπάρχει. Δεν μούτυχε ποτέ αυτό που γίνεται στη λαϊκή π.χ. να ρωτάει ο ένας πάγκος τον διπλανό για να χαλάσει.

Κι είν' όλα ΒΙΟ

Στο πρόσφατο ταξίδι μου μούκανε εντύπωση πως πάρα πολλά προϊόντα στο σουπερμάρκετ ή στα μαγαζάκια στις χριστουγεννιάτικες αγορές διαφήμιζαν πως ήταν βιολογικά. ΒΙΟ και ξερό ψωμί. Και καλά, τα φρούτα να είναι βιολογικά να το καταλάβω (αν και διατηρώ πολλές επιφυλάξεις, ξέροντας πως οι προϋποθέσεις για να είναι κάτι βιολογικό είναι πολύ αυστηρές, απορώ πώς καταφέρνουν και παίρνουν πιστοποίηση). Αλλά βιολογικά λουκάνικα; Πώς; Πόθεν;

Ζέστη (μέσα) τον χειμώνα

Προφανώς άσχετη η φωτογραφία, είναι ο κινέζικος πύργος στου εγγλέζικους κήπους του Μονάχου, όπως τον είδα στο τελευταίο ταξίδι. Άσχετη και η επόμενη είναι το εσωτερικό της Αζάμκιρχε (Asamkirche) που όταν περνάς απ' έξω δεν την πιάνει το μάτι σου αλλά μέσα είναι γεμάτη με τόσα και τόσα γλυπτά, εικόνες κλπ. Μιας και το θέμα δεν μπορεί να έχει εικόνα είπα να βάλω άσχετες φωτογραφίες αλλά από μέρη ενδιαφέροντα. Χώρια που είναι και μικρό οπότε έτσι θα έχει και λίγη έκταση 😀

Μετακίνηση παιδιών

Έγραφα για τα μωρά στα καρότσια. Που ακόμα και τον χειμώνα τα κυκλοφορούνε (ναι, δεν το σχολίασα αυτό, έμεινα στη δυνατότητα να κυκλοφορούν με καρότσια, αλλά τα μωρά κυκλοφορούν όλες τις εποχές, δεν τα κρατάνε μέσα στο σπίτι μην κρυώσουν ή μην ζεσταθούν ή μη βραχούν - έχουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό). Εκτός όμως απ' τα μωρά κυκλοφορούν στους δρόμους και τα παιδάκια. Τόχα ξεχάσει αυτό. Στις τρεις - τέσσερεις μέρες που έμεινα στο Μόναχο δεν πέρασε μέρα που να μην δω μια τουλάχιστον ομάδα μικρών να μετακινείται.

Μωρά - ανάπηροι σε καρότσια

Έγραφα για την προσβασιμότητα που υλοποιείται στη Γερμανία. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να κυκλοφορούν άνετα τα μωρά στα καροτσάκια αλλά και οι ανάπηροι. Βέβαια είναι και θέμα κουλτούρας. Η κουλτούρα τους εκεί είναι να κυκλοφορούν όλοι. Αυτοί που δεν μπορούν να περπατήσουν δικαιούνται κι αυτοί να κυκλοφορήσουν. Και μπορεί να μην έχω φωτογραφία από αμαξίδιο, αυτό όμως έγινε εν γνώση μου, δεν το θεώρησα κομψό.

Χριστουγεννιάτικος στολισμός στη Γερμανία

Συνήθως, όταν μιλάμε για στολισμό έχουμε δυο ειδών: τον δημόσιο (δημοτικό), στους δρόμους δηλαδή και τον ιδιωτικό, στα σπίτια. Στη Γερμανία ούτε το ένα συνηθίζεται ούτε το άλλο. Για παράδειγμα, ο στολισμός στο Μόναχο ήταν αυτός των φωτογραφιών. Σε δυο δρόμους κοντά στην (κεντρική) Μαρίενπλατς είχαν βάλει κάποια αστεράκια και τέτοια στις κολώνες φωτισμού καθώς επίσης κι αυτή την αψίδα. Στους υπόλοιπους δρόμους τίποτα, το χρώμα το δίνουν οι χριστουγεννιάτικες αγορές που είναι σε πολλά σημεία και με φώτα. Βέβαια, μιλάμε για πριν τα Χριστούγεννα. Οι αγορές κλείνουν σε διάφορες ημερομηνίες ανάμεσα παραμονή Χριστουγέννων (στο Μόναχο) και μέχρι την πρωτοχρονιά (ανοίγουν παντού 4 Σαββατοκύριακα πριν τα Χριστούγεννα).

Απολογισμός

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που ξεκίνησε αυτό το μπλογκ και λίγο πριν κλείσουμε και κατεβάσουμε ρολά έχω υποσχεθεί να κάνω κι έναν απολογισμό. Όχι του μπλογκ. Αυτό καλά πήγε. Έχει πάνω από 100 χιλιάδες αναγνώσεις μέχρι σήμερα, από καμιά 70αριά χώρες (αν και κάποιες μάλλον τυχαία)! Όχι μικροί αριθμοί. Περίπου 120 άτομα τη μέρα έριχναν μια ματιά σ' αυτά που έγραφα και πολλοί απ' αυτούς, είτε με μέιλ είτε με σχόλια, μου έστειλαν την αγάπη τους. Σας ευχαριστώ όλους. Αλλά μιας και τα γράμματα ήταν απ' την παραμονή μου στη Γερμανία να κάνω έναν απολογισμό με τα θετικά και τα αρνητικά της εκεί παραμονής μου επί μια τριετία σχεδόν.

Χαρτί Υγείας

Θέμα κι αυτό σήμερα... Αλλά να. Πρόσφατα στο σχολείο μου είχαν κατάληψη οι μαθητές. Πέρα απ' το ότι θα μπορούσα να πω πως πρώτα έγινε η κατάληψη και μετά βρέθηκαν τα αιτήματα, εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν πως ένα απ' τα αιτήματα που βρέθηκαν ήταν «Σαπούνι και χαρτί υγείας στις τουαλέτες»! Εντυπωσιακό μεν το εύρημα, πραγματικό δε το πρόβλημα. Στην Ελλάδα δεν συνηθίζεται η ύπαρξη χαρτού στις (δημόσιες) τουαλέτες. Στη Γερμανία δεν έτυχε να βρω τουαλέτα χωρίς χαρτί (εντάξει, υπήρχε περίπτωση, αν μόλις είχε τελειώσει). Το ίδιο και στις άλλες χώρες (αν και εκεί μπορώ να μιλήσω περισσότερο γι' αυτές που υπήρχαν στα πάρκινγκ των αυτοκινητόδρομων).

Κοινωνικά παντοπωλεία

Καλημέρα και καλή χρονιά. Να λοιπόν που τέλειωσε άλλη μια χρονιά κι αρχίζει μια καινούρια. 2013 λοιπόν πια. Εύχομαι σε όλους να το περάσουμε με υγεία πρώτιστα και ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας κατόπιν. Αλλά η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Κι αν το ξεχνάμε καμιά φορά, γίνεται κάτι και μας το θυμίζει. Ας εξελιχθεί ομαλά και καλά κι αυτό, να μείνει μόνο η υπενθύμισή του.
2013 και το μπλογκ ακόμα συνεχίζεται. Δεν το περίμενα πως θα τράβαγε τόσο. Εντάξει, τελειώνει σε λίγο αλλά έχουμε ακόμα μέρες. Από το καλοκαίρι και μετά η δημοσίευση κάθε δεύτερη μέρα λειτούργησε πλήρως. Χώρια τα εμβόλιμα. Μπόλικα βγήκανε, ειδικά τον τελευταίο μήνα. Και μιας και το κάθε δεύτερη μέρα μας έφερε να έχουμε δημοσίευση σήμερα, θα μπει και σήμερα. Μόνο που δεν θα είναι γαλλικό το θέμα αλλά κοινωνικό. Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω ένα κοινωνικό παντοπωλείο και σ' αυτό θέλω να αναφερθώ.

Επικοινωνία

Για άλλη μια φορά θα καταφύγω στο λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας για τη λέξη «επικοινωνία». Έχει διάφορες σημασίες, τρεις τον αριθμό απ' τις οποίες οι δυο τελευταίες διπλές. Όλες έχουν την έννοια πως η διαδικασία είναι αμφίδρομη. Αντίστοιχα και στο λεξικό του Μπαμπινιώτη. Κανένα δεν έχει προλάβει να καταγράψει την καινούρια σημασία της λέξης. Αντί να λέγεται και να γράφεται «διαφήμιση» χρησιμοποιείται η λέξη επικοινωνία. Κι αντί να διαφημίζεται ένα προϊόν, επικοινωνείται! (κι ορθογράφος μου το κοκκινίζει αφού δεν αναγνωρίζει μέση φωνή στο ρήμα). Ίσως γιατί η διαφήμιση είναι παρεξηγημένη και θεωρείται ύποπτη, ίσως γιατί οι διαφημίσεις μπαίνουν στα μέσα μαζικής επικοινωνίας (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση αλλά και ίντερνετ). Κι αντί να αναγράφεται ο χορηγός για τη διαφήμιση, γράφεται (και λέγεται) χορηγός επικοινωνίας. Το χειρότερο δε όλων είναι που σε ράφι σουπερμάρκετ υπήρχε πινακίδα που έγραφε κάτι για τις «τιμές που επκοινωνούνται». Δεν αναγράφονται, δεν ανακοινώνονται, επικοινωνούνται! Έλεος.

Ανοιχτή επιστολή Ελλήνων μαθητών στην Γερμανία κατά της Χρυσής Αυγής

Ανοικτό γράμμα Ελλήνων μαθητών και μαθητριών από το Μόναχο, τη Στουτγάρδη, τη Φρανκφούρτη, το Ντίσελντορφ, την Κολώνια, το Λεβερκούζεν, το Μπόχουμ, το Έσσεν και Γκέτερσλο, κοινοποίησε η ιστοσελίδα mathites.gr. Τα παιδιά που υπογράφουν το γράμμα αυτό ζουν στην Γερμανία, όπου αφενός η κοινωνία είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη απέναντι σε κρούσματα ναζισμού και ρατσισμού και αφετέρου είναι και οι ίδιοι μετανάστες και έχουν αρκετές φορές υποστεί (τα ίδια ή κάποιο φίλοι και γνωστοί τους) προσβολές, εξευτελισμούς μέχρι και θανάτους. Ιδού το κείμενο τους:

Βάρναλης

Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα

τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο:

ζητούσα την αλήθεια σ' ό,τι μάθαινα

και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη

Κ. Βάρναλης

Με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου «Ο άγνωστος ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΚΑΙ 19 ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ» του Ηρακλή Κακαβάνη, τη Δευτέρα 17 Δεκέμβρη 2012 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΔΟΕΑΠ (Σισίνη 18 & Ηριδανού, πίσω απ’ το Χίλτον).

Για κάθε ενδιαφερόμενο

Αθωότητα

Πολλές φορές λέμε για την αθωότητα των νέων. Συνήθως, οι μεγάλοι είναι επιφυλακτικοί όταν γίνεται αναφορά σ' αυτήν. Θεωρούν πως αυτό είναι πρόφαση για να καλυφθούν αυτά που γίνονται (και με τα οποία συνήθως δεν συμφωνούν). Κι όμως αυτή υπάρχει. Ένα παράδειγμα είν' αυτό που έγινε τις τελευταίες μέρες στο σχολείο μου. Αρκετές μέρες το προηγούμενο διάστημα έγιναν καταλήψεις στο σχολείο με αιτήματα μάλλον άσχετα. Και συζητιόταν πως αυτές γίνονταν γιατί υπάρχουν πολλοί μαθητές που είναι χρυσαυγίτες. Εύκολες κουβέντες. Όχι δηλ. πως δεν υπάρχουν, εξάλλου, τα σχετικά συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους το επιβεβαιώνουν. Απ' την άλλη, την Πέμπτη έκαναν κατάληψη στην μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κάτι που σίγουρα δεν θα είχε την έγκριση του συγκεκριμένου χώρου. Είναι γεγονός πως δυσκολεύτηκαν να πάρουν την απόφαση αυτή, αλλά τελικά το θυμικό νίκησε.

Απαγόρευση του νεοναζιστικού NDP

Στη Γερμανία οι επικεφαλής των 16 κρατιδίων αποφάσισαν ομόφωνα να απαγορευτεί η δράση του νεοναζιστικού κόμματος NDP. Και στα δικά μας!

Μαουτχάουζεν

Με το Μάουτχάουζεν (Mauthausen, όνομα αυστριακού χωριού αλλά και του στρατοπέδου εργασίας και εξόντωσης των Ες Ες, που εγώ προτιμώ να το γράφω με δυο τόνους αφού έτσι ακούγεται) ήρθα αντιμέτωπος πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο. Η αρχή έγινε πέρυσι στις αρχές Οκτώβρη με το που πήγα στο λύκειο του Μονάχου. Έπεσε η πρόταση από την Εύα αντί για άλλη γιορτή για την επέτειο της 28ης να κάνουμε μια επίσκεψη στο συγκεκριμένο στρατόπεδο (το διπλανό Νταχάου υποτίθεται πως τα παιδιά το είχαν ήδη επισκεφθεί στο δημοτικό και στο γυμνάσιο). Συμφωνήσαμε όλοι αλλά παρόλο που η απόσταση είναι μόνο στα 250 χλμ (περίπου όσο και μέχρι Στουτγάρδη) τελικά δεν καταφέραμε να πάμε γιατί ήταν άλλο κράτος και ήθελε αρκετές γραφειοκρατικές διατυπώσεις, που δεν προλαβαίναμε να τις κάνουμε στο λίγο διάστημα που μεσολαβούσε.

Γερμανία: Άστεγοι, άνεργοι και φτωχοί στις πόλεις

http://tvxs.gr/news/kosmos/germania-astegoi-anergoi-kai-ftoxoi-stis-poleis

Αποζημιώσεις σε θύματα των νεοναζί

Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει για τη δράση μιας οργάνωσης νεοναζί στη Γερμανία που είχε σκοτώσει εννιά μετανάστες. Διάβαζα λοιπόν σήμερα πως η γερμανική κυβέρνηση κατέβαλε γενναίες αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων.

Παιχνιδίσματα

Παιχνιδιάρηδες οι Ιταλοί. Παραποιούν ακόμα και τα σήματα κυκλοφορίας αλλά όχι με το να τα καταργούν (όπως συνήθως συμβαίνει με τις διάφορες ποδοσφαιρικές θύρες που γράφουν πάνω στα σήματα και τα κάνουν αγνώριστα). Απλά τους δίνουν ένα χαρούμενο τόνο. Απαγορεύεται να μπαίνεις στο δρόμο απ' αυτή τη μεριά. Αντί της σκέτης μπάρας λοιπόν, να κι ένα ανθρωπάκι που θέλει να κλέψει τη μπάρα της απαγόρευσης. Ή αντί σκέτο το βελάκι φτιάχνουμε μια τελίτσα στην άκρη του, βάζουμε κι ένα κυκλάκι από πάνω και το κάνουμε να μοιάζει με άγγελο.

Μετανάστευση

Κακούργα μετανάστευση, τραγούδαγε ο Στέλιος (ερωτήσεις του τύπου ποιος Στέλιος απαγορεύονται. Ένας είν' ο Στέλιος. Καζαντζίδης με τ' όνομα!) εκείνα τα χρόνια, σε στίχους Κώστα Βίρβου. Ήταν τότε που γέμιζαν τα τρένα για «τις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές» και τα καράβια για «τη μακρινή την Αυστραλία και πέρα την Αμερική». Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν κι αντί να φεύγουν οι Έλληνες απ' την Ελλάδα άρχισαν να έρχονται μετανάστες από άλλες χώρες. Οι Αλβανοί στην αρχή, οι Ρωσοπόντιοι (ή Ελληνοπόντιοι, το από πού ακριβώς ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν με μια ελληνική καταγωγή αγορασμένη αδρά, πολλές φορές, στα προξενεία), Ρουμάνοι, Πολωνοί κι αργότερα από άλλες χώρες: Ινδία, Πακιστάν ή Νιγηρία άκουγαν Ελλάδα και πίστευαν πως πρόκειται για τη χώρα της επαγγελίας.

Θέσεις εργασίας

Πολλοί με ρωτάνε για το αν υπάρχουν δουλειές στη Γερμανία. Η απάντηση είναι πως υπάρχουν πολλές των 400€. Μέχρι αυτό το ποσό δεν είσαι υποχρεωμένος να πληρώνεις ασφαλιστικές εισφορές (ούτε ο εργοδότης). Έτσι, πολλές δουλειές σπάνε σε μερική απασχόληση με αυτό το όριο αμοιβής. Σε πόσες ώρες αντιστοιχεί αυτό; Είναι σχετικό, ανάλογα τη συμφωνία. Θεωρητικά υπάρχει κατώτατο ωρομίσθιο (γύρω στα 8€ αν δεν κάνω λάθος), αλλά δεν είναι σίγουρο πως θα τηρηθεί. Δεν είναι πατέντα μόνο των Ελλήνων εργοδοτών άλλα να γράφει το χαρτί και άλλο να ισχύει στην πραγματικότητα.