Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σπίτι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σπίτι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Υδρορροές

ΟΛΑ τα κτίρια έχουν υδρορροές που μαζεύουν το νερό από τα κεραμίδια. Και ενώ συμβαίνει να έχουμε υδρορροές και στην Ελλάδα, αλλά αυτό συμβαίνει όπου και όταν τύχει. Στον Άγιο Στέφανο ας πούμε, το σπίτ δεν είχε υδρορροή μ' αποτέλεσμα όταν έβρεχε και πήγαινες να μπεις ή να βγεις έπρεπε να περάσεις από μια κουρτίνα νερών. 10 μέτρα και πάνω είναι το μήκος της στέγης και μονόριχτη. Αποφασίσαμε και βάλαμε ένα σύστημα εκ των υστέρων. μόνο που δεν ήταν εύκολο να βρούμε πώς θα φύγουν τα νερά. Τα ρίξαμε με πατέντα εκεί που ήταν για τα νερά του μπαλκονιού, αλλά όταν η βροχή είναι πολλή φρακάρουν μ' αποτέλεσμα να πλημμυρίζει. Και το νερό από κει τρέχει στο πεζοδρόμιο ή έστω το δρόμο όπως συνήθως. Εδώ δεν βλέπεις πού πηγαίνει. Στο δίκτυο αποχέτευσης? Στο δίκτυο ομβρίων που το χρησιμοποιούν κάπου? Αγνοώ. Το σίγουρο είναι ότι τα κεραμίδια δεν τρέχουν στο δρόμο. Και πολλές φορές οι υδρορροές αυτές παίζουν και ένα διακοσμητικό ρόλο.

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Σπίτια Χαμηλοτάβανα

Το εσωτερικό ύψος των (σύγχρονων) σπιτιών είναι απελπιστικά μικρό: μόλις 2,5 μέτρα. Τα παλιότερα σπίτια είχαν λίγο παραπάνω ύψος (δεν συζητάμε για τα παλάτια όπου φυσικά υπήρχε άνεση) αλλά σήμερα η τυποποιημένη κουρτίνα είναι 2,45 και πάει από το ταβάνι μέχρι λίγο πιο πάνω από το πάτωμα! Κι αυτό μάλλον για οικονομία στην ενέργεια (μικρότερος όγκος χρειάζεται λιγότερα για θέρμανση) αλλά και στο συνολικό ύψος της οικοδομής. Επίσης, δεν πρέπει να ψάχνεις για δοκάρια και κολώνες στις οικοδομές. Μιας και η περιοχή δεν ξέρει από σεισμούς τέτοια πράγματα δεν συνηθίζονται και οι πλάκες στέκουν πάνω στους τοίχους! Ένα σινάζι είν’ αρκετό!

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

IKEA Υπεράσπιση

Τις τελευταίες μέρες πήρα δυο μαίηλ, από δυο διαφορετικούς φίλους, στα οποία ήταν με διαφορετικό τρόπο παρουσιασμένο το ίδιο θέμα: Οι τιμές του ΙΚΕΑ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία. Το μοτίβο το ίδιο, Δείτε πόσο δίνει το ίδιο προϊόν εδώ κι εκεί, η κακή πολυεθνική και πόσο εκμεταλλεύεται τους Έλληνες. Με φωτογραφίες, κωδικούς κλπ. Το ένα μάλιστα φτιαγμένο με PowerPoint. Και επιμύθιο: σαμποτάζ στη συγκεκριμένη φίρμα.
Δεν ξέρω αν υπήρχαν και αντίθετα παραδείγματα. Κι ούτε είναι εκεί το ζήτημα. Εγώ απάντησα και στους δυο πανομοιότυπα: "Σε ελεύθερη αγορά δεν είμαστε? Καπιταλισμός δεν υπάρχει? Άρα? Γιατί μια εταιρία να έχει τις ίδιες τιμές σ’ όλη την Ευρώπη? Χώρια ότι μπορούν κάλλιστα να το δικαιολογήσουν με τη διαφορά της απόστασης και των μεταφορικών. Εδώ, πριν χρόνια, στην ίδια φίρμα είχε άλλη τιμή στο Μαρούσι κι άλλη στη Ν. Ιωνία. Τώρα το πήρατε χαμπάρι πως πουλάνε όσο θέλουνε?".
Εκείνο που δεν έγραψα είναι το εξής: Στο Μόναχο υπάρχουν δυο υποκαταστήματα του ΙΚΕΑ. Εγώ ψωνίζω από το βόρειο που είναι πιο κοντά μου (25 χλμ.). Στην περιοχή γύρω από το ΙΚΕΑ υπάρχουν όμως άλλες τρεις φίρμες με παρόμοια προϊόντα: Roller, Möbil XXL, Poco Domäne. Μπορείς να επισκεφτείς τα υπόλοιπα με τα πόδια έχοντας παρκάρει στο ένα απ' αυτά. Και έχω ψωνίσει από όλα. Και το τελευταίο έχει και υποκαταστήματα και πολύ πιο κοντά, μέσα στο Μόναχο. Εκτός απ' αυτές τις φίρμες, παρόμοιας φιλοσοφίας και στυλ έπιλπα πουλάνε ακόμα τα Segmüller, και XXXLuntz. Και ίσως και άλλα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Σαφώς λοιπόν ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, άρα για αν φωνάξει και να κρατήσει πελάτες η κάθε μια φίρμα χρειάζεται άλλον τρόπο (π.χ. φθηνότερες τιμές).
Μποϋκοτάζ λοιπόν το ΙΚΕΑ της Ελλάδας. Όσοι χρειάζεστε τέτοιου είδους έπιπλα, πηγαίντε από τα άλλα μαγαζιά!

Συντομογραφίες για Ενοικίαση Σπιτιού

Από το συνάδελφο Ανδρέα Αθανασόπουλο πήρα ένα "γράμμα" με οδηγίες για εκπαιδευτικούς που αποσπώνται στο Μόναχο, γραμμένο το 1999. Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Π.χ. από το Μάρκο περάσαμε στο Ευρώ ή δεν χρειάζεται άδεια πια παραμονής. Το κείμενο αυτό, αναθεωρημένο το μακρινό 2010, μπορείτε να το διαβάσετε και πιστεύω ότι είναι χρήσιμο για όλη τη Γερμανία.Ιδιαίτερα σημαντικός ο πίνακας συντμήσεων μικρών αγγελιών για σπίτια που περιέχει στο τέλος και τον οποίο παραθέτω εδώ.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Οι Τηλεφωνικοί Αριθμοί

Όπως έγραφα παραπάνω τα τηλέφωνα αρχίζουν από 0… Είναι όπως ήταν στην Ελλάδα πριν το 2002 (αν θυμάστε). Αν παίρνεις τοπικό δεν χρειάζεται το πρόθεμα (αν και να το βάλεις το τηλεφώνημα θα πραγματοποιηθεί). Αν θα πάρεις σε άλλη περιοχή, βέβαια, χρειάζεται οπωσδήποτε. Τα κινητά το έχουν σαν δεδομένο ότι θα υπάρχει πρόθεμα και έτσι και στην ίδια εταιρία να καλείς το χρησιμοποιείς. Αλλά και το πόσα νούμερα έχει ο αριθμός δεν είναι σταθερό. Μπορεί με το πρόθεμα να είναι 10 μπορεί και 12. Ανάλογα την εταιρία και το χρόνο που δίνεται το νούμερο είναι και η αριθμοδότηση. Επίσης παίζουν και οι παραλλαγές λόγω ISDN (με τηλεφωνικό κέντρο ένα κεντρικό και κάποια άλλα για συγκεκριμένα τηλέφωνα που αλλάζουν τα δυο τελευταία ψηφία).
Το παλιό παλάτι στη Στουτγάρδη

Σπίτι: Πώς Βάζεις Τηλέφωνο

Όλες οι φωτογραφίες είναι απόψεις της παλιάς πόλης της Χαϊδελβέργης
Το να βάλεις τηλέφωνο είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία, όπου και να το θέλεις αυτό. Έχω περιμένει στην Ελλάδα για καινούριο τηλέφωνο τρεις φορές και άλλες κάμποσες για μεταφορά. Την πρώτη, το ’84, έκανα την αίτηση για νέα γραμμή στη Μυτιλήνη, περίμενα κάνα χρόνο, έφυγα για Αθήνα και την πήρα μαζί μου. Εκεί έπεσα σε περίπτωση που έβαζαν στην περιοχή τηλέφωνο και μου ήρθε σε λίγες μέρες (κι επειδή ήξερα πως είναι δύσκολο να αποκτήσεις τηλέφωνο είχα νοικιάσει σπίτι που ήδη είχε γραμμή οπότε το πλήρωσα ακριβότερα σαν δεύτερο, έτσι ήταν τότε η πολιτική για αποτροπή διπλών γραμμών σε σπίτια). Μετακομίζω το ’86 στην Ηλιούπολη και ζητάω να μεταφέρω το τηλέφωνο. Μου ζήτησαν να περιμένω 1 χρόνο, γιατί ήταν, λέει, πολύ φρέσκο (και η αίτηση και η γραμμή)!

Σπίτι: Αναζήτηση Επίπλων

Τα σπίτια στη Γερμανία, συνήθως, είναι πιο γυμνά από γυμνά. Δηλ. δεν έχουν φτιαγμένη την κουζίνα, προφανώς δεν έχουν ντουλάπα και το πάτωμα είναι σκέτο μπετό. Και όταν φύγεις πρέπει να το παραδώσεις στην ίδια κατάσταση, γυμνά, αλλιώς σου κρατάνε από την εγγύηση για την αποκατάσταση! Ευτυχώς το σπίτι που βρήκαμε είχε και κουζίνα έτοιμη και μοκέτα κάτω. Το πρώτο μάλλον έχει αρχίσει να καθιερώνεται: τα μισά σπίτια που είδαμε ήταν με φτιαγμένη την κουζίνα (νεροχύτης, ντουλάπια αλλά και ψυγείο και ηλεκτρική κουζίνα και απορροφητήρας – εσωτερικός βεβαίως).

Σπίτι: Τα Kλειδιά

 
Όχι. Αυτό δεν είναι Μόναχο. Δεν είναι καν Γερμανία. Είναι πάνω στα σύνορα, από την άλλη μεριά. Είναι το Ζάλτσμπουργκ (εμείς το λέμε Σάλτσμπουργκ) της Αυστρίας. Αλλά μ' αρέσει.
Και μια που τ’ αναφέραμε τα κλειδιά. Μπορεί να λέμε «τα κλειδιά του σπιτιού» αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο ένα κλειδί. Ανοίγει την κεντρική είσοδο αλλά και κάθε άλλη κοινόχρηστη πόρτα της πολυκατοικίας καθώς επίσης και την εξώπορτα του σπιτιού. Και ενώ ανοίγει όλες αυτές τις πόρτες (προφανώς) δεν ανοίγει την πόρτα του διπλανού διαμερίσματος! Πώς τα φτιάχνουνε δεν ξέρω, πάντως βολεύει. Δεν χρειάζεται ούτε να κουβαλάς πολλά κλειδιά (δεν θυμάμαι κι εγώ πόσες κοινόχρηστες πόρτες έχουμε, χρησιμοποιούμε τακτικά 3 – 4, αλλά άμα βρω κλειστή πόρτα δοκιμάζω αυτό το κλειδί και συνήθως ανοίγει) ούτε να ψάχνεις ποιο είναι για πού.

Σπίτι: Αναζήτηση Σπιτιού

Η αναζήτηση σπιτιού ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Όχι πως διέφερε πολύ από τον τρόπο της Ελλάδας, αλλά να. Έχουμε έρθει εδώ σε διατεταγμένη υπηρεσία. Με αίτησή μας βέβαια, αλλά για να κάνουμε κάποια συγκεκριμένη δουλειά. Περιττό να πω πως δεν υπάρχει καμιά μέριμνα από την υπηρεσία για το πού θα μείνουμε. Πριν φύγουμε είχαμε περάσει και από ένα σεμινάριο (τελικά ήταν η τελευταία φορά που έγινε τέτοιο σεμινάριο, τώρα πια στις αποσπάσεις η όποια ενημέρωση είν' απ' το τηλέφωνο) όπου μας έδωσαν μερικές ιδέες: πληροφορίες για σπίτι θα μπορούμε να βρούμε από συναδέλφους, από ανακοινώσεις στα γραφεία συντονιστών, από γονείς μαθητών και την Ελληνική κοινότητα ή από το ίντερνετ (βασικά ένα σάιτ), αλλά να προσέχουμε γιατί εκεί κάποιες αγγελίες έχουν και κόστος για μεσιτικά. Παρόμοιες ήταν και οι οδηγίες – συμβουλές που ήταν αναρτημένες στο ίντερνετ από τα εκεί συντονιστικά γραφεία (που τότε ήταν 9 τον αριθμό).

Σπίτι: Η Θέρμανση

Στο σπίτι προσπαθώ ανεπιτυχώς να κατεβάσω λίγο τη θερμοκρασία. Τα έχω καταφέρει μέχρι το 23 (+ ή – 0,5). Πιο κάτω πήγε όταν έκλεισα τελείως τη θέρμανση, αλλά με τις παγωνιές δεν γίνεται να μένει κλειστή. Την ξανάνοιξα και πήρε πάλι την ανηφόρα. Το σπίτι έχει ενδοδαπέδια τηλεθέρμανση. Δηλ: οι σωλήνες είναι στο πάτωμα και όταν αρχίσουν να ζεσταίνουν το κάνουν πολύ καλά. Απλά, αργούν. Αν (με κάποιο τρόπο – θα εξηγήσω παρακάτω) έχεις κλειστό το καλοριφέρ και το ανοίξεις για να δεις ουσιαστική διαφορά μπορεί να περάσουν δυο - τρεις μέρες!
Το συγκεκριμένο συγκρότημα, ζεσταίνεται με τηλεθέρμανση: Το νερό δηλ. έρχεται ζεστό από κάπου αλλού. Δεν ξέρω πού ακριβώς. Είναι και για χρήση (π.χ. μπάνιο) και για ζέστη. Πληρώνουμε 80 € το μήνα έναντι και στο τέλος θα δούνε πόσο «ξοδέψαμε» και ανάλογα θα δώσουμε ή θα πάρουμε πίσω. Το πρόβλημα είναι ότι οι βάνες είναι σε ένα πολύ κουφό σημείο (πρέπει να κατεβάσεις τον καθρέφτη από το μπάνιο και να βγάλεις κάτι πλακάκια για να τις φτάσεις), άρα δεν μπορείς να τις ρυθμίζεις κάθε λίγο. Είναι απλές βάνες και δεν μπορείς να βάλεις θερμοστάτη χώρου. Χώρια πως είναι και λίγο περίεργες. Είναι 3, ανά μία για καθιστικό, υπνοδωμάτιο και μπάνιο. Έχω κλείσει, αν δεν κάνω λάθος, τις δύο και έχω σκαστή την τρίτη και πάλι είναι πολύ ζεστά. Αλλά η απόδοση εξαρτάται και από το πόσο ξοδεύουν οι γείτονες κι έτσι δεν έρχεται σε σταθερή θερμοκρασία. Σε άλλα σπίτια η θέρμανση γίνεται, συνήθως, με γκάζι. Υπάρχει ένας καυστήρας σε κάθε διαμέρισμα και έτσι μπορείς να κανονίσεις τι θερμοκρασία θα έχεις. Χώρια που αν έχεις κεντρική θέρμανση κυκλοφορούν θερμοστάτες για τη βάνα του καλοριφέρ.
Από μια Χριστουγεννιάτικη αγορά στο Μόναχο
Το ίδιο ζεστά είναι και σε κάθε χώρο που μπαίνεις. Στο σχολείο, στο τρένο στα μαγαζιά κλπ. Έτσι πρέπει να ντυνόμαστε αρκετά όταν θα βγούμε στο δρόμο, αλλά να γδυνόμαστε (μέχρις ενός επιτρεπτού ορίου βεβαίως) όταν είμαστε σε εσωτερικό χώρο. Και βέβαια το πρόβλημα είναι όταν μπαίνεις σε ένα χώρο για λίγο (π.χ. τράπεζα). Πώς να τα βγάλεις εκεί? Ανοίγεις λοιπόν ό,τι και όσο μπορείς και κάνεις υπομονή. Πάντως, το πρόβλημα αυτό δεν είναι μόνο εδώ στη Γερμανία. Το είχα και στην Ελλάδα.

Σπίτι: Τα Έξοδα

Μένω σε ένα δυάρι διαμέρισμα 52 τετραγωνικών σύμφωνα μα το συμβόλαιο. Και το λέω έτσι γιατί εδώ όταν μετρούν ένα διαμέρισμα αφενός υπολογίζουν μόνο τον καθαρό χώρο για διαμονή (χωρίς τοίχους) αλλά αφετέρου προσθέτουν το μισό από το εμβαδόν της βεράντας κι έχω μια αρκετά μεγάλη (μπορεί και 14 τετραγωνικά). Επίσης έχει και μια αποθηκούλα στο υπόγειο που μπορεί να είναι μόνο γύρω στα 3 τετραγωνικά αλλά με εξυπηρετεί πάρα πολύ στο να στοιβάζω εκεί διάφορα πράγματα που δεν τα θέλω άμεσα. Είναι στον 8ο όροφο σε μια μεγάλη πολυκατοικία στο Ολυμπιακό χωριό. Πληρώνω 560€ για νοίκι. Σ’ αυτό προστίθενται (και καταβάλλονται κάθε μήνα στον ιδιοκτήτη μαζί με το ενοίκιο) 120€ κοινόχρηστα (σ’ αυτά μέσα είναι και τα δημοτικά τέλη), 80 € για θέρμανση και 35€ για μια θέση πάρκινγκ. Το τελευταίο θα μπορούσα να το αποφύγω. Ή να το μειώσω στα 20€ αν πήγαινα με το μήνα στο πάρκινγκ του μετρό που είναι λίγο πιο μακριά ή αν έπαιρνα μια θέση που να μην είναι στεγασμένη. Θα μπορούσα και να το αυξήσω στα 40 ή στα 50€ αν ζήταγα θέση στο υπόγειο γκαράζ.