Υδρορροές

ΟΛΑ τα κτίρια έχουν υδρορροές που μαζεύουν το νερό από τα κεραμίδια. Και ενώ συμβαίνει να έχουμε υδρορροές και στην Ελλάδα, αλλά αυτό συμβαίνει όπου και όταν τύχει. Στον Άγιο Στέφανο ας πούμε, το σπίτ δεν είχε υδρορροή μ' αποτέλεσμα όταν έβρεχε και πήγαινες να μπεις ή να βγεις έπρεπε να περάσεις από μια κουρτίνα νερών. 10 μέτρα και πάνω είναι το μήκος της στέγης και μονόριχτη. Αποφασίσαμε και βάλαμε ένα σύστημα εκ των υστέρων. μόνο που δεν ήταν εύκολο να βρούμε πώς θα φύγουν τα νερά. Τα ρίξαμε με πατέντα εκεί που ήταν για τα νερά του μπαλκονιού, αλλά όταν η βροχή είναι πολλή φρακάρουν μ' αποτέλεσμα να πλημμυρίζει. Και το νερό από κει τρέχει στο πεζοδρόμιο ή έστω το δρόμο όπως συνήθως. Εδώ δεν βλέπεις πού πηγαίνει. Στο δίκτυο αποχέτευσης? Στο δίκτυο ομβρίων που το χρησιμοποιούν κάπου? Αγνοώ. Το σίγουρο είναι ότι τα κεραμίδια δεν τρέχουν στο δρόμο. Και πολλές φορές οι υδρορροές αυτές παίζουν και ένα διακοσμητικό ρόλο.

Το Μυρμήγκι

Μια ωραία (αν και παλιά) ιστοριούλα με διδακτικό επιμύθιο, που μου τη θύμισαν σήμερα:
Ήταν μία φορά κι έναν καιρό ένα ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι που ξεκινούσε κάθε μέρα, πρωί-πρωί, για τη δουλειά του. Περνούσε όλη μέρα δουλεύοντας και τραγουδώντας, μέσα στην καλή χαρά! Του άρεσε πάρα πολύ να εργάζεται και, φυσικά, η απόδοση του ήταν εξαιρετική! Μόνο που, δυστυχώς στην επιχείρηση δεν υπήρχε κανείς manager να το κατευθύνει!
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, αποφάσισε πως αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί κι έτσι δημιούργησε μία θέση manager, για την οποία προσέλαβε μία ιδιαίτερα έμπειρη Πασχαλίτσα.
Πρώτο μέλημα της Πασχαλίτσας ήταν να εποπτεύσει το ωράριο του Μυρμηγκιού και γι' αυτό προχώρησε αμέσως στην οργάνωση ενός συστήματος ελέγχου, με κάρτες. Βέβαια, σύντομα, χρειάστηκε να προσλάβει μία γραμματέα, που ανέλαβε να ετοιμάζει τους φακέλους αναφοράς, με τη βοήθεια μίας νέο-προσληφθείσας Αράχνης.
Η Αράχνη επιφορτίστηκε με το σύστημα αρχειοθέτησης, καθώς και με το τηλεφωνικό κέντρο. Στο μεταξύ, το ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι συνέχιζε να δουλεύει, να δουλεύει, να δουλεύει...
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, ήταν τόσο ευχαριστημένος με τις καθημερινές αναφορές που λάμβανε από την Πασχαλίτσα, ώστε της ζήτησε να του ετοιμάσει μία συγκριτική μελέτη, με γραφήματα και ανάλυση τάσεων. Έτσι, απευθύνθηκαν σε μία Κατσαρίδα, στην οποία αγόρασαν μάλιστα ένα νέο σετ υπολογιστή-εκτυπωτή, για να βοηθήσει στην εκπόνηση της μελέτης.
Το ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι άρχισε δειλά-δειλά να διαμαρτύρεται για όλη αυτή τη γραφειοκρατία και το χαρτοβασίλειο. Μοιραία, οι ρυθμοί της δουλειάς του άρχισαν να μειώνονται.
Ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της επιχείρησης, αποφάσισε πως έπρεπε να πάρει αμέσως μέτρα γι' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση και έφερε επειγόντως έναν ειδικό διευθυντή, αρμόδιο να επιβλέπει το ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι.
Τη θέση, λοιπόν, ήρθε να καλύψει ένας τζίτζικας που άλλαξε αμέσως τη φθαρμένη επίπλωση του γραφείου του και ζήτησε μία ειδική, εργονομική πολυθρόνα κι έναν υπολογιστή με επίπεδη οθόνη. Βέβαια, με τόσους υπολογιστές πια, η εταιρεία προχώρησε, αναγκαστικά, στην αγορά ενός σέρβερ.
Ο νέος διευθυντής ένιωσε σύντομα την ανάγκη να φέρει έναν υπο-διευθυντή (που ήταν, παλιά, βοηθός του) ώστε, με τη βοήθεια του, να καταστρωθεί ένα στρατηγικό πλάνο, καθώς και ο προϋπολογισμός του νέου αυτού τμήματος.
Όσο γίνονταν όλα αυτά, το Μυρμήγκι ένιωθε όλο και λιγότερο ευτυχισμένο, όλο και λιγότερο παραγωγικό...
Ο τζίτζικας δεν έχασε χρόνο: «Πρέπει να παραγγείλουμε μία έρευνα σχετικά με τα προβλήματα του επαγγελματικού περιβάλλοντος και τις αντιδράσεις των εργαζομένων», είπε. Μόνο που, μία μέρα, μελετώντας τις αναφορές και τα στοιχεία, ο Κηφήνας, Πρόεδρος, και Διευθύνων Σύμβουλος, συνειδητοποίησε ότι ο τομέας στον οποίο προσέφερε τις υπηρεσίες του το ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι, δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρος.
Αμέσως ζήτησε από μία περιζήτητη σύμβουλο, την Κουκουβάγια, να γνωμοδοτήσει πάνω στο θέμα και να εισηγηθεί κάποιες λύσεις. Τρεις μήνες αργότερα η Κουκουβάγια έφερε την έκθεσή της, που κατέληγε ως εξής:
«Στην επιχείρηση υπάρχει, σαφώς, πλεόνασμα προσωπικού». Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Κηφήνας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, ακολούθησε τη συμβουλή της και... απέλυσε το Μυρμήγκι!!!
Συμπεράσματα:
Από το να είσαι ένα ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι, καλύτερα να είσαι ένα ανίκανο τίποτα, άχρηστο για οτιδήποτε. Άλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι ανίκανοι δεν έχουν καμία ανάγκη εποπτείας. Τι να την κάνουν;
Αν, παρόλα αυτά, επιμένεις να είσαι παραγωγικό Μυρμήγκι, τουλάχιστον, μη δείχνεις ότι είσαι, ταυτόχρονα, κι ευτυχισμένο... Δεν θα σου το συγχωρήσουν ποτέ!
Αν πάλι, επιμένεις ξεροκέφαλα να είσαι ένα ευτυχισμένο, παραγωγικό Μυρμήγκι, φρόντισε να δημιουργήσεις δική σου επιχείρηση, ώστε, τουλάχιστον, να μην πρέπει να συντηρείς Κηφήνες, Πασχαλίτσες, Αράχνες, Τζιτζίκια, Κουκουβάγιες και Κατσαρίδες.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω βασίζονται σε έγκυρες πανεπιστημιακές έρευνες που δείχνουν ότι η πλειονότητα των ανθρώπων έχουν την τάση να γίνουν παράσιτα...

Τα Δώρα των Παιδιών

Τα δώρα στη Γερμανία τα έφερνε (και συνεχίζει ακόμα) ο άγιος – Νικόλας, στις 6 του Δεκέμβρη. Τη μέρα αυτή δε γεμίζουν και τα μαγαζιά από Νικολάους που μοιράζουν δωράκια. Απ’ την άλλη, η επαφή με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο που φέρνει τα δώρα ο άγιος των Χριστουγέννων (ο αντίστοιχος του Αϊ – Βασίλη) από την Λαπωνία με το έλκηθρο κλπ δημιούργησε νέες καταναλωτικές ανάγκες. Έτσι τα παιδιά είναι τυχερά μιας και παίρνουν διπλά δώρα. Μια στις 6 και μια στις 25 του Δεκέμβρη! Κάτι τέτοιο δεν πάει να γίνει και σε μας? Οι μόνες που στεναχωριούνται πρέπει να είναι οι εταιρίες παιχνιδιών, πώς θα προλάβουν οι καημένες τέτοια ζήτηση!
Το κανονικό ντύσιμο του αγίου των δώρων, έτσι όπως είναι σε κλασικές εικονογραφήσεις, είναι αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία (που θυμίζει καθολικό επίσκοπο). Αλλά ήταν ο μόνος που συνάντησα. Όλοι οι άλλοι ήταν ντυμένοι στο γνωστό στυλ του άγιου της Κόκα-Κόλα.
Και με την ευκαιρία, διοργανώνονται γιορτούλες για τα παιδιά, ε, κάτι απολαμβάνουν και οι μεγάλοι. Με το κρύο που έχει να μην πιουν ένα Glühwein δηλαδή?

Advent Kalender

Υπάρχει συνήθεια οι τέσσερις τελευταίες βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα να ξεχωρίζουν. Το διάστημα αυτό λέγεται Advent. Γίνονται ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα και κάθε Κυριακή έχει ιδιαίτερη σημασία και μετριέται σαν η πρώτη του Advent η δεύτερη κλπ. τις μέρες αυτές υπάρχει παράδοση κάθε μέρα να κρύβει και ένα μικροδωράκι για τα παιδιά. Έχουν ένα ημερολόγιο που η κάθε μέρα του είναι ένα κουτάκι και έχει μέσα κάτι. Το παιδί ανοίγει κάθε μέρα το αντίστοιχο πορτάκι και παίρνει το περιεχόμενο του (και βέβαια, δεν κάνει ζαβολιές). Το σύστημα αυτό λοιπόν παίζει και σε μεγαλύτερα παιδιά (με έκπληξη άκουσα μαθητές του Λυκείου να συζητούν γι’ αυτό) αλλά και γενικότερα.
Και βέβαια, μια τέτοια συνήθεια δεν θα άφηνε αδιάφορες τις εταιρίες. Την χρησιμοποιούν αυτή την εποχή στις διαφημίσεις τους. Μια βόλτα στο ίντερνετ σε γερμανικούς δικτυακούς τόπους εκείνη την εποχή παρουσιάζει ποικιλία από τέτοια Advent Kalender. Με την προσφορά της ημέρας π.χ. ή με τη συμβουλή της ημέρας (προσφορά είναι κι αυτή)! Ακόμα και ένα «μπαράκι» με 28 διαφορετικές μινιατούρες ποτών είδα!

Χριστουγεννιάτικος Στολισμός

τα έχω αρκετό καιρό έτοιμα και λέω να τα ανεβάσω έστω και τώρα. Είναι δυο τρία Χριστουγεννιάτικα θέματα που, βέβαια, πάντα έχουν το ενδιαφέρον τους, αλλά ε, όσο απομακρυνόμαστε από τα Χριστούγεννα...

Πού Μαθαίνουν Σκι οι Γερμανοί

Μα πού αλλού? Στο πεζοδρόμιο τους σπιτιού τους. Κι αν δυσκολεύονται εκεί μιας και ο δήμος καθαρίζει, τότε στο παρκάκι της γειτονιάς τους. Καλά, δεν συζητάμε για τα μικρά παιδιά. Αυτά παίρνουν τα ελκυθράκια τους ή αν τους πέφτουν ακριβά τα ειδικά πλαστικά «φτυαράκια» και τσουλάνε όπου υπάρχει κλίση. Κάνουν και εκδρομή με το σχολείο τους γι’ αυτό το λόγο. Είδα, όμως, και μεγάλους ανθρώπους να κάνουν σκι στο δρόμο. Και κουφάθηκα.

Ο Χειμώνας

Το κρύο το χειμώνα δεν αστειεύεται. Δεν είναι το χιόνι πολύ. Ούτε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Όπως έλεγα και πριν έρθω εδώ (αλλά που επαναλαμβάνω και τώρα) έχω κάνει και Διδυμότειχο και έχω περάσει κρύα. Το πρόβλημα εδώ είναι η διάρκεια. Θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν είχαμε κι εκεί (κι αλλού) αλλά ήταν για μια βδομάδα το πολύ 10 μέρες συνεχόμενα. Μετά θα ανέβαινε και βλέπουμε πάλι. Εδώ, έχει περάσει πάνω από δυο μήνες και η θερμοκρασία ανέβηκε πάνω από το μηδέν μόνο 7 – 8 μέρες τα μεσημέρια (τη νύχτα είναι κάτω απ’ το μηδέν σταθερά). Δεν είναι τρομερό το κρύο, συνήθως – 1 με –5, και με μικρές μεταβολές μεταξύ ημέρας και νύχτας αλλά, για μένα που δεν το έχω συνηθίσει, είναι σπαστικό τόσο καιρό. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω. Ντύνεσαι καλά και κυκλοφορείς, αλλά για πόσο? Δεν έχει γούστο.