Λίνταου

Το Λίνταου (Lindau) είναι μια επαρχιακή πόλη, μικρή για τα δεδομένα της Γερμανίας αλλά στο συνηθισμένο μέγεθος για τα ελληνικά δεδομένα: έχει γύρω στις 25 - 30 χιλιάδες κατοίκους. Βρίσκεται στα 400 μέτρα υψόμετρο στις όχθες της λίμνης της Κωνστάντιας, την οποία η Γερμανία μοιράζεται με την Αυστρία και την Ελβετία. Εκεί αποφασίσαμε να κάνουμε την τελευταία μας εκδρομή από το Μόναχο, αν και είχαμε βρεθεί εκεί πριν δυο χρόνια, τέτοιες μέρες! Μόνο που τότε, αφενός γιατί πήγαμε αργά τ' απόγεμα (δεν το 'χαμε προγραμματίσει, μας προέκυψε καθοδόν) αφετέρου γιατί φάγαμε και κάμποση ώρα να ψάχνουμε για ξενοδοχείο (και σιγά που βρήκαμε) και μετά για το πού να βρούμε χώρο να παρκάρουμε το αυτοκίνητο, λίγα πράγματα είδαμε. Αυτό που σίγουρα διαπιστώσαμε ήταν πως ήταν ένα μέρος με πολύ τουρισμό κι αυτό γιατί θύμιζε νησί. Δηλαδή είναι νησί, αλλά και όλο το στυλ θύμιζε καλοκαιρινή νύχτα σε ελληνικό νησί.

Καλό Μήνα

Να ευχηθώ καλό μήνα. Πέρασε η ώρα, να προλάβω να το κάνω την Πρωτομαγιά, πριν αλλάξει η μέρα (εδώ στη Γερμανία, στην Ελλάδα ήδη άλλαξε). Σήμερα είχαμε βγει για ψήσιμο σε μια από τις λίμνες του Μονάχου (τη Φαζανερίζεε). Πριν λίγο γυρίσαμε.

Λίμνες και Πάλι

Όπως είχα γράψει πριν κάνα δίμηνο, ψάχνοντας τη γερμανική Βικιπαίδεια για πληροφορίες για όλες τις λίμνες - λούτσες που βρίσκονται βόρεια του Μονάχου, βρήκα πως υπάρχει άλλη μια παρόμοια λίμνη η Όλχινγκερ Ζέε (Olchinger See). Έτσι λοιπόν την επισκέφθηκα να ολοκληρώσω τις γνωριμίες μου κι εκεί ανακάλυψα πως στην πραγματικότητα ήταν δύο. Δίπλα στην Όλχινγκερ βρίσκεται η Γκρέμπεντσέλερ Ζέε (Gröbenzeller See). Αλλά ας τις πάρουμε μία - μία, να μην μπερδευόμαστε.

Λίμνες κι Άλλες

Ε, σήμερα λέω να τελειώνω επιτέλους με τις λίμνες - λούτσες του (βόρειου τμήματος του) Μονάχου. Πολλές βγήκαν, και πράγματι από ένα σημείο και πέρα άρχισα να τις επισκέπτομαι τη μια μετά την άλλη με στόχο να καταφέρω να πάω σε όλες. Δεν είναι όλες το ίδιο ενδιαφέρουσες. Αλλά είπαμε. Στόχος να πω πως πέρασα από όλες. Αυτές οι τελευταίες είναι σχετικά μακριά, γύρω στα 15 χιλιόμετρα Είναι δύο οι εξής τέσσερις, κατά πρώτον το συγκρότημα λιμνών Λάνγκβιντερ Ζέεν με τρεις λίμνες (την ομώνυμη Langwieder See, την Λάσζεε - Laßsee και την Μπίρκενζεε - Birkensee). Απ' αυτές πήγα στις δυο πρώτες, μικρού μεγέθους, ε, είπα να μην περπατήσω και μέχρι την τρίτη (που είναι λέει ενδιαφέρουσα και χώρος κολύμβησης γυμνιστών αλλά και βιότοπος). Έκανε και έναν σχετικό ψόφο. Όλες φτιαχτές, αποτέλεσμα των έργων για κατασκευή των διπλανών αυτοκινητόδρομων.

Λίμνες, Άλλες

Εκτός απ' αυτές τις λίμνες - λούτσες που ανέφερα, άλλη μεγαλύτερη κι άλλη μικρότερη, υπάρχουν κι άλλες. Όπως η λίμνη στο Ολυμπιακό πάρκο. Ένα πλάτεμα στο κανάλι που κουβαλάει τα νερά από το Νύμφενμπουργκ (κι από τις λίμνες προς το ποτάμι, τον Ίζαρ) και φτιάχτηκε η λίμνη. Από τον πύργο πάνω φαίνεται ολόκληρη και μοιάζει ίσως και μεγάλη ενώ στην πραγματικότητα είναι μια σταλιά. Έχει κάποιο μήκος αλλά πλάτος τίποτα. Παρ' όλ' αυτά φιλοξενεί πολλά πουλιά (τις αγαπημένες πάπιες της Μαρίας) αλλά και ποδήλατα νερού για βόλτα!

Λίμνες, Κάρλσφελντερ και Λέρχεναουερ Ζέε

Επόμενος σταθμός η λίμνη του Κάρλσφελντ (Karlsfelder See). Το Κάρλσφελντ είναι ένα χωριό (; με 20 χιλιάδες κατοίκους πώς να το πω;) βρίσκεται ανάμεσα στο Μόναχο και το Ντάχαου. Ανήκει στην περιοχή του τελευταίου και στη λίμνη του καταφεύγουν και οι κάτοικοι του τελευταίου. Όπως φαίνεται κι απ' τη φωτογραφία έχει αρκετά μεγάλο μέγεθος (αν και όχι κάτι το εξαιρετικό, μεγάλη στα πλαίσια της σχετικότητας, όλες είναι μικρές ανακουφιστικές λίμνες - λούτσες, και δεν ξέρω πόσες απ' αυτές είναι φυσικές και πόσες τεχνητές).

Λίμνες, Φέλντμοχινγκερ Ζέε

Η λίμνη του Φέλντμοχινγκ, η Φέλντμοχινγκερ (Feldmochinger See) είναι λίγο πιο βόρεια και δυτικά απ' τη Φάζανερι κι είναι η μεγαλύτερη απ' την τριάδα Φάζανερι, Φέλντμοχινγκερ και Λέρχεναουερ (έρχεται κι αυτηνής η σειρά). Κι αυτή μισοπαγωμένη φέτος (πέρυσι που ο χειμώνας ήταν πιο βαρύς και τα κρύα περισσότερα πρέπει να ήταν περισσότερος ο πάγος), με τα πουλιά της να κάνουν βόλτες.

Λίμνες, Φάζανεριζέε

Λιμνών του Μονάχου συνέχεια. Σειρά παίρνει σήμερα η λιμνούλα στο Φάζανερι (Fasaneriesee) μια περιοχή στα βόρεια του Μονάχου (εκεί βρίσκονται οι περισσότερες αν όχι όλες οι λούτσες - λίμνες που λέγαμε).

Λίμνες, Κλάινχεσελόχερ Ζέε

Καλό μήνα. Το Μόναχο, όπως έχω ξαναγράψει, βρίσκεται σε ένα οροπέδιο των Άλπεων. Σε υψόμετρο 520 περίπου μέτρων διαρρέεται απ' τον Ίζαρ αλλά νερά υπάρχουν πολύ περισσότερα. Κι όπως συμβαίνει και στα δικά μας βουνά, όπου υπάρχει ένα κοίλωμα φτιάχνεται μια λούτσα απ' τα νερά της περιοχής. Λούτσα, για τους μη γνώστες, λέγεται στην Ήπειρο (δεν ξέρω αν είναι αρβανίτικο κι από κει και η Λούτσα της Αττικής) ακριβώς αυτό το πράγμα: μια κοιλότητα στην οποία μαζεύονται νερά (και έτσι δίνεται στο Βικιλεξικό και στο λεξικό της "Πύλης για την Ελληνική γλώσσα" που του δίνει σλάβικη καταγωγή). Εδώ τις λούτσες αυτές, που υπάρχουν ή δημιουργούνται σε πολλά σημεία, τις κάνουν λίμνες. Τι εννοώ: φτιάχνουν τον περιβάλλοντα χώρο ως χώρο αναψυχής, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για βόλτα και έγινε η λούτσα λίμνη: εστία χαράς και διασκέδασης.

Τούτσινγκ

Το Τούτσινγκ (Tutzing) είναι ένα γραφικό ψαροχώρι, 10.000 κατοίκων, που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης Στερνμπεργκ (Sternberg), γύρω στα 40 χιλιόμετρα νότια - νοτιοδυτικά του Μονάχου το οποίο συνδέεται μ' αυτό και με τον προαστιακό (στη φωτογραφία ο σταθμός του). Το είχαμε επισκεφτεί το καλοκαίρι κι είπα να το παρουσιάσω, έστω και τώρα! Από εδώ ξεκινάνε (ή εδώ φτάνουν) και καραβάκια που ενώνουν διάφορα χωριά που βρίσκονται στις όχθες της Λίμνης.

Παλάτι στην Κίμζεε

Το Χέρενίνσελ είναι το μεγαλύτερο νησί της λίμνης. Υπάρχει ένα μονοπάτι που πάει περίπου περιμετρικά και έχει μήκος 7 χιλιόμετρα για όποιον θέλει να το περπατήσει ολόκληρο. Εδώ υπάρχει ακόμα ένα από τα παλάτια του Λουδοβίκου ΙΙ (δεύτερου) της Βαυαρίας. Ο Λουδοβίκος (Ludwig κατά τους Γερμανούς) αυτός ήταν θαυμαστής των Λουδοβίκων της Γαλλίας (Louis) ΧΙV και XV. Θαύμαζε πολύ τα παλάτια που είχαν φτιάξει, αλλά δεν παραδειγματίστηκε απ' τη μοίρα τους. Έτσι έφτιαξε τρία παλάτια (στην Κίμζεε, στο Λίντερχοφ και το Νόισβανστάιν) που το ένα είχε στοιχεία από το άλλο και όλα μαζί από τις Βερσαλίες που ήταν το πρότυπό του. Κάπου είχαν και στοιχεία που να θυμίζουν σκηνικά από όπερες του Βέρντι του οποίου επίσης ήταν θαυμαστής. Το κακό ήταν ότι τα σχέδιά του ήταν μεγαλεπήβολα και κόστιζαν πολύ, έτσι έμειναν αίθουσες ατέλειωτες ενώ οι υπόλοιπες είναι γεμάτες στα χρυσοποίκιλτα σχέδια, γιατί του τέλειωσε το χρήμα. Εκτός από το χρήμα όμως, του τέλειωσε και η ζωή με έναν "αδιευκρίνιστο τρόπο". Απεβίωσε αιφνιδίως. Τον αποβιώσανε ή τα κατάφερε μόνος του ή κάτι άλλο ερευνάτε!

Κίμζεε - συνέχεια

Συνέχεια, λοιπόν, εκ του προηγουμένου. Η λίμνη ήταν πανέμορφη. Τα καραβάκια (με τη Βαυαρική σημαία παρακαλώ) πηγαινοέρχονταν συνέχεια αλλά ο τόσος κόσμος που μετακινούταν δυσκόλευε την τήρηση του χρονοδιαγράμματος. Αποτέλεσμα: ουρές και αναμονές (κάτι στο οποίο οι Γερμανοί είναι συνηθισμένοι).

Κίμζεε (Chiemsee)

Τη Τρίτη, με το που γύρισα από εκδρομή στη Σκανδιναβία, μου λέει η Ντίνα: "Καλά, τόσα μέρη επισκέφτηκες, κι αντί να μας βάλεις στο μπλογκ καμιά φωτογραφία από εκεί, εσύ μας βάζεις για τα πουλιά!" Πέρα από τον πολύ χρόνο που μου έχει φάει εκείνο το ποστ και έτσι θεώρησα αδικία για τον κόπο μου την υποτίμηση, απ' την άλλη "γράμματα απ' τη Γερμανία" γράφω. Όχι από τα πέρα δώθε μου έστω κι αν είναι κι αυτό μέρος της ζωής (μου) στη Γερμανία. Όπως σωστά παρατήρησε αργότερα, εδώ δεν έχω βάλει την Πράγα, που και την έχω τάξει και είναι και πολύ κοντά. Τα κρατάω στο ψυγείο όπως οι δημοσιογράφοι (μα ποιος είμαι τέλος πάντων!) για περιόδους "ξηρασίας" θεμάτων. Κι ενώ για τη Σκανδιναβία επιφυλάσσομαι, θα γράψω σήμερα για την Κίμζεε ή Χίμζεε (εξαρτάται απ' το πώς διαβάζεις το αρχικό ch. Μάλλον -κ- ακούγεται).