EΟΠΥΥ και ιατρικά παιχνίδια

Για τον ΕΟΠΥΥ έχω γράψει κι άλλες φορές. Η αρχή έγινε πριν κάνα χρόνο, με το ξεκίνημά του. Και το καλοκαίρι με την αλλαγή του συστήματος κλεισίματος ραντεβού, αλλά και πριν λίγες μόνο μέρες, με τις εμπειρίες μου από τη χρήση του συστήματος με την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Τότε γιατί ξαναγράφω σήμερα; Γιατί χτες διάβασα μια είδηση που δείχνει μερικά ακόμα πράγματα για τον οργανισμό. Η είδηση ήταν για μια ανακοίνωση που έβγαλε ο σύλλογος των γιατρών που έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ και λέει πως οι συμβεβλημένοι γιατροί λιγοστεύουν και σε πολλές περιοχές οι σφαλισμένοι έχουν μείνει χωρίς περίθαλψη (με τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως θα έπρεπε, γιατί η δυνατότητα παροχής και λήψης υπηρεσιών επί πληρωμή προφανώς είναι κάτι το διαφορετικό).

Υγειονομική περίθαλψη από κοντά

Όλοι έχουμε συνείδηση της ανυπαρξίας ασφαλιστικής περίθαλψης στην Ελλάδα. Το αστείο είναι πως πρόβλημα έχουν τόσο όσοι είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές κάθε μήνα όσο και όσοι είναι ανασφάλιστοι. Και γι' αυτούς τους τελευταίους γίνονται διάφορες κινήσεις για να καλυφθούν οι ανάγκες τους. Είτε με ειδικά ιατρεία, είτε με συγκέντρωση φαρμάκων, είτε με τις «παστίλιες για τον πόνο των άλλων» που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Και δεν υπάρχει αντίρρηση πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα μ' αυτούς τους ανθρώπους που είναι ανασφάλιστοι συνήθως γιατί έχουν μείνει άνεργοι. Κι έτσι, δεν έχουν και λεφτά να καλύψουν τις ανάγκες τους για την υγεία τους. Αλλά οι ασφαλισμένοι; Το πρόβλημα έχει χτυπήσει και τη δική τους πόρτα εδώ κι ένα χρόνο.

Επανόδου στα καθ' υμάς συνέχεια

Έγραφα προχθές για την ανάγκη προσαρμογής στα ελληνικά δεδομένα και γκρίνιαζα για την κατάσταση στους δρόμους. Οδική προσαρμογή δηλαδή. Έκλεισα με τις πιστωτικές κάρτες που δεν γίνονται δεκτές στα διόδια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η κόρη μου μου είπε μια μέρα στο ταμείο: «Γύρισες στην Ελλάδα. Πρέπει να συνηθίσεις να έχεις στο χέρι μαζί με την πιστωτική και την ταυτότητα». Πράγματι η ευκολία που ζητιέται η απόδειξη της ταυτότητας σε διάφορες περιπτώσεις είναι καταπληκτική. Την ταυτότητά μας μας την ζητάνε σε διάφορες περιπτώσεις, η αρχή είναι πως μάλλον θέλεις να ξεγελάσεις και πρέπει να αποδείξεις πως δεν έχεις τέτοια πρόθεση.

Οδοντιατρικά

Όσο βρίσκομαι στη Γερμανία, χρειάστηκα και οδοντιατρικές υπηρεσίες. Και είδα: Πώς είναι στην Ελλάδα; Καμία σχέση. Όχι από τους οδοντογιατρούς καθαυτούς, που μικρές διαφορές έχουν, κι αυτές ως προς το χώρο, αλλά σχετικά με την παροχή απ' τον ασφαλιστικό φορέα. Οι οδοντογιατροί εδώ (όπως και άλλες ιατρικές ειδικότητες) διαθέτουν δυο αίθουσες, δυο καρέκλες, δυο τροχούς κλπ εργαλεία. Κι οι ασθενείς μπαίνουν παράλληλα. Σου κάνει μια αναισθητική, μέχρι σε πιάσει και να μουδιάσεις πάει στον διπλανό. Γραμμή παραγωγής (και σ' αυτόν τον τομέα). Κατά τα άλλα τι να αλλάξει;

Νοσοκομειακή Εμπειρία

Είχα και παλιότερα αναφερθεί στα νοσοκομεία αλλά θέλω να το κάνω για άλλη μια φορά. Πρόσφατα παιδί φίλων χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο για κάνα δυο μέρες. Και το επισκεφθήκαμε. Ήταν το ίδιο νοσοκομείο που είχα την εμπειρία πέρυσι, αλλά στο παιδιατρικό του κομμάτι. Και λέω κομμάτι κι όχι τμήμα γιατί μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο παιδιατρικό νοσοκομείο, όχι απλά την παιδιατρική κλινική. Ας περιγράψω το τι είδα, κυρίως πράγματα που διαφέρουν απ' τα συνήθη.

Ντουσφερμπότ

Τι είναι το ντουσφερμπότ (Duschverbot); Εύκολη η μετάφρασή του: Ντους ή ντουζ ή όπως το λέει κανείς (ο διορθωτής μου δέχεται το ζ αλλά όχι το ς, Το ΛΝΕ δέχεται και τα δυο) είναι ο καταιονισμός (καλό, ε; πού το θυμήθηκα! Στα βαπόρια παλιά υπήρχαν κοινόχρηστοι καταιονιστήρες!) το να πέφτει δηλαδή νερό πάνω σου από την ομώνυμη συσκευή. Το φερμπότ γνωστό από τις ταινίες που αναφέρονται στη γερμανική κατοχή: φερμπότεν = απαγορεύεται, άρα το φερμπότ απαγόρευση. Και νουσφερμπότ η απαγόρευση να κάνουμε ντουζ. Πώς και γιατί, θα το εξηγήσω παρακάτω. Εδώ να πω πως η απαγόρευση ισχύει από τις 27 Ιούνη μέχρι τα τέλη Ιούλη - αρχές Αυγούστου(!) για όλους τους κατοίκους της πολυκατοικίας που μένω. Εντάξει, δεν είναι σημαντικό. Μόλις 18 πατώματα έχει η πολυκατοικία αυτή με καμιά 350αριά διαμερίσματα, γκαρσονιέρες και δυάρια (σπάνια τα μεγαλύτερα). Και τι κάνουμε μ' αυτήν;

Υγειονομική Περίθαλψη

Προσοχή: Ακολουθεί δημοσίευση αποκλειστικά ελληνικού ενδιαφέροντος!

Πριν μερικές μέρες μια είδηση στο ιν ήταν η εξής: "Η περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης στη συνάντηση Λοβέρδου-τρόικας". Διαβάζοντάς την γέλασα. Μα είναι σίγουρο πως θα μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη που καταβάλουν οι ασφαλιστικοί φορείς. Αλλά δεν θα μειωθεί στο σύνολό της. Γιατί όσα δεν πληρώσουν οι φορείς δηλ. ο "νεόδμητος" Ε.Ο.Π.Υ.Υ. θα τα πληρώσουν οι ασφαλισμένοι! Γιατί έτσι έχει γίνει αυτή τη στιγμή η κατάσταση. Το να βρεις γιατρό συμβεβλημένο με τον νέο φορέα (που καλύπτει όλους τους ασφαλισμένους σε ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ (+ ΤΑΔΚΥ) και ΟΑΕΕ. Κι επειδή πολλά αρχικά μαζεύτηκαν αυτό σημαίνει όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι αγρότες, οι δημόσιοι υπάλληλοι (+ οι δημοτικοί κλπ) και οι έμποροι. Ποιοι δηλ. Έλληνες δεν υπάγονται στον ΕΟΠΥΥ; Δικηγόροι, δημοσιογράφοι και δεν ξέρω ποιες άλλες κατηγορίες έχουν δικά τους ταμεία. Δηλαδή ελάχιστοι.

Ιατρεία

Έχω αναφέρει παλιότερα ποια είναι η διαδικασία για να επισκεφτεί κάποιος έναν γιατρό. Λίγο γραφειοκρατική στο ξεκίνημά της. Όταν όμως ευοδωθεί η προσπάθεια κι έρθει εκείνη η μέρα και πας στο ιατρείο τα πράγματα εξελίσσονται εξαιρετικά. Για παράδειγμα: Συνήθως ο γιατρός έχει δυο δωμάτια που εξετάζει. Μπαίνει στο ένα, κάνει μια προκαταρκτική εξέταση (βασικά συζήτηση, τι έχεις, πού πονάς, γιατί ήρθες) και αν μεν τελειώσει η διαδικασία, φεύγεις. Αν όμως χρειάζεται παραπέρα διερεύνηση (π.χ. μια μικροβιολογική εξέταση, μια ακτινογραφία, ένας υπέρηχος) βγαίνει ο γιατρός, πάει στο διπλανό δωμάτιο (όπου περιμένει ο επόμενος ασθενής) και αρχίζει να ασχολείται μ' αυτόν. Με τον τρόπο αυτό δεν τελειώνει με τον έναν να πιάσει τον άλλον αλλά εξετάζει δύο παράλληλα.

Συνταγογράφηση

Δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Ή αλλιώς οι διάφορες ιδέες που κυκλοφορούν κάποια στιγμή στην Ελλάδα δεν είναι ιδέες που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό των "αρμοδίων". Είναι ιδέες - αντίγραφα απ' αυτά που εφαρμόζονται και αλλαχού. Βλέπω ας πούμε ότι προωθείται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Τίποτα το καινούριο. Όπως έγραφα και πέρυσι, αυτό εδώ έχει εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, τόσο που άλλος τρόπος δεν είναι κατανοητός. Κι αυτό χωρίς να κουβαλάς τεράστια βιβλιάρια (που όταν τελειώνουν για να τα αντικαταστήσεις πρέπει να κάνεις ένα ταξίδι μέχρι την πρωτεύουσα του νομού σου), χωρίς να χρειάζονται θεωρήσεις και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που ακόμα δεν έχουν εξαλειφθεί στην Ελλάδα.

Αντιμετώπιση Αναπήρων

Όταν λέω ανάπηρους εννοώ βασικά τους κινητικά ανάπηρους. Γιατί για άλλες μορφές αναπηρίας που δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να γράψω μιας και αυτά που θα γράψω είναι απ' την εμπειρία του δρόμου κι όχι μετά από μελέτη. Ούτε το νομικό πλαίσιο ξέρω, ούτε στατιστικές έχω κάνει. Έχω ακούσει ας πούμε συναδέλφους που είχαν παιδιά με νοητική υστέρηση και οι εμπειρίες τους δεν ήταν καθόλου καλές. Είχαν ζητήσει απόσπαση εδώ έχοντας στο νου αυτά που ακούγονται για πρόνοια και κρατική βοήθεια κλπ αλλά δεν τα βρήκαν όπως τα περίμεναν. Αλλά ούτε κι απ' αυτούς έχω λεπτομέρειες, βλέπετε όποιος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα δεν συνηθίζει να το διατυμπανίζει και πώς να ρωτήσεις τον άλλον γι' αυτά.

Ιατρικές εξετάσεις

Πολλές φορές παραπονιόμαστε για το τι καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα. Ας πούμε δεν καλύπτουν (ουσιαστικά) οδοντιατρικές παρεμβάσεις. Στο δημόσιο (ΟΠΑΔ τώρα τελευταία) πληρώνουν κάτι λίγα που όμως για να τα πάρεις έχει τεράστια γραφειοκρατεία μιας και πρέπει να αποδείξεις ότι εσύ δεν είσαι απατεώνας. Ας πούμε για ένα βγάλσιμο ή ένα σφράγισμα (αξίας 30€ π.χ) να πας στο γιατρό να γράψει τι θα κάνει, να το δούνε πριν, να πας στο γιατρό σου να κάνει ό,τι χρειάζεται, να ξαναπάς να ελέγξουν ότι έγινε η δουλειά που είχαν προεγκρίνει και μετά να υποβάλλεις τα χαρτιά για να πάρεις ένα μικρό μέρος απ' όσα έχεις δώσει. Οπότε αν, όπως εγώ, ζεις μακριά από το κέντρο που γίνονται όλοι αυτοί οι έλεγχοι το να πας (με αυτοκίνητο ή τα μέσα συγκοινωνίας δεν έχει σημασία) μέχρι εκεί τρως με το παραπάνω τα λεφτά που θα πάρεις.

Νοσοκομεία

Το νοσοκομείο του Σβάμπινγκ (Κλίνικουμ Σβάμπινγκ - Klinikum Schwabing). Στα δεξιά η απαραίτητη εκκλησία του νοσοκομείου.

Τελικά το ξανασκέφτηκα. Μπορεί η εμπειρία από νοσοκομεία να είναι μικρή, αλλά κάτι υπάρχει. Έτσι λέω να γράψω μερικά και γι' αυτά, επιφυλασσόμενος να επανέλθω αν, ο μη γένοιτο, μάθω περισσότερα και μπορώ να τα περιγράψω! Βέβαια και πάλι ότι γράφω είναι για το Μόναχο, τι γίνεται πιο πέρα δεν έχω ιδέα.

Φαρμακεία

Σειρά σήμερα έχουν τα φαρμακεία για να ολοκληρώσουμε το θέμα της υγείας. Δηλ. για την ακρίβεια, δεν έχω γράψει τίποτα για τα νοσοκομεία, αλλά η επαφή μου μ' αυτά είναι πολύ περιορισμένη και μακάρι να μείνει τόσο. Δεν είναι ανάγκη να τα γνωρίσω απ' την καλή τους!

Φάρμακα

Η συνταγογράφηση είναι ένα θέμα που σχετίζεται με το χθεσινό και είναι κατά κάποιο τρόπο η συνέχειά του. Όταν πας στο γιατρό, τις περισσότερες φορές θα σου γράψει κάποια φάρμακα. Δηλ. στην πραγματικότητα εδώ, ο γιατρός θα δώσει εντολή στη γραμματέα (σπάνια στον, συνήθως είναι γυναίκες σ' αυτές τις θέσεις) να τα γράψει. Και θα ελέγξει και θα υπογράψει τη συνταγή εκ των υστέρων (ή αν υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη και εκ των προτέρων). Όπως έγραφα και χτες, ο κάθε ασφαλισμένος έχει την κάρτα του ασφαλιστικού φορέα. Αυτήν και μόνο. Ούτε βιβλιάρια ούτε τίποτα. Και μιας και το μέγεθος είναι τόσο μικρό δεν είναι δύσκολο να την έχει μαζί του οποιαδήποτε ώρα και στιγμή.

Επίσκεψη σε Γιατρό

Η επίσκεψη σε γιατρό εδώ είναι μεγάλη και δύσκολη υπόθεση. Και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για μένα που τα γερμανικά μου είναι βράσ' τα. Διάβαζα τις προάλλες για τα ραντεβού που χάνονται στην Αθήνα. Τα ίδια και χειρότερα σε καθημερινή βάση γίνονται κι εδώ. Κι εκεί τα ραντεβού χάθηκαν λόγω της απεργίας των γιατρών. Εδώ μπορούν να χαθούν για πιο απλούς λόγους; γιατί π.χ. ο γιατρός αρρώστησε(! κι οι γιατροί άνθρωποι είναι κι αρρωσταίνουν). Αλλ' ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Ασφάλιση Εργαζομένων

Πολύς λόγος τελευταία για το ασφαλιστικό. Και νομίζω ότι είναι ενδιαφέρουσα η ενημέρωση για το τι ισχύει στη Γερμανία. Δυστυχώς για το θέμα των ασφαλιστικών καλύψεων (πότε σύνταξη, πόση, τι καλύψεις υγείας κλπ) δεν είμαι ενημερωμένος. Αλλά έτυχε να ξέρω για τους φορείς ασφάλισης και σκέφτηκα να τα περιγράψω. Εξάλλου και γι' αυτό ακούγονται πολλά: συγχωνεύσεις φορέων, ενοποιήσεις και αλλαγή παροχών κλπ.