Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Advent Kalender

Υπάρχει συνήθεια οι τέσσερις τελευταίες βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα να ξεχωρίζουν. Το διάστημα αυτό λέγεται Advent. Γίνονται ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα και κάθε Κυριακή έχει ιδιαίτερη σημασία και μετριέται σαν η πρώτη του Advent η δεύτερη κλπ. τις μέρες αυτές υπάρχει παράδοση κάθε μέρα να κρύβει και ένα μικροδωράκι για τα παιδιά. Έχουν ένα ημερολόγιο που η κάθε μέρα του είναι ένα κουτάκι και έχει μέσα κάτι. Το παιδί ανοίγει κάθε μέρα το αντίστοιχο πορτάκι και παίρνει το περιεχόμενο του (και βέβαια, δεν κάνει ζαβολιές). Το σύστημα αυτό λοιπόν παίζει και σε μεγαλύτερα παιδιά (με έκπληξη άκουσα μαθητές του Λυκείου να συζητούν γι’ αυτό) αλλά και γενικότερα.
Και βέβαια, μια τέτοια συνήθεια δεν θα άφηνε αδιάφορες τις εταιρίες. Την χρησιμοποιούν αυτή την εποχή στις διαφημίσεις τους. Μια βόλτα στο ίντερνετ σε γερμανικούς δικτυακούς τόπους εκείνη την εποχή παρουσιάζει ποικιλία από τέτοια Advent Kalender. Με την προσφορά της ημέρας π.χ. ή με τη συμβουλή της ημέρας (προσφορά είναι κι αυτή)! Ακόμα και ένα «μπαράκι» με 28 διαφορετικές μινιατούρες ποτών είδα!

Χριστουγεννιάτικος Στολισμός

τα έχω αρκετό καιρό έτοιμα και λέω να τα ανεβάσω έστω και τώρα. Είναι δυο τρία Χριστουγεννιάτικα θέματα που, βέβαια, πάντα έχουν το ενδιαφέρον τους, αλλά ε, όσο απομακρυνόμαστε από τα Χριστούγεννα...

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Πού Μαθαίνουν Σκι οι Γερμανοί

Μα πού αλλού? Στο πεζοδρόμιο τους σπιτιού τους. Κι αν δυσκολεύονται εκεί μιας και ο δήμος καθαρίζει, τότε στο παρκάκι της γειτονιάς τους. Καλά, δεν συζητάμε για τα μικρά παιδιά. Αυτά παίρνουν τα ελκυθράκια τους ή αν τους πέφτουν ακριβά τα ειδικά πλαστικά «φτυαράκια» και τσουλάνε όπου υπάρχει κλίση. Κάνουν και εκδρομή με το σχολείο τους γι’ αυτό το λόγο. Είδα, όμως, και μεγάλους ανθρώπους να κάνουν σκι στο δρόμο. Και κουφάθηκα.

Ο Χειμώνας

Το κρύο το χειμώνα δεν αστειεύεται. Δεν είναι το χιόνι πολύ. Ούτε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Όπως έλεγα και πριν έρθω εδώ (αλλά που επαναλαμβάνω και τώρα) έχω κάνει και Διδυμότειχο και έχω περάσει κρύα. Το πρόβλημα εδώ είναι η διάρκεια. Θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν είχαμε κι εκεί (κι αλλού) αλλά ήταν για μια βδομάδα το πολύ 10 μέρες συνεχόμενα. Μετά θα ανέβαινε και βλέπουμε πάλι. Εδώ, έχει περάσει πάνω από δυο μήνες και η θερμοκρασία ανέβηκε πάνω από το μηδέν μόνο 7 – 8 μέρες τα μεσημέρια (τη νύχτα είναι κάτω απ’ το μηδέν σταθερά). Δεν είναι τρομερό το κρύο, συνήθως – 1 με –5, και με μικρές μεταβολές μεταξύ ημέρας και νύχτας αλλά, για μένα που δεν το έχω συνηθίσει, είναι σπαστικό τόσο καιρό. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω. Ντύνεσαι καλά και κυκλοφορείς, αλλά για πόσο? Δεν έχει γούστο.

Ο Εκχιονισμός


Καθώς προχωράει ο καιρός ήρθε και ο χειμώνας. Τα πρώτα χιόνια πέσανε στα μέσα Οκτώβρη. Μετά έκανε κάνα δυο φορές ένα γερό κρύο αλλά, γενικά, καλά πήγαμε. Αφού το θερμόμετρο έδειξε και 19 βαθμούς και 20 κάποια στιγμή. Το "πρόβλημα" του χιονιού ξαναεμφανίστηκε τον Δεκέμβρη. Τώρα γιατί πρόβλημα; Όσο να ‘ναι είναι δύσκολο να κυκλοφορείς με τα χιόνια και το κρύο, ειδικά αν δεν είσαι συνηθισμένος. Και εξαρτάται και από το τι δουλειά κάνει ο δήμος που μένεις. Γιατί στο Μόναχο, παρόλο που χιονίζει κάθε λίγο τώρα τελευταία, οι δρόμοι, οι ποδηλατόδρομοι και τα πεζοδρόμια είναι καθαρά. Ακόμα και στα πάρκα μέσα. Αντίθετα, στη Στουτγάρδη που έπεσε λιγότερο χιόνι έμεινε όλο κάτω. Για να τα καταφέρει βέβαια το Μόναχο να μην έχει χιόνι παρά μόνο στο χώμα έχει έναν μηχανισμό που δουλεύει καθημερινά. Και για να μην ενοχλούν δουλεύουν από τις 4 τα χαράματα (ποια χαράματα δηλ. αφού έχει ανατολή στις 8, αλλά τρόπος του λέγειν). Και για να γίνει αυτό δαπανά ένα σεβαστό ποσό αρκετών χιλιάδων ευρώ κα-θη-με-ρι-να! Και επειδή το κόστος είναι σημαντικό, ήθελα να δω τι γίνεται και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας.

Το Μάρκο


Το Ύψος των Ανθρώπων

Έχω την αίσθηση ότι οι Γερμανοί είναι πολύ ψηλοί. Απόδειξη γι’ αυτό, προφανώς, δεν υπάρχει. Μια αίσθηση είναι. Μια παρόμοια αίσθηση είχα και το ’95, όταν βρέθηκα στο Λονδίνο. Με 1,89 ύψος έχω συνηθίσει να βλέπω τους άλλους προς τα κάτω για να δω το πρόσωπό τους. Τώρα όμως, όπως και τότε, όλο και περισσότερους τους βλέπω στο ύψος μου ή περίπου. Ίσως αυτό να είναι δείγμα ότι οι βόρειοι λαοί είναι ψηλότεροι ή ότι η νέα γενιά είναι ψηλότερη. Εδώ βέβαια, υπάρχει πανσπερμία φυλών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις ύψους. Από πολύ κοντούς ασιάτες (γιαπωνέζους, κινέζους κλπ) μέχρι ψηλούς άρειους για τους οποίους το 1,80 – 1,85 είναι συνηθισμένο ύψος (για άνδρες και γυναίκες – χωρίς τακούνι οι τελευταίες). Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να συνδυαστεί με το ότι χαμηλώνουν τα ταβάνια, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση!
Επίσης, όλοι, ψηλοί και κοντοί, περπατάνε πολύ γρήγορα. Ίσως έχουν συνηθίσει λόγω κρύου. Αλλά αν θέλω να πηγαίνω με την ίδια ταχύτητα με τους γύρω μου, πρέπει να θυμάμαι να κουνάω γρήγορα τα πόδια μου (που είναι και αρκετά μακριά).