Καλή χρονιά και πάλι. Ας ευχηθούμε το 2012 που ξεκίνησε να μας φέρει ό,τι μας πήραν τα προηγούμενα (για αρχή καλά είναι). Πίσω στα καθημερινά μας. Από σήμερα επιστροφή στα σχολεία και στο μπλογκ!
Ίσως μοιάζε ανεπίκαιρο το θέμα που διάλεξα για το ξεκίνημα. Τη βασιλόπιτα όποιος την έφτιαξε την έφτιαξε, όποιος την έφαγε την έφαγε. Τι δουλειά έχει η αναφορά σ' αυτήν τέτοια εποχή; Υπάρχουν δυο λόγοι: ο πρώτος έχει να κάνει με το ότι αυτή η συνταγή όπως δόθηκε ήταν για μεγάλη δόση και προσαρμόστηκε. Μπορεί άνετα να γίνει για να καλύψει τις ανάγκες μιας κοπής πίτας σε παρέα ή σε σύλλογο κλπ. Ο δεύτερος, πως τη δοκίμασα για άλλη μια φορά, διαπίστωσα πως όντως πετυχαίνει, όποιοι δοκίμασαν ζήτησαν τη συνταγή κι έτσι αποφάσισα να την παρουσιάσω εδώ.
Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου (του Δημήτρη Χατζή)
Πριν από 13 ώρες