Άσπρη Μέρα

Επιτέλους. Ήρθαμε στην Ελλάδα, και μάλιστα στην Αττική για να δούμε άσπρη μέρα! Όχι, δεν τα κονομήσαμε ξαφνικά (τέτοιο πράγμα και μάλιστα στην Ελλάδα;) Δεν μιλάω για οικονομική άσπρη μέρα. Υπάρχει κι άλλος τρόπος για να δεις άσπρη μέρα: να χιονίσει. Μπορεί η παροιμία να προτρέπει να "μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις άσπρη μέρα" αλλά αυτό ακριβώς δείχνει πως είναι κι αυτός ένας τρόπος. Απ' την πρώτη στιγμή που βγήκαμε απ' την Αττική Οδό προς Εθνική κι είδαμε την Πάρνηθα αυτή ήταν κάτασπρη (και μ' έναν ήλιο να, μετά συγχωρήσεως). Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται στο βάθος η Πάρνηθα χιονισμένη.

Κι αυτές οι φωτογραφίες είναι με την Πάρνηθα στο βάθος. Κι είναι ήδη Δευτέρα, μετά τη Χριστούγεννα πια, είμαι από το Σάββατο που έφθασα και μπαίνω στο βαπόρι, μέσα στο λιμάνι του Πειραιά και να βλέπω χιόνια; Έστω και στο βάθος, στο πανύψηλο αυτό βουνό των 1000, άντε 1400 μέτρων, στην Αττική;

Και για να μην νομίζει κανείς πως αυτό ήταν κάτι περαστικό. Πέμπτη σήμερα, ακόμα το χιόνι δεν λέει να φύγει. Μ' αποτέλεσμα βέβαια το κρύο να βοηθάει στο φτιάξιμο επιδερμίδας!

Γιατί το συζητάω και τ' αναφέρω; Γιατί όσο ήμουνα στο Μόναχο, χιόνι ουσιαστικά δεν έπεσε. Μια φορά στις 10 του μήνα έπεσε λίγο προς τα έξω, στα χωράφια, που έλιωσε την άλλη μέρα κι άλλη μια την περασμένη βδομάδα που το έστρωσε λιγάκι, βγήκαν τα συνεργεία που ήταν έτοιμα αλλά τόσον καιρό δεν έβρισκαν έργο να κάνουνε, καθάρισαν τους δρόμους, αλλά κράτησε λιγότερο από τρεις μέρες! Όταν φύγαμε, δεν υπήρχε τίποτα.

.