Αποζημιώσεις σε θύματα των νεοναζί

Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει για τη δράση μιας οργάνωσης νεοναζί στη Γερμανία που είχε σκοτώσει εννιά μετανάστες. Διάβαζα λοιπόν σήμερα πως η γερμανική κυβέρνηση κατέβαλε γενναίες αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων.

Χωριό μου, Χωριουδάκι μου

Όχι. Δεν θα αναφερθώ στο χωριό μου. Θα γίνει κι αυτό κάποια άλλη στιγμή. Ο τίτλος έχει να κάνει με την διάθεση της προβολής του κάθε χωριού κι όχι ενός ξεχωριστά. Ίσως το «κάθε» να φαντάζει υπερβολή, αλλά απ' αυτά που βλέπω, μάλλον έτσι πάει το πράγμα. Σε κάθε διασταύρωση να αναφέρονται όχι ένα αλλά πολλά από τα χωριά που βρίσκονται προς την έξοδο.

Κακοκαιρία

Απ' ότι μαθαίνω (απ΄τη γερμανική πρόγνωση του καιρού) στο Μόναχο χιονίζει! Κι όχι μόνο εκεί, αλλά και στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Θυμάμαι την πρώτη χρονιά που πήγαμε (το 2009) ξεκίνησε το χιόνι στις 15 Οκτώβρη. Εντάξει, ξανανέβηκε η θερμοκρασία αλλά όλα σχετικά, βέβαια. Πέρυσι αντίθετα ακόμα και το Νοέμβρη ελάχιστα χιόνισε (για δείγμα) και στεναχωριόντουσαν μην τυχόν και δεν έχουν άσπρα Χριστούγεννα. Και να σκεφτείς πως σήμερα κυκλοφορούσα στην Αθήνα με κοντομάνικο...

Παιχνιδίσματα

Παιχνιδιάρηδες οι Ιταλοί. Παραποιούν ακόμα και τα σήματα κυκλοφορίας αλλά όχι με το να τα καταργούν (όπως συνήθως συμβαίνει με τις διάφορες ποδοσφαιρικές θύρες που γράφουν πάνω στα σήματα και τα κάνουν αγνώριστα). Απλά τους δίνουν ένα χαρούμενο τόνο. Απαγορεύεται να μπαίνεις στο δρόμο απ' αυτή τη μεριά. Αντί της σκέτης μπάρας λοιπόν, να κι ένα ανθρωπάκι που θέλει να κλέψει τη μπάρα της απαγόρευσης. Ή αντί σκέτο το βελάκι φτιάχνουμε μια τελίτσα στην άκρη του, βάζουμε κι ένα κυκλάκι από πάνω και το κάνουμε να μοιάζει με άγγελο.

Μετανάστευση

Κακούργα μετανάστευση, τραγούδαγε ο Στέλιος (ερωτήσεις του τύπου ποιος Στέλιος απαγορεύονται. Ένας είν' ο Στέλιος. Καζαντζίδης με τ' όνομα!) εκείνα τα χρόνια, σε στίχους Κώστα Βίρβου. Ήταν τότε που γέμιζαν τα τρένα για «τις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές» και τα καράβια για «τη μακρινή την Αυστραλία και πέρα την Αμερική». Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν κι αντί να φεύγουν οι Έλληνες απ' την Ελλάδα άρχισαν να έρχονται μετανάστες από άλλες χώρες. Οι Αλβανοί στην αρχή, οι Ρωσοπόντιοι (ή Ελληνοπόντιοι, το από πού ακριβώς ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν με μια ελληνική καταγωγή αγορασμένη αδρά, πολλές φορές, στα προξενεία), Ρουμάνοι, Πολωνοί κι αργότερα από άλλες χώρες: Ινδία, Πακιστάν ή Νιγηρία άκουγαν Ελλάδα και πίστευαν πως πρόκειται για τη χώρα της επαγγελίας.

Θέσεις εργασίας

Πολλοί με ρωτάνε για το αν υπάρχουν δουλειές στη Γερμανία. Η απάντηση είναι πως υπάρχουν πολλές των 400€. Μέχρι αυτό το ποσό δεν είσαι υποχρεωμένος να πληρώνεις ασφαλιστικές εισφορές (ούτε ο εργοδότης). Έτσι, πολλές δουλειές σπάνε σε μερική απασχόληση με αυτό το όριο αμοιβής. Σε πόσες ώρες αντιστοιχεί αυτό; Είναι σχετικό, ανάλογα τη συμφωνία. Θεωρητικά υπάρχει κατώτατο ωρομίσθιο (γύρω στα 8€ αν δεν κάνω λάθος), αλλά δεν είναι σίγουρο πως θα τηρηθεί. Δεν είναι πατέντα μόνο των Ελλήνων εργοδοτών άλλα να γράφει το χαρτί και άλλο να ισχύει στην πραγματικότητα.

Πες μου πού πας να σε πάω!

Ο σημερινός τίτλος είναι κλεμμένος από μια παλιά διαφήμιση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας σε μια προσπάθεια που έκαναν τότε για αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών. Η αναδιάρθρωση έγινε (και ξανάγινε) κατά πόσο τα αποτελέσματα ήταν αυτά που είχαν στο νου τους αυτοί που την έκαναν κι ακόμα περισσότερο κατά πόσο εξυπηρέτησαν το επιβατικό κοινό είναι άλλο θέμα (κι αν είχε γίνει το τελευταίο, δεν θα είχαν θέσει οι γκρίνιες σ' αυτό το μπλογκ, και δεν θα είχα να γράφω). Το ζήτημα όμως είναι πως δεν υπάρχει κανείς σήμερα να του πεις πού πας για να σε πάει, ή για την ακρίβεια για να σου πει τι μέσον θα πάρεις για να πας στον προορισμό σου.