Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Ο Πυρετός της Γρίπης

Πολλές φορές με ρωτάνε οι φίλοι τι γίνεται εδώ με την γρίπη των χοίρων (κοινώς τη γουρουνίσια γρίπη!) και πώς την αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί. Δεν ξέρω να τους απαντήσω μιας και τα Γερμανικά μου είναι λίγα για να μπορώ να πω. Όμως επειδή όλο και κάποια εφημερίδα πέφτει στα χέρια μου, αλλά και καμιά είδηση βλέπω, δεν έχω αντιληφθεί το χαμό που γίνεται στην Ελλάδα με το ημερήσιο δελτίο ασθενούντων στην αρχή και θανάτων τώρα πια. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως μένουν αμέτοχοι. Πέρα από τις οδηγίες που έχουν κολληθεί σε τουαλέτες δημόσιες και των σχολείων για το πώς γίνεται σωστά και αποτελεσματικά το πλύσιμο και η απολύμανση των χεριών. Κάποια στιγμή είδα να έχουν βάλει απολυμαντικό (χεριών) στις τουαλέτες των τρένων. Στο πρώτο τρένο, στο δεύτερο, από τότε συνάντισα ένα τρίτο και τέλος. Αυτό νομίζω πως κάτι λέει.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Έργα Όλο το Χρόνο

Έχω συνηθίσει στην Ελλάδα, όταν χειμωνιάζει τα έργα οικοδομικής υφής να σταματούν. Ειδικά όταν χιονίζει. Αλλά και όταν έχει κρύο τα πάντα σταματούν. Εδώ τους βλέπω να δουλεύουν όλο το χειμώνα. Μπουλντόζες παραμερίζουν το χιόνι και συνεχίζουν το στρώσιμο των σιδηροδρομικών γραμμών. Ή τις ελέγχουν συνέχεια για παραμορφώσεις. Στήνουν γεφύρια, για τους δρόμους και τους σιδηροδρόμους. Και, γενικά, το χιόνι δεν τους σταματάει. Βέβαια, υπάρχουν πληροφορίες πως σταματάνε με τη ζέστη. Και ζέστη θεωρούνται θερμοκρασίες πάνω από 28 – 30 βαθμούς. Δεν ξέρω. Όταν και εάν δω τέτοιες θερμοκρασίες, θα ψάξω να δω αν θα υπάρχουν συνεργεία να δουλεύουν.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Η Προστασία των Αγαλμάτων!

όπως ήταν στις 17/10
Και να μου το λέγανε δεν θα το πίστευα. Εδώ έχει πολλά αγάλματα, σιντριβάνια κλπ σε πλατείες και πάρκα. Όλα αυτά το χειμώνα σκεπάζονται για προστασία από τις καιρικές συνθήκες!

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Άνοιξη

Η άνοιξη πλησιάζει, έρχεται, φθάνει όπου νάναι. Τα σημάδια είνια ξεκάθαρα. Μια βδομάδα τώρα (συνεχόμενα) τη μέρα η θερμοκρασία είναι πάνω από το μηδέν (για τη νύχτα το πράγμα παίζεται). Η μέρα μεγάλωσε. Φεύγοντας το πρωί από το σπίτι, λίγο πριν τις 7, η αυγή είχε αρχίσει να ροδίζει στον ορίζοντα. Η μέρα είχε έρθει. Αλλά και όταν επέστρεψα, γύρω στις 6, ακόμα δεν είχε νυχτώσει. Ακόμα και τώρα η Δύση έχει κάποιες φωτεινές ανταύγειες. Τα χιόνια έχουν αρχίσει να λιώνουνε. Στο Μάνχαϊμ και στη Στουτγάρδη δεν είδα χιόνι. Στην Ουλμ το πρωί χιόνιζε κι έτσι ήταν άσπρα, αλλά στο Μόναχο έχουν αραιώσει πολύ.

Διάβασμα

Οι Γερμανοί διαβάζουν πολύ. Αυτό το διαπιστώνεις αφενός μεν από τα πολλά βιβλιοπωλεία που βρίσκεις στο δρόμο σου αλλά και αν δεις στο μετρό (ακόμα και όρθιοι) ή στα καφέ, ακόμα και στο γυμναστήριο: είναι πολλοί αυτοί που είναι με ένα βιβλίο στο χέρι. Μη με ρωτήσει κανείς τι βιβλίο γιατί προφανώς και δεν ξέρω. Ούτε στα βιβλιοπωλεία ξέρω τι πουλιέται (τα γερμανικά μου δεν με βοηθούν). Αλλά μου έκανε εντύπωση ότι είναι τόσοι πολλοί που κρατάνε βιβλίο! Καινούριο ή παλιό με κιτρινισμένες σελίδες, δεν έχει σημασία. Αλλά και η εφημερίδα καλή είναι. Και αν δεν έχω δικιά μου μπορεί να έχει ρίξει κανείς στα σκουπίδια. Δεν ρίχνω μια ματιά! Και βλέπεις διάφορους που ψάχνουν στα σκουπίδια ακριβώς γι’ αυτό. Για μια εφημερίδα – αλλά να είναι και της αρεσκείας τους! Αν δεν τους κάνει, την ξαναρίχνουν!!!
Οι κυρίες, συνήθως, αν δεν διαβάζουν πλέκουν. Πολλές φορές στην Ελλάδα είχα δει το Lidl να φέρνει υλικά για πλέξιμο και είχα την απορία πώς επέλεγε στο συγκεκριμένο προϊόν που δεν είναι απ’ αυτά που έχουν μεγάλη κατανάλωση (κατά την άποψή μου). Εδώ κατάλαβα το γιατί. Οι γερμανίδες πλέκουνε. Και πολλά μαγαζιά είτε έχουν μόνιμα στην γκάμα τους είδη πλεξίματος είτε (όπως το Lidl που λέγαμε) φέρνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πλέκουν εσάρπες, πουλόβερ, γάντια. Έτσι κι αλλιώς το κρύο είναι πολύ και διαρκείας, οπότε ό,τι πλέξει κανείς καλό είναι.

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Άστεγοι – Ζητιάνοι

Άστεγους δεν έχω συναντήσει. Δεν ξέρω τι γίνεται και αν υπάρχουν αλλά δεν φαίνονται. Όμως στο Παρίσι, ας πούμε, φαίνονταν πως υπήρχαν. Εδώ όχι. Μπορεί να είναι και κρυμμένοι. Δεν ξέρω. Ο άλλος που απλώνει το σλίπινγκ και κοιμάται στη μέση του δρόμου και έχει και το σκύλο του μαζί, δεν μου πολυμοιάζει με άστεγο.
Ζητιάνους πάντως, με διάφορους τρόπους, βρίσκεις αρκετούς. Συνήθως με «προσφορά» μελωδίας. Παίζουν ένα όργανο και έχουν απλωμένο το πιατάκι μπροστά τους. Αλλά και σε εκκλησίες απ’ έξω ή άλλα «κατάλληλα» μέρη. Βέβαια, όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα τα προσχήματα αφήνονται κατά μέρος. Και εμφανίζονται π.χ. στο μετρό άνθρωποι που ζητούν την ελεημοσύνη μας. Αλλά και τις άλλες εποχές δεν λείπουν. Παντού θα βρεθεί ένα απλωμένο χέρι (μπορεί και καμουφλαρισμένο).

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ωράριο Καταστημάτων

Οι ώρες που μπορούν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα διαφέρουν από κρατίδιο σε κρατίδιο. Σε άλλα είναι όλο το εικοσιτετράωρο ενώ σε άλλα (όπως π.χ. στη Βαυαρία) απ’ τις 6 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ. Στο Μάνχαϊμ μέχρι τις 10 το βράδυ (ειδικά τα Σάββατα).
Επίσης διαφέρει και το πόσες και ποιες Κυριακές μπορούν να είναι ανοιχτά. Αλλού προβλέπονται 2 – 3 Κυριακές το χρόνο αλλού 10 και περισσότερες. Και μιας και η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερη με τις Χριστουγεννιάτικες αγορές που στήνονται σε κάθε πλατεία (που λέει ο λόγος) υπάρχει ειδική πρόβλεψη και συνήθως οι Κυριακές που θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά δεν είναι οι Κυριακές του Advent. Και ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυρίας που το Βερολίνο με πρόσφατη απόφασή του επέτρεψε να χρησιμοποιηθούν και αυτές οι Κυριακές.