Ηλεκτροφωτισμός

Επιτέλους! Πήγα σε άλλες χώρες και είδα (ηλεκτρικό) φως. Ήδη, με το που πέρασα τα σύνορα προς την Ολλανδία, αν και ήταν μέρα, μου έκανε εντύπωση το ότι στο διάζωμα, στη μέση του δρόμου υπήρχαν φώτα. Και υπέθεσα ότι υπάρχουν γιατί τα ανάβουν. Και όντως έτσι ήταν. Στο Βέλγιο και στην Ολλανδία οι δρόμοι φωτίζονται τη νύχτα. Ενώ στη Γερμανία όχι. Ούτε καν στις διασταυρώσεις. Αυτά να τ' ακούν μερικοί που παραπονιούνται γιατί στην Ελλάδα φωτίζονται βασικά μόνο οι διασταυρώσεις. Και οι διασταυρώσεις των αυτοκινητόδρομων είναι αρκετά πολύπλοκες και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να μπεις στο σωστό παρακλάδι. Αλλιώς πας στην επόμενη διασταύρωση που μπορεί να είναι μετά από 10, 15 ή 20 χιλιόμετρα. Κι άλλα τόσα να γυρίσεις.

Τιμές Βενζίνης (και πάλι)

Ποια είναι η τιμή της βενζίνας ανά την Ευρώπη? Έχω ξαναγράψει γενικά, αλλά έχοντας μόλις επιστρέψει και έχοντας περάσει την περασμένη βδομάδα 4 χώρες λέω να επανέλθω. Για την Ελλάδα ξέρουμε ότι είχαμε μέχρι πέρυσι από τις φθηνότερες βενζίνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι που ήρθε η μεγάλη ανατροπή στις ζωές μας. Από τότε η τιμή είναι γύρω στο 1,40 - 1,50€. Τι γίνεται όμως παραπέρα. Βέβαια, οι εφημερίδες κατά καιρούς λένε διάφορα αλλά και η μαρτυρία μου από την εμπειρία των ταξιδιών μου νομίζω ότι καλή θα ήταν.

Ιντερνετικό Αφιέρωμα στη Βαυαρία

Σήμερα έχω γενέθλια. Κλείνω τα 51. Και συνήθως τα γιορτάζω. Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς που λένε πως δεν θέλουν να τα θυμούνται γιατί τους θυμίζει πως γερνάνε. Μα αν δεν είχα γεννηθεί θα μπορούσα να υπάρχω για να γεράσω; Ή αν δεν θυμάμαι πως γερνάω θα σταματήσω τα γεράματα. Τέλος πάντων. Απόψεις είν' αυτές κι ο καθένας με τις δικές του.

Όρια Ταχύτητας

Έγραφα χθες για το οδικό δίκτυο και τις μικρές μέσες ταχύτητες που πετυχαίνει κανείς. Ευκαιρία να αναφερθώ σε ένα άλλο σχετικό θέμα: στα όρια ταχύτητας. δηλ. μέχρι πόσο επιτρέπεται να τρέχει ένα αυτοκίνητο - νόμιμα - στις Ευρώπες.

Οδικό Δίκτυο

Νάμαστε πάλι εδώ. Όλα τα καλά έχουν ένα τέλος (όπως ευτυχώς και όλα τα κακά). Έτσι κι οι διακοπές. Τέλειωσαν κι επιστρέφουμε στη ρουτίνα: τρένο - σχολείο - τρένο - σπίτι και πάλι απ' την αρχή. Βέβαια και σ' αυτά υπάρχουν μικρές ανάπαυλες: Το Σάββατο έρχεται η κόρη μου. Θ΄αλλάξουμε λίγο.
Ας είναι όμως. Εδώ δεν συνηθίζω να γράφω εξομολογήσεις αλλά εμπειρίες. Κι αφού έρχομαι από δρόμο τι καλύτερο απ' το να γράψω για δρόμους.

Οικονομία Κάνε

Τέτοιες μέρες πέρυσι είχαμε διακοπές στη Βάδη – Βυρτεμβέργη. (Φέτος είναι την επόμενη βδομάδα που μάλλον θα λείψουν οι καθημερινές ενημερώσεις του μπλογκ. Λίγο δύσκολο, από τα ξενοδοχεία που θα βρίσκομαι, αντί να κάνω βόλτα για να γνωρίσω τα μέρη που θα επισκεφθώ, να κάθομαι να γράφω). Έτσι έμενα καθημερινά στο Μόναχο και κάναμε καμιά βόλτα με τη Μαρία. Ήταν εντυπωσιακό που οι δρόμοι (κεντρικοί και μονοπάτια) ήταν καθαρισμένοι από τα φύλλα των δέντρων. Άνθρωποι με μηχανήματα πέρναγαν και φύσαγαν τα φύλλα προς τα αυτοκίνητα σκούπες που πέρναγαν από δίπλα ή τα ρούφαγαν και τα εξαφάνιζαν. Καλά, για το χιόνι (είχαμε δει γύρω στις 15 του μήνα) δεν μιλάμε, ήταν αναμενόμενο από μένα. Αλλά τα φύλλα; Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.

Καμπαναριά Κτιρίων

Μάνχαϊμ: Εδώ την πάτησα για τα καλά. Μπήκα μέσα να δω την εκκλησία και ήταν σχολείο!