Οικονομία Κάνε

Τέτοιες μέρες πέρυσι είχαμε διακοπές στη Βάδη – Βυρτεμβέργη. (Φέτος είναι την επόμενη βδομάδα που μάλλον θα λείψουν οι καθημερινές ενημερώσεις του μπλογκ. Λίγο δύσκολο, από τα ξενοδοχεία που θα βρίσκομαι, αντί να κάνω βόλτα για να γνωρίσω τα μέρη που θα επισκεφθώ, να κάθομαι να γράφω). Έτσι έμενα καθημερινά στο Μόναχο και κάναμε καμιά βόλτα με τη Μαρία. Ήταν εντυπωσιακό που οι δρόμοι (κεντρικοί και μονοπάτια) ήταν καθαρισμένοι από τα φύλλα των δέντρων. Άνθρωποι με μηχανήματα πέρναγαν και φύσαγαν τα φύλλα προς τα αυτοκίνητα σκούπες που πέρναγαν από δίπλα ή τα ρούφαγαν και τα εξαφάνιζαν. Καλά, για το χιόνι (είχαμε δει γύρω στις 15 του μήνα) δεν μιλάμε, ήταν αναμενόμενο από μένα. Αλλά τα φύλλα; Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.

Την επόμενη εβδομάδα είχαν διακοπές στη Βαυαρία κι έτσι πήγαμε «εκδρομή» στη Βάδη. Δηλ. μέναμε σε ξενοδοχεία κι εγώ πήγαινα το πρωί στο σχολείο στο Μάνχαϊμ ή στη Στουτγάρδη και τ’ απόγευμα κάναμε καμιά βόλτα. Εκεί, ειδικά στη Στουτγάρδη, τα φύλλα ήταν στρώμα κάτω. Και μου έκανε εντύπωση η διαφορά ανάμεσα στις πόλεις. Και μιας και αργότερα το χειμώνα το χιόνι στους δρόμους γύρω από το σχολείο έμενε μέχρι να λειώσει, είχα να λέω για το πόσο το Μόναχο πρόσεχε τέτοιες λεπτομέρειες.

Φέτος οι διακοπές την επόμενη βδομάδα είναι κοινές στα δυο κρατίδια. Έχουμε κανονίσει το πού θα πάμε και τι θα δούμε (Φρανκφούρτη – Άμστερνταμ – Βρυξέλες). Έτσι οι συγκρίσεις θα είναι σε άλλα πράγματα. Όμως στο Μόναχο κυκλοφορώ, έστω από το σπίτι στο σταθμό ή στο γυμναστήριο ή το σούπερ μάρκετ. (Κι ενώ το θέμα το είχα εντοπίσει και ξεκινήσει απ' την περασμένη βδομάδα ακόμα, το καθυστέρησα για να δω τι γίνεται και παραπέρα μιας και χθες είχαμε αργία στα αμιγή Ελληνικά σχολεία κι έτσι έκανα τη βόλτα μου στο κέντρο). Και βλέπω πως οι δρόμοι είναι γεμάτοι φύλλα – με κίνδυνο αυτός που τα πατάει να γλιστρήσει, γιατί εκεί είναι το θέμα κι όχι το να μην τα βλέπει. Εντάξει, στους κεντρικούς βγαίνουνε και μαζεύουνε, αλλά στα δρομάκια ή στα μονοπάτια κλπ τα φύλλα μένουν εκεί. Και σε συνδυασμό με την υγρασία είναι επικίνδυνα αλλά και δύσκολο να μαζευτούν. Γιατί όταν είναι στεγνά είτε τα ρουφάει το ειδικό μηχάνημα είτε τα φυσάει αυτά σηκώνονται. Τώρα που είναι τόσο βαριά;

Δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτή την αλλαγή. Αλλά μάλλον λόγοι οικονομίας. Άσε να πέσουν όλα και κάνουμε ένα μάζεμα κι όχι κάθε τρεις και λίγο. Ελπίζω πως δεν θα υπάρξει μια τέτοια λογική και το χειμώνα με τα χιόνια (φέτος ακόμα δεν χιόνισε μέσα στο Μόναχο, μόνο στα γύρω βουνά).
Οικονομία πάντως βλέπω φέτος και σε άλλα πράγματα. Π.χ. πήγα στο Νύμφεμπουργκ την Κυριακή και πέρα απ' το ότι τα αγάλματα δεν τα είχαν σκεπάσει ακόμα, υπήρχαν ακόμα τα ξεραμένα σχεδόν λουλούδια που στόλιζαν κάποτε τον κήπο. Πέρυσι θυμάμαι, τα είχαν βγάλει όσο ήταν ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση. Για να δούμε στη συνέχεια…