Μετρό Παρισιού

Για το μετρό του Παρισιού λέω να γράψω σήμερα, αλλά η αρχική φωτογραφία είναι απ' το Μόναχο, απ' την κεντρική του πλατεία, τη Μαρίενπλατς. Γιατί γίνεται αυτό; γιατί και σήμερα θα γκρινιάξω με το Παρίσι. Το θέμα είναι το σήμα. Αυτά που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία είναι τα ίδια όχι μόνο σε όλο το Μόναχο, αλλά και σε όλη τη Γερμανία. Το πάνω S σε πράσινο φόντο δείχνει πως εκεί είναι σταθμός προαστιακού σιδηροδρόμου (S-bahn) ενώ το κάτω, U σε μπλε φόντο σταθμός του μετρό (U-bahn). Δεν υπάρχει περίπτωση να ψάχνει κάποιος και να μην τα δει (όχι υποχρεωτικά και τα δυο μαζί βέβαια). Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Λονδίνο που το σήμα του μετρό εκεί, οι Λονδρέζοι το έχουν κάνει σουβενίρ και το πουλάνε. Τι γίνεται λοιπόν στο Παρίσι; Ποιο είναι αντίστοιχο σήμα;

Οδοντιατρικά

Όσο βρίσκομαι στη Γερμανία, χρειάστηκα και οδοντιατρικές υπηρεσίες. Και είδα: Πώς είναι στην Ελλάδα; Καμία σχέση. Όχι από τους οδοντογιατρούς καθαυτούς, που μικρές διαφορές έχουν, κι αυτές ως προς το χώρο, αλλά σχετικά με την παροχή απ' τον ασφαλιστικό φορέα. Οι οδοντογιατροί εδώ (όπως και άλλες ιατρικές ειδικότητες) διαθέτουν δυο αίθουσες, δυο καρέκλες, δυο τροχούς κλπ εργαλεία. Κι οι ασθενείς μπαίνουν παράλληλα. Σου κάνει μια αναισθητική, μέχρι σε πιάσει και να μουδιάσεις πάει στον διπλανό. Γραμμή παραγωγής (και σ' αυτόν τον τομέα). Κατά τα άλλα τι να αλλάξει;

Πατατόπιτα

Άλλη μια συνταγή. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για γερμανικό φαγητό, αν και με τα υλικά που έχει πολύ άνετα θα μπορούσε να είναι. Τη βρήκα σε ένα ελληνικό σάιτ από σπόντα και την προσάρμοσα λίγο (μα πολύ λίγο). Μου είχε στείλει η Μαρία μια διεύθυνση με συνταγή για ένα γλυκό. Δεν με ξετρέλανε, αλλά ρίχνοντας μια ματιά σε τι άλλα γλυκά είχε βλέπω τον τίτλο της επόμενης συνταγής που είχε. (πατατόπιτα με μπέικο και ρίγανη). Δεν μου φάνηκε και τόσο γλυκό (και δεν είναι) κι απ' την άλλη η σύνθεση μ' άρεσε. Τη δοκίμασα και μ' άρεσε το αποτέλεσμα. Έτσι την ξαναέφτιαξα μετά από λίγες μέρες και σας την προτείνω και από δω. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Πανηγύρι στο Χωριό

Σαράντα χρόνια πέρασαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου, αυτούς που σημαδεύτηκαν από το αίμα Παλαιστινίων και Ισραηλινών (με τις ευλογίες της γερμανικής αστυνομίας). Για τις ανάγκες στέγασης των αθλητών, όπως ξέρουμε κι απ' τους αγώνες που διοργάνωσε κι η χώρα μας, χρειάζεται να στηθεί ένα ολόκληρο χωριό. Τι χωριό δηλαδή τεράστιο είναι, αλλά έτσι έμεινε να λέγεται. Κι εγώ μένω τώρα στο Ολυμπιακό χωριό του Μονάχου. Σε μια πολυκατοικία με 350 περίπου διαμερίσματα του ενός ή των δύο δωματίων (υπάρχουν και ελάχιστα μεγαλύτερα) και η οποία είναι μια απ' τις πολλές. Ένα κομμάτι του χωριού είναι σήμερα φοιτητούπολη, υπάρχουν δυο εκκλησίες, δυο τράπεζες πεντέξι φούρνοι, δυο σουπερμάρκετ κλπ καταστήματα. Μιας και κλείνουν τα σαραντάχρονα λοιπόν, να μια καλή ευκαιρία να (το) γιορτάσουμε (εδώ έγινε γιορτή για τα 852 χρόνια του Μονάχου, τα 40 που είναι και στρογγυλός αριθμός θ' αφήναμε;) με διάφορα πανηγύρια. Στήθηκαν δυο τέντες για τις ορχήστρες (για περίπτωση βροχής), πάγκοι κλπ και είμαστε έτοιμοι.

Οκτόμπερφεστ 2012

Για το Οκτόμπερφεστ έχω γράψει αρκετές φορές. Έτσι δεν έχω να πω πολλά γι' αυτό. Αλλά να: διάβασα πως ξεκίνησαν τη Δευτέρα οι εργασίες για το στήσιμο του φετινού Οκτόμπερφεστ που αρχίζει στις 22 του Σεπτέμβρη (πάντα είναι δυο βδομάδες και τελειώνει την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη) κι είπα να το ανακοινώσω. Φέτος λέει θα γίνουν διάφορες ανανεώσεις με κόστος κάμποσες χιλιάδες ευρώ. Δυο μήνες και κάτι το στήσιμο για δυο βδομάδες διάρκεια. Δικαιολογημένα λοιπόν οι τιμές εκεί είναι τσιμπημένες (π.χ. η μπίρα ακριβότερη κατά 50% - πάντως ακόμα είναι λιγότερο απ' τη μισή τιμή απ' το Παρίσι)!

Κουίζ (ξανά)

Ένα κουίζ και σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά που βάζω κάτι τέτοιο. Μόνο που το σημερινό έχει μια διαφορά από τα προηγούμενα. Όλες τις άλλες φορές, έμπαινε στην αρχή η ερώτηση και αν η απάντηση δεν δινόταν κατευθείαν την διάβαζε κανείς φτάνοντας στο τέλος της δημοσίευσης. Σήμερα την απάντηση θα την κρατήσω για μερικές μέρες. Αν κάποιος το βρει, το γράφει στα σχόλια. Αν το ξέρει (μιας και δεν είναι κάτι πρωτότυπο) ας μην το φανερώσει, λέω να βάλω την απάντηση το επόμενο Σάββατο. Ξεκινάμε;

Γερμανικοί Αυτοκινητόδρομοι

Έγραψα για τόσους άλλους δρόμους, υποχρέωση να γράψω και για τους γερμανικούς, εξάλλου τα γράμματα απ' τη Γερμανία στέλνονται καθημερινά (ή περίπου) άρα θα έπρεπε να το έχω ήδη κάνει. Αλλά δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ λέει η παροιμία.