Η Μνήμη του Ναζισμού

Θα περίμενα οι Γερμανοί να αποφεύγουν να μιλούν για την περίοδο του ναζισμού 1933 – 1945. Αντιθέτως. Ειδικά μνημεία για τα θύματα (ακόμα και το ότι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο είναι αξιόλογο) του Ναζισμού. Παρ’ όλο που έχουν αποκαταστήσει την όψη των πόλεων όπως ήταν πριν βομβαρδισθούν και καταγκρεμιστούν απ’ τους συμμάχους στο τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου έχουν αφήσει κάτι για να θυμίζει την καταστροφή. Π.χ. μια εκκλησία που δεν την αποκατέστησαν. Και επειδή μισογκρεμισμένη θα κατέρρεε πανεύκολα, φροντίζουν να την κρατούν σε σταθερή κατάσταση. Να μιλήσω για το στρατόπεδο του Νταχάου που το κρατούν ως σημείο μνήμης? Ή για τα διάφορα μνημεία σε σημεία που έγιναν εκτελέσεις αντιφρονούντων ή βαρβαρότητες κλπ.
Να σημειώσω ότι όπου αναφέρονται για την περίοδο αυτή (π.χ. σε ιστορική αφήγηση) γράφουν οι Ναζί. Εμ, αν πουν οι Γερμανοί (όπως λέμε εμείς) θα βάλουν μέσα και τους εαυτούς τους. Έτσι το ξεχωρίζουν όπως περίπου εμείς που όταν αναφερόμαστε στους υπαίτιους της σύγχρονης Κυπριακής τραγωδίας λέμε η χούντα της Αθήνας και η Τουρκία (ποτέ η Ελλάδα, που ήταν μόνο αρωγός και υποστηρικτής!). Το φέρουν βαρέως που δέχτηκαν (και ακολούθησαν) τον Χίτλερ. Παράδειγμα: είχα πάει χθες στο μουσείο της Μερσεντές. Στους διάδρομους που πηγαίνεις από το ένα επίπεδο στο άλλο έχει παρουσίαση των γεγονότων ανά τον κόσμο παράλληλα με την εξέλιξη του αυτοκινήτου γενικά αλλά και της εταιρίας ειδικότερα. Όταν λοιπόν φθάνει στην (Γερμανική) επάρατο εποχή, το γράφει σαν η Γερμανία να ήταν κατακτημένη χώρα και οι Ναζί οι κατακτητές της.

Γκάρμις, Συνέχεια

Ας συνεχίσουμε με το προηγούμενο θέμα μας.

Το Γκάρμις είναι μια όμορφη επαρχιακή πόλη, απ' όσο πρόλαβα να το δω. Και το λέω έτσι, γιατί, όταν είπα πως πήγαμε εκεί, με ρωτάει η Μάγδα: "Σ' άρεσαν οι τοιχογραφίες?" Τι να απαντήσω εγώ τώρα, αφού με το που φτάσαμε φύγαμε για τα χιονοδρομικά και δεν είδαμε την πόλη καθόλου. Όμως, στο γυρισμό, είχαμε 10 λεπτά μέχρι να φύγει το τρένο μας. Έτσι βγήκα έριξα μια ματιά στα γρήγορα γύρω από το σταθμό όσο οι υπόλοιποι περίμεναν στην αποβάθρα.

Σκι στο Garmisch-Partenkirchen

Σημείωση: Το ποστ φτιάχνεται σταδιακά. Η αφήγηση είναι κάτι σαν έκθεση και όχι σε πραγματικό χρόνο.

Σήμερα είναι Κυριακή. Μέρα ανάπαυσης. Έχει έρθει ο γιος μου μ' έναν φίλο του από προχθές κι έτσι λέμε να πάμε μια εκδρομή. Τα παιδιά είναι φίλοι του σκι. Και τι πιο εύκολο όταν βρίσκεσαι στο Μόναχο, σε ένα υψίπεδο των Άλπεων στα 520 μέτρα υψόμετρο. Έτσι αποφασίζεται για προορισμός ένα χιονοδρομικό. Επιλέγεται το Γκάρμις-Πάρτενκίρχεν (Garmisch-Partenkirchen). Είναι ένας σχετικά κοντινός προορισμός (1,5 ώρα με το τρένο) που οι περιγραφές φαίνονται καλές και με αρκετές εναλλακτικές λύσεις για σκι (κάτι σαν τον Παρνασσό). Το χωριό βρίσκεται στα 707 μέτρα. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, όλοι μαζί το πρωί με ένα Μπάγιερν Τίκετ των 28 € ξεκινάμε με το τρένο το οποίο σταματάει στο χωριό μέσα κι από κει με ένα τοπικό τρενάκι να φθάσουμε μέχρι τις αφετηρίες για τις τηλεκαμπίνες που θα ανέβαζαν τους σκιέρ στις πίστες.

Η Μαντίλα 2

Έγραφα παραπάνω για την προσαρμοσμένη «μαντίλα», αυτή που φοριέται στο λαιμό ως φουλάρι. Ας γράψω όμως και για την άλλη την δηλωτική της μουσουλμανικής πίστης. Απίστευτο μου φαίνεται, αλλά σε κάποιες περιοχές φοριέται πιο πολύ ακόμα κι απ’ ότι στην Κωνσταντινούπολη. Όλες οι μουσουλμάνες, ή τουλάχιστον ένας πολύ μεγάλος αριθμός απ’ αυτές θεωρούν υποχρέωσή τους να φορούν τη μαντίλα στο κεφάλι τους. Νέες ή μεγάλες σε ηλικία, άσχετο. Στην Τουρκία και ειδικά στα παράλια (π.χ. στο Αϊβαλί), λόγω της επίδρασης των κεμαλικών ιδεών θα δεις να κυκλοφορούν με μαντίλα τόσες. Ακόμα και στο παζάρι που υποτίθεται έρχονται κι από χωριά. Και αναφέρομαι στην Τουρκία μιας και, συνήθως, είναι τουρκικής καταγωγής οι εδώ γυναίκες με τις μαντίλες.

Η Μαντίλα

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την μαντίλα που φορούν οι μουσουλμάνες. Αν δικαιούνται να φορούν τη μαντίλα στο κεφάλι έχοντας καλυμμένα τα μαλλιά τους ή αν δεν πρέπει να γίνεται κάτι τέτοιο γιατί αυτό είναι δηλωτικό των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους. Στη Γερμανία βλέπεις αρκετές με μαντίλα στο κεφάλι, δεν είναι κάτι που κάνει εντύπωση. Απ’ την άλλη, οι Γερμανίδες έχουν υιοθετήσει τη μαντίλα την έχουν τροποποιήσει καταλλήλως και την φορούν συνέχεια. Όοοοοοχι. Δεν σκεπάζουν τα μαλλιά τους. Σκεπάζουν το λαιμό τους. Είτε φουλάρι το πεις, είτε μαντήλι, ή πασμίνα ή κασκόλ ή δεν ξέρω τι, κάτι που περισσότερο έχει να κάνει με το υλικό και τον τρόπο κατασκευής παρά με το είδος, παραλλαγή της μαντίλας είναι. Και το φορούν μπορεί και οι 9 στις 10. Δεν ξέρω τι γίνεται το καλοκαίρι. Τώρα όμως που ο καιρός είναι κρύος οι κάθε είδους λαιμοδέτες δίνουν και παίρνουν. Τόσο που άρχισαν να τους χρησιμοποιούν και οι άντρες. Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, συνήθως το μπούστο είναι τελείως ανοιχτό. Είτε ως πουκάμισο που δεν κλείνει μέχρι πάνω είτε ως μπλούζα με ανοιχτό μπούστο η δουλειά είναι ότι ο λαιμός και η πέριξ περιοχή μένει εκτεθειμένη στο κρύο, γιατί τι να σου κάνει ένα σακάκι από πάνω. Μέχρι πού θα κλείσει. Οπότε η μαντίλα στο λαιμό είναι μια καλή λύση!

Το Κόστος Ένδυσης

Το χειμώνα εδώ κάνει κρύο. Ήμασταν δυο μήνες με θερμοκρασίες γύρω στο μηδέν. Βασικά, κάτω από το μηδέν. Πάνω από το μηδέν, σ’ αυτούς τους δυο μήνες άντε να ‘ταν 10 μέρες, άντε 15. Κι όταν λέμε πάνω από το μηδέν, όχι και πολύ γιατί βλάπτει.

Πώς Λιώνει το Χιόνι?

Ένα περίεργο πράγμα. Ενώ χιονίζει, ενώ οι θερμοκρασίες είναι σταθερά κάτω από το μηδέν το χιόνι λειώνει. Έφτιαξε η Μαρία έναν χιονάνθρωπο στο μπαλκόνι. Χιόνιζε, θερμοκρασίες – 4, – 5 και παρ’ όλ’ αυτά ο χιονάνθρωπος να μικραίνει συνέχεια. Εντάξει, το Μόναχο έχει 520 μέτρα υψόμετρο, η πίεση του αέρα είναι μικρότερη κι έτσι υπάρχουν αλλαγές στο σημείο τήξης και πήξης αλλά τόσο πολύ? Δεν ξέρω πώς πάει η μεταβολή αυτή, πάντως το θέμα είναι ότι ακόμα και με αρνητικές θερμοκρασίες το ύψος του χιονιού μειώνεται. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι ότι το κάτω στρώμα του χιονιού λιώνουν από το βάρος των πάνω στρωμάτων. Ίσως αυτοί είναι και οι λόγοι που στα χιονοδρομικά, παρόλο που επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες τα χιόνια δεν κρατάνε.
Από την άλλη, είναι κάτι μέρες με θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν. Γιατί τα μαζεμένα στην άκρη και παγωμένα χιόνια δεν λένε να λιώσουνε ενώ από παντού αλλού έλιωσαν? Δεν μιλάω για τα μέρη που μένουν ακόμα στα χωράφια. Μιλάω για το Μόναχο που μόνο τα συσσωρευμένα χιόνια βλέπεις.