Το χειμώνα εδώ κάνει κρύο. Ήμασταν δυο μήνες με θερμοκρασίες γύρω στο μηδέν. Βασικά, κάτω από το μηδέν. Πάνω από το μηδέν, σ’ αυτούς τους δυο μήνες άντε να ‘ταν 10 μέρες, άντε 15. Κι όταν λέμε πάνω από το μηδέν, όχι και πολύ γιατί βλάπτει.
Πάνω από 5 δεν είδαμε ούτε 5 μέρες (κι αυτές τις μάθαμε πως ήταν στις Χριστουγεννιάτικες διακοπές που λείπαμε)! Όχι ότι και πριν από τους δυο αυτούς μήνες δεν είχε χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά όχι και έτσι. Οι δυο μήνες συνέχεια είναι μεγάλο διάστημα.
Γιατί τα γράφω όλ’ αυτά? Γιατί όταν επικρατούν για τόσο διάστημα τέτοιες χαμηλές θερμοκρασίες χρειάζεσαι τα κατάλληλα ρούχα. Αδιάβροχα, χοντρά αλλά και έτσι που να ντύνεσαι σε στρώματα για να μπορείς να προσαρμόζεις το ντύσιμο πώς απαιτείται ανάλογα με την θερμοκρασία περιβάλλοντος. Και υπάρχουν ρούχα κάθε είδους και ανάγκης. Αλλά, σαφώς, υπάρχει ένα αυξημένο κόστος για αν αγοράσεις όλο τον εξοπλισμό. Και το κόστος ανεβαίνει πολύ αν έχεις μικρά παιδιά. Τα οποία κυκλοφορούν έξω από όταν είναι στο καρότσι. Και πρέπει το καρότσι να μπορεί να ανταποκριθεί στα δύσκολα άρα θέλεις ειδικό καρότσι. Και ντύσιμο. Σίγουρα ένα σάκο για το μωρό, για πόδια και σώμα. Αλλά τα παιδιά έχουν μια κακή (για την τσέπη) συνήθεια: μεγαλώνουν. Και καθώς μεγαλώνουν θέλουν καινούρια ρούχα σε μεγαλύτερο νούμερο. Και πάει λέγοντας. Και δεν μπορείς να πεις ότι εσύ δεν θα πάρεις γιατί τα δικά σου δεν κυκλοφορούν. Όταν πηγαίνουν σχολείο υπάρχουν διάφορες δραστηριότητες που γίνονται έξω (π.χ. εκδρομή στο πάρκο με τα έλκηθρα). Εσύ θα πεις πως δεν θα πάνε? Μάλλον δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου