Σκι στο Garmisch-Partenkirchen

Σημείωση: Το ποστ φτιάχνεται σταδιακά. Η αφήγηση είναι κάτι σαν έκθεση και όχι σε πραγματικό χρόνο.

Σήμερα είναι Κυριακή. Μέρα ανάπαυσης. Έχει έρθει ο γιος μου μ' έναν φίλο του από προχθές κι έτσι λέμε να πάμε μια εκδρομή. Τα παιδιά είναι φίλοι του σκι. Και τι πιο εύκολο όταν βρίσκεσαι στο Μόναχο, σε ένα υψίπεδο των Άλπεων στα 520 μέτρα υψόμετρο. Έτσι αποφασίζεται για προορισμός ένα χιονοδρομικό. Επιλέγεται το Γκάρμις-Πάρτενκίρχεν (Garmisch-Partenkirchen). Είναι ένας σχετικά κοντινός προορισμός (1,5 ώρα με το τρένο) που οι περιγραφές φαίνονται καλές και με αρκετές εναλλακτικές λύσεις για σκι (κάτι σαν τον Παρνασσό). Το χωριό βρίσκεται στα 707 μέτρα. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, όλοι μαζί το πρωί με ένα Μπάγιερν Τίκετ των 28 € ξεκινάμε με το τρένο το οποίο σταματάει στο χωριό μέσα κι από κει με ένα τοπικό τρενάκι να φθάσουμε μέχρι τις αφετηρίες για τις τηλεκαμπίνες που θα ανέβαζαν τους σκιέρ στις πίστες.

Στην φωτογραφία, η οθόνη με τις πληροφορίες, πού για σκι και πού για βόλτα, μέσα στο τοπικό τρενάκι. Εμείς επιλέξαμε τη δεύτερη στάση, από κει που ανεβαίνουν οι σκιέρ από τα 760 μ. για τις πίστες στο Kreuzeck (1651 μ.) ή το Alpspitze (2050 μ.).

Στην πλατφόρμα δίπλα στο τρενάκι, τα γκρίζα που φαίνονται, είναι τα υπολείμματα από το γαρμπιλάκι που είχαν ρίξει για τα χιόνια.

Το ημερήσιο εισιτήριο σκι για τους ενήλικες στα 33 € από το πρωί και κατεβαίνει ανάλογα αν περνάει η ώρα (μετά τις 11). Φθάσαμε στο δεύτερο σταθμό όπου ανήκουν οι κλασσικές πίστες του Γκάρμις, (υπάρχουν και οι άλλες στον τελευταίο, το Τσουγκσπιτσπλατ, που εκεί το πάσο είναι 37 €, αλλά σήμερα οι πίστες αυτές είναι κλειστές λόγω αέρα).

Πάμε για ενοικίαση εξοπλισμού. 25 € την μέρα το βασικό σετ (σκι - μπαστούνια - παπούτσια) και ανεβαίνει αν θες καλύτερης ποιότητας σκι στα 30 € ή στα 35 € ή κατεβαίνει αν θα τα κρατήσεις για περισσότερες από μία μέρες.

Αξίζει, όμως, να περιγράψω τη διαδικασία: Συμπληρώνεις σε μια καρτέλα τα στοιχεία σου. Η καρτέλα υπάρχει στα γερμανικά, τα αγγλικά και τα ρώσικα. Τα στοιχεία περιλαμβάνουν ονοματεπώνυμο, διεύθυνση αλλά και σωματομετρικά στοιχεία (ύψος, βάρος) και βαθμό γνώσης σκι. Την καρτέλα τη δίνεις στον υπάλληλο ο οποίος με βάση τα τελευταία βρίσκει το σετ που σου ταιριάζει. Με ένα σκάνερ σκανάρει τον κωδικό της κάρτας, το μπαρκόντ από τις μπότες και τα σκι και τα σωματομετρικά για να ρυθμίσει την ευαισθησία στις δέστρες! Μετά, πας με την κάρτα στο ταμείο και δίνεις πρώτα την εγγύηση (διαβατήριο ή πιστωτική ή 300 € μετρητά!), πληρώνεις, οπότε είσαι έτοιμος και μπορείς να πάρεις τα σκι σου για να ξεκινήσεις!!!

Μιας και ασχολήθηκα με τη διαδικασία της ενοικίασης ας ολοκληρώσω και με το πώς τα παραδίνεις: Το να τσεκάρει το μπαρκόντ για να σε ξεχρεώσει είναι σίγουρα (μετά από τα παραπάνω) κάτι το αναμενόμενο. Το ιδιαίτερο ήταν ότι οι υπάλληλοι ψέκαζε τα παπούτσια (και τα κράνη γιατί μπορείς να νοικιάσεις και κράνος) με απολυμαντικό και τις βάζει για στέγνωμα! Η παρατήρηση του Δημήτρη: "γι' αυτό ήταν στεγνές. Στην Ελλάδα συνήθως στις δίνουν βρεγμένες. Από τον ιδρώτα του προηγούμενου".

Από χιόνι, 15 εκατοστά στη βάση και 1,15 μέτρα στην κορυφή. Όχι ιδιαίτερα πολύ δηλαδή και μάλιστα, στη βάση μόνο στην πίστα είχε χιόνι. Στα δένδρα ήταν κάτω χώμα. Βέβαια, 28 Φλεβάρη και με 6 βαθμούς θερμοκρασία και ντάλα ήλιο τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Απλά, έχω απορία πώς θα το κρατήσουν ανοιχτό μέχρι το Πάσχα (4/4) που λέει το πρόγραμμά τους. Προφανώς θ' αναλάβουν δουλειά τα κανόνια.

Η μέρα ήταν πανέμορφη. Λιακάδα, σκέτη απόλαυση. Ο κόσμος, σκιέρ και μη, να είναι έξω και να απολαμβάνει τα λουκάνικα και τις μπίρες του.

Πολύ καλή η μέρα και για μάθημα σκι για τα μικρά παιδιά (αλλά πολύ μικρά!). Κρατημένα από το μπατόν της μαμάς προχωρούν:

Παρεμπιπτόντως, το μάθημα σκι κοστίζει 40 € την ώρα και 5 € για κάθε επιπλέον άτομο. Εδώ θα γίνει και το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011 και υπάρχουν και οι σχετικές διαφημίσεις. Οι διαδρομές κυρίως κόκκινες ή μαύρες. Μία πράσινη στα ψηλά και δυο - τρεις μπλε. Πάντως οι σκιέρ κατέβαιναν ατρόμητοι.

Αλλά είπαμε αρκετά σήμερα. Αύριο η συνέχεια.