Ένα περίεργο πράγμα. Ενώ χιονίζει, ενώ οι θερμοκρασίες είναι σταθερά κάτω από το μηδέν το χιόνι λειώνει. Έφτιαξε η Μαρία έναν χιονάνθρωπο στο μπαλκόνι. Χιόνιζε, θερμοκρασίες – 4, – 5 και παρ’ όλ’ αυτά ο χιονάνθρωπος να μικραίνει συνέχεια. Εντάξει, το Μόναχο έχει 520 μέτρα υψόμετρο, η πίεση του αέρα είναι μικρότερη κι έτσι υπάρχουν αλλαγές στο σημείο τήξης και πήξης αλλά τόσο πολύ? Δεν ξέρω πώς πάει η μεταβολή αυτή, πάντως το θέμα είναι ότι ακόμα και με αρνητικές θερμοκρασίες το ύψος του χιονιού μειώνεται. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι ότι το κάτω στρώμα του χιονιού λιώνουν από το βάρος των πάνω στρωμάτων. Ίσως αυτοί είναι και οι λόγοι που στα χιονοδρομικά, παρόλο που επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες τα χιόνια δεν κρατάνε.
Από την άλλη, είναι κάτι μέρες με θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν. Γιατί τα μαζεμένα στην άκρη και παγωμένα χιόνια δεν λένε να λιώσουνε ενώ από παντού αλλού έλιωσαν? Δεν μιλάω για τα μέρη που μένουν ακόμα στα χωράφια. Μιλάω για το Μόναχο που μόνο τα συσσωρευμένα χιόνια βλέπεις.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 10 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου