Σταθμοί Μετρό, Εσωτερικά

Μόναχο: Μύνχνερ Φράιχάιτ

Οι σταθμοί του μετρό δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Είχα πάρει ένα μαίηλ με σταθμούς του μετρό σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Μέσα σ’ αυτούς είχε και 4(!) του Μονάχου. Τι να πω. Ούτε απ’ τις φωτογραφίες με εντυπωσιάσανε, ούτε πολύ περισσότερο οι δυο που τους ξέρω από κοντά (στους άλλους δεν έχω βρεθεί μιας και είναι απ’ την άλλη μεριά από κει που μένω). Εντυπωσιακοί είναι οι σταθμοί, ας πούμε, τις Μόσχας που, αν και δεν έχω πάει, οι φωτογραφίες τους που έχω δει είναι καταπληκτικές.

Σταθμοί

Η κάθε πόλη, το κάθε χωριό έχει το δικό της σιδηροδρομικό σταθμό. Οι πόλεις, εκτός από τον κεντρικό έχουν και επιπλέον, μικρότερους σταθμούς όπως επίσης και σταθμούς μετρό, ή σταθμούς τραμ - λεωφορείων. Κάποιοι μάλιστα είναι μεγάλοι όσο και ο κεντρικός (π.χ. στο Βερολίνο ελάχιστα διαφέρει αυτός που ονομάζεται κεντρικός από τον Όσταμπανοφ ή τον Ζοολόγισερ γκάρντεν). Κάποιοι άλλοι είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακοί.

Οι Αριθμοί των Σπιτιών

Στο Μόναχο (σε άλλα μέρη ίσως όχι τόσο) αν ψάχνεις το όνομα ενός δρόμου υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή δεν θα το βρίσκεις πουθενά γραμμένο ή εκτός από τις γωνίες που θα έχουν πινακίδα θα το βρεις γραμμένο και σε κάθε πινακίδα με τον αριθμό που έχει ένα σπίτι. Ας πούμε πως η διεύθυνση είναι «Zwillingstraße 5». Δεν γράφουν στην πόρτα απλά 5. Γράφουν 5 με μεγάλα νούμερα και από κάτω με μικρά μεν, ευδιάκριτα δε, είναι γραμμένο και το «Zwillingstr.». Και μάλιστα ενδιάμεσα η γραμμή είναι συνήθως βελάκι προς τα εκεί που μεγαλώνουν τα νούμερα και αν η κύρια είσοδος δεν είναι φανερή ή βρίσκεται σε στενάκι, το βελάκι είναι σπαστό για να σου δείχνει προς τα πού θα την βρεις.

Δημοψήφισμα

Στην Ελλάδα, τα δημοψηφίσματα προβλέπονται από το Σύνταγμα αλλά δεν γίνονται ποτέ. Το τελευταίο που θυμάμαι ήταν το 1974 για το αν η Ελλάδα θα είναι βασιλευομένη ή αβασίλευτη δημοκρατία. Όποτε έχει τεθεί από κάποιον ζήτημα να γίνει δημοψήφισμα για ένα θέμα, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν εν ολίγοις: "Εμάς εξέλεξε ο κυρίαρχος(;) λαός να κυβερνήσουμε και ξέρουμε τι είναι το καλό του".

Λιάσιμο

Το 'χω ξαναγράψει: Οι κάτοικοι του Μονάχου αγαπούν τον ήλιο. Και κάνουν "ηλιοθεραπεία" όπου βρούνε. Και συνήθως γυμνοί. Ή μήπως οι γυμνιστές είναι αυτοί που συνηθίζουν την ηλιοθεραπεία? Δεν ξέρω να απαντήσω. Πάντως στην προχθεσινή μου βόλτα στην "παραλία" του Ίζαρ υπήρχαν γυμνοί (τελείως) προς ντυμένους (με μαγιώ) σε αναλογία 9 προς 1. Άνδρες προς γυναίκες 2 προς 1. Μεγάλοι σε ηλικία προς νέους 4 προς 1.

Πανηγυρισμοί

Άλλος ένας μύθος: Οι Γερμανοί είναι κόσμιοι ακόμα και όταν πανηγυρίζουν. Σιγά. Για την 4άρα στην Αργεντινή έγινε χαμός. Κορναρίσματα, φασαρία με βουβουζέλες, συγκεντρώσεις και χαβαλές εν μέσω μπιροποσίας. Μπουκάλια μπίρας άδεια παντού, πολλά απ' αυτά γερμένα και σπασμένα.

Η Διαδήλωση της Δευτέρας

Διαδήλωση κατά παραγγελία? Κι όμως ναι. Όταν μου το έλεγε ο Γιώργος, πως συνήθως τις Δευτέρες πήγαινε στη διαδήλωση, τον κοίταζα παράξενα. Διαδήλωση κάθε Δευτέρα? Για ποιο θέμα? Δεν έχει σημασία μου έλεγε. Κάθε βδομάδα κάτι βρίσκεται.