Στην Ελλάδα, τα δημοψηφίσματα προβλέπονται από το Σύνταγμα αλλά δεν γίνονται ποτέ. Το τελευταίο που θυμάμαι ήταν το 1974 για το αν η Ελλάδα θα είναι βασιλευομένη ή αβασίλευτη δημοκρατία. Όποτε έχει τεθεί από κάποιον ζήτημα να γίνει δημοψήφισμα για ένα θέμα, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν εν ολίγοις: "Εμάς εξέλεξε ο κυρίαρχος(;) λαός να κυβερνήσουμε και ξέρουμε τι είναι το καλό του".
Εδώ, το δημοψήφισμα είναι κάτι συνηθισμένο. Για το οποιοδήποτε θέμα κατατίθεται αίτηση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Το αίτημα χρειάζεται να έχει έναν αριθμό υπογραφών, αλλά γίνονται τακτικά δημοψηφίσματα. Την περασμένη Κυριακή για παράδειγμα έγινε ένα με θέμα ναι ή όχι στην ολοκληρωτική απαγόρευση του καπνίσματος (με ό,τι αυτό σημαίνει). Έβλεπα κάποιες διαφημίσεις σε αφίσες, αλλά δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία. Δεν θα το έπαιρνα χαμπάρι αν δεν μου έφερναν ένα διαφημιστικό στο γραμματοκιβώτιο.
Στο δημοψήφισμα, τελικά, πήραν μέρος το 38% των δικαιουμένων, κάτι που θεωρείται σημαντική επιτυχία. Για να είναι το αποτέλεσμα δεσμευτικό για την τοπική κυβέρνηση πρέπει να συμμετέχει το 20%, άρα το 38 είναι σημαντικό. Υπέρ της γενικής απαγόρευσης τάχθηκε το 61% των ψηφισάντων, άρα η γενική απαγόρευση θα ισχύσει. Προς το παρόν, για φέτος, λέει, δεν θα ισχύσει για το Οκτόμπαφεστ.
Κατά τα άλλα εμείς έχουμε τη καλύτερη δημοκρατία!
Υπάρχει γουόκ ατζέντα; (από την ΕφΣυν)
Πριν από 5 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου