Ιντερνετικό Αφιέρωμα στη Βαυαρία

Σήμερα έχω γενέθλια. Κλείνω τα 51. Και συνήθως τα γιορτάζω. Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς που λένε πως δεν θέλουν να τα θυμούνται γιατί τους θυμίζει πως γερνάνε. Μα αν δεν είχα γεννηθεί θα μπορούσα να υπάρχω για να γεράσω; Ή αν δεν θυμάμαι πως γερνάω θα σταματήσω τα γεράματα. Τέλος πάντων. Απόψεις είν' αυτές κι ο καθένας με τις δικές του.

Όρια Ταχύτητας

Έγραφα χθες για το οδικό δίκτυο και τις μικρές μέσες ταχύτητες που πετυχαίνει κανείς. Ευκαιρία να αναφερθώ σε ένα άλλο σχετικό θέμα: στα όρια ταχύτητας. δηλ. μέχρι πόσο επιτρέπεται να τρέχει ένα αυτοκίνητο - νόμιμα - στις Ευρώπες.

Οδικό Δίκτυο

Νάμαστε πάλι εδώ. Όλα τα καλά έχουν ένα τέλος (όπως ευτυχώς και όλα τα κακά). Έτσι κι οι διακοπές. Τέλειωσαν κι επιστρέφουμε στη ρουτίνα: τρένο - σχολείο - τρένο - σπίτι και πάλι απ' την αρχή. Βέβαια και σ' αυτά υπάρχουν μικρές ανάπαυλες: Το Σάββατο έρχεται η κόρη μου. Θ΄αλλάξουμε λίγο.
Ας είναι όμως. Εδώ δεν συνηθίζω να γράφω εξομολογήσεις αλλά εμπειρίες. Κι αφού έρχομαι από δρόμο τι καλύτερο απ' το να γράψω για δρόμους.

Οικονομία Κάνε

Τέτοιες μέρες πέρυσι είχαμε διακοπές στη Βάδη – Βυρτεμβέργη. (Φέτος είναι την επόμενη βδομάδα που μάλλον θα λείψουν οι καθημερινές ενημερώσεις του μπλογκ. Λίγο δύσκολο, από τα ξενοδοχεία που θα βρίσκομαι, αντί να κάνω βόλτα για να γνωρίσω τα μέρη που θα επισκεφθώ, να κάθομαι να γράφω). Έτσι έμενα καθημερινά στο Μόναχο και κάναμε καμιά βόλτα με τη Μαρία. Ήταν εντυπωσιακό που οι δρόμοι (κεντρικοί και μονοπάτια) ήταν καθαρισμένοι από τα φύλλα των δέντρων. Άνθρωποι με μηχανήματα πέρναγαν και φύσαγαν τα φύλλα προς τα αυτοκίνητα σκούπες που πέρναγαν από δίπλα ή τα ρούφαγαν και τα εξαφάνιζαν. Καλά, για το χιόνι (είχαμε δει γύρω στις 15 του μήνα) δεν μιλάμε, ήταν αναμενόμενο από μένα. Αλλά τα φύλλα; Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.

Καμπαναριά Κτιρίων

Μάνχαϊμ: Εδώ την πάτησα για τα καλά. Μπήκα μέσα να δω την εκκλησία και ήταν σχολείο!

Καμπαναριά Δημαρχείων

Το Δημαρχείο του Μονάχου με το κεντρικό καμπαναριό και όχι μόνο.

Τα καμπαναριά των δημαρχείων είναι συνήθως περίτεχνα (ειδικά αν έχουν κατασκευαστεί σε παλιότερες εποχές) και δίνουν τον τόνο στο κτίριο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχουν και κινούμενες φιγούρες που δίνουν παραστάσεις κάποια ώρα της μέρας! (Μόναχο, Έσλινγκεν, αλλά και Σάλτσμπουργκ, Πράγα).

Καμπαναριά Ναών

Οι πύργοι (και καμπαναριό ο ένας) της Φράουεν Κίρχε στο Μόναχο αποτελούν σήμα κατατεθέν της πόλης.

Το καμπαναριό "φοριέται" πολύ. Αποτελεί βασικό συνοδευτικό κάθε ναού (αναμενόμενο - κι υπάρχουν πολλοί αν βάλεις πως κάθε μέρος έχει τουλάχιστον έναν για καθολικούς κι έναν για ευαγγελικούς, αν υπάρχει και ποικιλία σ' αυτούς π.χ. άλλον για Ιωαννίτες ή διάφορης καταγωγής ορθόδοξους και πάει λέγοντας) αλλά και πολλών άλλων κτιρίων π.χ. σίγουρα των δημαρχείων αλλά και των σχολείων ή και σε κτίρια εποχής. Την έχω πατήσει κάποιες φορές νομίζοντας πως το κτίριο είναι εκκλησία και τελικά αποδείχτηκε κάτι άλλο. Κι όταν είπα να βάλω εδώ κάποια, βγήκαν τόσα πολλά που τελικά αποφάσισα να τα χωρίσω σε κατηγορίες. Κι όχι πως θα καταφέρω να βάλω όλα όσα έχω τραβήξει – είναι ένα θέαμα που μ' εντυπωσιάζει κι έτσι δύσκολα να δω καμπαναριό και να μην πάρω μια φωτογραφία – αλλά και πάλι είναι πολλά.