Ανοιξιάτικη Γιορτή 2011

Είχα γράψει και πέρυσι γι' αυτήν. Αλλά μιας και είναι ετήσια, επανέρχομαι. Η "Ανοιξιάτικη Γιορτή" (αυτό σημαίνει κατά λέξη το "Frühlingsfest") γίνεται σε διάφορες πόλεις. Όπως έχω γράψει πολλές φορές οι Γερμανοί είναι πανηγυρτζίδες. Τους αρέσουν τα πανηγύρια και πάνω που τελειώνει το ένα αρχίζει το άλλο. Ας πούμε τώρα που τέλειωσε η γιορτή της άνοιξης ετοιμάζονται για το καλοκαιρινό Τούλγουντ. Πάλι μαγαζάκια, πάλι μουσικές, ίσως εδώ όχι λούνα παρκ ή ίσως όχι τόσο έντονη η παρουσία του, είναι πιο κουλτούρα.

Ωράρια

Αφορμή για το σημείωμα αυτό ήταν η προτροπή της Γερμανίδας πρωθυπουργού (καγκελάριο λένε την αντίστοιχη θέση, αλλά είναι το ίδιο) στους Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο και να κάνουν λιγότερες διακοπές! Κι επειδή μου φάνηκε παράξενο είπα να γράψω ό,τι ξέρω σχετικά. Ούτε μελέτη είναι το σημερινό, ούτε έχει άμεσα συμπεράσματα αφού ούτε δουλεύω σε γερμανική υπηρεσία ούτε έχω άμεσα σχέση με Γερμανούς για να ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Τότε; τι νόημα έχει να γράψω σχετικά; Ε, κάτι θα βρεθεί, τα συμπεράσματα τα βγάζει ο καθένας στο τέλος.

Ελεύθερος Ανταγωνισμός

Για άλλη μια φορά άρχισαν να έρχονται διαμαρτυρίες για τη διαφορά που παρατηρείται στις τιμές του ΙΚΕΑ ανάμεσα σε Ελλάδα και άλλες χώρες. Για το θέμα είχα γράψει πολύ νωρίς, σχεδόν με το που ξεκίνησε το ιστολόγιο αυτό. Και δεν ξεκίνησα να γράφω σήμερα για να ξαναγράψω τα ίδια. Το θέμα μού 'χει κάτσει στο μυαλό εδώ και καιρό. Για μένα η αφορμή ήταν οι τουαλέτες στο σταθμό του Μονάχου! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά και ας δούμε το γίνεται με τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων εδώ.

Σκύλοι εν Ελλάδι

Έχω γράψει για το πόσο καλά περνάνε οι σκύλοι στη Γερμανία. Για την ιδιαίτερη αντιμετώπιση που έχουν. Που θεωρείται πολύ φυσιολογικό στα μέσα μεταφοράς να βρίσκεται δίπλα σου ένας σκύλος. Πως στα πάρκα οι ιδιοκτήτες των σκύλων τους βγάζουν για βόλτα και φροντίζουν να μην αφήνουν τα "αποτυπώματά" τους έχοντας βάλει σε πολλά σημεία κουτιά με σακούλες γι' αυτή τη δουλειά. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν είδα τέτοια κουτιά και στην Αθήνα. Πότε γίναμε τόσο φιλόζωοι και δεν το πήρα χαμπάρι. Ένας χρόνος απουσίας αλλά με μεγάλες αλλαγές (όχι, δεν μιλάω για τα οικονομικά. Αυτά και τα μαθαίνω και τα αισθάνομαι, αφού μένω στη Γερμανία αλλά πληρώνομαι από την Ελλάδα).

Ζυρίχη 3

Ε, ως το τρίτο κι η αλήθεια, καιρός να τελειώνουμε σήμερα με τη Ζυρίχη. Αυτό που μας παρακίνησε να δούμε κι άλλο την πόλη ήταν η δυνατότητα να τη δούμε από ψηλά! Κι όχι ανεβαίνοντας σε κάποιο καμπαναριό ή κάποιον πύργο τηλεόρασης όπως αλλού αλλά ανεβαίνοντας, απλά, στα ψηλά της πόλης. Γιατί η πόλη δεν είναι μόνο αυτή που βρίσκεται δίπλα στο κανάλι (ή τη λίμνη). Αλλά και πάνω σε ύψωμα.

Ζυρίχη 2

Η Ζυρίχη ακουμπάει στην ομώνυμη λίμνη. Δεν λέω είναι χτισμένη, γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι της είναι μακρυά απ' αυτήν. Θα μου πείτε γιατί τα Γιάννενα (τα οποία πάντα θυμάμαι με νοσταλγία) πόσο πάνω στη λίμνη είναι χτισμένα; Σωστή η παρατήρηση, τη δέχομαι και πάμε παρακάτω. Κι αν η Ζυρίχη δεν θυμίζει Γιάννενα μήπως θυμίζει Πάτρα με το λουλουδένιο ρολόι (αν και της τελευταίας δεν ξέρω αν δουλεύει ακόμα) και με τον Πατραϊκό στη θέση της λίμνης;

Ζυρίχη

Έχω κάποιους τουριστικούς οδηγούς από το Λόνλι Πλάνετ που τους είχα μαζέψει πριν αρκετά χρόνια όταν τους έδινε η εφημερίδα "το Έθνος". Είναι αρκετοί, από διάφορα μέρη του κόσμου. Απ' αυτούς, έχω πάρει μαζί μου όσους αναφέρονται σε προορισμούς στην κεντρική Ευρώπη ή σε άλλα μέρη που μπορεί να βρεθώ από εδώ και (αν το θυμηθώ) πριν πάω σε έναν προορισμό ρίχνω μια ματιά για το τι μπορώ να δω εκεί που θα βρεθώ. Μέσα σ' αυτούς ήταν και η Ζυρίχη (και άλλα μέρη τελικά της Ελβετίας). Πριν ξεκινήσουμε λοιπόν για τη Ζυρίχη έριξα μαι ματιά και το μόνο -ουσιαστικά - που είχε να προτείνει ήταν να δω το μεγαλύτερο ρολόι του κόσμου που βρίσκεται σε ένα καμπαναριό. Το είδα, κι έτσι είπα να ξεκινήσω την παρουσίαση της Ζυρίχης απ' αυτό!