Ζυρίχη 3

Ε, ως το τρίτο κι η αλήθεια, καιρός να τελειώνουμε σήμερα με τη Ζυρίχη. Αυτό που μας παρακίνησε να δούμε κι άλλο την πόλη ήταν η δυνατότητα να τη δούμε από ψηλά! Κι όχι ανεβαίνοντας σε κάποιο καμπαναριό ή κάποιον πύργο τηλεόρασης όπως αλλού αλλά ανεβαίνοντας, απλά, στα ψηλά της πόλης. Γιατί η πόλη δεν είναι μόνο αυτή που βρίσκεται δίπλα στο κανάλι (ή τη λίμνη). Αλλά και πάνω σε ύψωμα.

Το πήραμε χαμπάρι βλέποντας το βαγονάκι αυτό να ανεβοκατεβαίνει. Προχωράγαμε προς το σταθμό, να πάμε ν' αράξουμε στο πάρκο που υπάρχει παραδίπλα, και βλέπουμε αυτό το μικρό και χαριτωμένο βαγόνι να κάνει δρομολόγια και μάλιστα με αρκετά μεγάλη συχνότητα. Μας άρεσε η ιδέα να μπούμε κι εμείς, βρίσκουμε την είσοδο, ψάχνουμε για το εκδοτήριο εισιτηρίων, αλλά δεν βρίσκουμε τίποτα. Αντίθετα, κόσμος έμπαινε απ' την πόρτα κι έπαιρνε θέση και ξεκίναγε για "πάνω". Πού ακριβώς, δεν ξέραμε, εισιτήρια δεν είχαμε, ο κόσμος έμπαινε, μπήκαμε κι εμείς. Μέσα διάβασα προειδοποίηση να μην μπαίνει κανείς χωρίς έγκυρο εισιτήριο κι έτσι υποθέτω πως στο τρενάκι αυτό ίσχυε το εισιτήριο των αστικών συγκοινωνιών. Ταξιδέψαμε λοιπόν κι εμείς τζάμπα, αν και όχι από πρόθεση. Απόδειξη ότι στην επισττροφή κατεβήκαμε με τα πόδια (ναι, σιγά μην ήταν αυτός ο λόγος, αλλά λέμε).

Ανεβαίνοντας πάνω είδαμε πως ήμασταν δίπλα στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Και καταλάβαμε πως το βαγονάκι το χρησιμοποιούν κύρια οι φοιτητές αν και υπάρχει και συγκοινωνία για τα ψηλά (αυτό δα έλλειπε). Και κατεβαίνοντας που λέγαμε, βρήκαμε άλλη μια εκκλησία που μας άρεσε το ψηφιδωτό πάνω από την πόρτα - αν και σ' αυτήν δεν μπήκαμε μέσα.

Εκτός από τα μέσα συγκοινωνίας (διακρίνονται οι γραμμές του τραμ) στην ανηφόρα ανεβαίνουν και ποδήλατα. Θα μου πείτε πού είναι το περίεργο; Ε, για μένα είναι. Γιατί έχω συνηθίσει να βλέπω ποδήλατα σε πόλεις επίπεδες. Π.χ. στη Στουτγάρδη που έχει λόφους, λίγοι είναι αυτοί που κυκλοφορούν με ποδήλατο (όπως ο συνάδελφος ο Αντώνης) και χαράς στο κουράγιο τους. Εδώ στη Στουτγάρδη πάντως, είδαμε αρκετούς ποδηλάτες (και στην ανηφόρα εννοώ).

Άντε να κατεβαίνουμε να πάμε για το πάρκο. Πάλι δίπλα στο κανάλι είμαστε, απογεματάκι είναι και το φως μαλακό, τα νερά στο κανάλι κυλούν πολύ ήσυχα αποτέλεσμα υπέροχα καθρεφτίσματα (που όπως έχω ξαναγράψει με ξετρελαίνουν).

Άλλες δυο φωτογραφίες απ' το κανάλι που χωρίζεται στα δυο εδώ πέρα,

αλλά και μερικές φωτογραφίες από το πάρκο, όπου είχαν σκάσει μύτη τα κυκλάμινα κι ήταν υπέροχα.

Εντάξει, σε μέρη που δεν έβγαιναν λουλούδια από μόνα τους είχε φροντίσει η δημοτική αρχή να βάλει μερικά. Και η καθαριότητα των δρόμων δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ελβετοί δεν πατάνε σκουπιδάκια αλλά στο ότι υπάρχει τακτικός καθαρισμός. Γιατί είναι συνηθισμένοι οι αφορεσμοί ότι οι Έλληνες δεν προσέχουμε, είμαστε βρωμιάρηδες κλπ αλλά η πραγματικότητα είναι πως στας Ευρώπας ισχύει το "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Καλά τα πρόστιμα και τα κοινωνικά μηνύματα, αλλά βάλε κι έναν άνθρωπο να καθαρίζει!

Άντε να κλείνουμε σιγά σιγά. Μια εντυπωσιακή περίπτωση δέντρου πρώτα, που το κλαδί γέρνει και για να το κρατήσουν το έχουν υποστυλώσει αλλά το έχουν δέσει και με συρματόσχοινα! Και το πίσω μέρος του κυβερνείου. Ψηφιδωτά αλλά και ζωγραφιές στους τοίχους.

Και για να μην λέω μόνο πως η Ζυρίχη ήταν ακριβή, να σημειώσω εδώ ότι η χρήση της τουαλέτας ήταν δωρεάν! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δίπλα στην πόρτα υπήρχε και χάρτης πού θα βρεις κοντά τουαλέτα αν για κάποιο λόγο υπάρξει πρόβλημα στη συγκεκριμένη!