Σωτηρία (της Ελλάδας)

Ναι. Τώρα είναι σίγουρο. Η Ελλάδα θα σωθεί (οικονομικά). Οι ένοχοι για την διόγκωση του χρέους βρέθηκαν και οι εξωφρενικές παροχές που τους είχαν γίνει κόπηκαν. Έτσι μπορούμε επιτέλους να προχωρήσουμε στην ζητούμενη ανάκαμψη. Οι δανειστές μας μπορούν να είναι ήσυχοι πως θα πάρουν τα δανικά αφού μετά τον περιορισμό της σπατάλης θα μας περισσέψουν τα απαραίτητα για να ξεχρεώσουμε. 15 εκατομμύρια υπολογίζεται πως θα εξοικονομηθούν (σε σύνολο 100.000 εκατομμυρίων που πρέπει να περικοπούν). Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.

Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης

Καθώς περιπλανιόμουνα στους δρόμους του ίντερνετ, έπεσα πάνω σ' ένα ενδιαφέρον φιλμάκι μισής ώρας που γυρίστηκε πολλά χρόνια πριν (στα 1976) από την Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης. Εκεί θίγονται αρκετά από τα προβλήματα εκείνης της εποχής που πολλά παραμένουν και σήμερα που το μεταναστευτικό ρεύμα προς τη Γερμανία έχει αρχίσει να δυναμώνει και πάλι.

Λονδίνο - Ποδηλατόδρομοι

Ποδηλατόδρομοι. Που λέει ο λόγος. Βασικά δεν υπάρχουν. Αλλά ούτε και υπάρχει κουλτούρα ποδηλατική. Δεν συνηθίζουν δηλαδή οι Λονδρέζοι να κυκλοφορούν με ποδήλατο. Ας πούμε, αυτός της φωτογραφίας είναι ένας απ' τους μετρημένους στα δάχτυλα ποδηλάτες που είδα τις μέρες που βρισκόμουνα εκεί. Πάντως, γίνονται προσπάθειες να προωθηθεί η ιδέα. Στις άκρες αρκετών δρόμων έχει χωριστεί μια λουρίδα που έχει σήμα ένα ποδήλατο.

Παιδιά στα Εστιατόρια

Ένα παράξενο πράγμα για τα ελληνικά δεδομένα που το συνειδητοποίησα μόλις πρόσφατα. Δηλ. η Μαρία το παρατήρησε και το ανέφερε και τότε μόνο το αναλογίστηκα κι εγώ. Στα διάφορα μαγαζιά που πάμε δεν τυχαίνει να συναντήσουμε οικογένειες με παιδιά. Ενώ στη βόλτα βλέπεις γονείς που βγάζουν τα παιδιά τους βόλτα από λίγων ημερών(!) στα καρότσια μέχρι την προεφηβική ηλικία με ποδήλατα (αργότερα μάλλον κυκλοφορούν χωριστά αργότερα) όταν μιλάμε για μπιραρίες, εστιατόρια, καφετέριες κλπ κέντρα παιδιά δεν υπάρχουν.

Στις Άλπεις, Μπάγιεριστσελ

Στα χωριά των Άλπεων που πήγαμε επισκεφθήκαμε πρώτο το Μπάγιεριστσελ (Bayrischzell). Μπορείς να πας εκεί με τα τρένα της ΒΟΒ. Βέβαια υπάρχει και η δυνατότητα να πας με το αυτοκίνητο, αλλά δεν είναι το φόρτε μου. Αφού έχω τη δυνατότητα να μετακινηθώ με τα μέσα αποτελεσματικά και φθηνά (4 άτομα ήμασταν, 29€ όλη τη μέρα, όπου να πας, εδώ μόνο μέσα στο Μόναχο να κυκλοφορήσουν, το 10ρικο το θέλουν), γιατί να ταλαιπωρούμαι; Μα έχεις "αυτονομία" λένε οι εξ Ελλάδος φίλοι. Και αντιτάσσω πως αυτή την αυτονομία την πληρώνω με το να μην πρέπει να πιω (κι όχι γιατί θα με γράψουνε), με το να έχω την προσοχή μου συνέχεια στο δρόμο, με το να σκέφτομαι πού θα το παρκάρω. Και το συγκεκριμένο τρένο ξεκινάει από το Μόναχο και πάει σε τρεις διαφορετικούς προορισμούς. Αποτελείται από τρία τμήματα που το καθένα πάει και σε άλλο χωριό. Πάνε όλα μαζί μέχρι ένα σημείο και σταδιακά μοιράζονται! Αλλά πλατειάζω, ας μιλήσω για το χωριό.

Γερμανική Οργάνωση

Υπάρχει μια πολύ διαδεδομένη άποψη σύμφωνα με την οποία οι Γερμανοί είναι πολύ οργανωμένοι και μεθοδικοί. Κι αυτό, όχι τώρα που με τους υπολογιστές τα πράγματα είναι εύκολα, αλλά και από πολύ παλιότερα, όταν οι καταγραφές και τα αρχεία κρατιούνταν με το χέρι. Κι αυτό είναι κάτι που το διαφημίζουν κι οι ίδιοι. Μας έλεγαν για παράδειγμα, πως χάρη σ' αυτήν την οργανωτικότητά τους, βρήκαν πού είχαν καταλήξει τα χαλιά από κάποιο παλάτι και μπόρεσαν και τα ξαναπήραν. Εξάλλου αυτή η μεθοδικότητα στο κράτημα αρχείων βοήθησε «την εποχή εκείνη» να βρεθούν όλοι οι Εβραίοι μέχρι 5η γενεά. Δυστυχώς η πραγματικότητα δείχνει πως πρόκειται για άλλον έναν μύθο. Καταγραφή γίνεται, αποτελεσματικότητα δεν υπάρχει.

Γερμανικό Βρώμικο

Είπα να γράψω ένα σημείωμα για το εύκολο - γρήγορο φαγητό στη Γερμανία. Σκέφθηκα διάφορους τίτλους, έγραφα έναν, τον έσβηνα γιατί δεν μου άρεσε, έβαζα άλλον. Ώσπου, στις χειμωνιάτικες διακοπές είχαμε βρεθεί με τη Βίκη και ανταλλάσσαμε εμπειρίες από τις επισκέψεις στη Γερμανία. Μου περιέγραφε πως είχε πάει με την κόρη της σ' ένα εστιατόριο που λεγόταν Forelle (φορέλε - είναι η πέστροφα) και παράγγειλε λουκάνικο - φορέλε σκεπτόμενη πως θα είναι το λουκάνικο που φτιάχνει το μαγαζί. Και όντως έτσι ήτανε, αλλά μιας και το μαγαζί λεγόταν "Η πέστροφα" και το λουκάνικο ήταν φτιαγμένο από πέστροφα! Κι έτσι, με το που βγαίνουν απ' το τρένο στη Στουτγάρδη πάνε να χτυπήσουν ένα βρώμικο για να έρθουν στα ίσια τους. Κι εκείνη τη στιγμή βρήκα τι θα έβαζα στον τίτλο!