Γαλλικοί δρόμοι

Μπόλικες φωτογραφίες σήμερα, όσες δεν έχει για την Ιταλία και τη Γερμανία μαζί. Είναι πως κινηθήκαμε σε μια ποικιλία δρόμων στη Γαλλία, σ' αντίθεση με την Ιταλία που χρησιμοποιήσαμε μόνο αυτοκινητόδρομους και τη Γερμανία που τη θεωρώ δεδομένη, έχω τραβήξει διάφορες φορές, αλλά άντε να τις βρω τώρα. Περνάμε λοιπόν τα σύνορα της Γαλλίας. Από το Βέλγιο μεριά. Πάμε από Λουξεμβούργο προς Σεν Μαλό, κι επιλέξαμε να κάνουμε λίγο διαφορετικό κομμάτι σε σχέση με την επιστροφή που θα ήταν μέσω Παρισιού. Υπάρχουν φώτα, αλλά είναι μόνο εδώ στα σύνορα. Λίγο παραπέρα τα φώτα σταματάνε. Όπως και στη Γερμανία δηλαδή (εκεί ούτε στα σύνορα!).

Ιταλικοί Αυτοκινητόδρομοι

Στην Ιταλία όχι μόνο οι αυτοκινητόδρομοι είναι φωτισμένοι τη νύχτα, όχι μόνο υπάρχουν βενζινάδικα κάθε 25 περίπου χιλιόμετρα (στους περισσότερους) αλλά και σε πολλούς υπάρχουν οι τιμές των καυσίμων των επομένων τεσσάρων πρατηρίων με το όνομα της φίρμας που το διαχειρίζεται και την απόσταση μέχρις αυτό. Και μάλιστα με την επισήμανση με ειδικό πράσινο φως του φτηνότερου (έστω και κατά ένα δέκατο του λεπτού) κατά κατηγορία (βενζίνη ή ντίζελ). Όχι πως αυτό φέρνει μείωση τιμών. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία (την περίοδο του Πάσχα) οι τιμές είναι πολύ πάνω, σημαντικά ψηλότερες π.χ. απ' τη Γερμανία αλλά και από βενζινάδικα έξω απ' τους αυτοκινητόδρομους (από τίποτα! μέχρι 15 λεπτά).

Ευρωπαϊκοί αυτοκινητόδρομοι

Για τους αυτοκινητόδρομους λέω να γράψω σήμερα. Μερικά γενικά για τους ευρωπαϊκούς (και τις διαφορές τους από τους άλλους δρόμους). Κι από αύριο να ασχοληθώ με δρόμους σε διάφορες χώρες που επισκέφτηκα τελευταία (Ιταλία, Γαλλία). Προς το παρόν τα κοινά στοιχεία, τα ξεχωριστά έπονται. Ε, βέβαια πρέπει να γράψω και για τους γερμανικούς. Τι στο καλό. Γράμματα απ' τη Γερμανία και να μην βλογήσουμε το σπίτι μας; Αλλά πριν ξεκινήσω να λέω τι συμβαίνει με τους δρόμους να εξηγήσω τι εννοώ ως αυτοκινητόδρομους (και με μερικά τσιτάτα) για να συνεννοούμαστε σωστά.

Γιορτές και πανηγύρια

Το να έχει γιορτή στο Μόναχο είναι κάτι το συνηθισμένο. Κάθε τρεις και λίγο κάτι θα έχει. Ας πούμε, κάθε χρόνο αυτό τον καιρό υπάρχει το Τόλγουντ  (Tolwood). Ειδικά όμως αυτό το Σαββατοκύριακο υπάρχει και το πρόγραμμα Όπερα για όλους (Oper für alle) από την Όπερα του Μονάχου. Που για να είναι για όλους γίνεται σε ανοιχτούς χώρους. Χθες ας πούμε ήταν έξω από τους πρώην βασιλικούς στάβλους ενώ σήμερα είναι στη Μαξ Βέμπερ Πλατς. Υπήρχε στημένη μια τεράστια σκηνή για την ορχήστρα (με νάιλον από πάνω για την περίπτωση βροχής) και ο κόσμος στην πλατεία.

Μπουκαλοσυλλογές

Όλο το χρόνο υπάρχει κόσμος στη Γερμανία που βγάζει τα προς το ζην από τα μπουκάλια. Αυτό συμβαίνει και στο Μόναχο ακόμα που υποτίθεται πως ευημερεί. Βλέπεις ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια είτε για να βρούνε να διαβάσουν τσάμπα εφημερίδα (που κοστίζει κάτω από ένα ευρώ!) είτε για να μαζέψουν μπουκάλια. Σε σημεία που κυκλοφορεί πολύς κόσμος, όπως π.χ. στους σταθμούς του τρένου και του μετρό ή στις κεντρικές πλατείες και τα πάρκα είναι πολλοί αυτοί που ψαχουλεύουν. Και συνήθως δεν τους πιάνει το μάτι σου όταν τους δεις εκτός «δουλειάς» μιας και είναι καλοντυμένοι, καθαροί κλπ, καμιά σχέση με εικόνες από ανθρώπους που ζουν απ' τα σκουπίδια.

Ζβίμπελκούχεν (Zwiebelkuchen)

Ακόμα ένα γερμανικό φαγητό σήμερα. Το ζβίμπελκούχεν που είναι μια τάρτα κρεμμυδιών. Ανήκει στα αρμυρά βέβαια, έχουμε συνηθίσει τη λέξη τάρτα για γλυκά, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω. Το δοκίμασα κάποιες φορές, μ' άρεσε, έψαξα για συνταγή και βρήκα αρκετές, αλλά στην πραγματοποίηση έκανα μια σύνθεση με βάση και τις δικές μου εμπειρίες (και γούστα). Δοκιμάστε το.

BMW

Έγραφα παλιότερα για την BMW. Από καιρό έχει βάλει μια πολύ όμορφη διαφήμιση σ' ένα τοίχο της κι έλεγα να τη βγάλω φωτογραφία και να την ανεβάσω. Ένα παιδάκι με σφεντόνα. Μόνο που αυτό που ρίχνει δεν είναι πέτρα ή κάτι τέτοιο αλλά ένα αυτοκίνητο της εταιρίας!