Άσπρη Μέρα

Επιτέλους. Ήρθαμε στην Ελλάδα, και μάλιστα στην Αττική για να δούμε άσπρη μέρα! Όχι, δεν τα κονομήσαμε ξαφνικά (τέτοιο πράγμα και μάλιστα στην Ελλάδα;) Δεν μιλάω για οικονομική άσπρη μέρα. Υπάρχει κι άλλος τρόπος για να δεις άσπρη μέρα: να χιονίσει. Μπορεί η παροιμία να προτρέπει να "μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις άσπρη μέρα" αλλά αυτό ακριβώς δείχνει πως είναι κι αυτός ένας τρόπος. Απ' την πρώτη στιγμή που βγήκαμε απ' την Αττική Οδό προς Εθνική κι είδαμε την Πάρνηθα αυτή ήταν κάτασπρη (και μ' έναν ήλιο να, μετά συγχωρήσεως). Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται στο βάθος η Πάρνηθα χιονισμένη.

Χρόνια Πολλά

Καλά Χριστούγεννα

Τελευταία μέρα λειτουργίας των σχολείων για το 2011. Από αύριο διακοπές. Δηλ. τι από αύριο, αφού αύριο είναι Σάββατο - παραμονή. Άρα από Τρίτη οι διακοπές. Μέχρι τότε, οι αργίες. Έτσι, αύριο φεύγουμε για Αθήνα και επιστρέφουμε στις 7 του Γενάρη. Σάββατο πάλι και μάλιστα τ' αη - Γιαννιού που γιορτάζω, αλλά έτσι το 'φερε η αεροπορική συγκυρία. Βλέπετε για να ταξιδέψουμε με φτηνότερο εισιτήριο επιλέξαμε την Αιρ-Κίνα! Η οποία τελευταία κάνει τη διαδρομή Πεκίνο - Αθήνα μέσω Μονάχου. Δυο φορές τη βδομάδα, Τετάρτη και Σάββατο, μέρες που μας ήρθαν βολικά αυτή τη φορά. Το είχα δει τον Αύγουστο, ήταν 90€ το άτομο κατά διαδρομή (σύνολο 360). Επειδή δεν είχαμε καταλήξει τι θα κάνουμε για τα Χριστούγεννα το καθυστερήσαμε λίγο και όταν αρχές Σεπτέμβρη μπήκα να κάνω την κράτηση τα βρήκα στα 290€!

Χώρα (Ελλήνων) μεταναστών γίνεται και πάλι η Γερμανία

Διατίμηση

Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποια είδη που είναι σε διατίμηση. Δηλ. η τιμή τους είναι συγκεκριμένη για όλα τα σημεία πώλησης, είναι παντού η ίδια. Αυτό δεν πολυσυνηθίζεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες γενικά, κι ακόμα και στην Ελλάδα, περισσότερο ως δικαιολογία των κυβερνήσεων υπάρχει, ως μια λαϊκίστικη εκδήλωση, παρά ως ουσία. Και δεν μιλάω για τις περιπτώσεις που επιβάλλεται ανώτατη τιμή για την προστασία των καταναλωτών από την αισχροκέρδεια ορισμένων (όπως π.χ. συμβαίνει τακτικά με τις τιμές της βενζίνας). Αλλά για διατίμηση.

Ίζι Τζετ

Την Ίζι Τζετ (easyJet) την είχα ακούσει πριν από αρκετά χρόνια. Ίσως ήταν η πρώτη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους που έμαθα. Για όποιον δεν την ξέρει είναι η πρώτη (εκεί γύρω στα 1995) απ' τις Ίζι εταιρίες του Κύπριου επιχειρηματία Στέλιου (Χατζηιωάννου). Μετά απ' αυτήν ακολούθησαν κι άλλες, είτε τοπικές όπως η Ίζι Μπας που μεταφέρει κόσμο από τα αεροδρόμια του Λονδίνου προς το κέντρο της πόλης και αντιστρόφως ή η Ίζι Κρουίζ που οργανώνει φτηνές - λέει - κρουαζιέρες στο Αιγαίο (ξεκίνησε με τη Μεσόγειο, αλλά πουλήθηκε το 2009 - το ανακάλυψα τώρα, πού να προλάβει κανείς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες). Εμείς χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά την πρώτη τώρα που πήγαμε στο Λονδίνο. Ήταν μια καινούρια εμπειρία κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ και μ' αυτήν.

Φάτνες (Krippen)

Όταν έγραψα για το Όμπεραμεργκάου είχα αναφερθεί στις φάτνες. Κάτι που είναι αυτονόητο αφού στο χωριό αυτό φτιάχνονται τα περισσότερα από τα στολίδια για φάτνες που πουλιούνται στις αγορές του Μονάχου (και όχι μόνο) αλλά και γιατί πολλές απ' τις μόνιμες "φάτνες" που στολίζουν εκκλησίες ή που στήνονται αυτή την εποχή έχουν κατασκευαστεί από τεχνίτες από την περιοχή αυτή. Γιατί το στήσιμο μιας φάτνης θεωρείται αυτονόητο για την εποχή αυτή. Και μπορεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο να στήνεται για λίγες μόνο μέρες και κάποιες φορές να παραλείπεται, αλλά η φάτνη είναι απαραίτητη.