Ζέπελιν

Θυμάστε το Ζέπελιν που πέταγε πάνω από την Αθήνα τις μέρες της δόξας, τότε που πτωχή πλην τίμια Ελλάς έφερνε σε πέρας το μεγάλο άθλο(!) της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων (τρομάρα μας)? Δεν ξέρω τι συμβαίνει και τις τελευταίες μέρες ένα παρόμοιο Ζέπελιν πετάει πάνω από τον ουρανό του Μονάχου. Τακτικά, σχεδόν κάθε μέρα. Ο Κώστας υπέθεσε πως κάνει μετρήσεις για τη σκόνη από το ηφαίστειο της Ισλανδίας, μιας και όταν πρωτοφάνηκε ήταν τις μέρες της απαγόρευσης πτήσεων. Όμως οι μέρες περνάνε κι αυτό συνεχίζει τις βόλτες.

Τ' Αϊ Γιωργιού το Πανηγύρι

Προχθές, την Παρασκευή ήτανε τ' Αϊ Γιωργιού. Στο Μόναχο υπήρχε κάποτε μια τέτοια εκκλησία. Απ' ότι μου είπαν, τώρα δεν υπάρχει πια. Έτσι, μιας και έπεσε καθημερινή, έγινε το πανηγύρι σήμερα, Κυριακή στην εκκλησία των Αγίων Πάντων.

Ίνσμπρουκ

Το Τσουγκσπίτσε από την μεριά της Αυστρίας

Θα μου πείτε το Ίνσμπρουκ δεν είναι στη Γερμανία. Πώς κολλάει στα «Γράμματα από τη Γερμανία». Μπορεί τα γράμματα να στέλνονται από τη Γερμανία και να έχουν κρίσεις, σχόλια και απόψεις για τη Γερμανία, ωστόσο η εδώ παραμονή μου δίνει τη δυνατότητα (προς το παρόν?) για επισκέψεις σε γειτονικές περιοχές κι έτσι δίνω μια γεύση κι απ’ αυτές. Εκκρεμεί π.χ. η επίσκεψη στην Πράγα, που και γι’ αυτή προτίθεμαι να γράψω, αλλά ο χρόνος και η επικαιρότητα με καθυστερούνε.

Σβάνγκαου (Νόισβανστάιν)

Μην τρελαθούμε κιόλας. Δεν είναι ακριβώς δική μου η φωτογραφία, απλά τράβηξα ένα πόστερ, εξ ου και τα φθινοπωρινά χρώματα!!! Εξάλλου η μέρα είχε αρκετή υγρασία, άρα δεν ήταν και η καλύτερη για φωτογράφιση.

Το προηγούμενο διάστημα φιλοξενούσα φίλους από Ελλάδα. Κάναμε κάποιες βόλτες μαζί, αλλά μιας κι εγώ με τη Μαρία δουλεύαμε είπαμε να κάνουμε κάτι το Σαββατοκύριακο. Έριξα, μεταξύ άλλων, την ιδέα να πάμε στο Σβάνγκαου (Schwangau), ένα χωριό στο νότο της Βαυαρίας, στα σύνορα με την Αυστρία όπου υπάρχει το περίφημο(?) κάστρο – παλάτι Νόισβάνσταϊν (Neuschwanstein). Η ιδέα τελικά συμπληρώθηκε με το Ίνσμπρουκ (στο επόμενο) και ξεκινήσαμε.

Τα Διαφημιστικά Φυλλάδια

Κατακλυσμός γίνεται από διαφημιστικά φυλλάδια. Άλλα έρχονται με το ταχυδρομείο και με το όνομά σου. Άλλα, απλά τα έχει ο ταχυδρόμος και γεμίζει τα γραμματοκιβώτια (εκτός κι αν βάλεις ταμπέλα πως δεν θες διαφημιστικά οπότε το σέβεται) άλλα σε εφημερίδες, άλλα σκέτα. Κάθε κατάστημα που σέβεται τον εαυτό του θα βγάλει κι ένα διαφημιστικό. Οι μεγάλες αλυσίδες δε μας «ενημερώνουν» κάθε βδομάδα. Τόνοι χαρτί ξοδεύονται άσκοπα. Συνήθως, τους ρίχνω μια ματιά πριν τα πετάξω στην ανακύκλωση. Σπάνια θα βρω κάτι που θα με εντυπωσιάσει. Αλλά θα πρέπει να ομολογήσω ότι κάνουν οικονομία στο χαρτί με τον τρόπο τους. Πώς? με το να χρησιμοποιούν εξαιρετικά λεπτό χαρτί, οι περισσότεροι. Που το κρατάς και λες τώρα θα μου διαλύσουν. Κάτι είναι κι αυτό.
Ένα θέμα που πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα είναι οι ποσότητες που αναφέρονται στις τιμές. Βλέπεις κάτι (π.χ. ένα καλό κρέας ή σαλάμι ή και μαγειρεμένο) και σου φαίνεται απελπιστικά φτηνό. 1,59 € π.χ. Αν προσέξεις όμως η τιμή είναι για τα 100 γρ. (που η αναγωγή δίνει 15,9 € κάθε άλλο παρά φθηνό δηλ.) ή το ένα κομμάτι. Π.χ. τα λεμόνια έχουν 0,99 €. Αλλά είναι το μισό κιλό. Ή 0,39 € αλλά το κομμάτι! Το πιο δύσκολο δε είναι όταν αναφέρονται σε μη τυπικές ποσότητες: 125 γρ. Άντε να βρεις το κιλό. Βέβαια το γράφουν κάπου με μικρά γραμματάκια, αλλά η πρώτη εντύπωση είναι που μετράει (και οι όπου γης διαφημιστές το ξέρουν καλά).

Ημερομηνία Λήξης

Για το γάλα το ήξερα Δεν βρίσκεις εδώ φρέσκο όπως εννοούμε το φρέσκο στην Ελλάδα, με ημερομηνία λήξης 4 - 5 ημερών από την παστερίωση. Το πιο "φρέσκο" που μπορείς να βρεις είναι αυτό που λήγει σε 10 – 12 μέρες. Αλλά ένα περίεργο πράγμα: σε όλα τα προϊόντα ψυγείου, η ημερομηνία λήξης είναι και σ’ αυτά μετά από το πολύ δυο βδομάδες. Είτε τυρί κομμένο (και συσκευασμένο) πάρεις, είτε ζαμπόν σε φέτες, είτε σαλάτες «μαγιονέζας» (που δεν έχω βρει την πιο κλασσική που ήξερα από κάτω – τη ρώσικη, εδώ έχει πατατοσαλάτα που κάπως της μοιάζει και κάτι κρεατοσαλάτες, λαχανοσαλάτες με πίκλες και άλλα τέτοια) όλα λήγουν σε λίγες μέρες. Παίρνεις και δεν προλαβαίνεις να τα καταναλώσεις ολόκληρα. Έχουν λήξει! Εκτός κι αν όσοι τις αγοράζουν τις καταναλώνουν σε μεγάλες ποσότητες, οπότε και δεν έχουν πρόβλημα ή δεν πουλιούνται ιδιαίτερα, αλλά τότε γιατί υπάρχουν σε όλα τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ;

Ανοιξιάτικη Γιορτή!

Έγραψα παλιότερα για το Οκτόμπαφεστ, τη μεγάλη γιορτή μπίρας του Μονάχου που γίνεται το Σεπτέμβρη (και τελειώνει την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη, δεν ξέρω πώς αυτό δικαιολογεί το όνομά του!) και μάλλον θα ξαναγράψω το φθινόπωρο, αν βρίσκομαι εδώ. Τις μέρες αυτές, γίνεται στον ίδιο χώρο, στο Μόναχο, η Φρύλινγκφεστ (Frühlingsfest - Ανοιξιάτικη γιορτή). Μια γιορτή που διαφημίζεται σε αφίσες, χωρίς όμως να είναι στο σάιτ του δήμου του Μονάχου με τις εκδηλώσεις της εποχής.