Μοντελισμός

Πρέπει να έχουν ιδιαίτερη αγάπη οι Γερμανοί για τον μοντελισμό. Την κατασκευή δηλ. σε μικρή κλίμακα ομοιωμάτων π.χ. χωριών αλλά ιδιαίτερα τρένων. Και αυτό όχι μόνο για τα μικρά παιδιά αλλά και για τους μεγάλους.

Γιορτές και Πανηγύρια

Οι γιορτές και τα πανηγύρια είναι κάτι που δεν λείπει από τους Γερμανούς. Στο Μόναχο έχουμε π.χ. το Οκτόμπαφεστ. Παντού τα Χριστουγεννιάτικα παζάρια. Γιορτές της Άνοιξης, της πατάτας, του κρασιού και πάει λέγοντας. Μέχρι εδώ, τίποτα το καινούριο. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν πως τελευταία οργανώνεται και γιορτή των εκκλησιών! Οικουμενική Εκκλησιαστική Ημέρα (ή κάπως έτσι η μετάφραση του Ökumenische Kirchentag). Φέτος είναι η 2η και διοργανώνεται στο Μόναχο με σύνθημα (ναι, υπάρχει και τέτοιο) "Ώστε έχετε ελπίδα" (Damit ihr Hoffnung habt). Του χρόνου θα γίνει στη Δρέσδη και του παραχρόνου στο Μάνχαϊμ. Διόρθωση: Η Οικουμενική Ημέρα γίνεται κάθε κάποια χρόνια (7 νομίζω). Κάθε χρόνο γίνεται συγκέντρωση των καθολικών και (χωριστά) των ευαγγελικών.

Ποιότητα Κατασκευής Σπιτιών

Τα σπίτια δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο από άποψη κατασκευής. Χωρίς σοβαρές κολώνες κλπ, βασικά, μιας και εδώ δεν έχουν σεισμούς, στήνουν το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο και φτιάχνεται το σπίτι. Στους τοίχους εσωτερικά (όταν τελειώσει) βασιλεύει η ταπετσαρία και στο πάτωμα το λαμινάτ (το έχω αναφέρει κι άλλη φορά). Τα υλικά δεν φαίνονται σπουδαία μέχρις εδώ. Τα πράγματα αλλάζουν όμως όταν φτάνουμε στην θερμομόνωση και την ηχομόνωση. Ίσως σε παλιότερες κατασκευές (και συνήθως στην αγγελία για πώληση ή ενοικίαση ενός σπιτιού υπάρχει τόσο το έτος κατασκευής όσο και η τελευταία χρονιά ανακαίνισης) τα πράγματα να μην ήταν ιδιαίτερα καλά, όπως λέγεται, όμως αυτό που βλέπω στις καινούριες οικοδομές δείχνουν πως στον τομέα αυτόν δίνεται πολύ μεγάλη προσοχή.

Κήποι Πόλεων

Η κάθε πόλη έχει και τον κήπο της. Και λέω κήπο κι όχι πάρκο γιατί μιλάμε για τεράστια έκταση. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόση έκταση καταλαμβάνουν οι εγγλέζικοι κήποι του Μονάχου. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και το Ολυμπιακό πάρκο, οι κήποι του Νύμφεμπουργκ κ.ά. πέρα από τους χώρους πρασίνου ανάμεσα στα σπίτια τα έξω από το κέντρο. Οι κήποι είναι, συνήθως, στολισμένοι με γλυπτά, με λιμνούλες και συντριβάνια (ίσως και κανάλια) εξοπλισμένοι με παγκάκια για να μπορείς να τους απολαύσεις.

Γκάρμις Ξανά

Κατ' αρχάς να διευκρινίσω: Έχω ξαναγράψει αρκετές φορές για την περιοχή. Είναι πανέμορφη και το χειμώνα, και την άνοιξη και βλέπουμε παρακάτω... Έχω βάλει και φωτογραφίες, αλλά είναι από το Πάρτενκίρχεν και ελάχιστες από το Γκάρμις. Μα το όνομα της πόλης δεν είναι Γκάρμις - Πάρτενκίρχεν? Ποια είναι η διαφορά? Απλά. Παλιά ήταν δυο διαφορετικά χωριά που ενώθηκαν το 1935. Το ένα από τη μια μεριά της σιδηροδρομικής γραμμής και το άλλο από την άλλη. Μέχρι τώρα είχαμε βολτάρει λοιπόν στο Πάρτενκίρχεν ενώ χθες πήγαμε κι απ' το Γκάρμις!

Μαύρισμα

Όχι, δεν είναι ούτε μαυρισμένος, ούτε το τυπικό δείγμα που κυκλοφορεί. Είναι απλά παραδοσιακός!

Τώρα που ήρθε η άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν, όπως λέει και το τραγούδι, άρχισε ο κόσμος να κυκλοφορεί με ελαφρύτερο ντύσιμο: βγήκαν τα μπράτσα και οι ώμοι έξω, εμφανίστηκαν φουστίτσες και σορτσάκια με ή χωρίς κολάν – καλτσόν. Και ένα περίεργο πράγμα: ενώ γενικά οι άνθρωποι φαίνονται ανοιχτόχρωμοι είναι και αρκετοί μαυρισμένοι. Πώς γίνεται αυτό?

Βόμβα στο Μάνχαϊμ

Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο η Γερμανία βομβαρδίστηκε από τους συμμάχους πολύ. Τόνοι βόμβες έπεσαν στις πόλεις της γκρεμίζοντας πολλά κτίρια. Αποτέλεσμα τα περισσότερα να είναι ξαναφτιαγμένα, πολλά απ’ αυτά όπως ακριβώς ήταν πριν τον βομβαρδισμό.
Το πρόβλημα με τις βόμβες είναι ότι καθώς πέφτουνε κάποιες δεν σκάνε. Και δεν είναι εύκολο να τις βρεις γιατί χώνονται στη γη. Γίνονται αρκετές εκκαθαρίσεις, αλλά πάντα κάτι ξεφεύγει. Έτσι και τώρα. Βρέθηκε βόμβα στο Μάνχαϊμ. Κι απ’ ότι μου είπανε δεν είναι πρώτη φορά. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί κι άλλες φορές. Συνήθως με εκσκαφές για θεμέλια.