Γιορτές και Πανηγύρια

Οι γιορτές και τα πανηγύρια είναι κάτι που δεν λείπει από τους Γερμανούς. Στο Μόναχο έχουμε π.χ. το Οκτόμπαφεστ. Παντού τα Χριστουγεννιάτικα παζάρια. Γιορτές της Άνοιξης, της πατάτας, του κρασιού και πάει λέγοντας. Μέχρι εδώ, τίποτα το καινούριο. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν πως τελευταία οργανώνεται και γιορτή των εκκλησιών! Οικουμενική Εκκλησιαστική Ημέρα (ή κάπως έτσι η μετάφραση του Ökumenische Kirchentag). Φέτος είναι η 2η και διοργανώνεται στο Μόναχο με σύνθημα (ναι, υπάρχει και τέτοιο) "Ώστε έχετε ελπίδα" (Damit ihr Hoffnung habt). Του χρόνου θα γίνει στη Δρέσδη και του παραχρόνου στο Μάνχαϊμ. Διόρθωση: Η Οικουμενική Ημέρα γίνεται κάθε κάποια χρόνια (7 νομίζω). Κάθε χρόνο γίνεται συγκέντρωση των καθολικών και (χωριστά) των ευαγγελικών.

Είναι μια πρωτοβουλία σε συνεργασία Καθολικών, Ευαγγελικών (Προτεσταντών) της Γερμανίας αλλά και Ορθόδοξων και Αγγλικανών και γενικά Χριστιανικών εκκλησιών. Μια τέτοια κοινή δράση δεν με εξέπλεξε μιας και τον χειμώνα είχα μια παρόμοια εμπειρία: το ρίξιμο του Σταυρού και ο αγιασμός των υδάτων στον Ίζαρ. Αυτό είναι βασικά ένα τελετουργικό που ακολουθείται απ' τους ελληνορθόδοξους. Ε, φέτος είχα την εμπειρία να παραβρίσκονται και να συμμετέχουν εκπρόσωποι διαφόρων δογμάτων (πρέπει να μέτρησα 7- 8 ή παραπάνω).

Η Οικουμενική μέρα γιορτάζεται δεόντως: Διαρκεί Τετάρτη με Σάββατο, κόσμος έρχεται από διάφορα μέρη, τα δημόσια σχολεία του Μονάχου είναι κλειστά για να γίνουν εκδηλώσεις (μικρή η απώλεια αφού η Πέμπτη της Αναλήψεως είναι Παγγερμανική αργία) σ' αυτά και γενικά επικρατεί μαι ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ο κόσμος φοράει (για άλλη μια φορά) παραδοσιακές στολές, διοργανώνονται μουσικές και άλλες εκδηλώσεις, στήνονται μαγαζάκια με φαΐ αλλά και αναμνηστικά και επικρατεί κάτι πανηγυριώτικο.

Ήδη το μεσημέρι που ερχόμουνα από τη Στουτγάρδη διαπίστωσα πως το τρένο είχε πολύ κόσμο, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο. Με βαλίτσες που σημαίνει ότι η μετακίνηση θα ήταν με διάρκεια κι όχι μιας μέρας. Αυτός που καθόταν απένατνί μου είδα πως είχε έναν σχετικό οδηγό και χάρτες και έψαχνε το τι θα παρακολουθήσει. Επειδή τα είδα στα χέρια του τα αναγνώρισα στα χέρια πολλών απ' τους συνταξιδιώτες μου στο βαγόνι. Τα είδα και στο μετρό μετά. Και από μέρες είχαν τοποθετηθεί αφίσες που μίλαγαν για προσφορές και ρυθμίσεις για τις μετακινήσεις τις μέρες αυτές. Μια βόλτα δε στο κέντρο μου έδειξε κόσμο και ντουνιά, νεαρής ηλικίας κύρια, και αυτό είναι το εντυπωσιακό για μένα, που ήταν με πορτοκαλί (το χρώμα της εκδήλωσης) φουλάρι.

Παρών και ο μεγάλος αδελφός! Ειδικά στημένος για τις εκδηλώσεις, μας παρακολουθεί.

Α! διαβάζοντας την τοπική εφημερίδα είδα ότι παράλληλα με την χριστιανική εκδήλωση τις ίδιες μέρες οργανώνεται και Ισλαμική βδομάδα! Να έχει η κάθε θρησκεία τους δικούς της από κοντά, μην έχουμε και τίποτα περίεργες επαφές. Δεν ξέρω αν υπάρχει και κάτι αντίστοιχο Εβραϊκό.