Μανία για Ασφάλειες

"Το παιδί μας δεν έχει ακόμα όνομα. Αλλά ένα συμβόλαιο ασφάλειας ζωής.

Είχα ακούσει ότι η ασφάλεια του αυτοκινήτου εδώ ήταν πιο ακριβή απ’ ότι στην Ελλάδα και ότι γι’ αυτό δεν ευθυνόταν το ότι εδώ οι ασφαλιστικές ήθελαν πιο πολλά λεφτά αλλά ότι ασφάλιζαν περισσότερους κινδύνους. Και βασικά, ενώ στην Ελλάδα για να κάνεις μικτή ασφάλεια, αυτή που σε πληρώνει φταις δεν φταις (για την ακρίβεια το επιπλέον είναι ότι αν φταις πληρώνει τον άλλον αλλά και εσένα) θέλεις να παρακαλάς την ασφαλιστική σου και δεν είναι σίγουρο αν θα στην κάνει (έχει διάφορες προϋποθέσεις), ήξερα ότι εδώ αυτό είναι κανόνας.

Το Ταμπλό του Σταμάτη

Καλά εσύ, Σταμάτη, έζησες σε λάθος χώρα. Δηλ. ενώ ήρθες στη σωστή, δεν έμεινες σ’ αυτήν. Ποιος είναι ο Σταμάτης που αναφέρω και πού κολλάει? Απλούστατον: φίλος μου που όταν σπούδαζε, για να προσπορίζεται τα προς το ζην, έφτιαχνε χειροποίητα κοσμήματα – καλλιτεχνήματα. Έπαιρνε, λοιπόν, ένα ταμπλό και στηνόταν πότε σε δρόμους, πότε σε παραλίες, πότε σε πανηγύρια και πουλούσε τις κατασκευές του. Κι όταν πήρε το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο, αντί να ψάξει για δουλειά σχετική μ’ αυτό όπως ήταν το σύνηθες, είπε να συνεχίσει να κάνει το χόμπι του επάγγελμα. Αλλά το ελληνικό κράτος δεν τον έβλεπε με καλό μάτι (για να πούμε και την αλήθεια, δεν είχε και ταμειακή μηχανή) και τον κυνηγούσε όσο μπορούσε.

Για τα Πανηγύρια

Το ‘χω ξαναγράψει: οι κάτοικοι εδώ είναι για τα πανηγύρια. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: είναι φίλοι των πανηγυριών και δεν χάνουν ευκαιρία να στήσουν ένα όποτε μπορούν. Κάθε μήνα, όλο και κάτι θα γίνει, όλο και θα βρεθεί μια αφορμή για ένα σαββατοκύριακο (τουλάχιστον) πανηγυριού.

Πατάτες

Από παλιά, πριν έρθω εδώ, είχα την εντύπωση ότι οι Γερμανοί είναι φίλοι της πατάτας. Κάτι που δεν διαψεύστηκε. Κι άλλοι λαοί έχουν παρόμοια φήμη (Άγγλοι - Γάλλοι πατατάδες λέγαμε κάποτε), πάντως εδώ σίγουρα η πατάτα είναι βασιλιάς. Και μιλάμε για νόστιμοι πατάτα. Δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά όποιος φίλος έχει έρθει κι έχει φάει πατάτες εδώ πάντα κάνει τι διαπίστωση ότι είναι πατάτες με ουσία. Κι όχι πως ψάχνω και πολύ τι είδος θα πάρω.

Επιπλωμένα Σπίτια

Είναι μια καλή ιδέα, όταν πας κάπου για ένα διάστημα, να νοικιάσεις ένα επιπλωμένο διαμέρισμα αντί να μένεις σε ξενοδοχείο. Υπάρχουν διάφορα. Άλλα σε στυλ ξενοδοχείου που νοικιάζονται με τη βδομάδα ή με το μήνα και άλλα σε στυλ σπιτιού που συνήθως είναι με το μήνα. Μόνο που αν θελήσεις να φύγεις δεν χρειάζεται να ειδοποιήσεις τον ιδιοκτήτη τρεις μήνες πιο μπροστά, όπως είναι ο γενικός κανόνας για τα σπίτια (και όχι μόνο) στη Γερμανία, αλλά μόνο 4 βδομάδες (1 μήνα) ή και μία. Κάπου το άκουσα και για διακοπές: θα πάω 10 μέρες και ψάχνω επιπλωμένο, κάτι που και θα μούρθει πιο φτηνά από ξενοδοχείο αλλά θα έχω και την αίσθηση σπιτιού (κουζίνα κλπ). Τώρα, βέβαια, αν πρόκειται για μικρότερο διάστημα, μάλλον θα δυσκολευτείς να βρεις.
Εδώ τα επιπλωμένα αυτού του στυλ τα βρίσκεις στις αγγελίες σε εφημερίδες και ίντερνετ ως "Wohnung auf zeit", αλλά θέλει προσοχή γιατί κάποια απ’ αυτά είναι για συγκατοίκηση: κάποιος έχει ένα διαμέρισμα, του περισσεύει ένα δωμάτιο και νοικιάζει αυτό. Ουσιαστικά δηλ. ζητάει συγκάτοικο. Και αν έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο να γίνεται από φοιτητές εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί. Η πρακτικότητα πάνω απ’ όλα. Έχω κάτι που εγώ δεν το χρειάζομαι ενώ το χρειάζεσαι εσύ; Με το κατάλληλο αντίτιμο μένουμε και οι δυο ικανοποιημένοι. Και δεν μπαίνει θέμα φύλου, αφού είναι μια οικονομική συναλλαγή. Το αν θα αισθάνονται άνετα να μοιράζονται π.χ. την τουαλέτα δυο άτομα αντίθετου φύλου θεωρητικά δεν απασχολεί. Στην πράξη δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλά η πράξη έρχεται μετά το συμφωνητικό που θα υπογραφεί. Κι άντε μετά να ξεμπλέξεις!

Ρολόγια Πολλά: ...και μη Ηλιακά

Για την ώρα πάντως, πρέπει πάντα να υπήρχε διάθεση να γνωστοποιείται. Ας πούμε σε διάφορα κτίρια που έχουν ρολόι, αλλά υπάρχουν και καμπάνες για να χτυπάνε σε συγκεκριμένες ώρες και να την μαθαίνουν οι γύρω. Το κάθε δημαρχείο και το κάθε σχολείο είναι εφοδιασμένο με έναν πύργο στον οποίο υπάρχει ρολόι. Για τα δημαρχεία το ήξερα. Το είχα δει στις Βρυξέλες αλλά και στο Μόναχο. Το συνάντησα και αλλού. Αλλά για τα σχολεία?

Ρολόγια Πολλά: Ηλιακά...

Στους τοίχους των σπιτιών συνηθιζόταν να φτιάχνεται κι ένα ηλιακό ρολόι. Ειδικά στη Νυρεμβέργη ένας χαμός. Όλα τα παλιά κτίρια έχουν από ένα ηλιακό ρολόι. Υπάρχουν και στο Μόναχο αλλά είναι πιο λίγα και πρέπει να τα ψάξεις. Ενώ στη Νυρεμβέργη, όταν περπατάς στην παλιά πόλη, όπου και να γυρίσεις το μάτι σου θα τα δεις. Κάποια κτίρια μάλιστα είναι στις δυο πλευρές μιας γωνίας για να εξυπηρετούν σε διαφορετικές ώρες, ανάλογα πώς πέφτει ο ήλιος.