"Το παιδί μας δεν έχει ακόμα όνομα. Αλλά ένα συμβόλαιο ασφάλειας ζωής.
Είχα ακούσει ότι η ασφάλεια του αυτοκινήτου εδώ ήταν πιο ακριβή απ’ ότι στην Ελλάδα και ότι γι’ αυτό δεν ευθυνόταν το ότι εδώ οι ασφαλιστικές ήθελαν πιο πολλά λεφτά αλλά ότι ασφάλιζαν περισσότερους κινδύνους. Και βασικά, ενώ στην Ελλάδα για να κάνεις μικτή ασφάλεια, αυτή που σε πληρώνει φταις δεν φταις (για την ακρίβεια το επιπλέον είναι ότι αν φταις πληρώνει τον άλλον αλλά και εσένα) θέλεις να παρακαλάς την ασφαλιστική σου και δεν είναι σίγουρο αν θα στην κάνει (έχει διάφορες προϋποθέσεις), ήξερα ότι εδώ αυτό είναι κανόνας.Εκείνο που δεν ήξερα είναι ότι οι ασφαλιστικές σε ασφαλίζουν για όποιον «κίνδυνο» μπορείς να σκεφτείς και να τους ζητήσεις. Παρόμοια με ότι ακούγεται για την Αμερική. Π.χ. έχεις σύνδεση ίντερνετ στο σπίτι και έχεις και μικρά παιδιά που δεν είσαι σίγουρος το τι κάνουν με τον υπολογιστή τους. Με 20 € το μήνα αγοράζεις μια ασφάλεια ότι αν κατεβάσουν πειρατικό υλικό και εντοπιστούν δεν θα πληρώσεις εσύ το πρόστιμο. Που σε μένα μεταφράζεται ότι αν δίνεις αυτά τα 20 € και πειρατικά να κατεβάζεις τη γλυτώνεις.
Άλλο παράδειγμα: όπως ασφαλίζεις το αυτοκίνητο για τις ζημιές που μπορεί να προκαλέσει ασφαλίζεσαι και εσύ. Πέρασες στο εστιατόριο και από απροσεξία σου έπεσε το κόκκινο κρασί στο λινό ταγιεράκι της κυρίας? Η ασφάλεια θα την αποζημιώσει. Παραπάτησες στο δρόμο και έσπασες το τζάμι στο μαγαζί? Η ασφάλειά σου θα είναι εκεί. Κλπ. Όταν π.χ. εγώ έκανα μια ζημιά σε ένα φορητό κάποιου συνεπιβάτη στο τρένο (ευτυχώς ήταν φτηνός - 444 € μου ήρθε) το πρώτο που με ρώτησε ήταν αν έχω ασφάλεια. Και το ίδιο μου επανέλαβαν στο μαγαζί που πήγαμε να αποκαταστήσουμε τη ζημιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου