Με τα καράβια που κυκλοφορήσαμε, εκτός από τον εντυπωσιασμό από τα ίδια που περιέγραφα χτες, εντυπωσιακή ήταν και η θέα προς τα έξω. Πηγαίναμε με μικρή ταχύτητα αφού είτε ήμασταν δίπλα σε νησίδες και σε κανάλια είτε μέσα στο φιόρδ πράγμα που σήμαινε και πως τα απόνερά μας θα ενοχλούσαν ό,τι βρισκόταν στις διπλανές (κυριολεκτικά) παραλίες και πως το καράβι έπρεπε να προσέχει για ξέρες. Πάντως, υπήρχαν και αντίστοιχα με τα "ραντάρ εκφοβισμού" στους δρόμους που έδειχναν στον καπετάνιο με τι ταχύτητα πήγαινε (σε χλμ. ανά ώρα).
Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου (του Δημήτρη Χατζή)
Πριν από 4 ώρες