Είχαμε στο πρόγραμμα τρεις μετακινήσεις με καράβια: Στοκχόλμη - Τούρκου, Ελσίνκι - Στοκχόλμη και Όσλο - Φρέντενκχάβεν (Δανία). Το ένα καλύτερο απ' το άλλο (τρόπος του λέγειν). Πώς είναι αυτά που έχουμε στην Ελλάδα; Καμία σχέση. Ειδικά μ' αυτά που ξέρω για τη Μυτιλήνη η σύγκριση θα ήταν ετεροβαρής.
Η έκπληξη ήρθε από την επιβίβαση. Μας θύμισε περισσότερο επιβίβαση σε αεροπλάνο. Τσεκ-ιν με το εισιτήριό του ένας ένας (αλλά και ουρές), είσοδος από φυσούνα, τεράστια σε μέγεθος.
Το πρώτο ήταν ένα καινούριο σκαρί κι άνετο. Όπως και τα άλλα, μέσα ήταν με σαλόνια πολλά, με μπαρ, με καταστήματα στυλ σούπερ μάρκετ, με αίθουσες ψυχαγωγίας και πολλά τυχερά παιγνίδια (καζίνο και φρουτάκια).
Μέσα στην τιμή της εκδρομής ήταν και βραδινό φαγητό στα πλοία, σε μπουφέ. Οι λίγες φωτογραφίες που έχω απ' το πρώτο και μόνο καράβι δεν μπορούν να περιγράψουν τον πλούτο των εδεσμάτων.
Το μεγάλο σοκ όμως ήταν όταν μπήκαμε στο δεύτερο πλοίο. Μπορεί να ήταν παλιότερο (20ετίας) αλλά όταν μπήκαμε μας έκανε τέτοια εντύπωση που σκεφτόμασταν πότε θα μπούμε στο πλοίο!
Αλλά αρκετά με τα πλοία. Να αναφέρω μόνο πως σε όλα αυτά τα πλοία το ΦΠΑ είναι στο 0%. Και οι τιμές εξαιρετικά χαμηλές: 1,50€ το αναψυκτικό, και 5,50€ το κοκτέιλ Κούμπα Λίμπρε ενώ για μια βότκα πορτοκάλι στο Γκάλαξυ η τιμή ήταν 4,50€ η βότκα και 1€ η συνοδευτική πορτοκαλάδα. Κι όλ' αυτά σε χώρες που οι τιμές του αλκοόλ βρίσκονται εξαιρετικά ψηλά (όπως βέβαια και η κατανάλωσή του).
Το πλοίο εκείνο το μήνα συνόδευε και ένας συνάδελφος του Ζαχαράτου
Το τρίτο πλοίο ήταν παλιότερο και πιο λιτό, όμως η διάσχιση του φιόρδ του Όσλο αποζημίωνε. Ας βάλουμε μερικές φωτογραφίες από αυτά που βλέπαμε στο καθένα που ήμασταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου