Γέφυρα στη Δανία. Γενικά, εδώ το οδικό δίκτυο είναι αξιώσεων.
Οι χώρες που επισκέφτηκα και τις λέω εν συντομία σκανδιναβικές κι ας μην ήταν όλες, έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Εκτός από την Δανία της οποίας το υψηλότερο σημείο είναι στα 180 μέτρα(!) και έχει πυκνότητα 128 άτομα ανά τετρ. χλμ., οι άλλες είναι αραιοκατοικημένες (15 - 20 κάτοικοι ανά τετρ. χλμ.). Έτσι δρόμοι αξιώσεων υπάρχουν μόνο όταν συνδέουν κύριες και μεγάλες πόλεις ενώ όταν πάμε προς τα έξω το πράγμα γίνεται δύσκολο. Ειδικά στην Νορβηγία πληρώνεις και διόδια για δρόμους που μόνο ως αυτοκινητόδρομοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Σουηδία: Μάλμο - Στοκχόλμη.
Το στυλ που κυριαρχεί στη Σουηδία είναι: τρεις λουρίδες μια απ' τη μια και μια απ' την άλλη με την τρίτη να δίνεται (όποτε υπάρχει) εναλλάξ ανά κατεύθυνση. Ως διαχωριστικό είναι καρφωμένα σίδερα με συρματόσχοινα.
Σουηδία: Στοκχόλμη - Όσλο.
Γύρω από τη Στοκχόλμη όμως το πράγμα αλλάζει.
Να μην γκρινιάζω μόνο. Να βάλω και κάτι όμορφο. Και να γράψω εδώ για την καταπληκτική γέφυρα που συνδέει τη Δανία με τη Σουηδία, την Κοπεγχάγη με το Μάλμο. Είναι πολλά χιλιόμετρα, την έχω τραβήξει σε βίντεο μ' αποτέλεσμα δεν έχω φωτογραφία της, αλλά η όποια φωτογραφία θα ήταν αποσπασματική αφού έχει μήκος πάνω από 20 χλμ.
Στη Φινλανδία το πράγμα ήταν διαφορετικό. Αυτοκινητόδρομοι,
με πληροφορίες θερμοκρασίας αέρος - εδάφους
παρόλο που για να τον φτιάξουνε έπρεπε να σκάψουνε το γρανίτη απ' τον οποίο αποτελείται η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου