Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Σκανδιναβία, Εν Πλω

Με τα καράβια που κυκλοφορήσαμε, εκτός από τον εντυπωσιασμό από τα ίδια που περιέγραφα χτες, εντυπωσιακή ήταν και η θέα προς τα έξω. Πηγαίναμε με μικρή ταχύτητα αφού είτε ήμασταν δίπλα σε νησίδες και σε κανάλια είτε μέσα στο φιόρδ πράγμα που σήμαινε και πως τα απόνερά μας θα ενοχλούσαν ό,τι βρισκόταν στις διπλανές (κυριολεκτικά) παραλίες και πως το καράβι έπρεπε να προσέχει για ξέρες. Πάντως, υπήρχαν και αντίστοιχα με τα "ραντάρ εκφοβισμού" στους δρόμους που έδειχναν στον καπετάνιο με τι ταχύτητα πήγαινε (σε χλμ. ανά ώρα).

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Σκανδιναβία, Καράβια

Είχαμε στο πρόγραμμα τρεις μετακινήσεις με καράβια: Στοκχόλμη - Τούρκου, Ελσίνκι - Στοκχόλμη και Όσλο - Φρέντενκχάβεν (Δανία). Το ένα καλύτερο απ' το άλλο (τρόπος του λέγειν). Πώς είναι αυτά που έχουμε στην Ελλάδα; Καμία σχέση. Ειδικά μ' αυτά που ξέρω για τη Μυτιλήνη η σύγκριση θα ήταν ετεροβαρής.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Σκανδιναβία, Οδικό Δίκτυο

Γέφυρα στη Δανία. Γενικά, εδώ το οδικό δίκτυο είναι αξιώσεων.
Οι χώρες που επισκέφτηκα και τις λέω εν συντομία σκανδιναβικές κι ας μην ήταν όλες, έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Εκτός από την Δανία της οποίας το υψηλότερο σημείο είναι στα 180 μέτρα(!) και έχει πυκνότητα 128 άτομα ανά τετρ. χλμ., οι άλλες είναι αραιοκατοικημένες (15 - 20 κάτοικοι ανά τετρ. χλμ.). Έτσι δρόμοι αξιώσεων υπάρχουν μόνο όταν συνδέουν κύριες και μεγάλες πόλεις ενώ όταν πάμε προς τα έξω το πράγμα γίνεται δύσκολο. Ειδικά στην Νορβηγία πληρώνεις και διόδια για δρόμους που μόνο ως αυτοκινητόδρομοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Σκανδιναβία

Δημαρχείο Κοπεγχάγης
Ας αρχίσω να γράφω για τη Σκανδιναβία. Πρέπει να διώξω και τις φωτογραφίες από τον υπολογιστή μιας και ο χώρος γίνεται ασφυκτικός. Μην περιμένετε ανάλυση όπως για τις γερμανικές πόλεις. Αλλά κάποια πράγματα που είδα και με εντυπωσίασαν.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Σταθμοί Μετρό, Εσωτερικά

Μόναχο: Μύνχνερ Φράιχάιτ
Οι σταθμοί του μετρό δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Είχα πάρει ένα μαίηλ με σταθμούς του μετρό σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Μέσα σ’ αυτούς είχε και 4(!) του Μονάχου. Τι να πω. Ούτε απ’ τις φωτογραφίες με εντυπωσιάσανε, ούτε πολύ περισσότερο οι δυο που τους ξέρω από κοντά (στους άλλους δεν έχω βρεθεί μιας και είναι απ’ την άλλη μεριά από κει που μένω). Εντυπωσιακοί είναι οι σταθμοί, ας πούμε, τις Μόσχας που, αν και δεν έχω πάει, οι φωτογραφίες τους που έχω δει είναι καταπληκτικές.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Σταθμοί

Η κάθε πόλη, το κάθε χωριό έχει το δικό της σιδηροδρομικό σταθμό. Οι πόλεις, εκτός από τον κεντρικό έχουν και επιπλέον, μικρότερους σταθμούς όπως επίσης και σταθμούς μετρό, ή σταθμούς τραμ - λεωφορείων. Κάποιοι μάλιστα είναι μεγάλοι όσο και ο κεντρικός (π.χ. στο Βερολίνο ελάχιστα διαφέρει αυτός που ονομάζεται κεντρικός από τον Όσταμπανοφ ή τον Ζοολόγισερ γκάρντεν). Κάποιοι άλλοι είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακοί.

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Οι Αριθμοί των Σπιτιών

Στο Μόναχο (σε άλλα μέρη ίσως όχι τόσο) αν ψάχνεις το όνομα ενός δρόμου υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή δεν θα το βρίσκεις πουθενά γραμμένο ή εκτός από τις γωνίες που θα έχουν πινακίδα θα το βρεις γραμμένο και σε κάθε πινακίδα με τον αριθμό που έχει ένα σπίτι. Ας πούμε πως η διεύθυνση είναι «Zwillingstraße 5». Δεν γράφουν στην πόρτα απλά 5. Γράφουν 5 με μεγάλα νούμερα και από κάτω με μικρά μεν, ευδιάκριτα δε, είναι γραμμένο και το «Zwillingstr.». Και μάλιστα ενδιάμεσα η γραμμή είναι συνήθως βελάκι προς τα εκεί που μεγαλώνουν τα νούμερα και αν η κύρια είσοδος δεν είναι φανερή ή βρίσκεται σε στενάκι, το βελάκι είναι σπαστό για να σου δείχνει προς τα πού θα την βρεις.