Πράγα 2

Συνεχίζουμε με την περίφημη "Γέφυρα του Καρόλου". Κι αυτή περίφημη; Τι να κάνουμε. Η Πράγα έχει πολλά περίφημα. Γιατί είναι περίφημη αυτή; Μα γιατί είναι μια γέφυρα που στήθηκε πριν από 600 περίπου χρόνια να ενώσει τα δυο κομμάτια της πόλης. Ξεκίνησε από τον Κάρολο τον 4ο (της Βοημίας) στα τέλη του 14ου αιώνα και τέλειωσε λίγο αργότερα. Έχει μήκος πάνω από 500 μέτρα (θαύμα για την εποχή) και είναι στολισμένη με γλυπτά αριστερά και δεξιά ενώ στις άκρες της στέκουν οι πύργοι που έλεγχαν ποιος περνάει μιας και τότε έπαιρνε μέρος στην οχύρωση της πόλης.

Πράγα

Ντίνα ήρθε η ώρα και για την Πράγα. Από το Πάσχα που είχα πάει, τώρα βρέθηκε καιρός. Τι να γίνει. Κι υπάρχουν κι άλλες πόλεις στην αράδα... Αλλά την Πράγα την περιμένει η Ντίνα κι έτσι είπα να την βάλω πρώτη (που λέει ο λόγος).
Η Πράγα είναι μυστηριακή. Είναι μια πόλη που γοητεύει τον επισκέπτη. Φτάσαμε σ’ αυτήν απογευματάκι. Παρόλο που ήταν Απρίλης, το κρύο ήταν τσουχτερό. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη. Η ιδέα ήταν καταπληκτική γιατί είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα εξαιρετικά τουριστικό κομμάτι της πόλης χωρίς να βρούμε τουρίστες! Και νοιώσαμε να μεταφερόμαστε σε μια άλλη, πολύ παλιά, εποχή, στην Πράγα του μεσαίωνα.

Περιστεροδιώχτες

Τα περιστέρια που πετούν εδώ γύρω είναι πολλά. Όχι συγκεντρωμένα όπως στο Σύνταγμα ή την πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο, αλλά τα βρίσκεις σε διάφορα σημεία σε κήπους, σε πλατείες, σε σταθμούς τρένου. Και το πρόβλημα με τα περιστέρια (αλλά και άλλα πετεινά του ουρανού) είναι με τα απορρίμματά τους.

Μια Δύσκολη Μέρα

Το Σάββατο ήταν μια μέρα που πολλά πράγματα πήγαν στραβά. Μέρες τώρα σκέφτομαι το κόμπλεξ που μας καλλιεργούν στην Ελλάδα έναντι των Ευρωπαίων. Θα επανέλθω συνολικά στο θέμα, απλά το Σάββατο μου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι άδικα το αισθανόμαστε και στραβά κι ανάποδα συμβαίνουν παντού. Αλλά είπαμε, για το συνολικό σε επόμενο. Ας αρχίσω να αφηγούμαι το τι έγινε και τα συμπεράσματα βγαίνουν, νομίζω, αβίαστα.

Οκτόμπερφεστ - Φωτογραφίες

Πρώτος. Κατάφερε και έκανε το γύρο με την κούνια!

Αφού έβαλα πολλά και διάφορα, πάλι περίσσεψαν φωτογραφίες. Όχι απ' αυτές που τράβηξα γενικά. Αυτές ήταν σίγουρο πως θα περίσσευαν. Απ' αυτές όμως που έλεγα να μοιραστώ μαζί σας. Έτσι σήμερα έχει αποκλειστικά φωτογραφίες και κλείνει το αφιέρωμα στο θέμα Οκτόμπερφεστ (για το 2010 - του χρόνου βλέπουμε).

Οκτόμπερφεστ - Παραλειπόμενα

Το παιδί του Μονάχου ως μασκότ σε καρτ - ποστάλ του 1900 και το σημερινό.

Και αυτή που παρήλασε μπροστά μας. Η μπίρα δεν υπάρχει πρόβλημα να χυθεί. Ο αφρός είναι μουσαντένιος.

Τέλειωσε λοιπόν την περασμένη Δευτέρα και το "μεγαλύτερο λαϊκό πανηγύρι του κόσμου", το Οκτόμπερφεστ. Οι πανηγυριώτες γυρίζουν σπίτια τους, οι εγκαταστάσεις αρχίζουν να ξηλώνονται και οι σκέψεις για το επόμενο να πέφτουν στο τραπέζι. Να διευκρινίσω εδώ πως τέλειωσε Δευτέρα κι όχι Κυριακή όπως κανονικά προβλέπεται γιατί η 3/10 είναι πανγερμανική αργία. Άρα; Μια μέρα παράταση!

Οκτόμπερφεστ - Το Λούνα Παρκ

Το Οκτόμπερφεστ είναι ένα μεγάλο πανηγύρι. Και στα πανηγύρια οι άνθρωποι θέλουν μπίρα και φαΐ (αν ήταν στην Ελλάδα θα λέγαμε κρασί ή ούζο ή κάτι τέτοιο και φαΐ), να πάρουν κάνα αναμνηστικό να θυμούνται πως πήγαν και σ' αυτό το πανηγύρι αλλά θέλουν και να ξεσκάσουν λίγο. Κι αυτό γίνεται με τα "παιχνίδια", το Λούνα Παρκ που στήνεται παράλληλα. Στην Ελλάδα σπάνια να έχουμε τόσα πράγματα σ' ένα πανηγύρι. Εδώ, το Βισν είναι μια αφορμή να στηθεί ένα τεράστιο λούνα παρκ που στις διαφημίσεις είναι αυτό που προβάλλεται κι όχι η κατανάλωση της μπίρας.