Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Οκτόμπερφεστ - Το Λούνα Παρκ

Το Οκτόμπερφεστ είναι ένα μεγάλο πανηγύρι. Και στα πανηγύρια οι άνθρωποι θέλουν μπίρα και φαΐ (αν ήταν στην Ελλάδα θα λέγαμε κρασί ή ούζο ή κάτι τέτοιο και φαΐ), να πάρουν κάνα αναμνηστικό να θυμούνται πως πήγαν και σ' αυτό το πανηγύρι αλλά θέλουν και να ξεσκάσουν λίγο. Κι αυτό γίνεται με τα "παιχνίδια", το Λούνα Παρκ που στήνεται παράλληλα. Στην Ελλάδα σπάνια να έχουμε τόσα πράγματα σ' ένα πανηγύρι. Εδώ, το Βισν είναι μια αφορμή να στηθεί ένα τεράστιο λούνα παρκ που στις διαφημίσεις είναι αυτό που προβάλλεται κι όχι η κατανάλωση της μπίρας.
 
Βασιλιάς σ' αυτό το Λούνα Παρκ είναι η ρόδα. Και γιατί φαίνεται από πολύ μακριά, και γιατί είναι τεράστια και επιβλητική από κοντά και διότι εμφανίζεται σε πάρα πολλές αφίσες και διαφημίσεις. Εξάλλου, όπως έχω ξαναγράψει, το Μόναχο είναι μια επίπεδη πόλη. Έτσι η ευκαιρία να τη δεις από ψηλά πάντα είναι ενδιαφέρουσα.
Τα παιχνίδια του Λούνα Παρκ είναι πολλά και διάφορα. Τα κλασσικά όπως ο τροχός, το ταψί, η σκοποβολή με πολλούς τρόπους (με όπλο σε παπάκια, καραβάκια, μπαλόνια κλπ ή με μπάλες σε κουτιά), οι κρίκοι ή τα συγκρουόμενα αλλά κι πιο μοντέρνα όπως η περιστροφή σε μεγάλο ύψος ή αυτό που σε κάνει να νοιώσεις τα τζι (2 - 3 g, 2 - 3 φορές την επιτάχυνση της βαρύτητας).
Φέτος, με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων, εμφανίστηκαν και παιχνίδια που νόμιζα πως είχαν αποσυρθεί. Η βαρέλα που μέσα ένας μοτοσικλετιστής κάνει βόλτες στα πλαϊνά της, αλλά και το τσίρκο των ψύλλων! (Floh=ψύλλος). Και επίσης στο χώρο της έκθεσης για τα 200 χρόνια υπήρχαν αφιερώματα με παιχνίδια εποχής όπως οι κούνιες.

 

Θέλει κανείς να μετρήσει τη δύναμή του; Με ένα μεγάλο πλαστικό σφυρί βαράει μια ειδική βαλβίδα. Στόχος, να είναι τόσο δυνατό το χτύπημα ώστε να πεταχτεί το μπαλάκι πολύ ψηλά και με δύναμη ώστε να σφυρίξει η κόρνα που υπάρχει στο πάνω μέρος.


Σαν δεις τον κόσμο από ψηλά. Μόνο που δεν ξέρω πόσα θα δεις έτσι όπως γυρίζεις, ειδικά στο δεύτερο που γυρίζεις και οριζόντια και κάθετα.

Το καρουζέλ συγκινεί μικρούς και μεγάλους. Το βλέπουμε και κάθε φορά που στήνεται στην Αθήνα.

Το πρώτο είναι μια τεράστια τσουλήθρα. Έχει πλάκα και το ανέβασμα που γίνεται με κυλιόμενο διάδρομο στον οποίο πρέπει να κρατήσεις ισορροπία για να σταθείς όρθιος, αλλά και το κατέβασμα από εκεί, πολύ ψηλά. Είναι και ξύλινη... Στο δεύτερο μέσα από ένα αμαξάκι διαγράφεις τους ολυμπιακούς κύκλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου