Λέμπερκεζε

Η γλώσσα, η όποια γλώσσα, έχει τις ιδιαιτερότητές της και τα παράξενά της. Και είναι συνηθισμένο να υπάρχουν σύνθετες λέξεις. Αυτές έχουν κάποια σχέση με τα συνθετικά τους (έστω κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά). Και στα Γερμανικά αυτό είναι πολύ συνηθισμένο, αφού πολύ συχνά φτιάχνονται λέξεις σιδηρόδρομοι που αποτελούνται από δυο, τρεις ή και περισσότερες απλές λέξεις (μονοσύλλαβες αλλά και πολυσύλλαβες) αν θέλουνε να περιγράψουν ένα αντικείμενο, μια κατάσταση κλπ. Παραδείγματος χάρη το "κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός" είναι Hauptbahnhof  που στην πραγματικότητα είναι οι τρεις αυτές λέξεις ενωμένες σε μία. Αυτό όμως το λέμπερκεζε (Leberkäse) που φαίνεται να αποτελείται από δυο λέξεις τι σχέση έχει με τις λέξεις που το δημιουργούν; Η μόνη που μπορώ να δω είναι ότι όλα είναι φαγώσιμα.

"Περί Λέξεων"

Δεν ξέρω πόσοι έχουν παρατηρήσεις ότι στα αγαπημένα ιστολόγια, αριστερά, έχει προστεθεί ένα καινούριο. "Περί λέξεων" το ονόμασα, μιας και ένα βασικό μέλημα του δημιουργού του είναι η Ελληνική γλώσσα και οι ένθεν κακείθεν βιασμοί της. Ο σύνδεσμος παραπέμπει στο μπλογκ του ενώ ο ίδιος έχει κι έναν άλλο ιστοχώρο πιο γλωσσολογικό αλλά και με άλλα ενδιαφέροντα όπως το μπριτζ.

Νέο Συγκοινωνιακό Έτος

Υπάρχει το πρόγραμμα των δρομολογίων των συγκοινωνιών. Αλλά ισχύει κάθε χρόνο μέχρι τις αρχές Δεκέμβρη. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνονται όλες οι αναθεωρήσεις. Υπάρχει κι ένας ενδιάμεσος σταθμός τον Ιούνιο (στο εξάμηνο) αλλά τότε μικρές διαφοροποιήσεις γίνονται κι αυτές αφορούν κυρίως τα τρένα μεγάλων αποστάσεων. Αντίθετα για τις αστικές συγκοινωνίες δεν υπάρχουν αλλαγές (οι όποιες εποχικές αλλαγές γίνονται είναι εκ των προτέρων προγραμματισμένες και περιλαμβάνονται ήδη στο σχέδιο δρομολογίων). Φέτος οι αλλαγές ξεκινάνε (όπως πάντα Κυριακή) 12/12.

Τέλος Έργων

Θυμάστε που έγραφα για τα έργα που γίνονταν στην αυλή μου, στο (Ολυμπιακό) χωριό; Που άρχισαν τον Απρίλη και θα τέλειωναν τον Αύγουστο; Κι είχαν τον ατέλειωτο; Ε, λοιπόν επιτέλους τέλειωσαν. Δηλαδή δεν τέλειωσαν ακριβώς. Το εργοτάξιο διαλύθηκε, είναι καμιά δεκαριά μέρες τώρα, τα πράγματα μαζεύτηκαν, τρεις τρύπες έμειναν κι ένας πίνακας παροχής, εργάτες δεν φαίνονται, να θεωρήσω πως τέλειωσαν. Με τρεις περίπου μήνες καθυστέρηση. Ήδη απ' το τέλος του Οκτώβρη είχαν περιορίσει το εργοτάξιο κι είχαν μαζευτεί και μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε επιτέλους χωρίς εμπόδια.

Κολωνία

Να γράψω για την Κολωνία πριν περάσει πολύς καιρός από την επίσκεψή της. Η Κολωνία μου ήταν γνωστή ως όνομα, αλλά δεν την είχα δει εκ των έσω. Μπορεί να έβλεπα τις πινακίδες ή τα κτίρια στην άκρη της κοντά στον αυτοκινητόδρομο, αλλά την πόλη την ίδια δεν την είχα επισκεφθεί και πολλές φορές τη σκεφτόμουνα. Τα παιδιά (μου) την είχαν επισκεφθεί πριν αρκετά χρόνια στα πλαίσια ενός προγράμματος ανταλλαγής του Γυμνασίου Αγίου Στεφάνου, που πήγαιναν τότε, με ένα σχολείο του Άαχεν (και στο οποίο ο "Γερμανός" καθηγητής που ήταν υπεύθυνος για την ανταλλαγή βρέθηκε πως ήταν Έλληνας και μάλιστα παλιός καθηγητής της Μαρίας!). Είχα δει κάποιες φωτογραφίες που είχαν τραβήξει, αλλά ήθελα να βάλω κι εγώ το πόδι μου εκεί. Ή μάλλον το είχα βάλει στο αεροδρόμιό της δυο φορές στα 1987 -1988. Άλλος πόνος κι αυτός. Νύχτα πήγα, νύχτα έφυγα. Ήταν τότε που δούλευα στην εταιρία και πήγα για δουλειά. Άρα δεν είδα τίποτα κι είναι σαν να μην πήγα.

Μονοήμερη(!) Εκδρομή στην Κολωνία

Μονοήμερη εκδρομή στην Κολωνία (από το Μόναχο εννοείται) είναι σαν να λέει ο Τριπολιτσιώτης να κάνει μια βόλτα μέχρι τη Λάρισα. Με το τρένο, βεβαίως, γιατί με αυτοκίνητο ούτε κατ' ιδέαν δεν θα επιχειρούσα κάτι τέτοιο. Αλλά και με το τρένο, για βόλτα είναι αρκετά δύσκολο, όχι γιατί δεν έχει ένα μεγάλο αριθμό τρένων που μπορούν να σε πάνε απ' τη μια πόλη στην άλλη (έχει περίπου 3 την ώρα, άλλα απ' ευθείας κι άλλα με ανταπόκριση) αλλά γιατί το κόστος είναι εξαιρετικά ψηλό. Σε κανονικές τιμές, ένα πήγαιν' έλα στοιχίζει 228 - 258€ (ανάλογα το είδος των μέσων που θα χρησιμοποιήσεις). Αλλά και με έκπτωση δεν είναι λίγα έστω κι αν περιορίζεται στα 58€ (που πρέπει να κλείσεις αρκετά νωρίς για να το πετύχεις). Εγώ βέβαια, όπως έχω ξαναγράψει, έχω την κάρτα απεριορίστων διαδρομών, άρα δεν έμπαινε, για μένα, θέμα κόστους. Όπως και νά 'ταν το πράγμα, δεν θά 'δινα μία. Αλλά η Μαρία άντε να πάρει και την έκπτωση του 25% στα 58 πάμε στα 45. Για μια μέρα είναι αρκετά ή τουλάχιστον έτσι έχουμε μάθει εδώ (συνήθως το ημερήσιο είναι 20€ για μέσα στη Βαυαρία αλλά μόνο με τοπικά τρένα). Είχαμε στο νου μας να πάμε στην Κολωνία κάποια στιγμή, αλλά να μείνουμε και κάποιες μέρες για να αξίζει τον κόπο.

Προφυλακτικά

Η αγορά προφυλακτικών στη Γερμανία δεν είναι δύσκολο πράγμα. Εκτός απ' τα καταστήματα που είναι αναμενόμενο, υπάρχουν συνήθως σε όλες τις (ανδρικές) δημόσιες τουαλέτες. Ένας αυτόματος πωλητής αναλαμβάνει να προμηθεύσει τον ενδιαφερόμενο με τα απαραίτητα. Κάτι αντίστοιχο νομίζω γίνεται και στην Ελλάδα, αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Εκεί είναι σε τουαλέτες κάποιων καταστημάτων. Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς πού να βρεθούν σε δημόσιες τουαλέτες αφού τις δημόσιες τουαλέτες τις έχουμε εξοβελίσει. Σωστό κι αυτό.