Κολωνία

Να γράψω για την Κολωνία πριν περάσει πολύς καιρός από την επίσκεψή της. Η Κολωνία μου ήταν γνωστή ως όνομα, αλλά δεν την είχα δει εκ των έσω. Μπορεί να έβλεπα τις πινακίδες ή τα κτίρια στην άκρη της κοντά στον αυτοκινητόδρομο, αλλά την πόλη την ίδια δεν την είχα επισκεφθεί και πολλές φορές τη σκεφτόμουνα. Τα παιδιά (μου) την είχαν επισκεφθεί πριν αρκετά χρόνια στα πλαίσια ενός προγράμματος ανταλλαγής του Γυμνασίου Αγίου Στεφάνου, που πήγαιναν τότε, με ένα σχολείο του Άαχεν (και στο οποίο ο "Γερμανός" καθηγητής που ήταν υπεύθυνος για την ανταλλαγή βρέθηκε πως ήταν Έλληνας και μάλιστα παλιός καθηγητής της Μαρίας!). Είχα δει κάποιες φωτογραφίες που είχαν τραβήξει, αλλά ήθελα να βάλω κι εγώ το πόδι μου εκεί. Ή μάλλον το είχα βάλει στο αεροδρόμιό της δυο φορές στα 1987 -1988. Άλλος πόνος κι αυτός. Νύχτα πήγα, νύχτα έφυγα. Ήταν τότε που δούλευα στην εταιρία και πήγα για δουλειά. Άρα δεν είδα τίποτα κι είναι σαν να μην πήγα.

Πρώτη επαφή με την πόλη (και τελευταία - γι΄αυτή τη φορά τουλάχιστον) ο σιδηροδρομικός σταθμός. Η 4711, μια κλασσική κολόνια που φτιάχνεται εδώ δεσπόζει σε διαφήμιση εδώ αλλά και παντού στην πόλη. Παρεμπιπτόντως, η λέξη κολόνια δεν είναι τυχαίο ότι μοιάζε με την Κολωνία. Στα γαλλικά είναι "eau de Cologne" δηλαδή νερό της Κολωνίας(!) κι από κει το πήραμε. Αλλά και ο Χριστουγεννιάτικος διάκοσμός του ήταν υπέροχος.

Ως πόλη έχει να παρουσιάσει ένα εξαιρετικό καθεδρικό ναό (Ντομ - Dom). Και το δημαρχείο. Από άλλα κτίρια, ελάχιστα απ' αυτά που είδα παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Κι είναι τόσα λίγα που σου δημιουργείται η εντύπωση πως είναι ανύπαρκτα (κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι αλήθεια). Το Ντομ είναι επιβλητικό τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Είναι γεμάτος παραστάσεις και μορφές εξωτερικά, ενώ οι πύργοι του έχουν συνολικό ύψος 157 μέτρα έκαστος και είναι ο δεύτερος ψηλότερος ναός στην Ευρώπη, 10 μέτρα περίπου χαμηλότερος απ' τον αντίστοιχο της Ουλμ..

Αλλά και εσωτερικά είναι δουλεμένος με πολλές λεπτομέρειες τόσο στο πάτωμα με ψηφιδωτά, όσο και στα παράθυρα με εξαιρετικά βιτρό. Δεν είναι τόσο παλιός όσο μπορεί να νομίσει κάποιος, τέλειωσε το 1880, αλλά άρχισε 600 χρόνια πριν!

Ο εσωτερικός του όγκος εντυπωσιάζει ενώ εδώ είναι θαμμένες διάφορες προσωπικότητες οι τάφοι των οποίων φαίνονται περιμετρικά στο εσωτερικό του ναού. Ακόμα και οι τρεις Μάγοι!

Καταπληκτική τρισδιάστατη απόδοση. Βέβαια, για να το δεις σωστά έπρεπε να σταθείς σε συγκεκριμένο σημείο.

Μπροστά στο ναό υπήρχαν διάφοροι καλλιτέχνες του δρόμου ή σε πιο πεζή μορφή, απλοί ζητιάνοι. Μουσικοί, ζωγράφοι, διαδηλωτές κι ένα σωρό άλλοι που προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν το τεράστιο πλήθος τουριστών από τη Γερμανία αλλά και από διάφορες χώρες που συνέρρεε εκεί. Τι ανθρωπομάνι! Άκουγες Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, έβλεπες γκρουπ τουριστών, κόσμος με φωτογραφικές μηχανές στο χέρι. Καιρό είχα να δω τέτοιο πράγμα. Δεν ξέρω πώς και γιατί.

Στο νότιο πύργο του Ντομ είναι το καμπαναριό και είναι επισκέψιμο για το κοινό. Με 2,5€ ανεβαίνεις από τη στενή κυκλική σκάλα και με 300 περίπου σκαλιά φτάνεις μέχρι τις καμπάνες. Αν θέλεις συνεχίζεις και στα 370 έχεις φτάσει σε ένα αρκετό ύψος αλλά ακόμα δεν μπορείς να δεις τίποτα. μπορείς όμως να κάνεις ένα ξεκούρασμα, να πάρεις δυνάμεις για τα άλλα 140 που έχει για να βγεις στα ψηλά και να δεις την πόλη στα πόδια σου. Μέσα από ένα δίχτυ από ατσαλόσυρμα.

Η θέα είναι καταπληκτική. Το πλήρες όνομα της Κολωνίας είναι Κολωνία στο Ρήνο (Köln am Rhein) αφού το ποτάμι χωρίζει την πόλη στα δυο (έχει δυο σταθμούς τρένων έναν ένθεν κι έναν εκείθεν του Ρήνου που ενώνονται με τη σιδερένια γέφυρα με τις καμπύλες στο νότιο πλάι της οποίας υπάρχουν εκατοντάδες κλειδαριές, κάθε μεγέθους και χρώματος. Δεν ξέρω ποιος το ξεκίνησε, αλλά όλοι θεωρούν υποχρέωσή τους να βάλουν μια κλειδαριά στο πλέγμα. Έχει δημιουργηθεί το αδιαχώρητο κι έχουν αρχίσει να βάζουν και από τη βόρεια πλευρά, αλλά έχει μέλλον ακόμα αυτή)!

Ήταν και το πρώτο Σάββατο που άνοιξαν οι Χριστουγεννιάτικες αγορές. Παρά τις προβλέψεις δεν χιόνιζε κι έτσι ο κόσμος έκανε τα ψώνια του. Τα μαγαζάκι σε κάθε αγορά (4 είδαμε) ήταν καλαίσθητα, φτιαγμένα με μεράκι. Και μια γενικότερη αίσθηση ότι ήταν φτηνότερα από το Μόναχο.

Ο τύπος με το καπέλο και το σακάκι με τα χρυσά που φαίνεται πίσω από τη Μαρία δεν τα φόραγε από γούστο. Επάνω έγραφε "Πληροφορίες", ήταν για την εξυπηρέτηση του κόσμου. Υπήρχε δε έντονη παρουσία της αστυνομίας. Το συγκεκριμένο ζευγάρι το τράβηξα γιατί μου έκανε εντύπωση το πρόσωπο του αστυνομικού. Αν δεν ήταν η στολή, μόνο για αστυνόμο δεν θα τον σκεφτόμουνα. Για δραπέτη μπορεί. Ίσως φταίνε και τα στερεότυπα που μας έχουν δημιουργηθεί από τις ταινίες.

Το δημαρχείο

Δίπλα, εκεί που είναι ο κόσμος που διαβάζει κάτι, γράφει "αρχαιολογικός χώρος". Και δεν είναι σχήμα λόγου αφού η Κολωνία έχει ιστορία πάνω από 2000 χρόνια, απ' τις λίγες πόλεις στην Ευρώπη που μπορούν να περηφανευτούν για κάτι τέτοιο.. Σήμερα, είναι η τέταρτη σε πληθυσμό πόλη της Γερμανίας με ένα εκατομμύριο περίπου κατοίκους.

Άποψη του Ρήνου με μερικές από τις γέφυρες. Δεξιά φαίνεται το μουσείο σοκολάτα της πόλης, άλλος ένα πόλος έλξης τουριστών (και όχι μόνο).