Την Όπερα την είχα ακουστά. Ότι δηλαδή είναι ένα θέατρο με μουσική και κάποια κομμάτια τραγουδιστικά. Το κτίριο της όπερας κι αυτό ακουστά το είχα. Είτε από ταινίες είτε ως αξιοθέατο, πάντα εντυπωσιακό με κολώνες κι αγάλματα απ' έξω με πολυελαίους κι εντυπωσιακά θεωρεία από μέσα. Κι εδώ, στη Γερμανία, κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της έχει τη δική της όπερα. Έτσι είπαμε με τη Μαρία να πάμε κι εμείς να δούμε τουλάχιστον μια φορά ιδίοις όμασι πώς είναι από μέσα κι αυτή η όπερα. Βέβαια, θα μου πει κάποιος τι δουλειά έχει ένας άσχετος με τέτοιο χώρο. Ε, πώς. Να μην ξέρω;
Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου (του Δημήτρη Χατζή)
Πριν από 9 ώρες