Όχι Σήμερα δεν θα ασχοληθώ με τα Ελληνόγλωσσα σχολεία. Το θέμα το εξάντλησα επί του παρόντος. Αλλά είπα να παρουσιάσω ένα που και έχει και δεν έχει σχέση μ' αυτό. Αναφέρεται σε σχολείο του εξωτερικού μεν, αλλά πρόκειται για γερμανικό σχολείο στη Γερμανία - άρα ουδεμία έκπληξη.
Αρκετές φορές, στα σχολεία που υπηρετούσα στην Ελλάδα, οι μαθητές αναλάμβαναν να καλλωπίσουν τον περιβάλλοντα χώρο. Και εννοώ να βάψουν τους τοίχους του σχολείου τους, να φυτέψουν λουλούδια, να καθαρίσουν την περιοχή που δεν είναι ευθύνη των υπεύθυνων για την καθαριότητα του χώρου. Αυτό στη διάρκεια του σχολικού χρόνου, αντί για μάθημα ένα ή περισσότερα τμήματα ή κάποιες ομάδες μαθητών (αυτοί που συνήθως δεν τα πήγαιναν πολύ καλά με τα μαθήματα αλλά ήταν άσοι σε τέτοιες δουλειές) αναλάμβαναν τέτοιες εργασίες που (κατά τη γνώμη και τη δική μου) δεν είναι έξω από το πνεύμα του σχολείου.
Δεν θυμάμαι να είδα κάτι τέτοιο σε χώρους εκτός σχολείου. Αντί για το σχολείο να πάνε να καθαρίσουν π.χ. το δημαρχείο. Γίνονταν περιβαλλοντικές εκδηλώσεις με δενδροφυτεύσεις (συνήθως) αλλά μέχρις εκεί. Κι αυτό είτε στη διάρκεια περίπατου είτε εκτός ωρών σχολείου (π.χ. Κυριακή ή απόγευμα κλπ).
Έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός που είδα εδώ. Μια ωραία μέρα, στο σταθμό του προαστιακού που κατεβαίνω στη Στουτγάρδη είδα σε μια πινακίδα να αναφέρεται ότι ο ευπρεπισμός του σταθμού ήταν έργο των μαθητών του τάδε σχολείου (πρόκειται για την 8η τάξη ενός Ρεάλσούλε - Realschule, δηλ. αυτά που ο απόφοιτός τους έχει συμπληρώσει 10 χρόνια στα θρανία. Η 8η αντιστοιχεί στη Β' Γυμνασίου). Δεν ξέρω ακριβώς τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν γι’ αυτό (αν π.χ. έγινε σε στυλ πρακτικής). Πάντως, είχα δει νέα παιδιά που δούλευαν τις προηγούμενες μέρες στο να καθαρίσουν το σταθμό και να βάψουν τοίχους κλπ. Και δεν περίμενα πως αυτά ήταν από κάποιο σχολείο της περιοχής. Αλλά οι φωτογραφίες στην πινακίδα ανακοινώσεων και οι ευχαριστίες ήταν ξεκάθαρα.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 17 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου