Ευκολίες - Δυσκολίες Οικοδομικών Εργασιών

Υπάρχει μεγάλη διαφορά όταν κάνεις προϋπολογισμό για ένα έργο στην Ελλάδα ή στη Γερμανία ή στις Κάτω Χώρες. Για δυο λόγος: Ο ένας, το είδος του προς εκσκαφή υλικού. Και ο δεύτερος η μη σεισμικότητα της περιοχής. Άλλο να πρέπει να σκάψεις χώμα κι άλλο να έχεις βράχια. Άλλο να πρέπει να αντέξει στα 6 ή στα 7 ρίχτερ κι άλλο να μην ξέρεις τι πάει να πει σεισμός παρά μόνο από τα βιβλία.
Καταρχάς η ποιότητα του χώματος. Εδώ τα χώματα είναι μαλακά και οι εκσκαφές εύκολες. Στις Κάτω Χώρες μάλιστα είναι σκέτη άμμος! Χώνει η μπουλντόζα τη φαγάνα και βγάζει. Ούτε κομπρεσέρ ούτε άλλα τέτοια δύσκολα. Βουτάει και βγάζει. Έτσι και οι δρόμοι στρώνονται πιο εύκολα, και οι γραμμές των τρένων και τα σπίτια και γενικά η κάθε οικοδομική δουλειά. Εδώ προς τις Άλπεις αλλάζει λίγο το πράγμα, αλλά όχι εντυπωσιακά!
Το πρόβλημα όμως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι θεμελιώσεις. Όταν έχεις χώμα θέλεις γερά θεμέλια για να μην πέσει το έργο (είτε δρόμος να μην κάτσει, είτε κτίριο να μη γείρει). Μπα. Δεν υπάρχει ανάγκη. Αφού δεν γίνονται σεισμοί. Έτσι ούτε βάρος έχουν οι οικοδομές από τόνους σίδερου και μπετόν ούτε κόστος. Κι αν γείρουν και λιγάκι, δεν βαριέσαι. Τι να πάθει. Κι έτσι, στο Άμστερνταμ για παράδειγμα θα δει κανένας πολλά σπίτια να γέρνουν (φωτογραφίες σε μελλοντικό αφιέρωμα), κάτι που αν ήταν στην Ελλάδα θα είχε δημιουργήσει ανησυχίες, αλλά πού εδώ δεν τους στεναχωρεί καθόλου.
Άλλος λόγος ευκολίας - οικονομίας είναι το ότι το ύψος κάθε ορόφου είναι σαφώς μικρότερο από τα δικά μας (της Ελλάδας εννοώ, βέβαια). Έτσι, ένα τριώροφο - τετραώροφο μεταπολεμικό κτίριο είναι κάπου δυο μέτρα χαμηλότερο (εγώ, αν σηκώσω το χέρι μου ακουμπώ στο ταβάνι κάπου στα 2,5 μέτρα)! Αυτό έχει και κέρδος ότι χρειάζεται να θερμάνεις λιγότερο χώρο. Επίσης, δεν κάθονται να βάφουν τους τοίχους. Ή δεν τους βάφουν όλους. Πλακώνουν με ταπετσαρία τα δωμάτια κι το πρόβλημα λύνεται.

Τα πατώματα κάποιες φορές είναι "ελαστικά", δηλ. περπατάς και τα νοιώθεις να παίζουν (ας πούμε στο σχολείο το σκέφτομαι πολλές φορές). Επίσης, ενώ στην Ελλάδα τρέχουμε να παραγγείλουμε να βάλουμε ηλεκτρικούς πίνακες και υποπίνακες Ζίμενς, Μπος ή Γκάγιερ (δηλ. γερμανικούς) εδώ βλέπετε πώς είναι ο πίνακας στο διαμέρισμα που μένω. Τρεις 10άρες ασφάλειες και μια 20άρα, τηκόμενες και τίποτα άλλο. Πού είναι το ρελέ διαρροής. Πού είναι ο διακόπτης. Εν τω μεταξύ, η μια ασφάλεια είναι για το υπνοδωμάτιο και το καθιστικό και μια για κουζίνα μπάνιο (κι όταν λέμε κουζίνα περιλαμβάνονται τα πάντα. Και η ηλεκτρική κουζίνα και οι πρίζες). Η τρίτη δεν έχω βρει γιατί είναι.