Εισιτήρια Αστικών Συγκοινωνιών εν Αθήναις

Όπως έγραφα χτες, οι μέρες τις παραμονής μου στην Ελλάδα ήταν γεμάτες. Μεταξύ των άλλων, έπρεπε να γίνουν και διάφορες δουλειές που ήταν σε εκκρεμότητα γιατί έπρεπε να διεκπεραιωθούν από μένα προσωπικά. Κάποιες απ' αυτές ήταν στο κέντρο της Αθήνας και για άλλη μια φορά έχοντας την εμπειρία των εδώ μετακινήσεων με τις αστικές συγκοινωνίες, είπα να κάνω κάτι αντίστοιχο κι εκεί. Κι ενώ δεν υπήρξε πρόβλημα ως προς το χρόνο που χρειάστηκε το λεωφορείο να με μεταφέρει από την Κηφισιά μέχρι το Πεδίο του Άρεως (40 λεπτά έκανε, χρόνος ικανοποιητικός πιστεύω, κι άλλο τόσο πίσω), ε, να μην μούρθει και κάτι ανάποδα; Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να έχω να λέω.

Επιστροφή

Αναμονή. Ας χαζέψουμε τα αεροπλάνα που περνάνε από μπροστά μας

Τέλειωσαν και οι διακοπές του Πάσχα. Δυστυχώς, όπως όλα τα καλά, δεν κράτησαν για πολύ. Πότε φύγαμε για την Ελλάδα, πότε επιστρέψαμε, ούτε που το κατάλαβα. Το γεγονός πάντως είναι πως επιστρέψαμε και άντε πάλι στα ίδια. Άντε ξανά πρωινό (δηλ. τι πρωινό, περίπου αχάραγα ακόμα) ξύπνημα, άντε πάλι με τις ώρες στο τρένο. Άντε να δούμε πόσο ακόμα.

Χρόνια Πολλά

Άντε, και του χρόνου το Πάσχα. Χρόνια καλά και πολλά σε όλους εορτάζοντες (πρώτιστα) και μη. Ευχαριστώ για τις ευχές και να βάλω λίγα μεζεδάκια, λόγω της ημέρας! Ετοιμαζόμαστε για το πασχαλινό τραπέζι. Το κατσικάκι γυρίζει στη σούβλα (τυλιγμένο σε λαδόκολλα, παραλλαγή που έμαθα απ' τον κουμπάρο μου πριν πολλά χρόνια και που βοηθάει το ψητό να κρατάει το ζουμί του αλλά και να ψήνεται πιο γρήγορα) ενώ και η παπούδα (συνταγή της Τούλας απ' τις Σέρρες) έχει μπει στο φούρνο!

Πασχαλινές Διακοπές

Οι δημοσιεύσεις συνεχίζονταν μέχρι σήμερα γιατί μέχρι και σήμερα ακόμα πάμε σχολείο. Από αύριο επιτέλους αρχίζουν οι διακοπές του Πάσχα. Είπαμε ότι το κάθε κρατίδιο της Γερμανίας έχει διαφορετικές ημέρες διακοπών τόσο ως ημερομηνίες (φροντίζουν να υπάρχουν αποστάσεις για αν μην γίνεται αδιαχώρητο στους δρόμους - τώρα και γίνεται χαμός, σκεφθείτε να φεύγαν και να γύριζαν όλοι μαζί!) όσο και σε αριθμό ημερών. Κι ως προς αυτό το τελευταίο το Ελληνικό κράτος έχει κάνει μια προσπάθεια να εξισώσει τις διακοπές κόβοντας ή προσθέτοντας αργίες για τα Ελληνικά σχολεία (τά 'χω ξαναγράψει αυτά). Οι Γερμανοί δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. Όμως, ως προς την έναρξη και τη λήξη ακολουθούμε αυτά που ορίζει το κάθε κρατίδιο. Έτσι, στη Βαυαρία που είναι η Μαρία τα σχολεία έχουν κλείσει απ' την Παρασκευή (ή τη Δευτέρα - άλλο ένα τέχνασμα, άλλοι υπολογίζουν και τα Σαββατοκύριακα κι άλλοι όχι) ενώ στη Βάδη - Βυρτεμβέργη που είμαι εγώ κλείνουν την βδομάδα μετά το Πάσχα ενώ και την αυριανή μέρα δεν γίνονται μαθήματα (αυτό που λέγαμε, να βγάλουμε απ' το λογαριασμό τις 4 μέρες αργίας του Πάσχα)! Στο Αμβούργο για παράδειγμα κλείνουν μόνο την άλλη βδομάδα! Αλλά εντάξει, εκεί δεν είναι πολύ θρησκευάμενοι!

Νύμφενμπουργκ Ανοιξιάτικο

Για το Νύμφενμπουργκ έχω γράψει το Γενάρη αρκετά. Αλλά επειδή Νύμφενμπουργκ δεν είναι μόνο το παλάτι αλλά και το πάρκο και τα κτίρια που υπάρχουν μέσα σ' αυτό και τα άλλα που υπάρχουν γύρ' απ' το παλάτι και πάει λέγοντας κι επειδή είναι κοντά μας κι η πρόσβαση είναι εύκολη κι επειδή μας αρέσει έχουμε πάει μέχρις εκεί αρκετές φορές και θα πάμε ακόμα κι άλλες. Κι επειδή όταν ξαναπάμε μάλλον θα έχει κι άλλο σημείωμα όπως αυτό, είπα να τα ομαδοποιήσω όλα τα σχετικά σημειώματα κάτω από μια ομώνυμη ετικέτα. Το τελευταίο διάστημα, όταν συζητούσαμε πού να πάμε, η Μαρία πρότεινε μόνιμα το Νύμφενμπουργκ για βόλτα κάπου μέσα στο Μόναχο. Εγώ έλεγα να το αφήσουμε για τον άλλο μήνα, να έχει μπει για τα καλά η άνοιξη και το αναβάλαμε. Αλλά μέχρι πότε; Έτσι την Κυριακή είπα το μεγάλο ναι και κάναμε τη βόλτα μας από κει. Στόχος μας να δούμε το Μονόπτερο (έχει κι εδώ έναν εκτός απ' τους Εγγλέζικους κήπους) και τον "καταρράκτη". Και σήμερα έχω κάποιες φωτογραφίες από εκεί, πριν προλάβουν να παλιώσουν!

ZAAP - IPTV, Έξι Μήνες Μετά

Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που έγραφα για την ΖΑΑΡ - IPTV. Στο διάστημα αυτό έχω χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο προϊόν αρκετά, έχω μιλήσει με άλλους που το έχουν αγοράσει κι αυτοί, ενώ κάποιοι προβληματισμοί είχαν γραφτεί ως σχόλια στην προηγούμενη δημοσίευση. Έλεγα να προσθέσω ένα σχόλιο κι εγώ μετά από τόσο καιρό, όμως αφενός μεν θα ήταν μεγάλο κι αφετέρου άγνωστο πόσοι θα το έπαιρναν χαμπάρι. Έτσι αποφάσισα να βάλω μια καινούρια δημοσίευση που και να απαντάει στους προβληματισμούς αλλά και να μεταφέρω την εμπειρία έξι και βάλε μηνών με το ΖΑΑΠ. Όσα γράφονται εδώ είναι καθαρά προσωπικές απόψεις και προβληματισμοί και δεν έχουν συζητηθεί με οποιονδήποτε τρόπο με την εταιρία (επειδή είναι θετικές, θέλω να πω πως δεν κάνω διαφήμιση).

Για Ψώνια

 Χθες Σάββατο, βγήκαμε μια βόλτα για ψώνια σ' ένα καινούριο σουπερμάρκετ. Καινούριο τρόπος του λέγειν. Παλιά εταιρία, άνοιξε πριν μερικούς μήνες σε καινούριο χώρο, εκεί που παλιότερα, όταν πρωτοήρθα ήταν το Ρεάλ της περιοχής μας. Μιας και δεν θέλαμε πολλά ψώνια είπαμε να κάνουμε μια βόλτα απ' αυτό να το γνωρίσουμε και πέσαμε στην περίπτωση. Δεν ξέρω αν αυτό γίνεται κάθε Σάββατο. Πάντως χθες, ήταν στημένο απ' έξω ένα πανηγύρι. Η σοκολάτα Μίλκα είχε στήσει ένα χώρο που πούλαγε μπλουζάκια καπελάκια κλπ, έβγαζε αναμνηστικές φωτογραφίες τα μικρά παιδιά και γενικά είχε μια εξωτερική προβολή παράλληλα με μέσα στο κατάστημα που κάποια προϊόντα της ήταν σε τιμές προσφοράς.