Άντε, και του χρόνου το Πάσχα. Χρόνια καλά και πολλά σε όλους εορτάζοντες (πρώτιστα) και μη. Ευχαριστώ για τις ευχές και να βάλω λίγα μεζεδάκια, λόγω της ημέρας! Ετοιμαζόμαστε για το πασχαλινό τραπέζι. Το κατσικάκι γυρίζει στη σούβλα (τυλιγμένο σε λαδόκολλα, παραλλαγή που έμαθα απ' τον κουμπάρο μου πριν πολλά χρόνια και που βοηθάει το ψητό να κρατάει το ζουμί του αλλά και να ψήνεται πιο γρήγορα) ενώ και η παπούδα (συνταγή της Τούλας απ' τις Σέρρες) έχει μπει στο φούρνο!
Για όποιον θα ήθελε, να παρουσιάσω τη συνταγή για την παπούδα
Υλικά
1 – 2 συκωταριές αρνίσιες
2 – 3 σκέπες (τσεμπέρια) αρνίσιες
3 αυγά
3 – 4 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
άνηθο
μαϊντανό
1 φλιτζάνι ρύζι
2 φλιτζάνια νερό
1 κουταλιά αλεύρι
άσπρο κρασί, λάδι
Εκτέλεση
Πλένω καλά τις σκέπες και τις μουσκεύω σε ζεστό νερό για να μπορούν ν’ ανοίξουν καλά. Ζεματάμε τη συκωταριά (και τα τυχόν έντερα που έχω γυρίσει – καθαρίσει) την ψιλοκόβω και τη βάζω σε κρύο νερό να σφίξει. Τη βάζω σ’ ένα τηγάνι με λίγο λάδι να τσιγαριστεί, προσθέτω τα κρεμμυδάκια να μαραθούν τα τυλίγω με το αλεύρι και σβήνω με λίγο άσπρο κρασί. Βγάζω το τηγάνι από τη φωτιά και προσθέτω τον άνηθο, το μαϊντανό, το ρύζι, το νερό και τα αυγά χτυπημένα ελαφρά. Βάζω το μίγμα σε ένα ταψάκι και το σκεπάζω με τις σκέπες. Τις στερεώνω στην άκρη με οδοντογλυφίδες (γιατί όταν ψήνονται μαζεύουν) και ψήνω την παπούδα σε μέτριο φούρνο για 45’ περίπου. Σερβίρεται αν θέλουμε με σάλτσα γιαουρτιού.
Η παπούδα μόλις έχει φουρνιστεί και ψημένη, λαχταριστή, έτοιμη για φάγωμα και άλματα χοληστερίνης.
Το αρνάκι που εδώ φαίνεται ψημένο μεν, αλλά λίγο πριν ροδοκοκκινίσει, συνοδεύτηκε όχι από το παραδοσιακό κρασί ή την ελληνικότατη ρετσίνα αλλά από τα νέα ήθη που αποκτήθηκαν τελευταία: Μπίρα από βαρελάκι!
Τη μέρα αυτή είχε και γενέθλια η μάνα μου (που είχε έρθει από το χωριό) και της κάναμε και μια μίνι γιορτή έκπληξη. Βέβαια η τούρτα είχε ένα κεράκι μόνο. Δύσκολο να χωρέσουν τα 83!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου