Όταν λέω ανάπηρους εννοώ βασικά τους κινητικά ανάπηρους. Γιατί για άλλες μορφές αναπηρίας που δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να γράψω μιας και αυτά που θα γράψω είναι απ' την εμπειρία του δρόμου κι όχι μετά από μελέτη. Ούτε το νομικό πλαίσιο ξέρω, ούτε στατιστικές έχω κάνει. Έχω ακούσει ας πούμε συναδέλφους που είχαν παιδιά με νοητική υστέρηση και οι εμπειρίες τους δεν ήταν καθόλου καλές. Είχαν ζητήσει απόσπαση εδώ έχοντας στο νου αυτά που ακούγονται για πρόνοια και κρατική βοήθεια κλπ αλλά δεν τα βρήκαν όπως τα περίμεναν. Αλλά ούτε κι απ' αυτούς έχω λεπτομέρειες, βλέπετε όποιος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα δεν συνηθίζει να το διατυμπανίζει και πώς να ρωτήσεις τον άλλον γι' αυτά.
Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου (του Δημήτρη Χατζή)
Πριν από 8 ώρες